973 resultaten.
Filefuik
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 De jager wordt prooi.
De verkeerde plaats en tijd.
Wereld op z’n kop.…
Camarillo
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 58 Dolend door vergeetachtige waarheden
leg ik mij dwaze woorden in de mond.
Door in het nachtcircus op te treden
dood ik donkere uren tot de morgenstond.
Daglicht toont littekens in het blanke hout
dat monter tegen elke verdrukking in leeft.
Doofheid verbergt signalen van grof en oud,
zozeer dat zwijgen de voorkeur heeft.
Mijn zwijgen belet…
Bathys
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 58 in zichzelf gekeerd vloeien dagen ineen,
net als nacht en waken
water lijkt van weinig gewicht zo
in een glas verzameld
van vette vingers en lippenstift
verweesd
echter, gevangen door drukkende angst
eenparig af te zinken naar zandige bodems
bovendien
verwikkeld in onbeschreven toedracht
van de vrije val in gapend grauw
boezemt vloeibare…
Arcadiasis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 luchten verwaaien onverdroten
zeeën reiken verder dan het oog
het vasteland blijft onverbroken
als baken onder de hemelboog
haar aderen zijn nooit versperd
het landschap is een open geest
dan uitbundig, dan weer introvert
maar nooit van zichzelf verweesd
het onthechte lichaam vraagt om
koelte of warmte, of wellicht beide
heling schuilt…
Kickstarter
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 mijn armen reiken tot de muur
mijn verlangen zo oneindig
en vreugde van korte duur…
lijfsbehoud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 58 ergens schort het aan besef
door bomen het bos
grondig, heuvelachtig, aards
gruizig in mistnevelen
fijnmazig verdeeld met een
zilvergrijze dunheid
melkweg ten spijt
gehemelte noch schorre keel
sommige dingen zijn niet
zoals ze lijken
zoals vandaag het verleden
van morgen
zoals scheidslijn
woord voor woord gespeld
zelfs toen…
droomnevel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 in de vroege ochtend komt een schim voorbij
zo een die er soms is maar nooit weggaat
dieper dan schemer als een schip met averij
op een zee waarin doodgaan niet volstaat
op een zuchtend eiland waart een ijl fantoom
dat als verstekeling eeuwig achterblijft
en zoals dat hoort in een vroege ochtenddroom
nooit in iemands herinnering beklijft…
li-ion
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 misschien is dit geen ontkenning
maar een poging een kras achter te laten in
dubbelwandige leegte
ik doolde door jouw gangen
liep tot wederkeer
nader tot vrije sector
om het landschap op te zuigen
waarvan ik het bestaan niet wist
om te verdrinken in plaatsvervangend water
te ontwaken uit een analoogslaap
ik verbond mijn lot aan laadpalen…
aanvang
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 voordat het regent
terwijl donkergrijs naar blauw neigt
zodra het later is dan daarnet
de kinderhand geen stenen meer raapt
het huis zich in eendere straten herhaalt
vogels al zwijgend hun koorzang weerleggen
een rivier verwatert tot woordenstroom
en dat onherroepelijk ook blijvend is
het moment waarop, de stip van het tijdstip
- inpakken…
coda
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 in een korte droom
is het leven eindeloos
als in het begin…
gemengde reacties
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 nu de wind de takken buigt
is dit geen vraag meer
maar verdrongen stilstand
bij gedempt licht
en bijna gesloten oog
een tint tussen nevel en zwart
of anders een vorm van helder
nog vóór de tijd van keuze en besluit
maar voorbij het lichaam dat schaduw wierp
een voeg tussen het nu en ons,
hoe de wind is gaan liggen, samen
vanuit een…
broncode
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 58 terug naar celdeling
naar kernkracht, rauw vlees
olienagels
terug naar verstokt gesteente
‘n gezicht zonder masker
het kale water
het droge hout
vuur
aap, noot, Mies…
Gebroken licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 Ik heb mezelf gevonden,
omgeven door regenbogen
in de glimmende lucht.
Ik zie een halo van onaantastbare gedachten,
mijn rug naar de zon.
Ik ontdek waar ik heen ben gevlucht,
naar het midden van mijn eigen kring,
niemand anders die er nog is.
Hoe kon ik weten waar ik aan begon?…
Onderzee
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 57 het zout van aarde en zand
spoelt naar rusteloze kolken
van breekbaar porselein
in gedachte helder van nature
door vloedlijnen onder druk
doch wildrooster van binnenvet
in kringloop van water en regen
een rad voor ogenschijnlijk
min of meer als bij toeval
breekt het water verborgen aan
vraag me niet waarom
van hier struikelt het…
Het elfde uur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 er gaan nog late mensen
over straat, langs huizen
elkaar, alsnog, onlangs
gedruis van ergens drijft
over het plein, een tuinfeest
straattoneel, verwarde man
de tijd breekt aan, zonder
klok, met gesloten boeken
en nog ongeboren jaren
ik hoor mensen spreken
roepen, onbevangen lachen
in hun naamloze taal
zo gulzig happen ze lucht
zij…
Handelingen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 hier liggen we dan
ons geheugen te ontkalken
is het moment daar, vergeten we
onze herinnering te ontklemmen
dit heet een tedere beroering
aanraakbaar, vleesgeworden
verenigen onze gebeurtenissen
met datering en plaats
onontkoombaar en
voltooid bevroren
tot we in eeuwigheid verzanden
is het nog niet gedaan…
binnensmonds
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 57 traag vermaalden we spraak
in onze mond
die dag rook naar protobestaan
in het voorportaal van verhalende kennis
alles moest nog ontstaan als hoedanigheid
er bestond geen herhaling
daarmee was niets gezegd
niets geschreven, niets overgegeven
het bleek in afwijking van naderend grijs
nog lang geen avond…
voorheen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 elke dag is het een beetje warmer in de kamer
die geurt in besloten kring
de planten krijgen water bij elke aanwezigheid
geen lucht, daarvan is niet genoeg
zweet staat op de muur gemaakt van
stof en stiksels
op verstomde kasten staan snuisterijen uit
zelfgemaakte landen
dieper dan een boom wortelen kan
klinkt hier schuld en twijfel…
kus zonder mond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 57 als ik een foto maak
leg ik het heden vast
zonder te bezitten
neem ik een voorwerp mee
zonder aan te raken
herinner ik een gezicht
ogen, een mond
zonder kus
vermom ik afscheid
als eeuwigheid…
Populus tremula
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Hoor het ruisen van de branding
langs akkers door espen omlijnd.
