1945 resultaten.
de leven gevende
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 eva de hoedster
van verworpen juwelen
uit de prullenbak…
motief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 zijden kimono
als gedragen poëzie
in een rijk motief…
schaduwspel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 33 zijn kleine hoofd
stil en onafgebroken
gericht naar de geel-
oranje parasol
wind en zon
spelen doorzichtig
met het blad
van de oude boom
in de nabijheid wachten
de grootouders kalm
op het kind dat niet
los komt van het
schaduwspel dat zon
wind en dansend blad
door de parasol
met hem spelen…
Gaston Bellot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 het was een witte
lege dag in een
slapend gehucht
ik betrad het
sobere kerkje
of ik de deur
achter me
wilde sluiten
ik las je
ingemetselde naam
op de vale muur:
Gaston Bellot
1939-1945
mort en captivité
het was een
lege droeve dag…
klank roep
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 een letter alleen
op de wereld
is niets meer
dan een letter
ik wacht
misschien is het
smachten naar
een ingreep van buiten
allez poëten
versmelt me met
mijn lotgenoten las
ons tot een geheel
Remi bleef ook
niet alleen…
wat we worden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 verstrikt in een
streng die ons
omknelt
stiller
almaar stiller
een verdord blad
schuifelt van
stoep naar rand
verder weg niets
blijft bewaard
het onvermijdelijke
tot het einde
vol in het gelaat
zien tot we
niemand worden…
doven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 57 geblust verlangen
eenletterige mantra’s
bezweren branden…
Ruben
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 ik kan wel zuchten en mijn hoofd breken,
doen alsof ik er niet ben, of wellicht zwijgen
woorden weglaten, met sprakelozen spreken,
door weer en wind banjeren door de nacht
of, als Mandela, met beroofden spreken,
haren trekken uit mijn kop, kaal zijn als een luis,
en mijn hoofd zwaarder laten worden dan mijn benen,
blijven wachten op het ene…
gewicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 het gewicht van spijt
gevuld met wit verdriet
als dichte sneeuw dat
reikend gras verstikt
ruikt geen bloesem
ziet zon noch maan
het hangt daar maar
lomp en zwaar
onder het schaarse licht
woekert een rauw
verlies met het
klimmen van de tijd…
de dood begrijpen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 41 de dood denk ik steeds
eindelijk begrijp ik haar
maar hij blijkt erger…
mannetje Ties
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 22 toen je papa’s
bromstem vol zoete
zangwoordjes hoorde
over schaapjes: hadden
die nog witte wol?
en je mama’s
tedere bedroefde
handen voelde op
op het zachtste
plekje op je hoofd
toen die
overweldigende
liefde resoneerde
in je fragiele
gave baby-lijf
toen wist je dat
het goed was
een leven lang en
daar ver voorbij zullen…
vaarwel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 zijn ziel liet de banden
met de aarde los
haar ogen vonden
vanzelf de verte
haar handen gleden
van de kist
ze liet haar liefste gaan
ze prevelde vaarwel
mijn liefste vaarwel…
van tere stof
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 41 in wegvloeiend licht
is de droom een stil
en roerloos reizen
van tere stof geweven
omringt hij de aankomst
en het vertrek
een jaarring tekent de
voorbije wereld schetst
de toekomstige tijd
we dromen ons vast
in trage kleine
vergankelijkheid
een vluchtige reis met
enkel de bestemming
van de gewisse dood…
oorverdovend stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 71 ze waren er niet op uit
om de orde zomaar
te verstoren
dikwijls werd hen
de deur gewezen terug
het bos ingejaagd
men bleef ze voelen
en ruiken zelfs op
grote afstand
op een dag stonden ze
daar onontkoombaar
dikhuidig in de huizen
ik houd van olifanten
die onverhoeds in
kamers verschijnen
om behoedzaam plaats
te nemen…
kunst en vliegwerk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 schijnbewegingen
hoogte choreografie
van de kunstvlieger…
vliegbewegingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 met vaste vleugels
dit vertrek zwaarder dan lucht
stijgend bewogen…
inzicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 52 soms zie ik even
wie ik mogelijk kan zijn
genezing in zicht…
aan banden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 de censoren zijn het
tellen van woorden
uitknippen van zinnen
meer dan zat
onleesbare brieven arriveren
of sterven een vroege dood in
de versnipperaar een ongeteld
anderhalf kantje max dan maar
de onbegrepen rijkdom
van de taal vermorzeld
met geen pen te beschrijven:
de lieve brief aan je kind…
verbeelding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 in de beeldentuin
fluisteren ze met elkaar
is het verbeelding…
meditatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 woestijnmonniken
verzinken meditatief
in oase-rust…
ongemakkelijke schoonheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 voelde ik ongemak of
zag ik schoonheid toen
jouw bijzondere lijf me
dwong je aan te kijken?
is het aangeboren als
je naar iets blijft kijken
waar je meestal het hoofd
schaamtevol van afwendt?
pastelkleurige kussens in
de vorm van benen liggen
als rijkgeborduurde zachte
protheses om je heen
jij en je zeldzame lijf
vangen me in…
inzicht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 in de beeldentuin
spraakmakende sculpturen
verbeelden hun taal…
duikvlucht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 steil naar beneden
de daghap à la minute
klaar terwijl je wacht…
oplappen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 hij herstelt mijn hart
met naald en dunne draden
verstel ik zijn jas…
koudbloedig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Zeeën stromen zoals wij stromen.
Landschappen van water worden geknecht.
In de verte rijzen obstakels.
Van zeewering tot dam tot dijk
Het water beukt schuimbekt spat.
De smaak van zout dringt door
tot op de lippen, tot in de huid.
De geruchten over uitverkochte vis
in het dorp spoorden ons aan.
Laat schaarsheid mensen hard lopen?
We zeggen…
opnieuw geboren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 de wind wiegt het riet
licht raakt ze het boomblad aan
het water draagt me
bespeeld door wind en water
word ik opnieuw geboren…
terpentijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 de kunst draagt
stut gipst bouwt
boetseert ver daarbuiten
een andere tijd
ze kerft tekens in
het landschap buiten
haar oevers stelt ze
leken op de proef
kunsten ploeteren en
politoeren de verbeelding
van de de zin van een
terpentijn bestaan…
bezield
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 de wind wiegt het riet
licht raakt ze het boomblad aan
het water draagt me
bespeeld door wind en water
word ik opnieuw bezield…
bloesemregen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 85 het vermoeide hart
zet haar vensters ver open
het regent bloesem…
vuur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 met kleuren tussen
sepia en rood kijk
ik naar iets wat dicht
bij eenzaamheid ligt
een auto rijdt de dag
in als een nacht
beroete bomen heffen
de armen ten hemel
onscherpe snapshots
van een desolate leegte
na die verpletterende
allesverzengende hitte…