89 resultaten.
Zilte adem
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 52 Op mijn zwarte hengst
over de stille landwegen
naar de eindeloze kust
aan zee waar zilte adem
uit jouw lichaam ontsnapt
op de vleugels van een zwaluw
verder mee de zomer in
en je spreidt jouw benen
als een rivierenlandschap
laat mijn beekje binnen
aan de buitenkant
op mijn donkere paard
door de kalme bossen
naar de groene heuvels…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 68 Zwerver zonder spiegelbeeld
zon zindert over het land
verlegen lichaamstaal
uit de zonnestralen
van de zomer gehaald
omdat je naakt wilt zijn
onder koelte van katoen
samen onderweg
naar de slapeloze horizon
en de zee die zwijgt
omdat de zomer
zichzelf alleen maakt.…
Taal van de nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 59 In het duister zie ik hoe
jouw lichaamsvormen
zich speels verfraaien
om in de nacht
de taal te spreken
die slechts weinigen kennen
ik wil je met mijn woorden
intens en volledig verwennen
toe tast maar uit al mijn zinnen
ik zal je meesterlijk beminnen
de taal van de nacht
om je tegemoet te treden
de tedere streling
in mijn spontaniteit…
Zwijgende vogels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Het dromen begint angstaanjagend
in een verborgen wereld
waar zwijgende vogels
de hemellucht verkennen
terwijl je eenzaam
uit jouw schaduw stapt
niets meer over
van de glorie en het geluk
stilte neemt je mee
naar nieuw dieptes
waar het de heimwee is
die nu dicteert
in de nachtelijke uren
van verdriet en wanhoop.…
Onbevlekte muze
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 41 Verborgen in het diepste geheim van jouw hart
speelt het kind met een groot eenvoudig verlangen
het is nog vroeg, de zon aarzelt niet vandaag
er vliegen vrolijke vlinders in jouw lege maag
je kijkt naar de datum, staart naar de klok
de kippen mogen eindelijk uit het hok
je stuurt een vraag naar de wolken
die de dagdromen speels vertolken…
Zomerschemering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 Je zegt – zomer – in de schemering
en ik hoor de manhaftige stem
van jouw blond kloppend hart
nu ware liefde niet langer uit letters bestaat
een fijne lichaamstaal mij woorden ontneemt
wil ik je laten weten dat ik radicaal achter je sta
je bukt om een muntstuk op te rapen
oude dichter met een kromme rug
ik denk aan de gewelven van een…
Onbewust verlangen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 40 Het was de donkere nacht
die mijn muren onderbrak
het meeslepende dromenland
door grenzeloze avonturen
in het groene rivierengebied
waar wilde dieren dansten
het was in adembenemend duister
waar mijn droom tot leven kwam
ik zuurstof hapte uit jouw hart
omdat jij zwierig door het leven ging
op weg naar mijn onbewust verlangen.…
Vogels verliezen nooit hun taal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 Fraaie veren pronken in het warme nest
ik kan de zon niet ontkennen
vogels verliezen nooit hun taal
terwijl mijn vragen zwijgen
gevleugeld in het ogenblik
in het geluid wat ik wil vinden
natuurlijke melodieën klinken
ze leven fluitend met mij mee
waar ik ga en ik hoor de tijd
in mystieke mysteriën
over het gedrag van mens en dier…
Dromenzaad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 Verlegen lach je naar de zon
een dag om nooit te vergeten
sta je te wachten bij de boom
aan de waterkant met eenden
uit een droom haal je een stem
om het zwijgen te doorbreken
woorden terug in avondrood
blauwe liefde nooit verloren
door het dromenzaad van eigenheid
gedwongen door de eenzame tijd.…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 290 Praten over hout
en de stenen in het bos
bomen stevig in de schoenen
het verschil als je niet kijkt
een wandeling, een tijdje terug
het zandpad op de oude rug
fluisteren over houden van
en de bloemen in de wei
schoenen stevig in de wind
verandering met ogen dicht
een wandeling, niet lang geleden
