110 resultaten.
Bedroefd
poëzie
3.5 met 29 stemmen 6.329 Leg zachtjes de hand op mijn voorhoofd
Bedarend, stil en koel,
En druk haar tegen mijn slapen,
Waar ik de pijn gevoel.
Uw grote, witte handen
Bezitten wonderkracht
Leg daarom Uw hand op mijn voorhoofd
En druk mijn slapen zacht.
Blijf zwijgend bij mij zitten,
Stil zonder woord of vraag.
Ik ben niet ongelukkig,
Ik heb maar wat hoofdpijn…
ALS NOVEMBER IS GEKOMEN
poëzie
3.9 met 28 stemmen 5.098 Als november is gekomen
En de regentijd breekt aan,
Als de bomen in de laan,
- Ach, de bladerloze bomen! -
Om de glorie, hun ontnomen,
In de mist te schreien staan,
Als november is gekomen,
En de takken traan op traan
Op de vochte grond doen stromen,
Waar de bladerkens vergaan
Na hun goude' oktoberdromen
En hun korte vrijheidswaan -…
SNEEUWVAL
poëzie
3.2 met 20 stemmen 3.766 Al
Dalen de vlokken,
Dalen de luchtige vlokken en lokken
Mijn ziel met geruisloze vreugde in stille, onhoorbare val.
Dicht
Sneeuwt aan de hemel,
Sneeuwt aan de loodgrauwe hemel gewemel
Van volle, van koelblijde blankheid in feestelijk, zachtgedempt licht.
Traag
Reikt mijn begeren,
Reikt mijn afgunstig begeren, te keren
In tot de sneeuwkoele…
Doodsnadering II
poëzie
3.9 met 14 stemmen 4.063 Mijn uren gaan voorbij gelijk het zand,
Dat langzaam door de dichte vingers vliet
En wegvloeit uit de vastgesloten hand;
Als water, dat ik dronk, maar proefde 't niet.
Ik weet niet of zij bitter zijn of zoet,
Ik weet niet, of het zachtkens in mij schreit,
Of in mij lacht - het zingen van mijn bloed,
Het klinkt zo stil, en 't ver geruis zo zoet…
Berkenbosje
poëzie
3.4 met 12 stemmen 2.808 Ik liep door het helder verlichte bos,
De berkeblaadjes hingen los
Naar beneden aan slingrende takjes,
De beukjes staken hun takken rechtuit,
En over het hoge varenkruid
Viel zonlicht in helgele vlakjes
Ik liep met blij tevreden zin,
Mijn voeten verdwenen beneden in
En dwergenbos van varen,
Hoogstammige varens en bosbes en mos,
Mijn…
ROZENBOOMPJE
poëzie
3.4 met 7 stemmen 3.192 Als de zon des avonds daalt
Staat mijn rozenboom vol rozen,
Nog in 't avondlicht te blozen
Dat zijn kruintje overstraalt.
't Boompje bloost en bloeit en blinkt
In het midden van mijn gaarde,
Waar rondom de duisterende aarde
Reeds in schemering verzinkt.
's Avonds in mijn rozenhof
Blijft het avondlicht gevangen
In de duizend roosjes…
Bedroefd
poëzie
3.9 met 12 stemmen 3.872 Leg zachtjes de hand op mijn voorhoofd
Bedarend, stil en koel,
En druk haar tegen mijn slapen,
Waar ik de pijn gevoel.
Uw grote, witte handen
Bezitten wonderkracht
Leg daarom Uw hand op mijn voorhoofd
En druk mijn slapen zacht.
Blijf zwijgend bij mij zitten,…
Herfst
poëzie
3.1 met 16 stemmen 4.146 Vreemd, dat boom en tak zo stil staan
In het gouden licht vandaag,
Dat de bladertjes zo stil gaan,
't Een na 't ander, naar omlaag.
Dat het zonlicht zo voorzichtig
Door de ijlheid straalt van 't lof,
En het groene blad doorzichtig
En veel eed'ler maakt van stof,
Dat het windje in de twijgen
Zo behoedzaam gaat te werk
En alleen…
Spel?
poëzie
3.3 met 7 stemmen 3.177 'Zo komt er nooit een eind aan 't geven:
Ik geef - maar wat ik geef, blijft mijn...'
Boutens
Of ooit mijn ziel heeft liefgehad?
Wie zegt, wat liefde is?
Maar ik droeg lang een gouden schat
Van liefde - of ik en weet niet wat -
In ziels geheimenis.
Ik heb, gelijk een gierigaard,
Mijn schatten opgetast,
Ik heb gewoekerd en gespaard…
...'s Liedje
poëzie
2.4 met 12 stemmen 3.866 Liefelijk ruist door de toppen der bomen
De voorjaarswind.
Zou die wind van mijn lieveling komen,
Die mij bemint?
Neen, dan zou ik zijn stem verstaan.
Zou die wind naar mijn lieveling gaan?
