Alle inzendingen van Gustaf Kreuz

De ochtendzon was pas net boven de horizon, De lente maakte dat ik de warmte voelen kon. Ik keek naar de felle vuurbal ver hiervandaan, Er leek toch weinig tussen ons in te staan. Soms is wat je voelt ook wat je kunt zien, Daarom voelde ik de warmte die ik verdien.…

Je raakt me, met de zinnen die je schrijft. Betekenisvolle korte duidelijke woorden. Krachtig als een waterval die ik onderga. Het meer waarin ik sta, vult zich met jou. De temperatuur van het water stijgt, evenredig met het peil. Alsof een bad zich vult. In de spiegeling zie ik je steeds beter, zoals jij mooi bent.…

Ze zaten op een bankje. Hij een brommer, zij een fiets. Tussen hen was ruimte. Ik zag de bekende spanning. Wilden ze elkaar wel aanraken, maar wisten ze niet hoe de afstand te overbruggen? Die behoefte zat bij haar. Zijn trots zat in de brommer. Die straalde achter hun. Nog veel meer dan haar haar.…

Mag ik je dichten? Ik durf het wel. Gedachten verlichten. Niet te fel. Mag ik lopen, in jouw straat. Ergens hopen dat dat bestaat. Soms is eenvoud Ingewikkeld. Soms wat stout en hemelprikkend.…

Meestal zag ik liefde aan, keek ik liefde na. Waarschijnlijk dacht ik na, erover na. Meestal zag ik liefde ja, maar keek ik liefde na. Wanneer een vrouw mijn hart betrad, een vrouw mijn hart had. Dan twijfelde ik, of ik mijn hart wel gaf. Wanneer een vrouw mijn hart, mijn hart betreden wilde. En ik zag de liefde, ik knielde en ik zag mijn…

Het hedendaagse leven stemt me niet heel gerust, Politiek is alleen nog maar op stemmenwinst belust. Presidenten en lijsttrekkers met vreselijk apart haar, Verkopen zichzelf graag als het betrouwbaarste waar. De sociale kruisbestuiving zie ik met geweld terug. Dan zoeken we een dader en vergeten slachtoffers vlug. Als onderdeel van, kan ik protesteren…

Onbeperkt eten is een must. Zoveel mogelijk voor weinig geld. Geen reclame voor de eetlust. Tenzij u graag volle borden telt.…

Pas je op mijn woorden, die je leest wanneer ik dicht bij jouw, warmte ben die je me stuurt, geeft, als een pakketje liefde? Ik ben niet gewend aan flessenpost, gedreven door warme stroming, tussen jou en mij. Hier in de branding, zie ik de horizon waarachter jij je nu bevindt. De druppels van de fles vallen op mijn voeten. Alsof ik…

Oprecht verdwaald tussen de gebouwen, waan ik me in een solide beweging: Voorwaarts richting heden, kijk ik naar de wegen achter me. Krampachtig met mijn armen om het leven, was ik uit het veld geslagen. De muziek niet meer door mij geschreven. De lach van iemand die ik kende.…

Ergens diep in de nacht, waar het zonlicht de maan raakt, daar fluistert mijn hart je naam, helder dichtbij raak je mij. Ik zie je lopen in het straatlicht, je schaduw is er niet. Het is de schim van wie jij was, wanneer je in mijn armen ligt.…

Laat me inspireren door de rust van jou. Geef me ruimte om te zien wie wij zijn. Wat we niet weten, komt in rust met ons mee. Ontdekking is veel meer waard dan verleden tijd.…

Mocht ik de woorden kunnen vinden waarmee ik jou zeggen kan dat het licht van de sterren me niet meer opvalt. Dat ik geen mensen meer zie als ik door de stad loop. Dat er geen stip is aan de horizon, maar een lijn waarachter jij, met de zon, verdwijnt. Mocht ik de zin kunnen vinden waarmee ik jou vertellen kan dat er meer is dan…

Teveel tegelijk, Gewoon geen focus. Verwarring! Waar gaat dit heen? Geniet: wees gewoon jezelf. Tenslotte trots op impulsiviteit.…

Soms moet ik ontsnappen, Weg weg weg. Waarheen weet ik zelden. Daarna meer opgesloten. Toch de baas over eigen leven? Tollend in de rondte. Het ritme kwijt. Als een pijl uit een boog. En ineens verdampt. Niets meer, alleen De lijn gevolgd door mijn ogen.…

