975 resultaten.
Ontbladerdeeg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 tegen niemand, op voorhand
in fragmenten, schroot
splinterlozen, anderszins
een hand zet een glas klaar;
water, tekengif, dan weer
kwallendril - kneedbaar mogelijk
een jurk bestippeld met
ketchupvlekken
ter hallucinatie, ter voorbereiding
onvergeeflijk, in bloedbaden
op een tafel van verderf
tot de tanden dronken
van haatzaad, nachtschade…
024 en O42
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 In een bocht waar het schip is beland.
Tussen uiterwaarden met korrelig strand.
Mariken en Moenen, Havana aan de Waal.
Nimwegen, ge bent de mooiste van allemaal.…
2 april
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 139 dat er ooit nog eens tijden zouden komen
waarin verpleegsters, schoonmaaksters en caissières
belangrijker zijn dan
allerlei soorten managers, aandeelhouders en
grootverdieners…
A capella
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 altijd hetzelfde liedje
de belichaming van leegte
zoals ondergaande zon
aan de randen van sneeuwval
met van die roze luchten
die neigen naar okerkleurig
ons werd verzocht
vertrouwelijk te houden
niet te zingen tijdens de hoogmis
want stel je voor
het scherm op zwart
cyberaanval, een refrein, couplet
ik liep weer in een hinderlaag…
ASOT 550
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 in trance verheven
de handen ten hemel gericht
een nieuwe religie…
Aan de wandel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 de hand in eigen boezem
mijn waterbeemd
aan brede stranden gelegd
naar het vasteland gedraaid
westenwind
met tussenpozen, zeearmen
mijn duinen met boombestand
groene bossen
bijnamen, vloed, waterkant
noordkust, afkalvend heden
bruine kiekendief
oostplaat, nest van gebeden
pleisterplaats voor helden
tussen eb
en eiland ligt uitgestrekt…
Aan het water
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 dit is de oever van het heden
schalkse golfjes
wiegen kopjes heel tevreden
er schijnt geen andere zon
dan aangenaam
alles eetbaar, louter lekker
er is geen afstand
er is hier en nu
dichterbij dan ooit…
Aandenken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 de nachten lengen tot rode wederkeer
naar 'n herfstige dood, wollig gekleed
in grondmist en doorregen met rag
op elk pad dat ik onwetend betreed
het lijkt alsof verloren stemmen in die
zachte, verstilde draden zijn gevangen
alsof iemand mij zegt dat dit eeuwig
leven naar eindigheid doet verlangen…
Aangrenzend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 nog niet zo lang geleden slibde deze monding
zich monddood
waarmee woorden gezegd zijn
als verkavelde kamers in een buitenhuis
heden zoek ik heil
in een belendend lichaam
tot grenzen aan
muren,
ooit…
Aanliggende zijde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 blijf kijken, blijf
bestaan, zie
er gaat een lijn langs
ogenblikken, water
langs griploze lucht
een einder zonder ooit
te snijden, om met vlakke
stem te dempen, te liggen
roerloos, ondeelbaar
te reiken zonder te raken…
Aanstalten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 dit bestaan is onbezet,
nog open van geest en kind
iets dat voor de deur staat,
betast door weer en wind
met blindheid van ramen in
de kraamkamer van gestalten
die met de jas over de arm in
hun krimploze adem treden
tot de stilte hen zal naderen,
door afwezigheid omgeven
de muren zijn alleen, zij
maken nog geen leven…
Aanzwellend gemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Een hint van erbarmen
is merkbaar in de lucht.
Bries van traag verwarmen
in een onmerkbare zucht.
Lome dampige deken,
door zonnen verwarmd.
Aan het zwerk bezweken
en door loodgrijs omarmd.
Wolken die zo zwaar wegen
dat ze wijken onder hun gewicht.
Weggespoeld door louterende regen
in warme druppels op mijn gezicht.…
Aardedonker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Wacht, in het kader van
de aanstaande avond
werd ik gevraagd
licht te dimmen in
een zee van bloemenregen
zonder gevaar, zonder gewaar
tegenlicht te overwegen
- sentimenteel pandoer
volgt organiek mijn wielspin -
dodenvleugels kort te wieken
sterstof te doen opwaaien
in catacomben van het heelal
Zolang uniformerende schemer
sluipt…
Aardedonker
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 eerder dan stilstaand niets, langs
de boorden
van een wilgenrij in zwartgoud
nog tijd te gaan, toekomst te delen
zonder omzien
of omzichtig slaap af te wegen
voor je het weet gaat het richting
categorie
voorbij voordat het goed en wel
en zo goed en zo kwaad als het
gaat, gebundeld
in onbegrijpelijke codewoorden
dan vallen de letters…
Absentie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 iemand vulde de kamer met gebeden
dichtte de stilte geluiden toe
en zweeg met woorden…
Achter gesloten deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 de kamer vult zich met beslotenheid
omsluit elke gewaarheid aanwezig
ogen wenden af, onweerlegbaar
zoals blikvelden buiten bereik of
dromen van amberkleurig avondlicht
ik verkeer in kringen van stokroos,
korstmos, binnen mokerslagmuren
tot fossiele regengloed in barnsteen,
tot inpandige einders aan gewelven
en hemelgezichten van lithosferen…
Achter mistgordijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 telkens als ik wolken veradem
smaakt lucht naar grondig water
klinkt tijd tussen vroeger en later
in cadans van lijdzaam metrum
dan voel ik weemoed wellen
fijne druppels door poriën gaan
blijf ik achter alle bomen staan
om drentelloos te versnellen
tranen keren tot condens weerom
met zilveren sluiers die 't gezicht
verhullen, want alleen…
Achtertuin van herinnering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Laat gedachten het verleden erven.
