811 resultaten.
zo luid en zo bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 het hart van de storm
een oceaan van wachten
slaapt zonder wolken
houtduiven koeren
droever dan mensenverdriet
de boom zucht ruisend
een heldere pijn
in oude zielenlagen
het gras nat en zwaar
iemand wil schreeuwen
een stem met honderd kelen
zo luid en zo bang…
een verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 114 dwars door boerenland
de zacht stromende beekjes
de aarden wallen
lijnvormig landschap
dijkjes begroeid met bomen
geborgen dieren
wapperende was
knotwilgen en klaphekken
een lang verlangen…
Zomerlandschap
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 Kijken naar buiten
het zomerlandschap vertoont
als een ansichtkaart .
Wanneer jij zomer met open armen ontvangt
waarin ik me laat meestromen op zijn golven om zo zijn
kracht te voelen, ten volle te kunnen genieten van al de pracht of even
een stilte opzoeken tussen het geruisloos en geluidloos in jouw oneindig uitgestrekte.
Gepaard met…
Watermolenpad
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 311 Aan de Oosterschelde
dichtbij verstreken getijden
toont haar oude aanblik kracht
om wind en stoom af te blazen,
de droge Scheldemond
zij behield een dorstig gevoel,
eerder rijk gevuld met water
rond het verdwenen getijdenrad
na drooglegging ontbrak vloed
aan de nood om nog te stromen,
effende voor menigeen het pad
om heden daar veilig…
grondtaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 onder de oude olmen
staan ze stil doen een
stapje terug uit het landschap
in de verte blaft een
getergde kettinghond
zwermen kraaien spatten op
hardhandige westenwind
beukt door de bomen
door de weerloze lijven
op deze verloren plek het
stillen met zachte woorden
een rite in grondtaal
ze gaan het landschap in
kraaien zwermen…
Eerste schrijven in groppo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 Wat ziet mijn oog toch graag de wolk aan gindse kimme gaan
Doorkliefd slechts door de hoge boom en torens die daar staan
Gestut door bergen staat het al op hoogtes onbekend
En blauw en eindeloos de lucht waartoe de rots zich wendt
Wat zie ik graag, wat voel ik graag de berglucht en de regen
De oude huizen roodbepand, zo kalm en welgelegen…
Dat ik dit kan zien
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Ik heb mijn voeten op het hekwerk
De beierende klokken
Hoor en voel ik tegelijk
Terwijl ik naar de hemel kijk
Zelf derdelaags inwonend
Oneindiger dan kan in vlucht
Voor wolken lood, ivoren
Zie ik een kluwen haast ondenkbaar
Tientallen zweven daar waar
Zwaluwen dus zweven
Het regenfront dat komt van links
Het wit maakt langzaam plaats…
Herinnering aan tenerife
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 Toen ik de zwarte rotsen zag
Waar blauwe golven braken
Ging ik naast de palmboom zitten
En at oranje fruit
Ik hoorde hagedissen sluipen
Ik rook het zout en zag de grond
Door diepe geulen van het land
Terug naar de koude diepte kruipen
Veel verder nog vervloog de as
Van een vulkaan tot rookgewelf
Terwijl de oceaan mij duldde
Zich aan…
Voorjaarsschemering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Kijken naar boven
een weergaloos kleurenspel
door lucht geschilderd.
Hoe wolken van verscheidene tinten en
tonen worden geschilderd op het canvas, een open
hemel waar zij meedansen met de ritmisch in elkaar overlopende
melodielijnen van avondwind, interactieve verbintenis vol beleving als het ware.