Ik leef vooruit in de tijd Zie mijn verleden soms met spijt Ik heb alles wat ik in me had weggegeven Nu voel ik me leeg, op en verdreven Uit mijn eigen levensgeluk Vallen velen brokken stuk Het incasseren lukt niet meer Elke dag doet mij nu zeer Veel kon ik niet anders doen Ik verlang naar liefde armen een zoen Misschien nu wel zonder…

Wist je dat In deze stad Een man (Een grote dan) Bij de Turk wacht (En aan jou dacht) 'Uw Kapsalon is klaar' En ik dacht Aan jou haar…

Ik zat heel rustig op het hout, Ineens kreeg ik het benauwd. Niet door de hitte om me heen, Een clubje oude mannen één-voor-één. Type: Heel veel vel en ook veel haar, En dan bedoel ik ook: Ja daar! Ik transpireerde me een biet, Alvorens ik het ontspanningshok verliet.…

Nu je weer leeft in deze tijd, Ben ik een vleugje vakantie kwijt. Drie weken waren we tijdzonetrouw, Even ontsnappen samen met jou. Nu weer samen in dezelfde dag, Voel je alsof ik je gisteren zag.…

Je handen zacht Je ogen sprankelen Vroeg in de nacht Mij aan het wankelen Je prachtige figuur Je mooie lach Ons stiekem avontuur Waarin dit mag…

Bladeren op de rotonde. Pakjes in de kale boom. De fontein zichtbaar alleen. Herfst op het Stationsplein. De Onze-Lieve-Vrouwe-Kerk, dichtbij, maar ver weg. Geel-blauwe treinen kruisen tussen ons door. Auto’s passeren in gepaste draf. Af en toe een voetganger, met muts of tas of buggy. De rotonde van Venlo leeft.…

Verzeild geraakt, op zoek naar inspiratie. Slenter ik door een van onze steden. Deze plaats is een vestingstad. Ergens in het zuiden van het land. Met de Kerst in aantocht bedacht ik mij: Steden hebben een kerk midden in het hart. Vestingsteden in het midden van, hun stervormige en stevige muur Over tweehonderdvijftig jaar ziet men onze…

Aan het einde van het jaar wil ik toekomst soms vermijden. De tijd geeft ruimte aan het zijn. Want er is genoeg van beide. Het één is niet groter dan maar in balans spreken we van heden. Meestal realiseert men zich Dat vooral in het verleden. Die vorm van bewust zijn Bepaald het leven van alledag Toch zijn we het gelukkigst Als u zich…

Ik bestelde een Boeuf Bourguignon, Jij zette de sliptong op onze bon. Op mijn bord draadjesvlees en aardappelpuree, Op de jouwe kwamen drie kleine visjes mee. Toen ik jou naast me aan het eten zag, Krulde om mijn mond een glimlach. Zo vakkundig vis fileren had ik nog nooit gezien, En dat alles met schone handen bovendien! Ik geloof dat ik…

Klem in het harnas met weke benen. Duizelingen in het hoofd. Over momenten die verdwenen. Waar ik in heb geloofd. Doorbreken van wat niet is. Stuurloos in de tijd. Mijn huid is het vernis. Dat is gehard in de strijd.…

Ze hield haar jas aan. Haar stem was net te luid. Ze was haarzelf niet. En hij zag er uitgeput uit. Toen de deur achter hem open ging, keek hij schichtig om zich heen. Hij vond haar wel een lekker ding, maar zoals thuis was er maar één…

Ze zakte in de bank van het café Hij nam de verse jus d' orange mee. Grote glazen had hij voor hen genomen. Haar geïrriteerde blik had hij niet voorkomen. Ze pakte haar telefoon in de hand. Hij schoof op zijn stoel aan de andere kant. Ik als toeschouwer, het einde was nabij. Zelfs de taartjes lagen er ongemakkelijk bij.…

Auto's cirkelden over de rotonde. Ik keek neer op het tafareel. De zon gaf tegenlicht, waardoor ik mijn ogen samenkneep. Waren het de mensen in die voortuigen waarvan ik probeerde te filteren, wat zij dachten nu zij bijna thuis, of in de supermarkt waren? Zou er iemand op hen wachten thuis? Als een kwispelende hond, blij in hun armen springen…