974 resultaten.
raamblindheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 het verhaal gaat dat we de kamer in
betreedbare vlakken hebben verdeeld
om iedereen welkom te heten
geboortedagen af te strepen
met Sport in Beeld en bord op schoot
er zijn nog blinde vlekken (min of meer)
de onzichtbare poten van de kast wijzen
naar beneden, naar binnen als een
luchtledige vulkaan, de muur
vreest nog steeds de
spijker…
raaskal
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 83 wat we tot nu toe weten
over het koesteren van illusies
van gedachten in weefselpracht
achteloos achtergelaten, zo lijkt het
waar blijft watervlugge zachtheid
ingebed als toenadering
in empathisch gesteente
functiezonering, ontwikkelingsvisie
voor wie oud wil worden
wil komen en gaan
net als de zon…
radiologica
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 ik plant mijn boom in
geestverwante aarde, op een
kalme dag, dicht
bij mijn havenhoofd en wieg
zodat ik wortel schiet
in gedachtenrijke waarneming
zichtbaar door verstrooid licht
synoniem van wolkenwaarde
zonder te weten hoe of wat
en dat is nog maar het begin…
rakelings
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 79 wie heeft bemoeienis met
vragen en antwoorden
wie weet hoe laat het morgen rond deze tijd zal zijn
wie weet waar aanwezigheid zal plaatsvinden
zo ongeveer hier of ergens, hoe nauw
zal dit luisteren
of waar lichaam en liefde zich manifesteren
in gedachte, beleving en tijd
wie weet welk woord nog waarheid omvat
en waar taal in tekens eindigt…
randzee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 86 ook als een dag als gisteren voorbij is
is er nog ruimte in tussentijden
die men orde noemt
soms ontmoedigend in ongebluste taal
altijd met vragen naar iets dat er nooit is
daar kleeft geen antwoord aan
er is een plaats in het hart
een aanbidding door alle wijzen
en nooit gemakkelijk te vinden
de eeuwige gelijkenis met die ander
in zeeën…
razende hoogte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 om het huis een trein vol loden zand
het spoor verwaaid, de daken gedicht
in de lucht een blauwe spiegel
glanzend op het heetst van de dag
het verstand steekt zijn koppen bij elkaar
schaduwrijk, het is geen gezicht
nu nog 'n hongerdorst, geurend naar
het lijf dat ik niet omhelzen mag…
rederijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 59 het regent vandaag, morgen verdort
de avond dat het gedrukt staat
met vervoeging van woorden
gevangen in het dunne plaatstaal
van ontluikende letters, de gaten
in zinnen gedicht, de orde
die mensen niet past, de wetenschap
die geen liefde beschrijft, het onaanraakbare
de haperende taal, het volmaakte
gedurende het ogenblik…
regenpoeder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 deze druppels twinkelen zacht, vallen
omfloerst vanuit een roomgrijs niets
uit evenwijdige ruimte zonder voor- of
achterkant; dit is niet de tijd voor een besluit
het liefste valgewicht zoekt hemelloze aarde,
omarming zonder lichaam, dit is een blad-
verliezend bos, geen tuin van eeuwigdurende
lente, het glas dat mij doorziet is hard…
register
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 op een dag die ontspringt
in voortijdig vergeten
meldt mijn deelgenoot het nalaten
van een voornemen
‘of we dit alsnog schriftelijk
kunnen afhandelen’
voor het besef van ogenblikken
is een klok te gehaast
en voor mondeling akkoord
is een kroniek te chronologisch
rest stilzwijgende verlenging
van inschrijving…
reikte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 er ontluikt een lotusbloem in haar gelaat
tevens mond en hart buiten adembereik
haar vrouwenogen zijn het venster op de
buitenkant van mijn ziel, inwijkend
als een zucht die nooit voorbijgaat
diep inhalerend
in gedachten te schikken
die met ‘t verre water verstillen…
remslaap
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 ik leg je weer neer in mijn droom
zodat we niet ontluisteren of
verzaken in een maaltijd
gelijkend op honger, op
geannuleerde genade
als voorzetsel buiten zinnen
laten we de volheid
van hunkering doorgronden
laten we afwijken van stoepranden,
elk fossiel kun je ontkalken
samen gaan we bestaan om
werelden in kaart te brengen
sta…
rendez-vous
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 in vage flarden maar nog ongeopend
hoewel vruchtdragend, gelijkend
op eerder verloren, gedragen
door de zachte afdronk van
kruidnagel, nootmuskaat
appelwijn, droombes
dat ik je zie…
resonantie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 zometeen ga ik je bellen en vertellen
dat ik in- en uitgeklokt heb waarmee
gezegd is dat geen minuut ooit hetzelfde is
waarin ik graag nog eens zou willen doen
en niet doe omdat er dan niets meer is
wat ik ooit nog eens zou willen doen
wat ik altijd al had willen doen…
restafval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 niets gooit zich weg
en bewaren is geen optie
plastic en blik op maandag
verzameld werk
in een spoor van achterlaten;
lege dozen
een notitieblok zonder aantekeningen
een gedicht aan de rand van taal
twee helften
van hetzelfde potlood
bossen zonder uitgang
een huis dat zich ruimt
voor een dood die wacht…
retentie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 ik vroeg me af wat ik zou vragen
bij ondergaand daglicht
of een naderende voltooiing
een aankoelende werking heeft
zolang er water staat in het bekken
van achtergelaten zomervreugde
wat overblijft is een trouwring
aan voldragen beenderen
of er dan nog reden genoeg is
om de weg te vinden
in het landschap zoals we dat kenden
en daaraan…
reverso
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 er gaat een loutering door deze herfst
elke gedachte dwarrelt naar aardse sferen
eeuwen vergruizen in bos en laan
adem vult zich met zilveren stem
sprekend gelijkend met elk kleurig blad
en over water in lucht verscholen;
de plek in herinnering waar ik ben…
rijk verleden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 je staat op de rand van
kwijtraken maar bent overal
aanwezig geweest om
samen te verdwijnen
ons op te delen in ieder en
tenslotte niemand meer
te midden van tijdspassages
en woordvulling ontbreekt dan
de herinnering, wondlikkend
een jeuk krabbend, een
vaas lijmend en ondertussen
machteloos toekijkend…
rivierarm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 het leek op toeval
of een bekend gelaat
dat van een glooiend dal
in weelderige weldaad
uit onverklaarbare lucht
vliegt een eend tegemoet
kalme spiegel, zachte zucht
dicht bij rustend gemoed
de tijd lijkt eeuwen geleden
water, ver weg van hier
met lijf en leden afgesneden
och arme, oude rivier…
rode lijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 als ik naar de horizon kijk
en alras mijn ogen sluit
dan zie ik een rode lijn
ver voor de einder uit
in stilte met beide ogen dicht
komt mijn landschap tot bedaren
en zijn uiterste polen gelijkgericht
bij wijze van spreken, als het ware
hoor ik daar in de verte een stem?
