1.661 resultaten.
Pacifist
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Wat gebeurt er
met het woordgeluid
wanneer kanonnen bulderen
en stromend bloed
de nacht inluidt
voor doden en gewonden
waar is de stem
die vrede liegt
terwijl geweervuur
steeds meer harten grieft
mensen niets meer vragen
dan doden-loze dagen
is er geen zin
geen woord of taal
die einde maakt
aan dit verhaal
van wreken
en verdelgen…
Twinkeleren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Ik schreef hem dat mijn conifeer voor ‘t huis in de weg stond
voor de gevel vernieuwers,
ze konden dan geen stellage plaatsen
Dat is minstens zo erg als een oude vriend niet meer hebben
Van hem had ik meer dan een week niets gehoord
De boom heeft groeven, de top altijd door mij bijgepunt
Toen de buren een schutting wilden, zijtakken eraf…
Een stad
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.769 Zoals men, gaande door een lange straat,
(Die, somtijds zich verbredend tot een plein,
Of soms ophoudend, waar de bruggen zijn,
Van dit eind van de straat naar 't ander gaat)
Zo bont des 's avonds in helle schijn,
Die van het winkel-licht naar buiten slaat,
Elk mense-popje ziet, dat gaat of staat,
Dat hoofd en schouders 't aller-lichtste…
Roman uit Pavlodar
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 152 Nu als aspiratie in de nacht
in diep zwijgend verlangen
naar jouw stoere schoonheid
zoek ik de vitale betekenis
van onze prille vriendschap
onbeschreven
zodat we samen
verder kunnen
schrijven over liefde
het leven en de oorlog
een ruwe diamant nog ongeslepen
is jouw spiegelbeeld in de rivier Irtysj.…
Motten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 56 Er waren twee motten
Één van hen dacht,
die zotte complotten,
‘k wil niet worden bedot
‘t vloog hem zelfs naar de strot
Hoe hun vriendschap toen vlotte?
Want zij had van hem een verbod
op ‘t andere nieuws
Maar hij was niet van de botte
En zij wou niet dat ‘t ging rotte
Ze badderden, fladderden
en zij dacht aan gaten in truien
en sokken…
's ochtends
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Jij mag nog niet opstaan
niet uit ons warme bed
jij mag nog niet werken gaan
nog niet naar het toilet
wij blijven gewoon
ja, de hele dag
wonen in ons bed
dan zoen jij mij
en streelt mijn huid
ik doe dat ook bij jou
we maken geen geluid
we liggen enkel zij aan zij…
[ Ik tel mijn vrienden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Ik tel mijn vrienden
en houd vijf vingers over:
ik geef jou een hand!…
Haiku
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 62 Vrienden vallen weg.
Mijn habitat wordt schraler.
Ik tob maar verder.…
[ Aftastend praten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Aftastend praten
we, vertrouwelijk, alsof --
we dromen weven.…
Licht mijner ziel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 699 I
Licht mijner ziel! ik zag u steeds van ver,
En wist wel dat gij eindlijk komen zoudt; -
Woorden, die ik niemand heb betrouwd,
Gaan uit als bleke vlammen, - als een ster,
Die in 't azuur, maar blanker, lieflijker,
Zie 'k in uw lokken liggen 't licht gelaat;
't Mysterie van veel leeds, maar nooit van haat,
Droomt in uw ogen; - 'k zag…
DE ZALIGEN
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.639 De gele rozen lichten langs ‘t terras.
In diepe stoelen liggen zij te rusten,
De zaligen, die elkaar gelukkig kusten,
De toekomstlozen; heel hun leven was
Een dringen naar de voorgeweten uren,
Waar alles eensklaps in vergeten is;
‘t Verwaait nadat het stukgereten is
Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren
Naast dit verzonken zijn,…
Onder de appelboom
gedicht
3.0 met 83 stemmen 25.898 Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te…
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.481 Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Zie welk een huis ons
Verlangen gebouwd heeft:
Landen en zeeën
Plaveien zijn vloeren,
Zonlicht en maanschijn
Zoldren de kameren,
Achter de sterren
Wijken de tinnen -
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Lief, dat gij mijn zijt,
Lief, dat ik uw ben,
Wat is het…
Voor jou
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 290 Soms in het leven
gaat het even niet
dan zit alles tegen
onzeker, stil verdriet
verzonken in gedachten
een vlak en leeg gevoel
onrust diep van binnen
even zonder doel
Aan de hemel staat een zonnetje
zij verdrijft de kou
straalt haar warmste stralen
vandaag, speciaal voor jou
ze glimt haar mooiste lach
de hele dag lang
en drukt haar…
DRIE VRIENDEN
gedicht
3.0 met 12 stemmen 11.973 Drie vrienden gingen elk hun weg
en luister wat ik van hen zeg:
Een gaf zijn geld aan geld en graan,
maar bij zijn graf bleef niemand staan.
Een gaf zijn hart een jonge vrouw
die eenzaam bleef in zware rouw.
Een lei zijn hart in 't dichterwoord
en eeuwig wordt zijn lied gehoord.…
Conclusie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 324 Ik vind je niet meer aardig nee
En ook gewoon niet langer lief
Kwam te dichtbij naar jouw idee
Voel mij nu een verscheurde brief
We hadden wel een hele tijd
Een sterke hartsvriendinnenband
Na veertig jaar toegankelijkheid
Ben ik door schaamte overmand
Ging door de grond nadat je koos
Voor afstand en een nieuw contact
Gebroken ben ik,…
Zo welkom als de bie
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.330 Zo welkom als de bie,
die,
aan 't ronken, wijl de last
wast,
terug met heuren buit
uit
de velden rijk beblomd
komt,
zo welkom zijt ge mij,
gij,
wanneer ge mij verzet
met
hetgeen uw zwervend vlerk-
werk,
al vliegen achter 't land,
vand:
mijn hoppelend herte klopt
op 't
aanhoren en 't verstaan,
aan
het ruisen van zijn stem…
Nachten van de regenzomer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 127 Ze had hier willen uitleggen
hoe het is om in jouw tuin te staan
maar het leven knakte jouw stengel
vergankelijkheid verwelkte jouw bloem
en in de nacht wanneer de geuren
tot leven komen in de zilte wind
ruikt ze jouw fleurige rijkdom
alsof je nog altijd staat te bloeien
onafhankelijk van tijd of ratio
simpel in jouw mooiste kleuren…
Vriendschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 mijn herders
in had er drie
die over mij waken
ze beginnen langzaam
in mijn dromen naar
de achtergrond te geraken
toch worden ze oprecht gemist
want een hechter vriendschap
heb ik nooit mogen ervaren
geen mens kan daar tegenop
vertel me maar eens wie
nee deze vrienden zullen
nooit uit mijn geheugen
worden gewist…
[ Twee meisjes zitten ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 Twee meisjes zitten
recht tegenover elkaar:
een gesloten kring.…