99 resultaten.
De Japanse Kiezelraker
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 800 Hij raakt massa's kiezels
Tot concreet klare lijnen
Slordigheid is des griezels
Tuinen zijn te verfijnen
Trek in steentjes
Een ad-hoc-spoor
Zweet stil peentjes
Geef hoofs licht door
Letters tot woorden prikken
Woorden tot zinnen schikken
Niet zomaar te beschrijven
Wat de raker doet rijven
Onze natuur beleven
Moeder aarde eren
De…
Parels aan zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 260 Zeeën baren vissersdorpen die tot steden wellen,
Mensen kinderen die in kunstenaars vervellen
Hij schilderde maskers die gezichten onthullen
Stranden bleken bonte tableaus te verhullen
Als de noorderwind de kust komt geselen
moeten rolluiken Ensors schatten beschermen
Voor wie belt neemt een mondain kunstenaarshok
grijnzend zijn volks rijhuiswinkelmasker…
Raam op straat
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 161 Een beglaasd gat in de muur
belicht een straat
Binnen handbereik ontastbaar
Voorbijgangers checken zich spiegelend
hun huidige versies
Navigeren verder op autotv'tjes
Steeds gecomprimeerd
vat een dorp gemeentelijk
het land samen…
Oorlogsvluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 Nu alfamannen vlot garen spinnen
bij de immanente haat van bang kiesvee
Gaan echte leiders met mededogen mee
Plat populistisch is geen rust te innen
Medemensen likken verweesd hun wonden
Weg van het land waar ze ooit geluk vonden…
De topvoetballer en de burger
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 Tuk op dolle extase plaatst de spits
de bal op de penaltystip
Bedachtzaam achteruit wandelen
Cool keepers branie negeren
Gierende zenuwen bezweren
Vastbesloten loopt hij aan
Trapt krachtig, met panache,
De bal over de liggende keeper
Hoog over het lege doel
Radeloos zoeken zijn handen zijn hoofd
Atletisch krimpt hij tot een bal ineen…
De vis en de visser
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 218 Zich verliezen in het water
is voor de vis van levensbelang
Zich verliezen aan het water
probeert de visser levenslang
De vis zeilt gracieus door het water
De visser zit glad versteend aan de kant
Kennen zij vroeger, vandaag of later
vraag hij zich af nu en dan
De visser wordt een beetje vis
Het wemelende, murmelende water
kabbelt zijn…
De mens en de mier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Gezegend zijt gij God der mieren
Ik wilde U niet ontrieven
Maar ik heb een mier verpletterd
Ze was alleen en ontredderd
Ik zweer niet licht bij brute kracht
Het was meer een geval van heirkracht
Bij ‘t binnenkomen zat ze op mijn been
Waar moet je met zo een beestje heen
Ik kon haar nest niet localiseren
Kon ze moeilijk allemaal proberen…
Godin van de nacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 148 Godin van de nacht je duister geeft kracht
Wist ons avondlijk bord maagdelijk zwart
Vol van ruimte dwaalt de geest zich rustig
Verbindt dromend wat overdag apart valt
Gezegend zijn wij in troostende armen
Verkwikkend lossen we op in het heelal
om in de morgen weer tastbaar te stollen
Steeds worden golems leven ingeblazen…
Allerzielen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 Zerken weelderig omzoomd met chrysanten
Een laat koolwitje wordt verleid van alle kanten
Strak geharkte paden vormen menig kruis
Orde is voor de grafmaker een heilig huis
Vandaag struint er veel volk tussen de doden
Die zelf dagelijks door ons leven dringen
Mensen van alle soorten vol aardse noden
Voelen weemoed dwingend van binnen zingen…
Sinterklaas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 946 Elk jaar bezwaart dit menig volwassen hart
Zijn ze nu medewerkers of knechten
Moeten we hun band loven of bevechten
Kleuren de Pieten zwart of roetzwart?
