Alle inzendingen van Hieronymus van Alphen

Al ben ik maar een kind, Toch wordt mijn Vaderland van mij op 't hoogst bemind; Ik werd er in geboren; Ik heb er drank en spijs; Ik mag er onderwijs Van wijze meesters horen. Ik heb er ouders, vrienden in, Die ik met al mijn hart bemin; Ik kan er veilig wonen; Dies zal ik dankbaar mij betonen; En, worde ik eens een man, Zo nuttig…

Ene vertelling Jantje zag eens pruimen hangen, O! als eieren zo groot. 't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken, Schoon zijn vader 't hem verbood. Hier is, zei hij, noch mijn vader, Noch de tuinman, die het ziet: Aan een boom, zo vol geladen, mist men vijf zes pruimen niet. Maar ik wil gehoorzaam wezen, En niet plukken: ik…

Zou ik niet mijn moeder eren, Ach, wat doet ze niet voor mij? Wat mij nut is, mag ik leren; Ben ik vrolijk, zij is blij. Ben ik ziek, ik hoor haar klagen; En wanneer zij bij mij zit Met het oog omhoog geslagen, Dan geloof ik, dat zij bidt. Ja, dan bidt zij, dat ik spoedig Mag bevrijd zijn van mijn smart; Word ik beter, hoe blijmoedig…

Als in de lieve lente De bloemen 't veld versieren, Dan pluk ik rozenknopjes, Viooltjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen. Dan zal ik kransjes vlechten, En dragen die ter ere Van God, die mij het leven En bloempjes heeft geschonken. Dan zinge ik: Hemelkoning Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen…

Wie 't Christendom verdrukt, bespot, Belaagt en ondermijnt, voert oorlog tegen God! Maar zal Zijn Raad niet breken. Wat ook de bliksem vell', zij laat die ceder staan. Zijn loof hange al eens slap; de kruin blijft opwaarts gaan. De wortel breidt zich uit; de groei duurt onbezweken. Ik sta op dit geloof gegrond. Ik weet, wie Jezus is.…

Gij vraagt mij, waarom ik aan God gehoorzaam ben? 't Is daarom, dat ik Hem als wijs en goed erken. Hij heeft aan ons zijn wet uit liefde alleen gegeven. Opdat wij vergenoegd en vrolijk zouden leven; En al wat ons die wet verbiedt, Is, hoe, 't ook schijnen mag, ten onzen voordeel niet, Wil iemand dan gelukkig wezen, Die leer gehoorzaam God te…

Hoe dankbaar is mijn kleine hond Voor beentjes en wat brood! Hij kwispelstaart, hij loopt in ’t rond, En springt op mijnen schoot. Míj geeft men vlees en brood en wijn, En dikwijls lekkernij: Maar kan een beest zo dankbaar zijn, Wat wacht men niet van mij!…

Mijn lieve kinders, schrik toch niet, Wanneer gij dode mensen ziet; Zoudt gij voor lijken beven? Kom hier: dees bleke koude man, Die voelen, zien, noch horen kan, Houdt nu niet op te leven. Hij denkt en werkt – ja meer dan gij; Maar met geen lichaam zo als wij. De ziel is weg van d' aarde. Die God, die hij hier heeft gevreesd, Is bij…

Nooit loopt mijn drijftol zonder slagen; Want hou ik op, dan loopt hij niet. Ik heb in al dat slaan verdriet, En zal om ander speelgoed vragen. Maar is ’t ook zo met Flipje niet? Ja; had ik nimmer slaag te vrezen ’k Zou zelden in mijn boeken lezen, En dat geeft vader ook verdriet. Foei dat ik van een tol moet leren, Met vlijt te werken…

Ik ben een kind, Van God bemind, En tot geluk geschapen. Zijn liefde is groot; 'k Heb speelgoed, kleedren, melk en brood, Een wieg om in te slapen! Ik leef gerust; Ik leer met lust; Ik weet nog van geen zorgen. Van 't spelen moe, Sluit ik mijn oogjens 's avonds toe, En slaap tot in de morgen. Geloofd zij God Voor 't ruim genot Van…

Waarom verwelkt de roos zo ras? Zei Jantje, och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen, Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon…

Vorst der verschrikking! vol van bekommernis Ziet gij me treuren; daar ge mijne egâ, rooft; Haar wegvoert uit mijn liefdes armen, En ze laat leven in 't bevend harte. Doch niet meer bevend!.... 'k voel hare onsterflijkheid; Daar zij me toeroept: scheld deze slaaf toch niet! Hij paste slechts op Gods bevelen, Toen hij de kerker mij…

Zou ik voor de klepper vrezen, O! die lieve brave man Maakt, dat ik gerust kan wezen, En ook veilig slapen kan. Moeder lief 'k geloof het vast, Dat hij op de dieven past. Schoon hij loopt door wind en regen, 't Zingen wordt hij nimmer moe: Goede God! geef hem Uw zegen, Maar mijn oogjes vallen toe, Lieve klepper! hou de wacht! Ik ga slapen…

Hij, die altoos wel tevreden Met vermogens die hij heeft Vergenoegd en dankbaar leeft, Kan zijn gaven wel besteden. Maar dat hij, die altoos kniest, En wat andren zijn wil wezen, Zelfs hetgeen hij heeft, verliest, Heb ik meer dan eens gelezen.…

- fragment - o Delft, o Hofpaleis! gij deed mijn boezem gloeien, Toen ik die trappen zag, Waarlangs mijn Vaderland een tranenstroom deed vloeien, Toen Willem daar op lag. Mijn ziel werd gans gevoel; ik moest mijn vingers steken In die doorschoten wand. Ik zag, ik hoorde hem die laatste woorden spreken: Mijn God, Mijn Vaderland! Zo…

