811 resultaten.
Venetië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Een waas van licht splitst op de koepels,
het baadt filigrijn in het water van de lagune,
de smalle spitsen van de gondels bewegen vederlicht.
Aanleggen en verlaten,
de stad drijft op licht vertrokken van smalle kaden,
de trage opmars van meerpalen,
stille eskaders die geduldig op de vloed uitrijden.
Tijdig overschrijven ze natte regels ingehouden…
Eire
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 55 Ruige steile zwarte rotsen
golven spattend huizenhoog
op de rafelrand van Eire
eiland ooit vier eeuwen terug
onder Cromwells Brits bewind
tussen wilde westenwind
kleuren van de regenboog…
Oostzee
gedicht
3.0 met 17 stemmen 5.509 Tegen de helling op baan twee
verblind door blauw en rood
uit Worpswedes schildersschool
sloeg ik die morgen af naar zee.
De grenzen waren weggedaan.
In Wismar bladderde het
binnenskamers nog. De verf is
aan Hanze-gevels opgegaan.
Op de rug van het landschap
ligt het golfterrein zich naar
de einder uit te rekken.
Het strandtafereel…
IERLANDS STEM
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 Kalme effen zee
dringt zacht tussen strandstenen,
bereidt met groen wier
een ijl, zichzelf vermengend
eeuwig trillend schilderij.
Glooiende weiden
verbergen aan hun voeten
kleine ravijnen
vol koele loverschaduw
en begroeide rotswanden.
Op blauwe meren,
door zware keien omrand,
blinkt de stille ziel
van misschien lang vergeten
én blijvende…
Het Noorden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Dit vlakke land, weids, adembenemend leeg,
altijd hangt er kille mist of nevel,
vaak valt er trage regen,
gaan de dagen in stemmig grijs gekleed.
Langs verlaten zwarte akkers,
doorsneden met smalle wegen,
staan rijen sterk geknotte wilgen,
gekromd door de westenwind,
die guur en onophoudelijk waaiend,
voor niets en niemand genade kent.…
Zuchtend landschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 Het zuchtend landschap
openbaart zich bij nacht
in oeverloze liefdesbrieven
ze hijgt met haar talloze rivieren
houd haar adem in als een slang
tussen dwaalstenen in duister
ze opent deuren met haar organisme
haar organisatie om alles te duiden
een mist hangt boven het zoetwatermeer
vlinders dwarrelen en dansen in de lucht
niets anders…
Een veld vol papavers
gedicht
4.0 met 12 stemmen 4.070 Hoe hij zich ingroef.
Hoe hij dan lag te luisteren
tot de zon de nevel doorboorde
met licht.
Hoe het dan spatte
uit duizend geweren,
hoe de vogels verbloedden
in het klaprozenrood.
Papavers. Een veld vol papavers.
Zoveel schrijnende wonden.
Zoveel gloeiende ogen.
Zoveel aarde ontwricht.
Nooit sprak mijn vader van dood.
Jaren later…
winterhard
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 60 een woestijnstop
maakt winterhard
de kou gebiedt
in geleidelijke tijd
sta op na het vallen
geef het verlangen een jas
vergaar koude-genen
eist de tijd
het is alles of niets
wordt winterhard…
HONKVAST WAAIEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 Het Vlaamse land toont blij en trots zijn kust,
die met wijde blik naar alle kanten tuurt,
bemoedigingen over de zee stuurt,
het eigen strand maakt tot een oord vol lust.
De bruisende branding murmelt bewust,
blaast haar stem langs haven en vissersbuurt,
landinwaarts, tot steeds verder aangevuurd.