Kinderen savoureren een feestdag
Wat meer kleur brengt ze niet van slag…
Geesten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Ik kan mezelf niet zien
zonder spiegel
Alleen anderen kunnen
ons helemaal bekijken
Er zijn tijden geweest
dat niemand zichzelf kon zien
Tenzij in stille wateren
of geframed in andere ogen
Of in de prototypes
van onze spiegels
De vage voorouders
van onze geestenvensters
We zien alleen anderen als geheel
Zoals alleen iemand anders…
Kerst- en Nieuwjaarswensen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 578 Alleen de beste vrede wensen
maakt Kerstmis voor de rest wel heel kil
Ook zij van een eerder troebele wil
behoeven vooruitzicht als mensen
Moge welzijn verder groeien op Aarde
Die toename is duurzaam van waarde…
De rivier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 Nog klein gaf deze rivier me grote ogen
vertelde lispelend, murmelend, kabbelend,
schuimend, zingend, bruisend, bulderend:
Ik stroomde al toen jij nog een protocel was
Baart mijn water zeilende elegantie
Doorschijnend flikkerend als libellen
Mijn oevers geven ook kost en inwoon
aan oud geboren lome schildpadden
Achteraf blijven we verweesd…
Een motor van geluk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 171 Stationair niet haperen is een goed begin
Attente afstelling geeft vermogensgewin
De motor die snorrend juist vibreert
is aangeslagen met de bestuurder een
Traag vouwt de lucht hemelsblauw open
Het groen parelt nog dauwig fris
De zon ontvouwt stralend gestaag warmte
Glimmend uitnodigend wenkt de nieuwe weg
We gaan op in de onuitgesproken…
4 seizoenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 214 Vleesgeworden lentekriebel
springt en dartelt het lam
Een schattig schaapje nog
een half jaar tot de slacht
Een schaap bekijkt het
herfstig blatend
Haar zomer is voorbij
Haar winter komt eraan
Het is volgend jaar
weer te lammeren…
Duurzaamheid
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 145 Een hoofd fraai bekroond
met ravissant haar ruggelings
neerstromend richting fijne taille
Zal als doodskop het langst duren
Een trotse venus die gereserveerd
sensueel zelfverzekerd
zichzelf en haar buurt opfleurt
Wordt eens door vuur of wormen verteerd
In elk natuurlijk virtuoos
gemodelleerd lijf, al eonenlang
beloftes van schoonheid en…
Eendagsvliegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 Een eendagsvlieg zat op de spiegel
de dag van haar leven te beleven
De eerste en laatste als imago
Plots viel ze pardoes in de lavabo
Toen pas zag ik mezelf…
Vandaag geen oorlog in de Kalkense Meersen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 240 Ontelbare uren blauw wasten hier al
Nu licht en straks donker inleidend
Nevelig omfloerst rijst een roestige ex-V1
statig op uit een berijmde vlakte
Vier maart 2022 in deze Meersen
kan 's morgens stilte nog overheersen
Kerst '44 reten bommen hier ineens
De rust en ook 2 jongens uiteen
In het imposante Oekraïne ligt heden
tussen oorverdovende…
Sinéad O'Connor
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 205 Een stem die loeihard en triangelfris beklijft
Gloedvol intens rake woordenkudden drijft
Muziek van een zeestad in groen golvend land
Kerk en politiek stonden er in goor verband
Ze heeft als kind gruwelijk geleden
Nu verbergt vaak een schrijnend verleden
In een land vol van dans, woord en muziek
werd speelsheid lang wreed paaps verziekt…
De lange dood
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 165 De vraag is jandorie geen kattenpis
Hoe ga je om met aards genot
Mondjesmaat of de volle pot
Wat wordt het: asceet of hedonist
Al mogen we verlichting nastreven
We zijn lang dood voor en na ons leven…
Pasen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 711 Aan het kruis weinig licht te ontwaren
Door God en klein pierke verlaten
Lijdend voor een stille massa laten