Mijn spelen is leren, mijn leren is spelen, En waarom zou mij dan het leren vervelen? Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak. Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken; Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken, 't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welke ik haak.…

Ach! mijn zusje is gestorven, nog maar veertien maanden oud. ’k Zag haar dood in ’t kistje liggen: ach wat was mijn zusje koud! ’k Riep haar toe: mijn lieve Mietje! Mietje, Mietje! maar om niet. Ach! hare oogjes zijn gesloten; schreien moet ik van verdriet. Altoos wil ik om haar treuren, bloempjes strooien op haar graf: Wenend aan de kusjes…

Nimmer moet ik ledig wezen; Alles doen met lust en vlijt. Bidden, leren, schrijven, lezen, Spelen, werken heeft zijn tijd. Moeder lief ’t kan ook niet velen, Dat de tijd verwaarloosd wordt. Lui zijn, zegt ze, is tijd te stelen, En ons leven is zo kort!…

Die telkens in de spiegel ziet, En zich met schoonheid vleit, Beseft de ware schoonheid niet, Maar jaagt naar ijdelheid. Dit glas maakt trots, of geeft ons pijn; Wil 'k weten, wie ik ben, Dan moet Gods woord de spiegel zijn, Waar ik mijn hart uit ken.…

Welkom lieve kleine zus! Welkom in dit leven! Baker mag ik niet een kus Aan mijn zusje geven. Wil je slapen? o zij krijt*! 't Zal haar wis vervelen. Morgen, als gij wakker zijt, Zal ik met u spelen. Slaap gerust, dan wordt gij groot; Leer toch spoedig lopen! Als gij zit op moeders schoot, Zal zij speelgoed kopen. O! Mamaatjen is zo…

Geen geld bekore ons jong gemoed, Maar heiligheid en deugd. De wijsheid is het nodigst goed; Het sieraad van de jeugd. Wat is toch rijkdom? wat is eer? Een handvol nietig slijk. Gods vriend te wezen is veel meer; Die Jesus lieft, is rijk. Komt vallen we onze God te voet Om deugd en heiligheid: Zo wordt op aarde ons jong gemoed Ten hemel…

Zie Keesje! deze dode mug vloog nog zo even blij en vlug, Maar ‘t is door onbedachtzaamheid, Dat hij nu dood op tafel leit. Hij had in ‘t kaarslicht zulk een zin, En vloog er onvoorzichtig in. Nu ligt hij daar: maar ‘t is te laat; Er is voor ‘t mugje nu geen raad. Hij werd bedrogen door de schijn. O! laat ons dit een lering zijn, Dat, eer…

Bij de schilderij van hare overleden moeder Wanneer ik neergezeten Bedaard het beeld aanschouwe Van mijne lieve moeder, Dan rollen mij de tranen Gestadig langs de wangen. Dat lief en lachend wezen, Waar godvrucht en oprechtheid Bevalligheid en blijdschap Zo klaar op is te lezen, Doet mij dan bitter schreien, Om dat ik haar moet missen;…

Ene vertelling Cornelis had een glas gebroken Voor aan de straat; Schoon hij de stukken had verstoken, Hij wist geen raad Hij had een afschrik van te liegen, Wijl God het ziet; En zou hij Mama nu bedriegen, Dat kon hij niet. Hij stond onthutseld en bewogen; De moeder komt; Zij ziet de tranen in zijn ogen; Hij…

Vader leeft met onze moeder altoos vergenoegd en blij! ), hoe lieven zij elkander, nimmer knorren zij als wij. Toont er een iets te verlangen, dan zegt de ander: dat is goed. Moeder is het best tevreden, als zij iets voor vader doet. Vader poogt altoos te weten, wat de wens van moeder is, En hetgeen haar moet vervelen, geeft…

Waarom verwelkt de roos zo ras? Zei Jantje: och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon…

Mijn hoofdje! ach! het doet zo zeer! Het schijnt vaneen gespleten; Geen hobbelpaard vermaakt mij meer; En schoon men vraagt, wat ik begeer, Ik walg van lekker eten. Al ligt geen kind zo zacht als ik, De rust is mij benomen. En slaap ik eens één ogenblik, Dan worde ik wakker met een schrik Door 't akelige dromen. Nu worde ik eerst…

Moederlief, zie daar een roosje Van uw Coosje Wijl gij heden jarig zijt. 'k Heb vanmorgen al gezongen En gesprongen, Zo verlangde ik naar die tijd Maar ik kan geen rijmpje dichten, Moet ik zwichten Voor mijn broer in poezij Neem dan, moeder, slechts dit roosje Van uw Coosje, 'k Heb u toch zo lief als hij.…

Gezondheid is een grote schat Om vergenoegd te leven. Ofschoon ik grote rijkdom had, Wat voordeel zou het geven, Zo ik, doorknaagd van angst en pijn, Mij zelve tot een last moest zijn. Maar zou ik dan mijn Vaders raad Niet ijverig betrachten? En gulzigheid en overdaad Niet mijden en verachten? Die nooit genoeg heeft voor zijn mond, Leeft…

Een vriend, die mij mijn feilen toont, Gestreng bestraft, en nooit verschoont, Heeft op mijn hart een groot vermogen;- Maar...`t laag gemoed, dat altoos vleit, Verdenk ik van baatzuchtigheid;- Ik kan zijn bijzijn niet gedogen. Die zelden prijst, spreekt vriendentaal: Die altoos vleit, liegt menigmaal.…