1945 resultaten.
steeds opnieuw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 het onbeschrijflijke
slaapt nooit
het sluimert
hoog achter bergen
niemand
kan er bij
kraaien doorboren
de stilte met
metalen gekras
zo droef zo wijs
zijn de diepe lagen
van het zwijgen
deze plek
raakt het hart
altijd weer aan
het denken moet
steeds opnieuw
beginnen…
Valse Triste
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 de pen
het kleinood wiegt
weemoedig in
broze
schrijvershanden
in het
witte dichtershuis
vindt
dun gezaaide taal
haar plek
daar
weerkaatsen poëten
al het licht
op de drempel
van de dood…
bestemming
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 hoe schuilt een
mens voor het teveel
aan bladblazers
snerpende stemenmen
luide meningen voor
het teveel van alles
verlang je soms
naar de winterrust
van beren kom!
laten we onder
het dikke ijs van
Antartica schuiven
vanaf het Koningin
Maud-gebergte onder
kilometers ijs kijk
je uit over diepe fjorden
en een uitgestrekte…
moessonregens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 49 achter ons lag een
tijd van sudderen en
niets-aan-de-hand
we keken niet om naar
de verdorde tuin
de donder in de
verte leken we
niet te horen
aan de rand van
de vlakte stortte
de woede van
moessonregens
op ons neer
we hadden erop
gewacht zonder
het te weten…
onhaalbaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 wat kon ons gebeuren
ons huis was van staal
totdat we in een
hemeltergende explosie
van vuur in het
hiernamaals verdwenen
de Walkuren zij lieten
ons links liggen
hun zilverkleurige vleugels
schitterden vervaarlijk
het Walhalla: alleen weggelegd
voor de ware held
piepschuim-rotsen
lichtten dreigend op…
dahag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 45 natuurlijk
kon je als
geen ander
zwijgen
praten
voor twee
deed je ook
natuurlijk
kon je
denken
zei je
ik was
in de wieg
gelegd
voor deze
expeditie
met jou
natuurlijk
ik ging
dahag op reis
zonder jou
natuurlijk…
schoonheid
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 77 gisteren keek ik
door het venster
naar jou
je glimlach was
niet voor mij
zoveel wist ik al
je lichaam bewoog
geheel en al op
een ritmisch ostinato
ik nam deel aan
een innig gesprek
met jouw dans
heen en weer
wiegde je lijf en
ik wiegde met je mee
het was niet erg
dat me je zag
noch hoorde
door die
toverspiegel…
tussen droom en daad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 de ochtend ontwaakt
en ik, liefste,
open in gedachten
alle ramen
zonder vertoon
of aanstellerij
bied je me een
leeg universum aan
in de proloog van
het prille leven
vloeien vuur- en
watergeesten binnen
de dag verschuift
met de zon naar
het hoogtepunt tot
de bel gaat
een wrede god
maakt voor
de gesloten deur
zijn…
post-its
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 ze bekeek de catalogus
het was winter
er was niet veel tijd
niet buigen nu voor
de striemende kou
hoeveel appels kan
een boom dragen?
welke smaken en
hoeveel kleuren kan
de boomgaard aan?
in september smeten
eekhoorns de appels
op de grond
ze lazen de post-its
van de weduwnaar niet:
pluk a.u.b. geen appels
ze zijn nog…
scheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 het schrijvende
diepe zelf verkent
een denkbeeldig
onmetelijk landschap
het tekent beweging
een gevleugeld tweespan
dat het witte en zwarte
paard gaande houdt
het krast op wit tot het
zwart tevoorschijn komt
het hoort hoe Thor over
de rooie gaat
het schrijvende
diepe zelf
schrijft zich los
van de ander…
woestijnwind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 71 de geknakte woestijnpalm
laat in schroeiende
hitte haar getergde
oren hangen
een andere bezweek
onder haar eigen last
in dit oord verdwijnt het
leven onder zand
in de verte trekken
weerbarstige palmen
ten strijde tegen de
goden van de wind
in de wolken wordt
historie geschreven
van bloedige
confrontaties op de grond…
vonken
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 58 de uitgesproken woorden
reisden op zachte toon naar
binnen om daar de zwachtels
van zijn ziel te halen
hij kon zich laten vallen
andere vonken vingen
hem op in het
onmetelijke universum
alles van waarde bleef…
Siberië
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Prozac dicht het gat
in een mensenhart
het leven zit nogal
slordig in elkaar
bloed zoekt als
de rivier een uitweg
en perst zich door
de nauwe kloof
hoe vangt een mens
het groot verlangen
van de vogel die in
een handvol dagen
Siberië bereiken zal
is dat hoog gegrepen
of raak ik verder
van huis?…
laatheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 38 als ik de dichter in mij
begraven zal
laat ik de woorden weg
bevrijd me van wie ik ben
de zee wast mijn
herinneringen schoon en
pijn zal niet vertrouwder
zijn dan geluk
in mijn schuur
de ongeopende dozen
altijd minder nodig
dan je denken zou
in deze haperende
krakende wereld
word ik een balling die
niet terugdeinzen zal…
schrokop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 58 ik vlieg af en aan
om jou
schrokop te voeden
ik baarde je niet
je bent er gewoon
barstend van verlangen