Ook halfgoden node de hoop varen
Als schriel mens is het moeilijk verrijzen
Tenzij soms surfend op golvende eenheid
In het licht van schuivende eeuwigheid
kan je slechts stuntelend aards verwijlen
Maar kijk dan komt de lente weer…
Herfstwandeling
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 176 De wereld van gisteren is mistig opgelost
Prettig verstoord zweeft alles ter plaatse
Vranke vormen hangen nevelig omfloerst
Traag blaast de zon alles weer in beweging
Warmkleurig viert dit fris seizoen ingetogen
Het verdwijnen van alles wat terugkomt
Terwijl wij voetstoots vooruit willen
draait de natuur geduldig cirkels
Door nevel praten…
Oude foto's
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 588 Je wordt steeds jonger op almaar oudere foto’s
De jongste masseren je langzaam
Wrijven rimpels plastisch strak terwijl
je cv verschrompelt in de tijd
Heden versmelt met jeugdig verleden
Ouderen gaan steeds verder terug naar
wassende onschuld van krimpend bewustzijn
De oudste omlijsten met sepia patina
de frivole bloedernst van kinderspel…
De moeders van het Peterprincipe
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 230 Als kind pardoes ontdekken waar velen
likkebaardend van dromen: klompjes talent
Gouden delen die een blinkend harnas beloven
Gave soigneren heeft veel potentieel
Gepast omkaderde gedrevenheid
boetseert gestaag de beste vorm
Er is een tijd dat consequent slijpen
ieder jaar je tijden aanscherpt
Discipline kan extase creëren
Winnen wordt…
Piramidespiegeling
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 447 De top
krijgt vorm door
te schatten. De basis
creativiteit. De hoogte niet
gebouwd met talent, wilskracht,
Door mensenhanden steen voor steen
Inspirerend opgetrokken staat de piramide er
Door mensenhanden steen voor steen…
Avond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Met de gordijnen doen we de dag toe
De avond pakt ons langzaam in
Gestaag gaapt slaap ons moe
De radio zwijgt opvallend
De TV sluit haar venster
Computer zoemt zacht
De deuren gaan op slot
en de verwarming tikt zich stil
De wereld raast buiten door
We draaien het vuil van onze tanden
en spuwen het terug de aarde in
Ons gebit is nu om…
Picasso
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Zet de wereld op zijn kop, haal hem uiteen,
breek hem in stukken, doe hem open
Assembleer hem zoals nooit tevoren
Hoeken bollen op, rond wordt puntig
Dik verschrompelt, dun deint uit
tot het gekende tot oud nieuw vervelt
Heden met verleden toekomst kleuren
Creatief destructief bouwen we
voortdurend nieuwe huizen
Probeer het gerust ook thuis…
Droeve dofzwarte ogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 Vlezig volgevreten gaan ze retourloos heen
Lichtspleten flitsen ritmisch door hun zwijnenkop
Zuurstof schaars vreet angst traag hun ziel op
In hun laatste uren is dolle stress hun deel
Ze zijn onze verwanten, ze houden van spel
en omarmen volop het goede leven
Altijd goesting zich sociaal uit te leven
geraken ze zwijnend goed in hun vel…
Klein en groot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 We groeiden in onze moeder
die vol werd van ons
Moeder en kind vormen
hun eigen wereldbol
We waren nog klein toen
onze ogen al veel zagen
We liepen vlug vol en leeg
opgaande in de wereld
Enkel zijnde
ontdekten we veel
Vingertjes speelden met teentjes
alsof ze protolego waren
Eens waren we alles
doordat we nog niet wisten
dat we alleen…
De koorddanser danst op de grond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 260 Balancerend met een stok
past ze de koordweg af
Ontiegelijk hoog is een touwpad
alleen tastend te beheersen
Stap voor stap dichter naar het eind
Iedereen houdt de adem in
We laten haar hier niet vallen
We willen dat ze het touw neemt
Tactvol met de koord meedeinen
Dansen gaat beter op de grond
We koesteren ademloos verbeiden
De acrobaat…