975 resultaten.
trendbreuk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 het moment bleef gehuld in vooravond
onthield zich van voortgang
in verzet tegen koers en bakens
om het gewicht van hart en ziel
en aan het onbewaakte voeteneind
lag in een onbetreden land
het goede met mate en
het ongewisse voorbij de Rubicon…
Heel Holland zeemt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 101 het gedicht is een open ruimte
ramenzemend, doortastend in leegte
zonder gewicht van letters
niemand neemt mijn zinnen af
opgeslagen als zij zijn in de
kluis van woorden en witregels
helder is de komma in haar
breukvlak, een punt van orde
glas zonder strepen…
voortschrijding
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 116 het raam verdeelt de jaren in uitzicht en kamer
ondertussen speelt alles zich af
in de schaduw van de plant haar licht
soms op de voorgrond en zelden afwezig
blinken sterren nog steeds in hun uithoeken
al fluistert men dat de tijd zich verwijdert
staat op elk moment een woordenboek klaar
om de bladeren in de tuin te achterhalen
die lagen…
randzee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 86 ook als een dag als gisteren voorbij is
is er nog ruimte in tussentijden
die men orde noemt
soms ontmoedigend in ongebluste taal
altijd met vragen naar iets dat er nooit is
daar kleeft geen antwoord aan
er is een plaats in het hart
een aanbidding door alle wijzen
en nooit gemakkelijk te vinden
de eeuwige gelijkenis met die ander
in zeeën…
spitsroeden
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 106 een gehavende maaltijd aan onterechte monden besteed,
als altijd tijdelijk
met het karakter van volharden
werkelijk, vraagt iemand zich af, ditmaal ontstervend tegen de gewoonte in,
zonder ook daarmee in routine te vervallen, zoals een stoel ter hoogte van
een tafel biedt dit perspectief op een onvolledig samenzijn. Ontwart zich hier
een Vitruviaanse…
bijtijds
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 66 iemand blijft halverwege steken
op de maat van het verleden
om met een moment te volstaan
groener neigend naar gras dat altijd
elders naar zee hunkert zonder
bestemming indachtig of anderszins
te weten wie nog meer vertrok van
de plaats waar wij waren
ooit vraagt iemand nog waar de jas
bleef nadat het lichaam vertrok…
middernachtskind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 111 in jezelf gonst het van gedachten
bij elke naam die je vergeten bent en
ieders gezicht dat je ermee verwart
elke maan is een glazen bol in de nacht
de nagalm van diepte, de rek in reikwijdte
of de houdbaarheid van een moment
en je neemt afscheid van het kind
kort nadat de ochtend is neergedaald…
tijdslot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 het duurde zolang zoiets duurt
langer dan een ogenblik, korter dan een eeuwigheid
gevangen tussen binnentijd en buitentijd met
een vaste periode tussen aankomst en vertrek
zo bevroren als ijs, zo hard als graniet
geen speld tussen te krijgen
‘ergens moet je een grens trekken’
daar stonden we dan
de telefoon thuis laten liggen
de sleutel…
elke stap
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 122 ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal
zelfs de langste reis is onverstaanbaar
harde woorden, stap voor stap
met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn
volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren
galm een echo in het bos als kathedraal
verdwaal met vreugde, onverstoorbaar
is er soms een stap die geen richting kent?…
zwaar water
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 103 hoe ver kan water gaan
welke oever kent zijn grenzen
wat komt bovendrijven om
soortelijk gewicht te tarten
stromen hersenen nog vol
bij het zien van een geliefde
die geen broccoli lust
het antwoord schuldig blijft
op terechte vragen
in het licht van vloeibaar…
stroomlijn
netgedicht
2.0 met 47 stemmen 147 het staat te gebeuren
in diepe dalen van hekgolven
vloeiend, zonder weerstand
te beminnen, mijlenver weg te dromen
van wendingen in wensvluchten
die ooit tot wasdom komen
te onwaren, in te kaderen
onderhuids te schuilen
met de stroom mee…
telomeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 135 het lichaam is een huis
een teken aan de wand
zichtbaar door rakelingse huid
verboden voor onbevoegden
geworteld in aarde, gevoed door
ochtendregen en later op de dag
als een ijzeren wil het zachte weefsel
pijnigt, steeds minder gelijkend
op een gedicht, op amorfe spraak
voorbeeldig en bladverliezend
met het oog op scoren in
hervonden…
Tormentil
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 123 hoe kun je iets woordenloos vertellen,
diepgeworteld in oude grond
zonder het hart te kwellen
door een glazen afstand die diep in de ziel snijdt
ergens ver weg vangt een maaltijd
aan met linzensoep
wist je dat zonlicht
er acht minuten over doet om de aarde te bereiken
dat getallen een verzameling zijn van gedachten,
netjes op een rij…
koek en ei
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 74 je naam is het thema van weerzien
ergens op een plek van nooit geweest
hou de schelp tegen je oor
en je hoort het ruisen van de zee
het blijken populieren te zijn
die je vanuit de hoogte foppen
met hun geratel van blad en been
in de adem van de lucht
als het niet is zoals het was
heeft het zo moeten zijn en is
‘t verleden het moment…
eerlijk delen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 108 laten we elkaar halverwege ontmoeten
ergens ten langen leste
zullen we de zee verdelen in eb en vloed
of de toekomst in ervoor en erna, in vader en moeder
of het midden in links en rechts van
de halve waarheid, de halve Nederlander, de halve kansen…
limiet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 hoe lang geleden kan een afstand heten
wanneer je dichtbij bent om
tegenwoordig te zijn van geest
noem het glas halfvol,
de rest is verbeelding
als je maar lang genoeg wacht,
wordt alles van steen
zelfs wilsbekwaamheid verandert in
gedurig vergeten
wist je dat glas eigenlijk vloeibaar is?