Ruik de mildheid van vroege
tinten bitterzoet, heel verfijnd.
Hoge kruinen ratelen en ritselen
als speelgoed van het kind.
Zij laten van zich horen,
al bij het minste zuchtje wind.
Zie ontelbare pluizen als een deken,
overvloedig als zij zijn bij vlagen.
Het is de enige sneeuw…
schijngestalte (revisited)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 heb je nog naar de Blauwe Maan gekeken?
zelfs een hemellichaam ontsnapt niet
aan een gesloten wolkendek, aan een
geoefend oog, aan zwarte materie
we gaan op nachtelijke jacht, hitsig als
kokend water, gulzig in de lendenen
dit is onze volle maan, ontdaan van
halfschaduw, gehuld in de mantel van
onze aanwezigheid die zich afzijdig houdt…
feest van herkenning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 er zijn flarden blijven hangen
restanten mist uit een eerdere zee
er vormt zich aanwezigheid in onze wachtrij
druppelsgewijs, nummeriek
gemeenteloket, mensenheugenis
hangende het onderzoek kunnen we herleven
kaalslag met bos vullen, het bos met bomen
-wat nu volgt is toekomende tijd…
aanname
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 56 op het tijdstip van ontwaken,
gespitst op het meest iele wolkenveld
dat zachtjes door het donker glijdt
bereid een bestaan aan te vechten
waaraan hij nauwelijks deel had;
wat hij zich herinnerde is gewist
op zeeniveau, ondoorwaadbaar,
langs de boorden van wat in de
volksmond definitief heet -
wat ik niet ongedaan kan maken
ligt buiten…
tijdslot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 het duurde zolang zoiets duurt
langer dan een ogenblik, korter dan een eeuwigheid
gevangen tussen binnentijd en buitentijd met
een vaste periode tussen aankomst en vertrek
zo bevroren als ijs, zo hard als graniet
geen speld tussen te krijgen
‘ergens moet je een grens trekken’
daar stonden we dan
de telefoon thuis laten liggen
de sleutel…
ketelsteen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 56 er stond vandaag geen maat op de ochtend
nauwelijks aangevangen
en bij daglicht onthuld
het moest ervan komen
de juiste steen, uit duizenden
op het aanwezige pad
we hoeven dit niet
ter instemming voor te leggen
dit aanroepen van onbeschreven ketelhuid
alvorens aan ruwe tegenwoordigheid
nog eenmaal te spiegelen…
Plaats van de roos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Bladeren slingeren rond
in een ontzield dolen
over dooiende vorstgrond.
Gevallen van wakende bomen,
zoals zij gewoon zijn
jaarlijks naar beneden te komen.
Om op te gaan in massa zonder kleuren.
Zodat ooit een tengere stengel
zich verheft boven ontheemde laagte,
zich ontfermt over een zucht van aards treuren.…
Apogeum
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 55 Aan het begin van een lange reis
Langs zilveren oevers, over glooiende velden
Zijn bloemen uit honing gehouwen
Om te leven met zachte hand, nog niet tegen elke prijs
Aan het eind van moezijn, van opgeklommen jaren
Van verwilderd bederf en doorvlochten angsten
Blijven lege tafels en stoelen over
Die in ultiem samenzijn stof vergaren
In de…
Na rijp beraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 mijn waken ondiept zich in slapen
verzandt in nodeloos herhalen
er is een punt van inkeer, misschien
wel nu of nooit. Ik weet het niet
en kom weer boven water, ik stel
me een vuurkorf voor, daarin een
gloeiende massa, amorf, waarvan
de sintels zich mengen met de fijne
druppels van motregen, geknor
in de lucht, een vliegend varken…
ondeelbaar
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 55 in een voorwoord van nadagen
in vloeiend, sprankelend water
knisperend taalloze letters
op ongeschreven blad
de glinstering van oprechtheid
of diepte van kleinigheden
gebeeldhouwd dromen, zowel
ongeletterd vergeten, het onthouden
van een dag, als een zinderende
ruggengraat, meegevoerd
in een bries, in de bijziende verte
denkbeeldig…
inclinato
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 voorlopig blijven we binnen
vult ruimte zich met geest
verlaten enkele woorden het lichaam
vloeit bier tegen droogte
wacht een timmerklus, onverwacht
helt de zon over in haar horizon
en lijkt tijd voor het eerst geen einde te kennen…