75 resultaten.
Verlopend tij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 253 Van op vloedlijn rende ik naar je toe.
Stormachtig ging ik in je
op, maar ook in jou
ten onder, bereikte weer vaste grond
op een uitdeinende golf.
Nu loop ik naast de vloedlijn
en wacht op kerend tij.
Ik ruik vertrouwde geuren,
proef het zilte op mijn lippen
als de wind weer gunstig waait.
Morgen wacht ik
op de vloedlijn
en zie…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 326 Ik wandel eenzaam door
het herfstlandschap
naar het onbetrachte doel
dat tijdgebonden is.
Vanuit een lenteoase
kom jij me tegemoet
en neemt mij bij de hand;
Ik heb late lente in het hoofd.
Omstrengeld door de band
van onze vriendschap
kan ik aan jouw boezem
rustend komen uit de tijd.…
Solstitium
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 De kleur van herfst
nog wit bestoven,
een schijn van licht
bij donkere dag.
Te laat om 't hart
aan iets te hangen
en niemand die
het nog verruimt.
Mijn hand, geleend
nooit opgehouden,
maar warm nog
tastend zoekt.
Zo gaat de tijd
aan mij voorbij.
De herfst wordt
stilaan winter.…
Ontkoppelen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 272 Ontkoppelen
Je wil ruimte en moet
afscheid nemen van wat
eens was. Alles
nog opruimen
voor een nieuw leven
begint. En
daar sta je dan
met het verleden
in twijfelende handen.…
kleurloos einde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 810 laat alles nu blauwblauw
zie enkel getraliede
lucht azuur
bleu
en denk …
blauwzuur
vernietigt ongedierte
ontsmet bloem
van ochtendbrood
zie laatste spiegelbeeld
kwast vlijmscherp
mes
- kan ook elektrisch -
kleurt aangezicht
rood
of polsen
snee
warm…
Sonnet XIV
gedicht
3.0 met 36 stemmen 14.383 als dan het koperen keteltje vol as
van wat ik was wordt leeggeschud
over het geduldig gras,
mijn lief, sta daar niet voor schut
en veeg de rimmel van je wangen.
Denk aan de vingers die deze regels schreven
in onze tijd van verlangen
en die je streelden tijdens hun leven.
En lach om wat ik was, onder meer
het gesnurk in de bioscoop,
de…
Behoud
gedicht
3.0 met 37 stemmen 18.000 Behoud de begeerte.
Vergeet waarvoor je in de kou
wou staan en sterven
toen je dacht dat de wereld een lente
was of een vrouw.
Verwacht dag en nacht
maar vergeet de vrees die je was.
Betaal geen rente voor je gedrag.
Morgen versnelt.
Gisteren zwelt
liefde doodt, gaat niet dood.
Behoud geen resten.
Stap over haar schreef.
Zij blijft…
X
gedicht
3.0 met 86 stemmen 28.846 De bommenwerpers dalen.
Hoor ze grommen.
Loop niet zo ver van mij
in deze verraderlijke mist.
Al scheiden ons maar drie meter
ik heb je al drie keer gemist.
Mijn blik is bewasemd als mijn bril.
Kom naast mij lopen,
met je elleboog tegen mijn ribben.
Kom zo dicht als je kan.
Zoals straks in onze kist.
---------------------------
uit: '…
Op Thomas zijn vierde verjaardag
gedicht
3.0 met 66 stemmen 30.475 Later, mijn jongetje, word je een man,
Later reikhals je als een giraffe naar het hoe en het waarom.
Men zal je stempelen als bagage.
Men zal je kwetsen om je wens en je droom.
En jij zal trachten eens en voorgoed te fotograferen
het hoe en waarom van de vrouw
die kantelt in je lakens
die zingt naarmate je ontdubbelt in haar vel.
En nog later…
Tom Pouce
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 415 'r was ene Tom Pouce bij d' dieren
we sneden 't simpelkes in vieren
trappist in de pot
pruimen rozijn sjalot
na 't eten nog zo wat te bieren…
De maskers
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 9.132 (naar 'De intrige' van James Ensor)
Het mombakkes, vaderlands goed,
staat ons goed.
Op Vastenavond zijn wij gevlekte honden.
Wij verven ons kind een monstersnoet;
zoals wij zal het leren zijn zonden te vermommen.
En wijzelf en ons lief zitten vastgebonden
in de snuit die blaft,
de slurf die ratelt,
de oren die slingeren,
het rubberen…
Nestoriaanse kwatrijnen 1
gedicht
3.0 met 92 stemmen 14.973 Beloof me, kind, als ik van hier verdwijn
treur niet om mij, straks bloeit weer de jasmijn
en geurt de kamperfoelie. Erger zou het wezen
als zij verdwenen waren, - ik er nog zou zijn.
---------------------------------------------
Uit: Tot in de nde, nde graad; nestoriaanse kwatrijnen, 1998.…
Niet
gedicht
3.0 met 435 stemmen 103.368 Niemand in huis
Zelfs ik ben niet thuis
Haar kunstbontjas op de stoel
Zij zit er niet in
Ik hoest beleefd
De kamer blijft doofstom
Er is iets geweest, maar hoe?
Ik leg de lakens toe
Ik doe het licht aan
Ik ben er nog niet
Wel haar geur
Maar dat geloof ik zelf niet
----------------------------------------------
Uit: Gedichten…
’s Ochtends
gedicht
2.0 met 33 stemmen 21.616 Zij vouwt zich open
Haar slaap: een licht labiele lauwte.
Haar gewillig gebinte.
Eerder dan een geeuw
Kondigen haar billen aan
Dat zij wakker wordt.
En dan haar oogwit: sneeuw
In de ogen van mijn leeuwin.…
Ontdubbeling
gedicht
3.0 met 22 stemmen 16.143 Die nacht was ik een jaar of dertig.
Die nacht opgestaan. Het regende uiteraard.
En ik werd ontdubbeling gewaar.
Mijn klef, laf ego
vastgespeld aan mijn dubbel vel
liet los, genadig, ordentelijk.
Voorspeld: kinderen (drie),
teckels (twee), bridge, anjers,
Verzamelde werken, testament.
Ik viel. ik liet mij liggen.
Als een slagroomtaart…