Alle inzendingen van Aar Noordam

Ik had een mega-appel voor de dorst en ik verveelde me, wat moest ik doen? Iets nuttigs kopen voor mijn lieve poen Geen saaie, monotone eenheidsworst Ik kocht een kleurig prentje tegen ’t geeuwen Dan hoef ik niet meer op de Dam te Schreeuwen…

‘Gevonden in de Jan Porcellisstraat Een dode vrouw en niemand die het wist Waarom wordt iemand tien jaar niet gemist? Dat is de vraag waarom het eig’lijk gaat’ ‘Nog gróter vraag heb ik.’ ‘O ja? Vertel is!’ ‘Wie is in vredesnaam die Jan Porcellis?’…

Hooghartig minzaam komt hij uit de hoek Maar dan wordt Theo boos, hij roept en hijgt: ‘Weet u wat Ruben Oppenheimer krijgt? Een bodemprocedure aan zijn broek!' Waarschijnlijk denkt hij aan het woord kwitantie Bespeur ik daar een ‘vleugje’ arrogantie?…

Je ziet de chaos in het rampgebied Misschien sjouwt iemand er met jouw beminde Je woorden kunnen zelfs geen tranen vinden en steeds bonkt laaiend tomeloos verdriet Hoe kort is ‘t leven, lang de dodenlijst en eeuwig zwarte akkers, waar je ijst…

‘Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen’ Je eerste zinnetje; het dagboek is rood-wit geruit de troost in ’t Achterhuis, de enige die jouw geluid begrijpt, geen ruzie maakt, zoals de beide vrouwen om niets en al die ‘grote’ mensen halen altijd ouwe koeien uit de sloten, vinden je brutaal en een flapuit Anne Frank, je liefste dromen…

Gedonder: Van Gaal flitst uit de godenhoed Het toonbeeld van geduldig, wijs beleid De vriend van Pers, gereed tot harde strijd De wraak op Johan: bitter maar ook zoet Doch Ajax, Griekse held, zal daarentegen Ten tweeden male, treurig zelfmoord plegen…

Nau sreef die Beisterfelt tog brief met fauten Dat ken tog nie foor onderweisminister Ik dag dat sij tog eg nie was fan gister Ik fin dat zoon mevrau maar obmoet sauten Zent haar naar onze Pabeau om te spellen plus lezen donnald duk en in liebelle…

Weet u van wie Simonis Al taam’lijk lang een kloon is? Ik geef een tip en houd het kort: Let op de neus die langer wordt…

U luistert ook naar al die eng’lenkoren? Ze zingen van geboorte en van vrede Het is de echo van een ver verleden Verheugt u toch: een vredeskind geboren! Ik heb het vaak wat cynisch weggewoven Maar zou het eig’lijk dolgraag willen geloven…

Die kop, die lach, die stem…kortom charisma Waarom had hij dat nou en and’ren niet? Je voelde zélf zijn vreugde naast verdriet Verzoenend was hij, wars van ieder schisma Als ik hem zag, merkt’ ik dat ik ontspande… Terwijl gelijkertijd mijn ogen brandden……

Ranomi, Epke, Dafne, Tom, Jeroen en Abe, Coentje, Johan, Marco, Faas geen achternaam, maar die weet elke dwaas Eerst vijf van nu, vervolgens vijf van toen Geachte lezer, kunt u iets vertellen Van Wim en Jan en Piet en Ruud en Jelle?…

Hij had zich van de vormen losgezongen Met Elburg, Schierbeek, Campert, Lucebert Vijf 5 tigers met ongekende flair die ook de inhoud met veel lef bedwongen Wat jammer nou dat deze loftrompet De vaste vorm heeft van een snelsonnet!…

Aardappels in Nuenen, in Arles zonnebloemen en in Auvers het korenveld met zwarte kraaien een man in knetterende zon aan ’t zaaien wat laat ik graag mijn ogen langzaam zoomen tot bij de klodders, vlekken, vegen, ze doemen op en dichterbij en terug, de kleuren draaien perzik- en amandelbloesems, hemels laaien in mijn hoofd en buik, handen grijpen…

’t Is nacht, de opperste beschaving spreekt Hij blikt omhoog en ziet Olympus’ goden Hij boreaalt zichzelf, poneert een ode aan Ego die zijn warme passie preekt Een Leider die voor ons Zijn Licht ontsteekt! Ja opgestaan is hij, de Lentebode De duistre’ machten zijn fluks heengevloden want elke tegenstand kwijnt weg, verbleekt Narcistisch…

