55 resultaten.
Nieuw jaar
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.461 Nog eens ten einde 't oude en voor aan 't nieuwe jaar,
en tel ik tachentig op negen maanden maar!
Waar zijn die zeventig en negen jaren henen?
Als nieuwe dromen elk verschenen en verdwenen,
en nu de volle som: maar ene oude droom.
Wanneer zal 't einde zijn? Hoe lang staat de oude boom
op taaie wortelen en weert zich, onder alle
die daags…
Leergierig
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.963 Jan, was ik toch als boek geboren, zei Katrijn,
zo kon je dag en nacht met mij bezig zijn
als met je boeken nu. Wel, zei Jan, en lachte,
ik dank je voor je vondst, je hebt zeer goê gedachten:
een boek was naar mijn zin, als ík maar kiezen zou
wélk boek het wezen mocht. Welk boek dan? zei de vrouw.
Een almanak, sprak Jan, die zou mij 't liefste…
Aan de sneeuw
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.673 Droog water, koele wol, wit roet, gehakte veren,
Wees welkom boven op mijn beste hoed en kleren,
Ik zie niet hoe men u met reden haten zou,
Die ons van boven brengt de warmte met de kou.…
Domkoppen
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.229 Geef oesters aan mijn paard, zei Tom die het koud had
(op alle stoelen bij de haard werd al gezeten).
Eén stond op van 't vuur en ook een tweede die er zat,
Om het hongerige dier oesters te zien eten.
Die plaatsen pikte Tom in en verdreef de kou.
De waard kwam en zei dat het paard geen oesters wou.
Breng ze dan maar hier, zei Tom, als ze hem…
's-Gravenhage
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.134 Het hele land in 't klein, de weegschaal van de staat,
De schave van de jeugd, de schole van de daad,
Het dorp der dorpen geen, waar ieder' steeg een pad is,
Maar dorp der dorpen een, waar ieder' straat een stad is.
De rondom groene buurt, het rondom stenen Hout,
Des boers verwondering, al komt hij uit het woud,
Des steêmans steeds vermaak…
Dromen en denken
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.919 Dromen is denken zonder verstand,
Denken is dromen met open ogen:
Beide zijn vodden uit ener hand,
Waar men op vertrouwt, men is bedrogen.
4 februari 1665…
NODIGE ZWAKHEID
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.181 Gedenkens taaie kunst en wens ik niet te weten:
Ik hadd' er liever een te leren van vergeten.
Zou mij te voren staan al wat ik heb bezweet
In lijden of in vrees; het waar een pak van leed
Dat and're schouderen als mijne moesten dragen:
Zou ik ook al de vreugd van all' mijn blanke dagen
In ene spiegel zien: een sterker oog als 't mijn
Moest…
Willig sterven
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.175 'Opblijven' noemden wij ’t in onze kinderdagen
Niet vroeg te bed gaan, en ’t was hard te verdragen
Te moeten rusten als de zon pas onderging.
Die kindsheid komt weerom; is ’t niet een wonder ding?
Hoe dat men ouder wordt, hoe m’ouder zoekt te wezen:
Opblijven is de vreugd, te bedde gaan het vrezen
Van alle menslijkheid! ’t Schijnt dat de tijd…
Al is het vliegje nog zo klein
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.682 Al is het vliegje nog zo klein
het werpt zijn schaduw op het plein.…
TRIJNS BIECHT
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.697 Trijn biechtte onder meest haar zonden, dat z’ in ’t hooi
Geraakt was, with a fine English boy.
En wat gebeurde daar? zei Heeroom; biecht terdege.
Gij zijt een oude gek, zei Trijn, zo g’ ernstig vraagt,
Alsof gij ’t niet en wist, wat dat een jonge maagd
Met een mooi knechtje doen, tezaam in ’t hooi gelegen.…
Grafschrift van mijn hondje Gekkie
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.246 Hofwijck, 25 oktober 1682
Dit is mijn hondjes graf.
Ik zeg er niet meer af
dan dat ik wenste (en de weer’ld was niet bedorven),
dat mijn klein Gekkie leefde en alle grote storven.
----------------------------------------------------
niet meer af - niets anders over
en de weer’ld was niet bedorven - en de wereld zou er
niet slecht mee…
Op een wieg
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.954 Wij woelen zonder end voor kinderen en erven,
En 't gaat ons in 't gewoel, gelijk 't gewiegde kind:
Wij woelen ons in slaap door allerlei bewind,
En vallen moe daarheen, met d' ogen toe, en sterven.
