1934 resultaten.
van dagen
gedicht
2.0 met 3 stemmen 2.732 dagen van
gesloten gordijnen
van schemerwerelden
van zijn en niet zijn
van inbedding in
leven en dood
dagen van
opgaande vliegers
van serene stilte
van rozenblaadjes
van bonheur
wat geluk is…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?
landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde…
vaarwel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 94 zijn ziel liet de banden
met de aarde los
haar ogen vonden
vanzelf de verte
haar handen gleden
van de kist
ze liet haar liefste gaan
ze prevelde vaarwel
mijn liefste vaarwel…
slow motion
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 vandaag
een dag van
zuinig zonlicht
wolken en bomen
omkaderd door
een raamkozijn
mijn hoofd wendt
zich af van het
gebaande pad
het meandert
buiten rechte
denkramen om
kleurige beelden
van een
imaginair landschap
slingeren
vertraagd
voorbij
herschapen
land bij
zuinig zonlicht
in een
gekoesterde
dagdroom…
aritmisch
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 58 in het schelle licht
schreeuwt de dag
de maat uit mijn hart
hoe veranker ik
mezelf als mijn kern
de tel kwijtraakt
mijn wezen schuift
is van slag op deze
onregelmatige dag
vandaag blijf ik weg
van mateloze vragen
en tomeloze woorden…
waarom de gekooide vogel zingt
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 198 weet
de gekooide
vogel dat hij
vleugels heeft
waarom
dit zingen
achter tralies
een gestold
vleugellam
leven lang?
koestert hij
de tralies
het hokje
waarin
hij zit
rouwt hij
om het
verlies van
de kunst van
het vliegen?
gevoelige
oren horen
waarom
gekooide
vogels zingen
zulke oren
horen pijn
en vrijheid in…
open
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 een korrel zand
schuift traag
over het duin
een zuchtje lucht
perst zich
door een kier
een straaltje licht
vindt de weg
naar buiten
alles blijft
open niets wordt
gedicht…
kruimels
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 iemand strooide
kruimels poëzie
sommigen stapten
er overheen of
bovenop
anderen stonden
even stil haalden
diep adem
dachten na of
schreven iets
iemand maakte
kruimels poëzie
en mengde ze
met parelende
kruimels op de grond…
laatste dans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 er hoefde niets
te gebeuren
hij belandde
vanzelf op
een plek aan
de rand van
vergetelheid
hij danste met
Aphrodite
een lichtvoetig
leven tot de
muziek verstilde
en Chronos
hem wenkte
hij draaide zich
om en reikte
de hand van de
gevederde
dood voor de
laatste dans
aan de rand
voorbij
vergetelheid…
jij
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 ik zie je lopen
door het groen
een duif zweeft
door het licht
in een nieuwe
taal leer ik
spreken in mijn
ogen woont het
niet vergeten ik
zie je rusten in
het raamkozijn…
voorgaande lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 er was een
spreeuw in
voorgaande lente
zwevende
veertjes in
onbevangen licht
het huiverende
fraai gevlekte
verenpak
gevederd afscheid
in slowmotion van
dwarrelende pluimpjes
er waren ragfijne
botjes van een
roerloze spreeuw
in de voorgaande lente…
gekleed over straat
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 het poreuze gaat
gekleed over straat
iemand zingt een
klaaglied de ander
vangt met rouwen
aan iemand wordt
bedolven een ander
wordt belaagd
iemand lijdt aan
een afgestompt
hart het poreuze
gaat gekleed
over straat…
OGENSCHIJNLIJK
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 109 in jou in mij
stroomt bloed
hetzelfde rode
mooie bloed
vertel me
wat ons bijeenhoudt
tussen zondagmorgen
en zaterdagnacht
we raken elkaar
zonder elkaar te zien
het leven en de dood
houden ons bijeen
evenwicht en teloorgang
zijn schitterend
paradoxen kloppen niet…
op het eerste gezicht…
wat we worden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 verstrikt in een
streng die ons
omknelt
stiller
almaar stiller
een verdord blad
schuifelt van
stoep naar rand
verder weg niets
blijft bewaard
het onvermijdelijke
tot het einde
vol in het gelaat
zien tot we
niemand worden…
boomgrens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 ik kende de
betekenis van
alle woorden
maar kon me niet
aan de zinnen
overgeven die
in ijle lucht boven
de boomgrens
zweefden
ik kon daar niet
ademen…
de brug
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 voor Milo 6 mei 2019 +
voor wie zwerft
in oneindigheid
onhoorbaar in de
gesloten nacht
voor wie alles
te veel is en voor
het laatste leven
vlucht
voor wie het hart
leeg blijft
de ziel het licht
niet vinden kan
voor wie de stilte
het zeerst doet
is de lucht het