Zeg hem, o winden, dat ik hem groet,
Zeg, dat hij wederkomen moet.
Rusteloos stromen de stromende beken
Naar beneê.
Zouden ze van mijn lieveling spreken…
Moritura te salutat
poëzie
3.9 met 17 stemmen 5.100 Dit zijn Uwe wegen,
Ook de mijne? 'k weet het niet, mijn God,
Al mijn wensen en begeerten zwegen.
Toen Gij tot mij spraakt, ik sprak niet tegen,
Ik aanvaardde Uw gebod.
Of mijn hart dit wilde?
'k Heb niet naar het schreien van mijn hart gevraagd.
Toen Uw glimlach mijne ziel doortrilde
En mijn glimlach gloren deed, verstilde
't Al in…
25 november 1898
poëzie
3.7 met 17 stemmen 3.154 De deur ging langzaam open; ik rook een kerkhofgeur.
Ik staarde stil in de zwarte leegte der open deur.
Een lange grauwe gestalte, bovennatuurlijk groot,
Stond zwijgend op de drempel en wachtte, het was de dood.
Met blauwe glans verlichtten de ogen het bleke gelaat
Met flauw en weifelend schijnsel, als hout dat langzaam vergaat.
`Wat blijft…
Diep in mijn leven is een heiligdom
poëzie
3.3 met 18 stemmen 3.849 Diep in mijn leven is een heiligdom
Waar niemand toegang vindt, waar mijn gedachten
Niet binnen durven gaan. Als ik met zachte,
Bevende schreden langzaam naderkom,
Dan hef ik wel de ogen naar het dicht
Gordijn en strek de handen vol verlangen,
Maar grijp de plooien nooit en in mijn bange
Handen verberg ik wenend het gezicht.
Ik durf niet…
ik kan niet anders
poëzie
3.8 met 9 stemmen 3.631 Ik kan niet anders dan mijzelf belijden;
Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit,
Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden
En smart te zingen, dat de oningewijden
Niets horen dan een liefelijk geluid...
Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Ik spreek mijzelf in al mijn liedren uit.
Ik zou wel graag van andre dingen spreken,
Maar,…
Deus Caritatis
poëzie
3.7 met 14 stemmen 3.258 [Mijn leven is doorwrocht van deze
sterke genade dóór en dóór
Rabindranath Tagore]
Mijne begeerten stijgen,
Mijn wensen velerlei,
Tot U, maar met Uw zwijgen
Bewaart en redt Gij mij;
Wat ik van U ontving,
Of van U zal ontvangen,
Ge ontzegt mij mijn verlangen
Met harde weigering.
Of 'k drentelend mijn dagen
Verdoe in 't…
Onrecht
poëzie
2.8 met 11 stemmen 3.197 Die een roeping heeft in 't leven,
Hij moet onrecht kunnen dragen,
Want dat is de toets des Heeren,
Of ge Hem zoekt, of u zelve.
Zo ge alleen u zelve liefhebt,
Als een vonk, die in 't kruit valt,
Zo verwoestend en verterend,
Valt het onrecht in uw ziel.
Zo ge uw zaak en die des Heeren
Liefhebt, die ten strijde u opriep,
Maakt het onrecht…
Doodsnadering I
poëzie
1.7 met 6 stemmen 3.340 Is dit, O heer, dit oppervlakkigheid,
Dat ik mijn uren en mijn dagen
Zo onbezorgd en zonder veel te vragen
Zo ongeveer als vroeger slijt?
Alleen wat machtelozer en wat zwakker
En zonder levenstaak en levensstrijd -
Des morgens word ik zonder plichten wakker
En hul mij aanstonds in mijn eenzaamheid.
Dan komen mijn vrienden die mij wat verwennen…
Nachtelijke overval
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.611 Ik had op de bodem mijns harten
Een graf voor mijn liefde gemaakt.
Ik had voor mijn dwaze gedachten
Het graf van mij dode bewaakt.
O droom, die ik heden droomde,
Wat hebt gij mij nú gedaan?
Gij liet de gedachten binnen,
Die nooit mochten binnengaan!
Gedachten, o valse gedachten!
Toen zijt gij verraderlijk zacht
In ’t duister naar binnen…
De avond is gekomen
poëzie
3.5 met 4 stemmen 4.260 Het licht werd weggenomen,
Dat over de aarde lag.
Reeds duisteren de bomen -
De avond is gekomen.
En 't was nog klare dag!
De zon had hare stralen
De rijpe zomernoen
Rechtstandig neer doen dalen,
Met oogsten en binnenhalen
Had ik nog veel te doen.
Toen is mijn zon gezonken
Voor goed en onverwacht,
De bleke sterren dronken
Het hemellicht…
Kinderogen
poëzie
3.6 met 11 stemmen 3.708 Steeds zien uit een kindergezichtje
Twee droevige ogen mij aan,
Heel stil en geduldig. Ze vragen,
Een vraag, die ik niet kan verstaan.
Waarom, o kinderogen!