----------------------------------------------------
bewind - bewegingen, beslommeringen…
DUBBELE ELLENDE
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.167 Een Godloos mens in nood is een blind bedelaar:
Hij bidt om hulp en heil, en weet noch wie, noch waar.…
EIGEN BAAT
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.380 ’K en kan ’t niet weigeren', zegt Pieternel, 'aan Heren
Van aanzien en gezag, die vreugd van mij begeren.'
Zij kan ’t niet weigeren, ’t is waar; maar vat het wel:
Die zij ’t niet weigeren kan, heet Pieternel.…
VAN JAN EN TRIJN
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.059 Trijn ligt Jan in zijn hoofd bij dagen en bij nachten;
Trijn ligt hem op zijn tong, Trijn ligt in zijn gedachten;
Trijn ligt hem in zijn weg in ’t slapen altemet;
Trijn ligt hem alleszins, behalve in zijn bed.…
VOOR MIJN GEDICHTEN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.547 Bedil mijn Dichten niet, besteed er geen verwijt aan,
Zij hebben ’t niet verdiend. Ik hang er toch geen Tijd aan:
’t Is een klein buiten-werk, een bij-werk, zeg ik 't best,
Van beter bezigheid; ’t is kakelen op ’t nest.
Kunt gij of timmerman of wever niet vergeven
Een deuntje uit de borst bij ’t schaven of bij ’t weven?…
TOT HET GRAF VAN JUFFROUW MARGARETA TROMP
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.932 Hier ligt de droge romp
Van d’oudste lieve Tromp,
Die alle man beschreide,
Behalve zij, die scheidde.
’t Lijf was te nauwe kas
Voor zulke ziel als ’t was.
Wie z’ aanneemt te beschrijven
Zal in de arbeid blijven,
Het zij de kloekste pen
Die m’ in de lande kenn’.
Best zal men met beschreien
Die zoete naam verbreien.
Schreit, Jofferen, uw leed…
Vrouwen onstade*
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.198 Wat zei hij 't naar mijn zin,
Eén van de slimste wijzen,
Ik durf geen vrouwen prijzen;
De beste die ik ken
Mocht licht veranderen
terwijl ik bezig ben.
.........................
te onstade: op een ongelegen tijdstip (verouderde uitdrukking)…
Schoon weder en kinderen
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.082 Schoon kinderen in de wieg,
schoon weder op de straat,
zijn bei van één gelaat.
Me dunkt men kan niet liegen
hoe men ze hebben wil,
het schoonste zijn ze, droog en stil!…
JONG EN ERVAREN
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.206 Besteed de diere tijd
bij dagen en bij nachten,
terwijl gij in uw krachten
en onversleten zijt.
Het schijnt jong en ervaren
en zijn niet wel te paren;
maar `t is een valse schijn:
men kan wel jong van jaren
en oud van uren zijn.…
GRAFSCHRIFT
poëzie
4.0 met 30 stemmen 2.978 GRAFSCHRIFT VAN EEN DRONKAARD T’AMSTERDAM IN EEN
BURGWAL VERZOPEN
Daar leit een vuile vent in deze put gezonken:
Hij stierf in ’t water; maar hij was op ’t land verdronken.
5 oktober 1653…
OVERLIJDEN
poëzie
3.0 met 50 stemmen 6.736 Die overlijdt, is over lijden;
En vreest men nog voor overlijden?…
WACHT WAT
poëzie
1.0 met 32 stemmen 2.752 Is mij een vodderij gevallen uit de pen,
(Weet, lezer, dat ik al mijn vodden daar voor ken)
Ik sluit ze van mij af en laat ze liggen rotten:
Lang, lang na haar geboort onthaal ik ze de motten,
En val der met de keur van een vers oog op aan.
Gevalt mij 't kind dan nog zo 't eertijds heeft gedaan,
zo houd ik 't voor zo schoon als ik er een…
GRAFSCHRIFT*
poëzie
3.0 met 34 stemmen 4.031 Dat hier ligt, was een mens, daarin des Heren hand
handvollen over hoop van gaven had geplant:
vernuft en wetenschap en overvloed van reden,
bevalligheid in schoon en recht geschapen leden,
beleefde* vreugd en deugd, en ongemeen verstand
van zoete bezigheid en zondeloze zeden,
en al wat in een…
Doods geluk (1686)
poëzie
3.0 met 44 stemmen 4.446 Die overlydt, is over lyden;
En vreest men noch voor overlyden?
Moderne versie:
Die overlijdt, is over lijden.
En vrezen wij nog te overlijden?…