Alle inzendingen van Bert Weggemans

Hoe gek wil je Het bedenken - Pesters, die Onschuldigen tot Op het bot hebben Gekrenkt, stuk gemaakt Als je wilt, Vernederd, getreiterd, Gesard tot deze Er bij neervielen - Klimmen in de hoogste Boom om naar de wereld Te kunnen schreeuwen Dat zij en hun Wandaden niet door RTL mogen worden getoond: Zij spreken van aantasting…

Jij hebt je waarheid Zoals ik de mijne heb We praten over exact hetzelfde En toch liggen onze waarheden Mijlen ver uit elkaar - De kunst is nu hoe we De kloof tussen onze Waarnemingen kunnen dichten, De scherpe randen kunnen verzachten - Alleen dan kunnen wij elkaars Standpunt in vrede aanvaarden, Veel beter nog dan we dachten…

Die afstammen van hun Woordeloze soortgenoten Staan met schaamte die Op hun wangen groeit Te gluren naar twee Wezens achter tralies, In wie zij zo ontegenzeggelijk Veel van zichzelf herkennen, Waarbij de woordelozen zich Verbijsterd afvragen wat de Apen aan de andere kant Van de tralies in vrijheid doen, Tussen het bekijken van…

De twintigers van Nu hebben alle Keus van de wereld Ze kunnen doen en Laten wat ze willen Met maar een enkel Doel - het hoogste Bereiken dat bestaat Eruit halen wat Er in zit - Toch is meer niet Altijd beter, Hoger niet altijd Verhevener, althans Niet om er gelukkig Van te worden - Doe eens anders, Doe eens nieuw,…

Die op de Onmogelijkste Plekjes leven, Zich tussen Tegels zelfs Vermaken als waren Ze in hun eigen huis, De aardkorst doorboren Om lucht te geven Aan groei en bloei - ' k Wilde dat ze Mijn inktzwarte Nacht doorboorden Zodat ik met mijn Leven verder kon gaan…

Mens geplet onder Een veelheid van Informatie Die binnenkomt in Een nooit eerder Vertoond tempo - Het toneel zet De tijd twee uur stil En laat de mens, Misschien wel de laatste Mens die er de tijd Voor neemt, kijken naar De absurde weeffouten Die er bij zijn snel levende Medemens zijn ingeslopen…

Hartstochtelijk geprobeerd Me voor honderdtwintig Procent in dit Leven in te zetten Langer door te Gaan dan wie ook Als eerste aanwezig, De laatste om te gaan Door het onzichtbare Net van wie dan ook Ingeperkt en tegengehouden - Nooit een kwartje, Hooguit een cent De opbrengst nooit meer Dan achtenzeventig procent…

Van kleins af aan Had hij al geweten Dat de ziekte Die hij onzichtbaar Bij zich droeg Schuw was, Verlegen zoals Hijzelf kon zijn, Hij leek immers Op zijn ouders, Aandoening die Alleen kon worden Uitgelokt door spanning Die zich merkbaar opbouwde In de mens die hij was, Zodra het eerste kuchje Zich aandiende, wist hij…

Achter de chaos die dit leven overheerst, Waarin geen lijn of vorm meer te ontdekken valt, Waarin gedaanten vormloos in elkaar overgaan, Bevinden zich de woorden van een heldere geest Die nauwgezet aanvoelt dat alles dat is geweest Alleen maar kan worden weergegeven in dit gedicht Waarin woorden alleen nog beelden zijn op schrift Voor…

Lege glitter, lauwe glamour, Tweederangs nachtclubpief, Flinterdunne snor, fout pak, Onderuitgezakt op de enige stoel Die het etablissement rijk is, foute gozer Die ongeïnteresseerd zijn handelswaar aanprijst - Overjarige snol in te wijd Uitgesneden hals met royaal zicht Op het boezemgebied - Met twee eenzame gasten die ook al niet…

Ik heb dan nu Al de schreeuwerds Die mij in de Zestig jaren Van mijn leven Tot last zijn geweest Achter mij Gelaten - het is Het einde aan Gruwelijk lawaai Van ongekende domheid, Geen verkeer meer van Links, en al helemaal Niet meer van rechts De weg is vrij Helemaal leeg - Het enige dat Over blijft is Oorverdovende…

Trouw loop je Naast mij Kameraad voor Het leven die altijd Bij mij is Zodat ik nooit Meer alleen ben Als ik in mijn Eigen brein verdwaal - Het is warm in onze Zelf geschapen woestijn - Met een flesje water Achter op de fiets Overleven wij de Droogte die bijna Onverslaanbaar lijkt…

Mijn leven lang heb ik je Bij me gedragen, zonder het Te weten, zonder het te zien, Heb me uitsluitend bezig gehouden Met de voorkant van de waarheid, Daar hoefde ik het minst voor te doen, Die is het makkelijkst te zien, Zonder me ooit om te achterkant Te bekommeren, die een heel Andere waarheid laat zien…

