205 resultaten.
DE NAVOND KOMT ZO STIL
poëzie
4.0 met 17 stemmen 4.576 De navond komt zo stil, zo stil,
zo traagzaam aangetreden,
dat geen en weet, wanneer de dag
of waar hij is geleden.
‘t Is avond, stille... en, mij omtrent,
is iets, of iemand, onbekend,
die, zachtjes mij beroerend, zegt:
'‘t Is avond en ‘t is rustens recht.'
De bomen dragen gans de locht
vol groen, nog onbestoven;
en ‘k zie, zo dicht hun…
HOE ZERE VALLEN ZE AF
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.769 Hoe zere vallen ze af,
de zieke zomerblâren;
hoe zinken ze, altemaal,
die eer zo groene waren,
te grondewaard!
Hoe deerlijk zijt gij ook
nu, bomen al, bedegen;
hoe schamel, die weleer
des aardrijks, allerwegen,
de schoonste waart!
Daar valt er nog een blad;
het wentelt, onder 't vallen,
de…
HET ZONNELICHT IS NEERGEDAALD
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.526 Het zonnelicht is neergedaald
en ‘t gaat bij andere lieden,
verwacht en welkom-weer onthaald,
de dag hun doen geschieden.
Het morgent daar, het avondt hier,
en wonderschone verven
zie ‘k wentelen in het westervier,
en stille, stille sterven.
‘t Was rood eerst, helder peers weldra;
en, blauw- en blauwerwendig,
door…
Goevrijdag
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.779 's Goevrijdags ratel, rauwgetand,
dwersdoor de kerke relt,
terwijl het volk, stilzwijgende, om
de autaar neergeveld,
de God aanbidt, die Golgotha
zag sterven, naakt en bloot,
's goevrijdags, op de schandeboom,
de schandelijkste dood.
De ratel relt de kerke door,
noch koper nu noch brons
en hore ik, ook de orgel niet:
men bidt de "Vader…
HEB MEELIJEN
poëzie
4.0 met 15 stemmen 3.570 Heb meelijen met de bomen, laat
de bast hun ongeschonden;
bewaar ze voor de nijdigheid
der kwade nagelwonden;
geen onbarmhartig mensenkind
ze dood en kwelle: geeft
de vrijheid aan des Scheppers hand,
die in hun lenden leeft.
Hoe schandelijk ontmaakselt en
ontmooit gij mij de vrome,
de vrije en blije bomen, die ‘k…
Ik, de al oude verzenvinder
poëzie
4.0 met 14 stemmen 3.197 Ik, de al oude verzenvinder,
die, op rijm van hier en ginder,
menig reke, rijpe en rond,
lijk gevonden vruchten vond,
wense u vrij, nu dat het jaar is
op nen nieuwen inventaris
vij'-zes posten voortgetreên
veel geluks en zaligheên!…
ALS DE ZIELE LUISTERT
poëzie
4.0 met 36 stemmen 7.273 Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
't lijzigste gefluister
ook een taal en teken heeft:
blâren van de bomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stromen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heilige voet,
talen en vertolken
't diep gedoken Woord zo zoet...
als de ziele luistert!…
'T WAS 'N WARE!
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.019 "Pas op," zei Meester Heuverswijn,
"dat iemand - wie die snaken zijn,
die 'k hoorde daar, met hand of mond,
een schete nadoen, deze stond -
nog durve! Wat betekent dat?
Een schande is 't! En, 'k en weet niet wat
ik doen zal met de deugeniet,
die nóg nen keer zal durven...!" - Zie,
daar hoort me Meester Heuverswijn…
R.I.P.
poëzie
4.0 met 17 stemmen 5.787 Rust in vrede, rust in vrede,
gij die, wandlend, zijt van hier
voorwaards- en voorbijgetreden,
onder Christi kruisbanier;
die naar 't land zijt, het verdoken,
waar de koninklijke staf
ligt bij 't naamloos stof gebroken,
van 't onedel werkmansgraf;
waar geleerdheid niets kan baten,
weet men Christi lessen niet,
waar men geld en…
o Perenboom belaên
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.187 o Perenboom, belaên
met al goudgeelwe blaên,
oktoberziek en treurig,
de winter is 't, die naast,
en 't al het land uit blaast
dat groeizaam is en geurig!
Nog onlangs stond gij daar,
o schone perelaar,
één witte wolke blommen,
die 't weerd was om te zien,
en die naar u de biên
van verre en na deed kommen.
