Alle inzendingen van Claudine

Je probeert je concreet voor te stellen: wat ik denk wat ik voel wat ik verwacht en wat ik verlang, tevergeefs misschien. Maar ik weet: wij zijn sterker dan de zeebries.…

Het baken van vertrouwen en moraliteit liet zijn onderdanen struikelen keer op keer en alles veranderde toen het grote zwijgen zijn vlucht had genomen.…

En nu je er toch bent vertel me je verhaal als jij dat wilt van wat je is overkomen en de keuzes die je maakte ik heb geen trek in poppenkast of uiterlijk vertoon - mijn tijd is gratis…

de buurman van weleer zo sprak mijn hartsvriendin zou zich rot hebben gelachen als jij je had op ge han gen ik wist dat zij de waarheid sprak want ook ik doorzag hem reeds…

Ik wenste dat het drama nogmaals de keuze liet.…

Lief kind van mij het is een misvatting geweest te denken dat je klein was sorry daarvoor. Ik wil je je ruimte weer teruggeven in en om je wezen heen. Ik beloof je een helpende hand te zijn in het grote huis waar je nu mag wonen. Toe, kruip niet weg, hier is het veilig ben je van waarde.…

Niet dat je weg wilt lopen - Waarom zou je- maar iets in mij blijft bang voor leven en vertrouwen De schaamte om het verlangen was al te lang zo groot En ik wilde dat ze voor me op waren gekomen Dat het goed was wat ik wenste toen het er gewoon mocht zijn…

Dans maar, doe maar, op mijn graf. Dans van woede, dans van bevrijding, dans van heel diep weggestopt verdriet.…

men roept nacht maar ik weet dat het dag is men zegt dat de wilde dieren het park nooit zullen verlaten ik kijk naar buiten en zie de fabeltjes verdwijnen men fluistert dat je te laat bent maar ook tijd zal ons niet scheiden…

Connecties met boven bleken wegen naar de hel. Je wist je beschermd door een netwerk. Maar ik heb weet van je angst door mooie woorden heen.…

Laat me je gastheer zijn in het huis dat het mijne niet is. Ik weet dat er geen woorden bestaan die troost kunnen bieden aan deze staat van ontheemding.…

Alpinopet af en vloeiend sprak je de kattentaal Ik zag je gaan in dat dikke boek en verwonderde me. Je sprak over jezelf in de derde persoon Misschien dat daar een reden voor was.…

meneertje mooiprater werd de mond gesnoerd en duizend woorden vielen zonder echo's om weer op te rapen…

Ik droomde deze nacht over een strandbal, doorzichtig en met geel/oranje strepen, bekrast door een wild kind, maar lek kon het dit speels geluk niet steken. Met onze adem bliezen wij de strandbal rond, hij was niet meer te sturen. Het leven werd een zomerdag toen wij als door een wonder voorzichtig werden meegenomen.…

Juist deze dagen is het zo fijn om te weten dat er mensen zijn die onzichtbaar bij je zijn, met je mee lopen echt echt waar.…

Ik heb je gevonden op een winteravond de deur ging open en daar zag ik je, ondergedoken in het zachte geel. Ik hoorde je zuchten en vroeg waarom je zo bang was. Je liet me je oorsprong zien - recht tegenover de plek waar je terecht was gekomen. En ik dacht: wat ijzig ver heb jij hier af moeten dalen.…

Je zegt: laten we vieren dat wat ons verbindt. Maar ik voel uitsluiting. Je zegt: laten we dansen op het ‘nu’. Maar ik wordt gekweld door herinneringen. Je zegt: laten we proosten op het leven. Maar ik voel dood in mij. Je zegt: je oogt zo content. Maar weet je: het kost zo verdomd veel inspanning om me groot te houden.…

Naast elkaar stonden wij met tussen ons in een cirkel. Je zei: “Je weet met hoeveel gemak ik stap in deze vorm. Loop ook eens naar voren.” En maanden later fluisterde ik je naam en kon ik zeggen dat ik van je hield, door deze beweging voorwaarts.…

Ik ben het met je eens: Het is de liefde voor de ander die gelukkig maakt. Toch gaan je woorden me wat ver: Ik verdraag elke beet en snauw, haar kwaadste streken maken mijn hart niet benauwd. Ray, voor het geval dat: er is plek bij de mannenopvang!…

We gingen naar het naaktstrand jij en ik daar waar golven hoog waren en zandvlakten breed taal ongerept. In dat septemberlicht onder de naaldbomen vonden wij ons huis terug.…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

Jij zegt: Ik kan niet. Ik zeg: Je wilt niet. Zo draaien wij jaren, maanden en uren om elkaar heen. En dan is er geen kunnen of willen meer: Wij zijn.…

Willens en wetens Buitengesloten Willens en wetens Afgedropen Willens en wetens Een nieuw begin Willens en wetens Je komt er niet meer in. Neem maar mee Je ijskou En kom nooit meer terug Blijf weg En neem alles mee wat je bezit Want zo zie jij het toch: Jouw bezit dat met jou klinkt.…

De winter in en om mij heen is echt nog niet voorbij, maar ik voel: stilte is het leven. Stilte is mijn leven dat zoveel meer lijkt dan welk seizoen ook maar.…

Tot daar zal ik je brengen, zei je, terwijl je wees naar een plek voorbij de horizon. Het verleden, we laten het rusten in de armen van de nacht. De wind zal ons meevoeren, terwijl we verder spelen, onze handen gevuld met een laatste troef; niet bang meer nu voor de dag van morgen.…

In het groen kom je me tegemoet- eindelijk. Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

En ik gaf je een laatste kans, je plek te aanvaarden dat opgeklopte zijn een beetje in te binden maar de macht was zoeter de bewondering de status ik ben jou alles als je kunt shinen terwijl ik fluit en klap maar wie ben je nu een man met volgers.…

De dag dat jij me liet zitten was de dag dat ik mezelf trouw bleef.…

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van mijn kamers zo honeymoon roze…

Wat zou je toch een aangenamer mens zijn geweest als je die artiestennaam naar het grof vuil had gebracht en die verkleedkleren op zolder had gelaten.…