Neergekeken werd er op Jullie, dombo's zonder Enig redelijk verstand, Die beschimmeld brood aten En verder de schillensoep Verslonden die jullie eigen Varkens kregen voorgezet - Varkenshoeder, het laagste Van het laagste dat een Ontwikkeld mens zich Kan voorstellen - maar Een beroepsgroep die een was Met elkaar, die stond voor…

In een toestand van slapend Waken heb ik deze nacht Min of meer bewust meegemaakt, Verstrikt als ik was in dromen Die achteraf geen dromen bleken Te zijn, maar een schijnvorm van De werkelijkheid - míjn werkelijkheid Die voor anderen niet waarneembaar is Maar voor mij een bestaande verbeelding Van ziek zijn dat door medicatie Binnen…

Altijd met het gezicht Naar het verleden Dat ik voor alsnog Niet los kon laten, Dat tot dusver alles Overheerst, domineert Alsof de toekomst in het Geheel niet bestaat, Ben ik uiteindelijk Zonder het zelf te beseffen Achteruit mijn toekomst In gestruikeld, mens geworden Met de rug naar de toekomst…

Na de tijd van waanzin Waarin zij die hem zo Nabij waren door redeloos Geweld waren weggenomen, Werd wat er van zijn ik over was Alle kanten op gesmeten, immers het hart Van de mens die hij werd Was er uit gerukt, Leegte die vanaf toen In hem woonde, en hem Zonder ophouden achtervolgde, In elk land van Europa waar Hij zijn toevlucht…

Meegevoerd Door de maalstroom Van gedachten En door De waan van Elke nieuwe dag - Hartstocht verloor Van noeste ijver, Dode stress oogt Levensbepalend elke dag - Houdt doodgemoedereerd Mijn promillage de achterwacht…

Licht dat maar moeilijk Tot me komt - Soms te donker, Soms te koud - Zon die voor mij Niet meer zichtbaar is De donkerte vertrouwd In al haar somberheid En toch, zonder het Te weten, zonder het te zien Leef ik ongemerkt vaak In het licht van de achterzon, Zon die zich achter mij Verscholen heeft maar Door de donkerte heen…

Ik wacht op jou, Maar je komt niet: Mijn ogen gericht Op de wijzers van de klok Die langzaam voorwaarts gaan, Maar jou zie ik niet verschijnen - De tijd verstrijkt en ik Word het wachten moe; Ik besluit het actieve wachten Op te geven, en leg mij Te ruste, sluit de wachttijd Buiten, heb er niets meer Mee van doen, Maar voor…

De adem die Mij het meest Nog beklemt is De adem die Mij door angst Is ingeblazen…

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

Ik heb mezelf Niet gemaakt, Mezelf de adem Niet gegeven, 't Is de wind die Me heeft aangeraakt, Die mijn adem Elke nieuwe dag Doet leven…

Adem het licht Adem de lucht Adem de wolken Achter elke zucht Adem de stralen Die alle donker In de uithoeken Van je hart voorgoed Doen verdwijnen…

De kloppende kracht Van het onzichtbare Dat mij maant Bij de tijd te zijn Bepaalt mijn adem Keer op keer, Maar elke seconde lucht Die vrijkomt bij Mijn ademkeer Laat mij beseffen Dat ik besta, dat ik Denk en voel en doe Dat ik mens ben, Dat ik er toe doe…

Na vijf jaar In dit huis Op kamers Te hebben gewoond Is de dood verhuisd, In allerijl is hij Weggerend - 'k Weet niet Waar naar toe, Zijn nieuwe adres Is mij niet bekend…

Afgemeten treed jij Mij vandaag tegemoet Alsof onze liefde Op een goudschaaltje Wordt afgepast En alle alarmbellen Gaan rinkelen - Ze roepen 'Opgepast! Het lijkt er op alsof Gevoelens voor een Ander worden ingepast'…

Voor Pascal en Wesley Jeugd die al voor Het derde levensjaar Verpest was, kind Dat richtingloos Het leven werd Ingeschopt zonder Dat het ooit iets Te wensen kon hebben - Er werd immers toch Niet naar hem omgekeken, Laat staan naar hem Geluisterd - geen besef Van wat goed en kwaad Kon zijn, het voorbeeld Immers nooit…

Ik creëer graag Misverstanden Als ik zoek In verf, laag Na laag voeg Ik iets van De waarheid toe, Maar dan wel Mijn waarheid, Die voor jou En anderen nog Maar zo niet Te ontdekken valt - Wat ik eigenlijk Doe is echt niet Anders dan één grote Afleidingsmanoeuvre…

Voor Anton Wij die jou het Naast staan, je beste Vrienden en je eigen Kring staan om je heen En nemen afscheid van Jou, voorgoed, en op Het moment dat ik mijn Laatste gedicht voor Jou voorlees, en de Dominee zijn laatste Zegen meegeeft, begint De zon te schijnen Als ze nog nooit Gedaan heeft op de Achtste maart van…