‘De leraar moet het radicaliseren Vroegtijdig constateren, tegengaan Bespreken, nogmaals grondig gadeslaan Noteren en vervolgens rapporteren’ Dit wordt verkondigd door de Wijsheidkwaker Het pedagogisch wonder Bussemaker…

Al jaren merrie ik haast elke nacht De bloedhond en de knijpkat grijpen mij Of anders wel de wurgslang of harpij De spiegel toont mij Wilders of Van Agt En als ik wakker word na al die rampen Zie ik mijn spaargeld en pensioen verdampen…

Cultuurbarbaren zijn het, die van IS Een beeldenstorm in ’t oude Nineve Het enige wat telt, is hun MOSKEE Een parallel in de geschiedenis? Jawel, wat ‘KUIP-vandalen’ zijn gekomen en hakken in op een fontein in Rome!…

Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven zodat ik vrolijk mij erheen begaf maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf: Er lag een jonge vrouw vol overgave Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust? Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…

Wat is het nut van ouwe mannetjes? Een duidelijk vooringenomen vraag Ze hebben vaak een stukje in hun kraag: ze slurpen lebberend uit kannetjes Ze gaan voorop voor al hun geestverwanten In dit geval betreft het olifanten…

De zwakke zeehondbaby ving ze op Ze mestte al die huilers lekker vet totdat ze konden worden uitgezet Dit is haar leven in een notendop Een echte dierenvriend is onze Lenie Maar of ze ook van mensen houdt?...eh…kwenie…

Toms moeder is een ware planteneter en bovendien stilt zij haar honger rauw De vrouw blijft haar principes altijd trouw Ze weet het goed, ja eigenlijk wel beter dan de artsen; die verkopen apekool Net als die domme, middelbare school…

‘Ik ben een vluchteling, ik zoek Asiel!’ ‘Asyl…? Ik ken echt niemand die zo heet Ofschoon…hoewel…misschien…dat ik het weet Loop lekker door, want u bent redelijk mobiel Asyl kampeert bij vrienden in Calais Vlak achter een grijs bordje met COMPLET’…

Ze horen en ze zien mij als ik winkel Ze registreren alles van mijn smartphone Vanzelf zijn ze bekend met al mijn zwartloon Ik word bespied door elke boerenkinkel We hoeven nog maar eventjes te wachten Of googlebrillen lezen mijn gedachten…

De rij leek lang, slechts tweeëntwintig uur stond ik op ’t natte, koude, Leidseplein Euforisch was het om er bij te zijn voor ’t hebbeding en helemaal niet duur ‘k Heb wel de griep en het begin van jicht Maar móói is tie en plát en snél en lícht…

De vredesboodschap werd ons ooit gebracht Maar ja, die hebben we niet aangenomen Religies hebben oorlog nooit voorkómen Terreur alom, het lijkt alleen maar nacht O God, als U bestaat, hoor onze klacht Laat ons toch ook van mooie dingen dromen en niet van dood of andere fantomen als bang-zijn, altijd wakker in de nacht Laat die verdomde oorlog…

Heeft u onlangs Couperus nog gelezen van Dingen die Voorbijgaan of zoiets? In elk geval was het iets erudiets Hij wordt door Oude Mensen aangeprezen Wie luistert nog naar ouweluis geluid? Zij sterven immers net als leeslust uit!…

Hoe vrolijk horen wij de rotjes knallen De oliebol kwijnt naast de appelflap Verpieterd kijk ik naar mijn koffiedrab Wat kunnen dronken buren prachtig brallen Wat hebben we ’t gezellig met elkaar Maar ik krijg weer een treurig klerejaar…

De allergrootste woningcorporatie geleid door halfmiljoentje-Erik Staal hangt aan een zijden draadje. Het verhaal? Het komt door domheid-hoogmoedcombinatie Wat hadden toezichthouders in de gaten? De directeur deed ‘iets’ met derivaten…

Het interview kon ons niet meer verrassen Lance was de beste van de epoprikkers Van and’re renners gaan de rikketikkers te keer, terwijl ze cortisonen plassen Maar Boogie, Mister Prodent, Blonde Tulp! Zo hagelblank, gij reed toch zonder hulp?…

Elk aandeel is doordrenkt van onbehagen De bankenbazen zijn verrekt abject Politieke oppeppraatjes? Geen effect De Damrakjongens allen beursgeslagen Wat is het toch een akelige tijd! Ja, imams geven volop narigheid!…