ijlst
het is de kreet
van de broze
gekooide vogel
voor wie…
Ruben
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 ik kan wel zuchten en mijn hoofd breken,
doen alsof ik er niet ben, of wellicht zwijgen
woorden weglaten, met sprakelozen spreken,
door weer en wind banjeren door de nacht
of, als Mandela, met beroofden spreken,
haren trekken uit mijn kop, kaal zijn als een luis,
en mijn hoofd zwaarder laten worden dan mijn benen,
blijven wachten op het ene…
koningskinderen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 38 ze hielden elkaar
gezelschap
de zandstorm
kleurde de lucht
geel een smalle
zee dreef hen
voorgoed uiteen
ze dansten
verlangend het
water tegemoet
ze waren twee
koningskinderen…
zover je kunt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 wat is beter of minder goed
dan een beroering een
grasspriet of halve
onvertaalbare woorden
wie is het kleine kind dat
even om de deur kijkt
zich terugtrekt en nooit
meer wordt gezien
wie is de schipper van het
stuurloze wrak heen en
weer door de storm gejaagd
naar het zeemansgraf
wat is beter of minder goed
dan een mens die met…
winterdroom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 108 op de ramen schommelt avondrood
dof slaat de oude kerkklok zeven uur
in de lucht ganzen in V-formatie
een droeve kreet van de laatste meeuw
die langs het grijze water scheert
een dolend blad dat zijn rust nog niet vond
boven het grijze land daar is de stilte het zeerst
in de nevel loopt een man van boom tot boom
in ademloze tijd met een koffer…
poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 ze glimlacht de zon
door de wolken
raakt sneeuwvelden
zonder pijn
bindt vleugels aan
aarzelende voeten
kleurt leven en liefde
als lentebloesem
weet hoe het
weggaan klinkt
ze is zo zeldzaam
poëzie…
geweven vlas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 iemand ademt zacht
onder het witte linnen
gehavend onder een
deinende kalme zee
traag strijkt iemand
het verlangen glad
ziet waar iemand
schipbreuk leed
iemand valt met de
grote vlakte samen
ademt zacht onder
geweven vlas…
meer dan angst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 angst voor
bevende
letters op wit
onwillekeurige
ritmische
bevingen
barse dans
van trillende
vingers op
hellend vlak
die lijken te
zeggen:
er staat niet
wat er staat
er bestaat meer
dan angst
ver voorbij
de tremors
mijn taal
beeft niet
lees me…
door een andere bril bekeken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 in het anatomisch theater
betreden chirurgijns in
koelen bloede de arena
met de precisie van een
horlogemaker inciseren
zij de menselijke huid
het bloed kruipt waar het
niet gaan ontleedkundige
lessen zijn geleerd
het beademde corpus onder
zeil als mes zaag schaar
het vege lijf invaseren
geen dokter ziet wie je
eigenlijk bent…
vliegruimte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 iemand leerde me
vliegen ik steeg
boven alles uit
om eindelijk te
zien waar alles
om draaide
ik omhelsde
de wereld toen
ik weer
beneden was…
licht en draaglijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 ik spring in het duister
en schrijf je over
alles wat ik niet weet
alles dus want het
gaat nu eenmaal
over niet-weten
vier dingen maken
de sprong licht
en draaglijk:
1. vanaf de maan gezien zijn we allen even groot
2. jij bent mijn medemens
3. de liefde is de eerste wet
4. de dood schrijft en streept…
meditatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 67 woestijnmonniken
verzinken meditatief
in oase-rust…
wisseling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 66 de zee veranderde
toen de stroming jou
naar de Waddenzee voerde
je ziel reisde
naar de andere kant van de tijd
zij borg jou in ieders liefhebbend hart
ver voorbij onwetenheid
nam de zee je mee
altijd anders altijd dezelfden
zij en jij…
een langgerekt zwijgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 103 in dit wankele huis
aan de rand van het bestaan
waar de wereld onvast is
het servies stukvalt
de huid geen tijd krijgt om te helen
de schaduw van gisteren niet verdwijnt
waar buiten de wereld woelt
waar geen argeloze dagen zijn
het licht geen opening vinden kan
in dit wankele huis wordt alles stil
waar de nacht eindigen zal
in…
stomme mama
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 mama wil je
nog één keer
vertellen over
de zeven zwarte
zwanen die onder
de blauwe brug
naar de witte
watertoren zwemmen
en dat Berend de
bruine beer dan
de zwarte zwanen
inhaalt met zijn
boot van berkenhout
en dat dan uit het
groene gras ineens
een vreemde vogel
omhoog vliegt met
veren van de
regenboog mama…