Publiek is welkom, maar niet te massaal
De burgemeester heeft het zo besloten
Als altijd klinken de vertrouwde noten
De trompettist van dienst blaast zijn signaal…

Kom maar. Sta daar maar. Dit is uw portret.
Desnoods gebonden aan iets uit dat verleden
van u, ons verbluffend met dat oranje lint
in uw revers, en toch iets afzijdig…

in mijn windtaaltje
had ik voor
iedere situatie een
eigen verhaaltje…

Geen begin maar ook geen einde,
steeds weer draaiend in het rond.
Als de eeuwige getijden,
eb en vloed bewegend in een open wond.…

Een cel is maar twee meter lang
En nauw twee meter breed,
Wel kleiner nog is het stuk grond
Dat ik nu nog niet weet,…