-hoewel doorzichtig
dan is de verte een…
meidagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 de sluimering die lijkt te ontwaken in
een figuurlijke windstilte van
bevroren tijd
een weten dat verborgen gaat achter zwijgen
het verlangen naar een onbetreden landschap
vrij van belastend gewicht
niets is onbeschreven, alles ongeheeld en
vervlochten met geheugenweefsel
vroeg in de ochtend, een naderend moment
als kind stel je soms…
doof voor stilte
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 66 wat valt er nog te zeggen
als stemmen zich vernauwen
tot geluidsgolven, een
beweging van lucht, een
trilling in het universum,
nu de bron is verdwenen
en het oor zich niets meer
voor de geest kan halen…
Donut Futur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 97 daar sta ik dan
met mijn hertenharten
gebroken regenlicht
tegendraadse avonden
en gesprekken zonder
welgemoed, hamerstukken in
de marge;
totdat niemand ingreep
draaiend in cirkels
voorafgaand aan toekomst
het is nooit gewoontjes
dat dan weer wel…
radiologica
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 ik plant mijn boom in
geestverwante aarde, op een
kalme dag, dicht
bij mijn havenhoofd en wieg
zodat ik wortel schiet
in gedachtenrijke waarneming
zichtbaar door verstrooid licht
synoniem van wolkenwaarde
zonder te weten hoe of wat
en dat is nog maar het begin…
koren op de molen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 een vader die vastkokende
aardappelen bereidt als voldongen feit
maar ook bestaansrecht
dat zich in berisping verliest
-gedeeld door zinsneden
tussen uitersten, in uiterwaarden
op het midden van de weg
ergens halverwege de ivoren toren
doch ruim voor de val
nergens gloort twijfel tussen zekerheden
tussen nuluren en voltijds
zelfs als…
verzwegen maaltijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 dit grenst aan afwezigheid
het domein is een aanrecht dat het bord onttroont
gebakken aardappelschijfjes, nog warm van geboorte
achtergelaten bij gebrek aan eeuwigheid
mijn oom weet niets van sterrenkunde
maar wist mij wel te vertellen dat er zelfs nog een gat zit
in de meest onpeilbare diepte
je zou er honger van krijgen…
kyaniet
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 102 vraag aan een kleurenblinde
het glas, halfvol
heelalkleurig
blindbreekbaar
ondersteboven
te omschrijven, te bevragen
zonder antwoorden te krijgen
of te geven, te aanschouwen
harder dan steen
er is geen reden tot paniek
alle schapen staan op het droge
het blauw zie je wel
maar is er niet…
ontoereikend
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 70 de voortuin is niet rechthoekig genoeg
het ontbreekt aan geharkt woord
zwemwater blijft ongeboren
ook vóór het daglicht
samen vormen we te weinig wij
anderszins buiten bereik
door helder drinkbaar zonder dorst
te verhongeren in rivierklei
deze afstand kent geen motor
geen vlakte en begin
laten we ontvreemden
dit reikt geen hand…
bezinning
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 91 ik zag laatst ‘Limited Edition’ toiletpapier
-hoe beperkt is een herinnering eigenlijk?
hoe lang geleden moet het zijn om te vergeten
en wiens geheugen zal uiteindelijk nog knarsen?
mijn verleden kent een zinspeling op toekomst,
of was het nou andersom?
dagen gaan niet sneller, dat lijkt maar zo,
ze duren nog steeds even lang
vroeger…
genealogie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 99 voordat dit alweer vergeten is
dienen we onze namen
onze plaatsen van handeling
te herhalen
onze zinnen op te tuigen
het boek niet dicht te slaan
elke bladzijde te koesteren
elk woord
de geur van papier en inkt op
te snuiven
de datum na te vragen
een vogel na te fluiten
door bij wijze van spreken
heel hard iets onwelvoeglijks te roepen…
evocatie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 69 blauwomrand zwart, buitengetreden
lichamelijk ontveld
de zielezucht is altijd zwaarder
dan het hart dragen kan
opnieuw hapert de geest inzake verbeelding
of blijken namen anders dan jaartallen
boomlang versteend, anders dan graniet
het gebeente ontwijkt zijn vlees
verscholen in diepere ijslagen
teruggedrongen tot krapte van huidhonger…
stil gerucht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 90 vanochtend mochten wij nog eenmaal de dag
vertalen, in volle vlucht, adem achter glas
nee, regen doen verwateren tot vergezicht
dit bracht ogenschijnlijk geen geluid voort
of een gat in geschiedenis, irritanter dan een vlieg
pas morgen zullen wij blijken te hebben bestaan…
sparrenbos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 100 deze tocht staat het sparrenbos gedrongen in zijn licht
verder dan een eerdere ontmoeting
dichter bij herkenning dan getemde woorden
het landschap als naschrift van gedachten, verstomd
op papier, in stenen beelden, bijna achteloos
gelouterd door een bries uit onbestemd gewest
stammen, rank en recht, als bos doorregen met
limbische paden en…
vlucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 de lucht is vandaag gevuld
met aankomst en verblijf
bevroren in hemel
en veranderlijk met wolkenvorm
vertrekken is geen object
geen onderwerp in een kooi
geen zinsnede op het strand
geen visgrond en zilverplevier
misschien een draadloos paaltje
in ongemaaid weideveld
een onzichtbare kust, een hek
of onmiskenbaar
iets dat beklijft…