De grenzen worden constant overschreden
We tasten af hoe ver we kunnen gaan
Want zonder dat zouden we niet bestaan
Die strijd is voor de mensheid nooit gestreden…

Azuur beklimt ligusterhagen
en naast de bessenstruik
het luie land ontplofbaar
haast van hitte…

Vannacht scheer jij, mijn lieveling
door diepe blinde duisternis
als trekvogel zilvergevleugeld
vanuit zonovergoten oorden…

Het blijft me maar verbazen.
Zo valt er niks te klagen.
Zo valt alles tegen.
Maar ondanks deze pieken en dalen…

Op 't heilloos bed woelen mijn doffe leden.
De hartstocht moordt en martelt mij.
Daar klinkt een zilver klinglen van beneden
Een karavaan kamelen vaart voorbij.…