Al wat op een onbekende plaats huist,
verborgen in de gangen van een doolhof,
heeft het pad van het geheugen gekruist.
Het zijn her en der verstrooide scherven,
onttrokken aan wat het verleden betrof.…
Afdronk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 drink,
op gedode tijd
en brekend licht
op een vleugje blindheid
als mantel der liefde,
vergeet en bewaar, immers
in termen van bitterzoet
is het laatste glas
vergeven…
Afpalen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 175 langs grenzen door fluisterbossen
raakt ons een eindig blikveld
het brood aan doorzogen monden
het zaad in geheelde velden
ter plaatse, het alhier alwaar
wij ons in overeenstemming
bevonden, tot verplaatsen, alsnog
tot de limiet aan zichtvrees
hernieuwbaar stiltevlees, zelfs
aan woelbare aarde voorbij…
Afschrift
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 155 stop, hier vliegen geen kraaien
de lucht lijkt helder maar
ongeklaard, zolang blijft
een woord zonder beweegreden
roerloos en in ijs gevangen
ondiep als het zicht in hoogte -onderhuids-
zonder gedicht blijven vuurstenen koud
en is nadere toelichting overbodig
een zomer is er om zich staande te houden
tussen voetnoten van voortduren…
Afwezig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 De eerste reactie is schande
De tweede is vreugde
Jammer dat je elkaar niet eerder hebt ontmoet
Vreugde dat je niet te laat bent
Geen ziel leeft voor altijd
Alle bomen reiken tot aan de hemel
Iemand om naar op te kijken
Aanbidding, vergetelheid
De aarde verteert alles
De straf is afwezigheid
Verloren
En geen weg om te gaan…
All Along the Watchtower
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 de nauwste verwantschap is mij te dichtbij
ik moet mijn aarde nog graven
er is geen uitweg
ga je mee?
nee, ik sluit me op
in een intramuraal universum
dan wennen mijn ogen alvast aan het donker…
Allerlevenden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 653 De dood heeft tijd genoeg
om alle levenden te verzwelgen,
begin en eind van elkaar te verlossen,
om weer te laten zijn wat nooit was,
zonder heugenis of ochtendgloren.
De dood stelt geen vragen,
maakt antwoorden zinloos
en bezit tot niets,
laat kinderen om ouders huilen
zonder wie zij niet zouden zijn,
laat ouders lijden die zonder kinderen…
Allodium
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 82 tegen ’t raakvlak van licht en schaduw
leunen mijn ogen aan
op momenten, zo heftig of luw
die na een ogenblik vergaan
blikvelden zie ik, volgroeid
van gedaante in vol ornaat
fluisterend en luisterend geboeid
naar het bestendige waarom 't gaat…
Alsof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 als we nu doen alsof
en teruglopen
naar het prille begin
naar de rode heuvel
met kale boom
en eerste melktanden
hoeveel hadden we dan
kunnen drinken
zonder in slaap te vallen
hoeveel hadden we
gehouden van,
mocht het ooit zo zijn…
Altergonaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 tussen spiegel en
evenbeeld brak
deze nacht het hart
in dwarsverbanden
die er wel zijn maar
elkaar niet kennen
als het deel dat
nog niet bloedt
en de rest zonder
hoop op dromen
tegen het licht
van zilverwolken…
Alvorens
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 251 we wilden de tijd herlezen en
woorden afwegen, of anders
de laatste trein naar het
voorportaal vertragen, of
desnoods verdoofde oren
door ringtonen verzwijgen
we zouden nog van landschap
wisselen, tussen korenvelden
noch urinewegen, daarna
dwalen langs prettige omgang
die we altijd hadden en die ons
ruimte gaf om vrij te bewegen…
Aminozuraal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 zielsbekwaam,
in velden en toch wegen
ontegenzeggelijk,
ontboom ik wouden
kleur ik mijn grisaille
met getemperd licht
op zoek naar landen
om van te houden
gesloten stiltegebieden
klinken asynchroon,
in weke lagen, in twee
maten monotoon
ik zoet mijn parallelle
avonden met aspartaam
ontken aanwezigheid aldus,
concentrisch van…
Amira
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 177 door het cyberbos waart deze vroegte
een verwaaide droom
met ochtendhonger onder de arm
komt de dag op stoom
boterhammen mee, tegen
een galmende maag
wat verloren ging, ging opeens, het
geheugen is echter traag
voor ontwaken is het al laat, hier
scheiden meerdere wegen
aleen jouw naam bleef
-kom ik je ooit nog ergens tegen?…