Alle inzendingen van Angelina de Jong

Onlangs had ik weer eens de eer dat een zekere strenge dame of heer bepaalde gedichten in snel tempo screende en vond dat ze geen voldoende verdienden dus afwisselend met een vier of vijf ging deze persoon mijn werkjes te lijf Lachend haal ik mijn schouders op denk maar niet dat ik daarom stop dat ik ophoud met gedichten maken en me door wat…

Geen gedonder maar schouders eronder geen geklaag maar doorgaan gestaag het zit niet mee maar sterk zijn voor twee Helaas wil dit niet altijd lukken lijkt alles als loodzwaar te drukken voelt 't kleinste ding als mokerslag op zo'n "alles zit tegen" dag Terwijl je diep van binnen weet: dit is het vergrootglas dat vermoeidheid heet…

Met flesjes water en etenswaar staat mijn rugzakje reeds klaar Paraplu er nog snel ingepropt, je weet maar nooit hoe het weer zich ontpopt Winddichte jas, stevige schoenen aan, popel ik weer om te gaan wandelen met een groep leuke mensen die, net als ik, even niets meer wensen dan te genieten, ook al is het guur, van de schoonheid van de Nederlandse…

Je hebt mijn aandacht, eindeloos, jouw silhouet, zo sierlijk zo broos, in stilte genietend als ik naar je kijk, jij frêle fee uit het dierenrijk…

Het kriebelt in mij, heel mijn lichaam zo blij Mijn adem gaat snel, maar wil ik dit wel? Ja natuurlijk meid, geniet van de vlinders in wintertijd!…

Het opkomend licht passeert de laatste uren van de duisternis…

Omringd door boeken reist de bevlogen lezer door veel verhalen…

Hij kent geen leegte Maar is rijk aan gedachten De einzelgänger…

Zijn verkleumde hand maakt haar huid tot kippenvel onder haar coltrui…

Het gouden zwijgen om de stilte te horen Vinger op de mond…

Een koude appel op de besneeuwde aarde Een merel smikkelt…

Roze flamingo’s staan bijeen in het water op hoge poten…

De beslagen lens legt jouw broze schoonheid vast in de warme kas…

Kindervisite geeft tijdens het knutselen een kleurrijke vloer…

De ooievaar staat met zijn fraaie verschijning perfect in balans…

Stil hangt de vleerhond totdat het gaat schemeren ondersteboven…

Liggend in het gras overmeestert de slaap me als ik schaapjes tel…

Achter het glas toont de onderwaterwereld betoverend moois…

Met zwierige halen schrijft hij verhalen Een woordenartiest die het allerliefst op zijn eigen manier vertelt met pen en papier…

Na stilte van zo'n veertig jaar zijn jullie goddank weer bij elkaar Gedreven door hebzucht en jaloezie wist achter een masker van hypocrisie een zieke geest jullie te scheiden door leugens en roddels te verspreiden Na vele schade die is aangericht komt de waarheid nu langzaam aan het licht want wie jarenlang konkelt en manipuleert, dat gaat…

Warme tranen rollen stil langs m’n gezicht, ogen raken opgezwollen, verdriet drukt als een zwaargewicht Dik zes jaar is het nu geleden dat jij zo plotseling verdween, heel onverwacht naar de dood gegleden, en zo geruisloos als ik je nu beween Vaak mijmer ik over vroegere tijden, jij warm, veelzijdig, immer luisterend oor, mooie momenten…

Ondanks veel bewuste omwegen kwam ik je gisteren toch weer tegen Zo onweerstaanbaar als je lonkte en met je opvallende jasje pronkte moest ik wel zwichten, de verleiding te groot, dat ik je een plek in mijn huis aanbood Trots dat ik je nog een dag kon weerstaan ben ik nu toch te zwak en laat me dus gaan Kopje thee erbij, melange geurt zacht…

De overwinning van twee rechtse partijen, die haast al het sociale willen laten verdwijnen, stemt mij tot zorgen en droefenis, niet te geloven dat dit de uitslag is! Ik volhardde namelijk in mijn stille hoop, tot in de láátste minuut van de stembusloop, dat toch nog massaal in de stemlokalen met gerichte kleine roodkleurige halen het potlood…

Met knoop in de maag open ik de deur naar de kamer met bekende ziekenhuisgeur Onder het frisse witte laken lig jij heel vredig in ‘t zonlicht op je zij Rustige adem, blosjes in je gezicht omdat zojuist iets je hevige pijn heeft verlicht Voorzichtig streel ik je broze grijze haren, en hoop dat je mijn bijzijn toch iets kunt ontwaren Ik kus…

Het elftal zou laten zien wat het kan in de wedstrijd Nederland-Japan dus menigeen bleef zaterdag thuis voor die moeizame wedstrijd op de buis Uiteindelijk met meer geluk dan wijsheid won Oranje dan toch de wedstrijd…

De burgemeester van Almere was haar baan daar meer dan zat, sloeg heimelijk aan het solliciteren, besloop in Amsterdam het vacaturepad Bij het lezen van haar sollicitatiebrief en haar belangenverstrengelings cv dacht de gemeenteraad “Oh hemeltjelief, alsjeblieft niet háár van de VVD!” Ook niet in de smaak viel haar pedanterie, dus verkoos,…

Een prinselijke landhuizen freak bouwde onbeschaamd in Mozambique doch sluw zei hij snel: "Ik verkoop het wel" ("maar op z’n tijd" dacht hij flegmatiek)…

Deadline hier, deadline daar alles ’t liefst stante pede klaar e-mails, telefoontjes, overleggen, kan ik al iets over de begroting zeggen? De druk van een volgepropte baan kan ik meestal uitstekend aan al wordt er nog zo aan me gesjord, stoïcijns werk ik door aan een volgend rapport ofschoon ik nu wel denk met een troostende lach: Gelukkig…

Ik wil niet huilen, ik wil niet praten ik wil gewoon met rust worden gelaten De goedbedoelde adviezen en kussen kunnen de pijn nu geenszins blussen maar beklemmen mij tot benauwens toe het ligt niet aan jou, ik ben iedereen moe Mijn binnenste broeit, ik moet daarheen niet in gezelschap, maar solo, alleen Het water, de stilte en het groen…

Van alles gaat er door m'n hoofd, een boek dat ik te leen heb beloofd, de boodschappen, van alles is op, cursus inplannen, schiet het door m'n kop, vriendinnen nog bellen om concreet iets af te spreken voor volgende week, de printer die steeds de melding geeft dat hij dringend nieuwe inkt nodig heeft Het is zo'n dag dat die "moeten-dingen"…