Waarom uit dat bleke gezicht,
Dat bleek en onschuldig gezichtje,
Die blik op mij gericht?
Ik kan u geen antwoord geven.
Ach zie mij zo vragend niet aan!
Gij wekt in…
Najaarslaan
poëzie
3.5 met 17 stemmen 4.465 Ik keek in de gouden heerlijkheid
Van een najaarslaan,
Het was of ik de goudene deuren wijd
Zag openstaan,
Het werd mij, toen ik binnen ging,
Of ik door gouden gewelven liep:
Ik aarzelde even, ik ademde diep,
Diep van verwondering.
Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout
Doet wat verboden is;
Ik sprak: 'Zijn voor mij die gewelven gebouwd…
Oktober
poëzie
3.2 met 37 stemmen 5.500 De blaadjes waaiden
Langs alle wegen,
De blaadjes draaiden
In kringen rond -
Ik liep te drentelen
En kwam ze tegen,
Ik zag ze wentelen
Over de grond.
Het was oktober,
Wanneer de blaren,
Rood als rood koper,
Of geel van kleur,
In dichte scharen
Neer komen strijken -
Ik liep te kijken
En snoof de geur.…
Afscheid
poëzie
3.9 met 26 stemmen 5.490 Eén ogenblik van het voorbije leven
Als voor 't bewogen spiegelvlak te staan
Van rimplend water, dat met stadig beven,
Het beeld, eer het tot stand komt, doet vergaan,
De vorm te zien, die in het water drijft,
Onzuiver zo van kleuren als contouren,
Die, vluchtig bij het allerlichtst beroeren,
Geen wezen heeft, dat in zichzelf beklijft...
En…
Herzliebster Jesu, was hast du verbrochen
poëzie
3.9 met 13 stemmen 3.318 Noem de overtreding mij, die Gij begaan hebt,
Het kwaad, gekruisigd God, dat Gij gedaan hebt,
Waaraan Uw volk U schuldig heeft bevonden,
Noem mij Uw zonden.
Gij wordt gegeseld en gekroond met doornen,
Geminacht als de minste der verloornen,
En als een booswicht, die zijn straf moet dragen,
Aan 't kruis geslagen.
Zeg mij, waarom…
Liefdehonger
poëzie
3.4 met 18 stemmen 4.292 Ik heb zulk een honger naar liefde,
Toch spreek ik er niemand van.
Mijn hart is zo trots, dat ik niemand
Er iets van vertellen kan.
Waarom is dat hart zo hoogmoedig,
En toont het zijn armoede niet?
Men geeft toch zo graag van zijn weelde,
Als men honger en armoede ziet.
Eén enkele blik was voldoende,
Een blik, die 't verlangen verraadt…
Vreemd
poëzie
2.7 met 22 stemmen 2.640 Vreemd, dat boom en tak zo stil staan
In het gouden licht vandaag,
Dat de bladertjes zo stil gaan,
't Een na 't ander, naar omlaag.
Dat het zonlicht zo voorzichtig
Door de ijlheid straalt van 't lof,
En het groene blad doorzichtig
En veel edeler maakt van stof,
Dat het windje in de twijgen
Zo behoedzaam gaat te werk
En aleen wat…
Nu weet ik wat het allerdroevigst is
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.152 Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad,
Dat anderen ons aandoen, of 't gemis
Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat
En jeugd èn schoonheid, eer genoten is
Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad
Die men beweent in rouw en droefenis;
't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat
En…
Silhouetten
poëzie
3.8 met 15 stemmen 2.079 In het toevend licht, dat later
Dan de zonne blijft
Wijlen bij het stille water,
Waar ons bootje drijft,
Schuiven zwart en zonder zwaarte,
Fijn gelijnd en strak,
Fietsertjes voorbij de klaarte
Van het hemelvlak
Hunne fijne silouetjes,
Schaduwen gelijk,
Zeer geleidelijk en netjes
Langs de Amsteldijk.
Met gestadig beenbewegen
Gaan ze…
Sonnetten zijn vol liefde
poëzie
1.7 met 6 stemmen 2.037 Sonnets are full of love
Chr. Rossetti
Sonnetten zijn vol van liefde, dus ik zal
Mijn hoogste liefde ook in sonnetvorm uiten,
Niets weet ik dan die liefde, niets staat buiten
Niets boven haar - zij is mij 't een en 't al.
Zo liefde zwijge, waar ze in d'enge hal
Van aardse min de liefste aan 't hart mag sluiten,
Of stijgend, waar gedachte…
Kastanjes
poëzie
3.2 met 15 stemmen 2.629 Het is een heldere dag in mei,
De wind waait lustig, de zon schijnt blij
Op bloeiende paarse seringen,
En gouden regens in gele tooi
En alles is zo mooi, zo mooi!
En alle vogels zingen!
En zie hoe blauw de hemel blauwt
Boven de weiden geel als goud,
De zonnige, bloeiende landen,
En zie de kastanjebomen daar staan!
Daar groeien witte kaarsjes…