jouw nest is mijn nest
zo is het
altijd al geweest
de kleine karekiet
die in het riet het
koekoekskuiken voedt…
duizend levens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 bang voor buitelingen
bang voor het niets
voor kijken naar witte
plekken op de muur
angst voor het
balanceren op een
dunne draad over
de leegte
je nam de angst
uit duizend levens…
verlangen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 67 het ongekende
verlangen naar roerloosheid
voelt de deur dichtslaan
wegstervende voetstappen…
vensters
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 34 oostenwind vandaag
langs het zwerk
trekken winterganzen
in V-formatie het
einde van het
trekseizoen nadert
in het huis met
dichte vensters
zwijgen zij
pratend urenlang
ze zullen elkaar
niet verwonden…
als ik je redden zou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 55 als ik jou redden zou
uit een brandend
huis een vastgevaren
schip je redden zou
van de jankende hond
in zijn veel te kleine hok
van verdrinking of
bloedzuigende dazen
en dwazen als ik jou redden
zou uit een ivoren toren
maakt me dat tot je
bevrijder of zal ik
je bezetter zijn als
ik jou redden zou…
lege zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 de windgeesten sliepen
van zonsopgang tot
schemering een
diepe lange slaap
Hypnos beval zijn zoon:
sus ze met deinende
dromen opdat ze
hun razernij vergeten
geen zee ging ooit ten
onder aan verlies of
van verdriet de lege
zee bracht alles samen…
anders dan je verwacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 we sprokkelen
woorden bijeen
ze zullen
zeker wegwaaien
geen keuze
zonder verlies
we laten los
we houden vast
laverend op de
dunne draad
van verbreken
naar verbinden
alles gaat goed
we zijn er tot
we arriveren bij
alweer een dichte deur
we zijn er
helemaal niet
alles komt altijd
anders dan je verwacht…
het schone
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 onder de
grijze lucht
van de stad
voorbij
de zwarte
gebouwde
gebergten
het kerkhof
gras
overwoekert
een eenzaam
kruis als een
goddelijke
ingreep daalde
hier een
regen van
gloeiend lood
neer
het schone
schemert in
het verval…
de vlucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 110 wat trek je
uit de kast
om naar de
maan te gaan?
een helderwit
astronautenpak
met coating
dan maar?
als het grijze
maangruis aan je
kleeft als je in die
rulle bodem boort
een maanlanding
is hartstikke
moeilijk bijna niet
te doen overigens
vlieg over wit
pakijs en
blauw zeewater
terug
naar huis
doe alles nu
maar…
nagelaten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 200 ver terug in de tijd
liet jij je brieven na
zijn het impressies
van jouw binnenruimte
een onverwachte diepte
in wie je eigenlijk was
lees ik je waanzin het diepe
litteken verzonken in je huid
jij schreef de brieven
wie ben jij dan
het onmiskenbare handschrift
zet aarzelingen in draf
voor lange tijd maak ik
jouw brieven zoek…
gebleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 het moeras
tussen land en water
waar je wieg
geen grond vond
om te bestaan aan
de korsterige oever
hoorde je de zuigende
tijd het nachtelijk
kikkergezang
liet het onweer je huilen
was je bang voor de
zuchtende wind
moerasruiters
verborgen je
kleine lichaam
met gesloten ogen
de drassige bodem
zou je bewaren
je kermde…
verdwenen dagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 71 ik verdwaalde
toen iemand
een ladder
voor het raam
van vroeger zette
de zee werd
donker en
de kou sneed
als een schaar
door mijn lijf
ik verdwaalde
toen ik naar de
lege hemel keek
en liedjes van lange
regens hoorde
ik dacht aan
verdwenen dagen
de ladder kon
me gestolen
worden…
horizon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 50 toen je hart
maatloos klopte
je met je lippen
alle brieven las
jij de lege
hemel vulde
vlammen in
zonnebloemen zag
jouw vingers het licht
konden vangen toen je
een weiland maakte
om te slapen
je met een teveel
aan verlangen
achter de horizon
wilde kijken
toen je zag
dat je daar al was…
glashelder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 we staarden
door het kleine venster
van de tijd
ik zag je bleke schaduw
je vroeg:
hoeveel is alles
maar je wachtte niet op
een brabbelend woord van mij
alles was glashelder
toen jij door het
kleine venster
van de tijd staarde…
samenvloeiing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 op de wand golft
het verstrijken van de tijd
in een weerspiegelend
waterlandschap
verf rolt van boven
naar onder als het
eerste licht rimpelig
geel oranje reflecteert
het panorama groeit
naar de morgen die
meedeint in blauw
groene tinten
het landschap danst en
pronkt met schitteringen
in wit als de zon hoog
aan de hemel staat…
deze plek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 het meisje moe
van de eindeloze herfstwind
sleept de zoom van haar rok
over het lege strand
de hongerige meeuw
krijst met schorre keel
over de open zee
het meisje hoort
het schrapen van lepels
in lege etenspotten
ze ziet sintels
met de schijn van gloed
op deze plek neem je
maar eenmaal afscheid…