De zomer ging voorbij,
en…
Jaargetijde
poëzie
4.0 met 2 stemmen 4.102 o Gij die wij beminden eens,
wij groeten u, vol droef geweens,
en staan rondom uw graf te gaar,
op 't ende van uw stervensjaar.
Waar zijt gij? Sterke en kloeke, en al,
waar zijt gij, ach, te groot getal
van vrienden, gij, die dacht misschien:
'k Zal menig uwer sterven zien!
Aleer gij iemand sterven zaagt,
was 't gij die eerst…
't Nieuwjaar! Och! 't Is altijd 't oude
poëzie
4.0 met 1 stemmen 4.333 't Nieuwjaar! Och! 't is altijd 't oude:
zitten beven van de koude;
dan, deur slijk en moze gaan;
later, in de zonne braên;
als het zwijn zit in de kuipe,
't keerske brandt al in de puipe;
en, van zo de winter fluit,
't keerske is dood, en 't jaar is uit!
1885
---------------------------------
moze: modder
puipe: open nis in…
'k Zat bij nen boom te lezen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 3.686 'k Zat bij nen boom te lezen,
al in mijnen brevier;
de zunne kwam gerezen,
gelijk een kole vier;
de blijde vogels dronken
de dreupels van de mei,
de morgenperelen blonken
en brandden in de wei,
lijk vier:
'k zat bij nen boom te lezen,
al in mijnen brevier.
1859-60…
Missus est Angelus...
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.460 Kom, kom, keerselicht ontsteken,
eer de nacht aan 't wijken gaat,
hoort gij 't haantje lustig preken?
Kom, sta op, de klokke slaat!
't Is Gods Engel die 't verkondigt,
dat Messias u verwacht,
die gedoold hebt, die gezondigd,
dag en nacht!
Missus est ..., de gulden Messe en
valt maar eens in gans het jaar;
komt, ontwijkt…
Door ongebaande sneeuw te gaan
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.582 Door ongebaan-
de sneeuw te gaan,
Hoe lustig is ’t,
hoe leutig!…
De macht ontvalt de mense aleer hij 't weet
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.213 De macht ontvalt de mense aleer hij 't weet;
wat baat hem dat hij werkt, en leeft, en eet?
Het leven zelf doet 't leven dood, en 't is
dat wij geen duur en hebben, 't grootst gemis
van al dat ons ontbreekt. o Duurzaamheid
oneindig, al omvattend, uitgebreid,
die, onbegonnen, nimmer sterven zult;
die 't wezen van het wezen heel vervult…
Tempus edax...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.992 't Is stille! Neerstig tikt het ongedurig
hangend wezen,
waarop de weg naar 't eeuwige, in
twaalf stappen, staat te lezen.
't Is stille en middernacht! Alsof
ik blind ware, om mij henen,
in donkere diepten schijnt het al
verduisterd en verdwenen.
't Is stille! Niets te zien en niets
te horen, 't doet mij beven!
als 't altijd…
De Profundis
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.555 De profundis! klonk de bede,
De profundis! zuchtte 't huis,
't huis, en al die knielden mede,
in godvruchtig stemgedruis.
Uit de diepten roepe ik, Heere,
hoor, ik bidde u, naar mijn stem!
wil uwe oor te mijwaart keren,
die om bijstand biddend bem!
Sloeg gij al mijn zonden gade,
Heer, wie 'n zou niet ondergaan?
Neen, bij u daar is genade…
‘t Viel water nu genoeg, of nooit!
poëzie
4.0 met 1 stemmen 2.032 ‘t Viel water nu genoeg, of nooit!
De wolkenschepen dragen
hun lijnwaad al ten toppen uit,
die hier gewinterd lagen,
de al te lange regentijd:
vandage gaan zij varen
en vluchten voor de westerwind,
die rotelt in de blâren.
‘t Is nat alom: de zoden zijn
doordronken; al de paden
zijn modder, moze en vuiligheid
geworden; overladen
is ‘t loof…
HEBT GIJ TINEL
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.131 Hebt gij Tinel,
Edgar Tinel gezien,
gezien, gehoord, gesproken?
En heeft hij u
dat overstoflijk brood
van zang en spel gebroken,
op zijn klavier?
En heeft hij dit klavier,
bij felle meesterstreken,
schier levend doen
zijn woord, zijn hart, zijn ziel
en zijn gedacht uitspreken?