Glooiend landschap beweegt en kleurt mee…
Tussen Weser en Zwin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 Tussen weser en het zwin
De eems de dollard
En de ee van dokkum
En de lauwerszee
Lag ongelooflijk
Lang gelee
Bij eb een massa
Vissersgoud
Garnalen
In de waddenzee
Bij hoge vloed
En storm op zee
Werd grasland nat
En minder zoet
Dan vluchtten friezen
Zwaan kleef aan
Door pompeblêd
Eerst naar de wielen
Terp noch ward
Viel meer…
avons in’e maneskijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 het wad ademt
met de zee
in en uit
in het ritme
van de dag
van de nacht
het wad wacht
op de komst
op het vertrek
van vogels
vissers
van vastelanders
het wad hoort
stemmen tegen
de wind in
een zangerig
liedje zweeft
over het wad
avons in’e maneskijn…
wie is nog hier
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 105 aan de rand van de dag
ligt stil gesloten en
ingekeerd een glanzende
scherf op bruine aarde
zij spreekt een taal
vogelstemmen in hoge
bomen verstommen
iemand loopt voorzichtig
door het woud wie is
nog hier en wie is al weg…
Sprengbeek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Gegraven in een ver verleden
Sferen van rust tegemoet getreden
Waar mostapijten weelderig groeien
Ver verleden sferen boeien
Ooit voor papierindustrie gegraven
En watermolens water laafden
Blekerijen ontstonden
De mensen wassen konden
Tijd die je vergat
Nu vliegt een ijsvogel langs het pad
Stroomt de beek gemoedelijk en kalm
Zorgt de…
stukbijten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 de koude waterarmen
van de oceaan houden
het eiland gegijzeld
gestaag vreet de
eenogige waterreus
zijn tanden stuk aan
de grillige randen van
gestold magma
in het donker groeien
de wurgende waterarmen
van de eenogige reus…
geluk overvalt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 geluk overvalt
als een havik
boven de canyon
cirkelt aftakelende
moederbomen
andere bomen
beschermen zolang
ze kunnen
twaalf ransuilen
samen wachten
op de schemer
het dichtgevroren
ijs kreunend kraakt
koperwieken en
ganzen overvliegen
de geur van een
regenbui na een
droge zomerdag
we gebutst en lachend
in een weiland…
Gods vleugels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Groep spreeuwen vliegt op
fladdert van de grond
en wervelt naar omhoog
net als mijn oog
om dan snavelsnel te duiken
in het net ontstane rijk
van scherp scherende schedeltjes
graaiende pootjes, dwarrelende veren
ze zijn al zo hoog en met zo velen
samenzijn is een som der delen
om daarmee een dans te creëren
die het leven gaat eren…
onvoltooid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 80 als golvend gras
wuiven onze haren
onze ogen een verre
blauwe zee
vier voeten in het
gele korrelzand
in dit zachte
landschap
vergeet het hart
waar het om huilt
niets is geheel en al voltooid…
Het bos beleven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Als miezer neerdaalt
En hij dwaalt
In achteraf contreien
Waar een zweem hangt van ketterijen
Het is er niet pluis
Bomen verworden er tot gruis
In onsamenhangende rituelen
Zwammen verderfenis uitdelen
Diep in dit Veluws woud
Waar schimmigheid z’n spel opbouwt
Dood hout verstopt in krochten
Stammen zwieren in allerlei bochten
Hier miezert…
in het landschap van de stad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 de zwerver
zijn fiets gemakkelijk naast
een plastic tas geparkeerd
slaapt onder wakkere wolken
een droomloze slaap
de stadsmus
laat zijn spiedend
vogeloog vanuit
de heg op een vale
boterham vallen
de vrouw
kijkt betraand door het
raam naar de zwerver
naar de mus en terug
en draait zich om
wie overleeft
in het landschap
van…
Klompen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Het land bleef wachten
Seizoenen deden hun ding
Die er woonden
Wisten van geen haast
Van de wereld alle tijd
De akker, met leegte gevuld
Liet water glimmen naar groen
Drie boerderijen waren een dorp
In een tijd die langzaam gleed
Waar eens huisjes gehurkt
Tegen wilgen leunden
Waar de stilte wolken kleurde
Het land met wind mee boog
Werd…