44 resultaten.
LENTELIED VAN EEN RECENSENT
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.192 Ei, al lente?…hm, dat ’s vroeg!
En dat gaat maar zonder vragen!
Vreeslijk lengen toch die dagen!…
’t Had waarachtig tijd genoeg!…
’t Endje zal de last wel dragen!-
Nu; het licht er toe… ’t Is fris…
Brrr ! Als dát nu zefier* is!
Hiet dat warm? het vriest, pot domen!…
En wat zie ik aan die bomen?
Zou dat ook al mee gaan doen?…
Al zijn leven!…
MORGENLIED
poëzie
2.0 met 24 stemmen 1.755 Breek aan, gij heerlijk morgenlicht,
En kleur de grauwe dalen!
Een glimlach van Gods aangezicht
Verkwikt ons in uw stralen.
Gij komt: de nevels rollen op,
En als het bloempje uit zijn knop,
Zo breekt met nieuwe luister
Het Leven uit het duister.
Toch is er nog een Beter Licht
Dan van de schoonste morgen,
Dat nooit meer voor de avond zwicht…
Maart
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.340 Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen;
Dra zijn je vlagen
Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard,
Lastige Maart!
Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
'k Zie reeds April, die je volgt in je stappen,
En komt verklappen,
Dat men u moe wordt in velden en gaard,
Lelijke Maart!…
Michel-Angelo
poëzie
4.0 met 2 stemmen 563 Wat deed dat fris gelaat, dat hoge voorhoofd slinken,
Gij schepper met paneel, en lier en marmersteen?
Geen traan vloeide immer langs uw bleke trekken heen;
Als Dante deed u nooit een glimlach de ogen blinken.
Ach, al te zwaar een melk deed u de Muze drinken!
Uw liefde voor de Kunst, zij vergde uw hart alleen,
En zonder ooit een bruid vermoeid…
Morgenlied
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.805 Grote Schepper, bron van zegen!
U begroet ons morgenlied.
Wat zou ooit ons hart bewegen,
Deed Uw grote liefde 't niet?
Wat wij hebben, wat wij zijn,
Daaglijks brood en zonneschijn,
Minnende ouders, ziel en leven,
Alles hebt Gij ons gegeven!
Maar de grootste gift van allen
Is uw eigen lieve Zoon,
Al Uw lust en welgevallen,…
NAAR BUITEN.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 541 Gekerkerd in de Stad, verwelkte ik in haar muren,
Gelijk een bloesem tussen steen:
In nachten zonder slaap, in doorgebeuzelde uren,
In rook, rumoer en ijdelheen!
De Stad! dor kerkhof, waar zich levenden begraven
In 't graf der Luiheid, Lust of Smart,
Voor eigen driften zich verneedrend tot haar slaven,
Of wonden slaande in eigen hart;
De…
Nieuwerwetse manier van dichten
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.417 Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens proberen…
Het is een sjouw, zo viermaal ’t zelfde rijm!
En dat nog wel op dat ellendige IJM;
Maar ‘k heb de tijd, en ‘k wil en zal het leren.
Dat is één couplet! Het zal wel reüsseren.
Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm,
Een onderwerp…Tsa Muzen! ik bezwijm,
En weet niet waar ik ’t eerste mij zal keren…
ONTWAKEN
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.606 Ik droomde – een droom vol tegenstrijdigheden,
Half licht, half duisternis, half waar, half waan,
Nu Profetie, dan Echo van ’t Verleden,
Vaak beide in eens, en immer – half verstaan.
‘k Greep schimmen, die mij door de vingren gleden;
Ik vloog, of kroop, maar niets werd afgedaan;
‘k Heb in één uur genoten en geleden,
Heel ’t bonte lot eens Levens…
Raadgevingen van een oud recensent aan zijn zoon
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.224 Beuls-professies (petten af!)
Zijn sinds jaren meestal erflijk.
Daarom, kind! (een mens is sterflijk,
En uw vader helt naar ’t graf!)
Ware ’t nimmer te vergeven,
Zo ik u geen raad zes zeven
Vóór mijn end te slikken gaf.
Primo – Jongen, voel uw waarde!
Want een echte Recensent,
Schoon ’t langoorigst dier der aarde,
Houdt zich voor de knapste…
Sonnet op het Sonnet
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.552 Geverfde pop, met rinkelen omhangen,
Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset,
Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet!
Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen?
Te klein om één goed denkbeeld op te vangen,
Voor epigram te groot en te koket,
Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet,
Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen.
Neen…
VERGEET-MIJ-NIET
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.556 Vergeet-rnij-niet! Vergeet-mij-niet!
Lief bloempje aan de blanke vliet,
Wat maakte u toch zo hemels blauw?
Een weinig licht, een weinig dauw.
Ook 't minnend hart heeft ras genoeg:
Hij liefde 't minst, die 't meeste vroeg.
Gij vraagt niet veel: een blik, een groet,
En — deernis van des wandlaars voet.
Toch zijt gij schoon, gij lenteboô!
Maar…
Verbleekte driekleur
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.200 Hoe is uw lief gelaat zo bleek,
Dat eenmaal zo vriendlijk kon blozen?
Ach, als de zuivre zonne week,
Verbleken de lachende rozen.
Hoe is uw voorhoofd nu zo dof,
Zo stroef en zo droef en zo duister?
Ach, als de wind ze sleurde in 't stof,
Verliezen de lelies hun luister.
Hoe staan die oogjes nu zo flauw,
In wenende wimpers verscholen?…
Voor een berijmd verhaal
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.031 Wilt gij een berijmd verhaal?
Neem een Ridder in het staal
En een Jonkvrouw in 't scharlaken.
Laat hen in een lange smart
Op een ijzren vaderhart
Langzaam trekken tot ze blaken.
Neem een heks of anderhalf
Met een dosis toverzalf
En een paddestoel of veertien.
Smeer ze op Hem en 't Maagdelijn,
Tot ze broer en zuster zijn,…
Werd de Liefde eens geknakt
poëzie
4.0 met 3 stemmen 557 Werd de Liefde eens geknakt in haar tedere knop,
Tot haar blaren verwelkten en vielen,
Geen genegenheids-zon wekt haar leven weer op,
Want maar eens bloeit de lente der zielen.
Is de Hope misleid, dan ontvlucht zij het hart,
En keert weer door beloften noch giften;
Maar de Erinnring blijft achter en leeft van de smart,
En broedt voort op de…