Hebt gij Tinel,
Edgar Tinel gezien,
gezien en hem verstanden…
Maak pompen van kanons
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.494 Maak pompen van kanons
en speiten van geweren,
al 't vechten is voorbij,
't is vrede weere in 't land.…
DE WAGEN DES TIJDS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.410 Daar kwam er een wagen
vol nachten en dagen,
vol maanden en uren en stonden gereen,
fel trokken en weerden
hen' de edele peerden,
die zesmaal vier hoefijzers kletteren deen.
Al rijdend, al rotsend,
al bokkend
en botsend,
al piepend en krakend, zo vloog hij door stee;
en, als hij was henen
en verre verdwenen,
toen waren de dagen…
De koning is gekommen!
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.067 De grote zon, de zomer is
ten oosten uitgeklommen,
bezoekende zijn koninkrijk...
De volkeren, de groten en
de klenen, alle lieden
hem koninklijk begroeten gaan
en blijde inkom bieden.
De mannen zijn veel sterker nu
ten arbeide, en de vrouwen,
ze slaan wel nog zo dapper, met
de la, de weefgetouwen.
De jongens…
o Vrijdag, die de mens gemaakt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 836 o Vrijdag, die de mens gemaakt
ons voorhoudt, in de bladen
van Gods eerweerde daden,
als kind van stof en aarde, en iet
dat Gods aanbidlijk wezen ziet:
zij God in u geprezen
en Zijn almachtig wezen!
o Vrijdag, die het kruis geplant,
die zaagt het heilig stromen
eens, aan de boom der bomen,
van Jesu Bloed, dat Adams ras…
VLUGGER ALS DE WIND DIE VLIEGT (1860)
poëzie
3.0 met 37 stemmen 3.095 Vlugger als de wind die vliegt,
en de losse bomen wiegt,
gaan, mijn kind, gedachten;
dieper als onze oge ‘n kan
peilen, in ‘t wijde uitgespan,
peilen, kind, gedachten;
hoger als de sterren staan,
in de glimmende hemelbaan,
staan, mijn kind, gedachten;
wijder als dat wijde en wak
uitgestrekte watervlak,
strekken, kind, gedachten!…
'T KRUISKE
poëzie
3.0 met 23 stemmen 5.764 't Eerste dat mij moeder vragen
leerde, in lang verleden dagen, als ik hakkelde, ongeriefd*
nog van woorden, 't was, te gader*
bei mijn handjes doende: "Vader,
geef me een kruiske, als 't u belieft!"
'k Heb een kruiske dan gekregen,
menig keer, en wierd geslegen*
op mijn kake, zacht en zoet...
Ach, ge zijt mij, bei te gader,
afgestorven…
Gierzwaluwen
poëzie
3.0 met 33 stemmen 2.830 (Cypselus Apus)
----------------
"Zie, zie, zie,
zie! zie! zie!
zie!! zie!! zie!!
zie!!!"
tieren de
zwaluwen,
twee- driemaal
drie,
zwierende en
gierende:
"Niemand, die...
die
bieden de
stiet ons zal!
Wie, wie? Wie??
Wie???"
Piepende en
kriepende
zwak en ge-
zwind;
haaiende en
draaiende,
rap als de
wind;
wiegende en…
WINTERSTILTE
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.316 Een witte spree
ligt overal
gespreid op ’s werelds akker;
geen mens en is,
men zeggen zou,
geen levend herte wakker.
Het vogelvolk,
verlegen en
verlaten, in de takken
des perebooms
te piepen hangt,
daar niets en is te pakken!
’t Is even stille
en stom, alhier
aldaar; en, ondertussen
en hore ik maar
het kreunen meer,
en ’t kriepen…
Mezennestje
poëzie
3.0 met 44 stemmen 6.317 Een mezennestje is uitgebroken,
dat, in de wulgentronk
gedoken,
met vijftien eikes blonk;
ze zitten in de boom te spelen,
tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om,
met velen
en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom.
Het mezenmoêrtje komt getrouwig,
komt op de lauwe noen,
al blauwig
en geluwachtig groen;
het brengt hun dit…
'K ZAL MIJ VAN TE DICHTEN ZWICHTEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.405 ‘k Zal mij van te dichten zwichten,
zo ‘t mijn hert niet wel en gaat:
wie kan rijpe bezen lezen
van een tak die droge staat?
Laat de lieve wonnenbronne,
laat het leutig zonnenvier,
laat de verse blommen kommen,
laat weerom de lente, alhier!
Dan ja, zal ‘k genezen wezen,
opstaan en, gespannen fel,
of ‘t een klare snare ware,
dichten ende…