is het degene die ik altijd zocht?
zou het kunnen dat ik het zelf…
roerend mee eens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 146 ik ben een lepel in het rek
hang maar wat en wacht
tot ik roeren mag
te bedenken (en dat is gek)
dat men dag en nacht
op mij rekenen kan, elke dag
het is een hele eer
-zonder op te scheppen hoor
dat ik telkens weer
kopjes krijg, daar leef ik voor…
rookglas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 79 gedachten vinden er beschutting
zich bladerend door de wind
vastgelegd met woorden
die niemand ooit geschreven vindt
wat door gewonde dijken is omarmd
lijkt leeg te lopen in waterrijk land
tot een koninkrijk in hersencellen
grenzeloos ijsveld, witter dan het strand
tot buiten de tuin met deze
waardplant uit het binnenaardse
tot evenbeeld…
ruilverkaveling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 225 niet te weten met wie
eigenlijk niet eens waarom
nooit is het hier te vinden
altijd verder weg dan elders
in een heideveld met gras
akkers met doornige heggen
bij een hek, een sloot, een weg die
in de weg ligt
als onbegaanbare verte
en te zoeken wat je zou willen geven…
schemerboom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 er blijken randen te zitten
aan wegstervend zicht
een netwerk van uitersten dat
versmelt tot uitwendige kleur
deze boom blijft sprakeloos met
zwarte aderen en grijs geschut
de handen ten hemel en het lijf
kloppend als een aorta
een ontkalkte vertakking
tot diep in instabiele lucht
het zwart van de nacht brengt
onafwendbaar evenwicht…
schemertechnisch
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 103 in de geur van een stoffig boek
blijven altijd achterstallige foto’s over
van wie, waar, wanneer, tot dwaling en
terugkeer naar hervonden wegen
met de vaagheid van vergeeld papier
vergelijkenderwijs in de verte
van de beslotenheid van het boek
een verlate gedachte…
schijngestalte (revisited)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 heb je nog naar de Blauwe Maan gekeken?
zelfs een hemellichaam ontsnapt niet
aan een gesloten wolkendek, aan een
geoefend oog, aan zwarte materie
we gaan op nachtelijke jacht, hitsig als
kokend water, gulzig in de lendenen
dit is onze volle maan, ontdaan van
halfschaduw, gehuld in de mantel van
onze aanwezigheid die zich afzijdig houdt…
schilderij
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 124 één streep staat overeind
en één ligt er op z’n zij
het stelt niks voor
en toch maakt het me blij…
schrale grond
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 61 nog iets onbekends vergeten
voor het te laat is
en het beton reeds gegoten
vragen naar het uur
waarop
tijdens welke
of de kamer dan nog verlicht is
door kunstlicht
of een schuwe zon
het veld betreden
en plat gras achterlaten
soortenrijk maar schrale grond
waarvoor weinig bewijs is
daarmee instemmen
lichtjes gebogen gadeslaan…
schriftelijk reageren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 ten minste houdbaar tot
uiterste pogingen -wat hierna
volgt is notulair vastgelegd-
zie ook de algemene voorwaarden
bij het kernbegrip ‘thuiskomst’
meestal schuchter en aan de lijzijde
van schaduw, bij vlagen naar
buiten tredend
mocht dit op bezwaren stuiten;
het is mogelijk met kennisgeving
te schitteren in afwezigheid
-er volgt…
september
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 druppel voor druppel
verjaart regen in de oceaan
atomen van haperend vlees
verwarren zon met maan
o, hemel nergens zichtbaar
in wolkenloos rookgordijn
onbeschreven blad, leeg
door verregaande letterpijn
kantlijn klinkt als evenaar
lachen als een hard gelag
alle huid, mergel, aarde
sterft op deze laatste dag…
sereh
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 108 deze avond is fictief
bestaat alleen in neergedaalde geuren
ijl en onbespreekbaar, met
een deksel dat sluit achter glas
hierover werden geen vragen gesteld
onbekend blijft het geweten
dat herinnering doet herstellen
jij en waar je nooit was
alleen het onaanraakbare
met handen en voeten…