Tenslotte vindt zij in de Ardennen rust.…
Verademing
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 455 In de verte stijgt een berg op,
om nader tot elkaar te komen
overbruggen we ‘t hoogteverschil
het toppunt van verademing
met reikende handen bekeken
doet beloven hemels geluk
verbeelden wij maar al te graag,
het uitzicht oogt onbegrensd
zonder angst of tegenslag.…
Non tangere - niet aanraken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 ik hoorde de vrieskou
van de toendra
de wind die door de
grote grasvlakte ratelde
het raakte me diep
ik wist:
dit is schoonheid die
alleen bewonderd
doorvoeld mag worden
net als vlindervleugels
die bij aanraking
grijs worden…
Kameelwoestijnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 Echo's uit kameelwoestijnen
Zandgeslepen woestenij
Onafzienbaar ver en droog
Gehard in prehistorisch verre
Hemelsbrede zondoorwade
Dodelijke lege droogte
Uit de tijd gegleden niets
Dan wind die aldoor eeuwig
Schroeit op bedoeïnenkelen
Drijvers van woestijnkamelen...…
Wandeling met oud-schooljuf
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 68 Of ik mee kom wandelen
Zij op scootmobiel,
ik ernaast, achter of voor
In park waar veel honden
Naar elke hond, hoe lelijk, mooi,
verzorgd of onverzorgd,
steekt zij onbevreesd de hand,
aait, spreekt hen vriend'lijk aan,
dan de bazen
Zullen we bij dat bankje zitten gaan?
Afval ligt er
Ziet zelfs de plastic zak
waar ooit alles uit vandaan…
smartphone
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 toen zijn voeten
in de modder
bleven steken
zat hij vast in een
ondoorwaadbare
werkelijkheid
hij hoefde niet
te wachten op
het onverwachte:
zijn vastgeklonken
voeten mengden zich
met de poëzie
van het landschap
hij wilde korte
impressies
inspreken toen
zijn smartphone
uit zijn handen
viel…
Burj Khalifa
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 66 Skyhigh rijst op vanaf de kust
Dubai
Oase vol geërigeerde staven
Met toppen die loodrecht naar
't zenit wijzen
Als obelisken van de oliemacht
Ik kocht online een ticket
voor de top
Besteeg in volle lift de Burj Khalifa
Het luchtkasteel van ruim achthonderd meter
Als nieuwe eiffeltoren wereldwonder
Ik kon vanaf lookout point
als…
Oh Charleroi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 Oh verguisd Charleroi
droef wild en warm
Breng me naar de gouden
legende in Rue de la Légende Dorée
Leid me langs de oude
uitgebluste mijnbergen
Wijs naar fabriekstorens die
zonder verpinken de hoogte zoeken
Toon me Magrittes Pipe laat me de
Geraamten twistend om een gehangene van Ensor zien
Neem me mee naar de Latijnse Emotie…
boven dag en nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 49 tintelend geluk
als het licht en morgen is
in het open gras
het vrije zweven
het lage land strekt zich uit
haar hart weerloos wijd
beschreven vensters
met wind licht wolken water
in weifelend blauw
de dreigende lucht
het suizelen van regen
het leigrijze uur
de vale aarde
zwaluwen scheren over
de vrije vluchten
over wat beweegt…
hartslag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 de trage hartslag
op een zachte winterdag
broos en doorschijnend
de zwijgende tijd
niet bevreesd voor het verval
het gevecht voorbij
uit de pijnbossen
het blaffen van de sneeuwuil
op een winterdag
als gesponnen glas
de glans van het witte land
de trage hartslag…
Veluwemastodont (Radio Kootwijk)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Ergens op de Veluwe,
staat een oude mastodont,
een brok beton uit één stuk,
als een oude hond,
liggend in het luwe.
De Kathedraal bracht voor velen werk,
vertier en misschien ook wel geluk.
Na 90 jaar staat het gebouw nog,
met z’n sterke contouren,
onuitwisbaar in het zwerk.
Jarenlang was radio het toverwoord,
en stonden er antennes…
Noordoost-Groningen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 64 Een dijk onderbroken
door een weg naar de einder
een dijkdoorbraak van formaat
een begin en een eind beider
Waar alfa en omega volledig op zichzelf staan
Een barriere bewust aangelegd
dwars door de dijk
die door de mens direct weer werd geslecht
door de wens om door te gaan
de mens weet van geen wijk
Rijden naar de horizon
zonder te…