zinnen die buiten paden treden
luisteren…
In liefdesdrift overvallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 Zoals ooit de zee deed, toen ik een jongen was
liederlijk in de eenvoudige vorm van weidsheid
zo overval je mij met jouw intense liefde
het is de herkenning die projectie veroorzaakt
oude tijden herleven bij de aanblik van jouw naaktheid
we komen in dit dromenveld door daden
samen zijn we nu met de belofte van de natuur
geëmotioneerd in mijn…
Schemerland
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 82 Wakker in de kleine lichtbron van diversiteit
niet-rationele drijfveer, ben jij daar
van onzichtbare geneugten
ik, zaadje in een hersenpan
geniet van eenvoudige dingen
die me in vreugde laten zingen
over duisternis, die mij heeft ontdekt
tijdens schimmige uren van verveling
voordat de liefde mij bezoeken komt
in het schemerland.…
Minnedicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 57 Vanavond ligt hij in mijn wildste landschap
grote voeten tot aan opgehoogde dijken
zijn mooie hoofd met haren wilde struiken
zijn onderbroek een meter naar beneden
stoere benen slank tot aan onstuimige zee
en in mijn denken is zijn wil onverdroten
woest zijn beestenblik maar toch gedwee
zijn wijn heb ik in mijn bekerglas gegoten
vanavond…
Oktoberdag
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 100 De herfstzon is
voor verloren geliefden
het inheemse volk
de rampspoed nabij
stilte domineert
het bizarre gebeuren
jouw rode mond
bij leven onvoorspelbaar
verdwenen tijd kust
witte wandelwolken vaarwel
komt stilletjes terug
op een mooie oktoberdag.…
Buikspreekpop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 65 Proza voor poesjes
de vuilnisbak is hongerig
dichters overbodig gebleven
met jou achter de horizon
speelt leven zich af in een droom
het bed in een moerasland gelegen
drassig is het wilde leven
dansende poesjes openen het bal
terwijl ik lustig verder lal.…
Weergoden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 92 De weergoden hebben het weer niet mee
nu ze andere goden vervloeken
kracht van de natuur negeren
barst er een onweer los
weergaloos waarachtig
ik heb het niet meer met de wereld
het aardse bestaan ontgaat mij
door mysteriën in de spelonken
stormen breken daadkracht
de mens machteloos
gaat aan krachtige winden ten onder
en een god…
Denken kan niet meer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 101 De vernietiging begint zijn geschiedenis te tekenen
vergankelijkheid als globale vergane glorie
vele diersoorten sterven spoedig uit
en we voelen het in onszelf in iedere porie
vervuiling vraagt verdwaasd zijn tol
de consumptie slaat op hol
zelfs in de ruimte zwerft het rond
veel te groot is onze mond
denken kan niet meer, voor huilen te…
Loos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 Sprak ik de geest van de doos op het naaktstrand
verlegen als een verlaten vogel op de vlucht
tussen al die bewegende benen op het zand
vond ik de brievenpost opgedronken
in een geheime whiskyfles
toen ik het ophield en verstokte
in mijn ademhaling bij schoonheid
die op zichzelf geschreven toch bestond
liep ik daar zelf nu in mijn blote…
Achterland
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Serieus verliefd op het achterland
dromend over een vreemd soort geluk
alleen de maan boven de velden
aan de binnenkant papieren uit verleden
krijgt het winderige eindelijk bestemming
gelukkig dat vlinders geen dromen hebben.…
Strand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 93 Heb ik de woeste zee in mijn gedachten
nu ik over het strand loop nabij jouw droom
de geest van de elementen huilt als een wilde hond
aan de buitenkant van een gezellige broodjestent
krijgt het waaien eindelijk zinvolle bestemming
gekoesterd als een kind begint schemering te slapen.…
Ongenaakbare horizon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Het komt steeds dichterbij
het einde waar de dood voor staat
niet langer in droeve eenzaamheid
er is een grensgebied van dromen
de zon boven de borstvallei
van een vrouw, een mooie dame
het is niet de liefde die ons vervreemd
door naaktheid bereiken wij het water.…
Windkliekjes
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 De geuren van de blonde rook dwalen rond
als je commentaar op commentaar geeft
hoor je er vanzelfsprekend ooit ook bij
windkliekjes beschrijven droeve keutels
langzaam verder verwijdert van de muze
die uit zichzelf nooit hoerig blijft
geestigheid moet terug in de melkfles
zodra zwellinkjes zich met ironie verrijken.…
Vlucht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 De rivier tussen de lakens
littekens van tochten naar de stad
zo is het leven in deze achterbuurt
omdat de mensen prettig werken
de maan rond de mondplaneet
op alle naambordjes exotische namen
via rubberen sandalen, kilometers lang
kraaien vliegen naar nieuwe werkwoorden
alleen de mensen die hun hond uitlaten
omdat er eigenlijk niets aan…
Zomerse warmte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 207 Zomerse warmte uit mijn eenzame jeugdjaren
herhaalt zich alsof ik nogmaals moet ondervinden
dat ik alleen ben in een drukkende wereld
die om handelen vraagt tijdens mijn traagheid
ik herhaal mezelf ook in hunkerende heimwee
waar het spelen als vanzelfsprekend is
alsof we kinderen van de zon zijn
nooit last van hoogmoed of eigenwaan
altijd…
Anonieme vriendschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 341 Er is een Russisch landschap in mijn droomwereld
met huilende wolven die een gedicht achterna zitten
ik ben voor de laatste keer terug bij het zwarte schaap
in het donker van mijn diepste verlangen
en ik draai mijn hoofd naar het maanlicht
we zullen de brieven zonder nachtmerries vergeten
onzichtbare letters in het wilde landschap
verlangen…
Zwerver
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 Eenzaamheid had een te diepe wonde in zijn ziel geslagen
verlaten in zijn droefheid baande hij zich een weg
in het nachtwoud waar hij fantaseerde over erotische dwergen
kabouters hielpen hem met het opruimen
van zijn verpauperde uitgewoonde woning
de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas
die begon te kwijlen bij de neurotische…
Pechvogel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 95 In een land waar eenzaamheid een vernedering was
omdat alles draaide om geld, bezit en mooie vrouwen
kwam ik de pechvogel tegen in mijn nachtmerrie
en ik genoot van de weemoed in zijn oogopslag
wetend dat ik zelf ook zoals die pechvogel was
niet geïnteresseerd in politiek en sportverslaggeving
te slim voor het dagelijkse klootjesvolk
dat niet…
Liefdesgeheim
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 En nog steeds kreunt het geheim van de liefde
in de bitterzoete spelonken van mijn winnaarshart;
Een jongeling met weemoedige ogen
samen die momenten van opperste smart
en er was bliksem in de nacht
alsof de goden ons bezochten
in onze lustige ijver
de afgrond nabij
een afscheid zonder afscheidsbrieven
alleen het liefdesgeheim bleef bij…
Respectvolle wereld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Of het God is of de mens
die oorlog en geweld heeft uitgevonden
laat ik in het midden van de twijfel
overal ter wereld waar oorlog is
vallen er onschuldige slachtoffers
vrouwen en mannen, kinderen en ouderen
dat kan nooit de bedoeling
van een schepping zijn geweest
dat moorden, verkrachten, vernietigen
de laatste onschuld wordt vermoord…
Vriend van de wolf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Vrijmoedige wandelaars slenteren
over het slingerende zandpad
vol bont gekleurde bladeren
in vroege verte zien zij het herfstkind
alleen met zijn onvoltooide schoonheid
de wildernis op zijn jonge gezicht
op zoek is hij naar zijn enige vriend
de onvolwassen wolf die met hem speelt
en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…