Alle inzendingen van Joannes Reddingius

Witte en gele kransen op de haren waren, toen de rei van kindren zingend ging voorbij. O dat lichte dansen, meisjes, blond en blij, ’t leeft in al mijn dromen, vreugd is mij gekomen in het onbekende mooie mei- getij.…

Ze zeggen ik ben een Johanneskind, ik arme ik weet er niet van, toch steek ik de brand in het hout dat het vuur mij laai, ter eer van Sint Jan. Gespelen komt aan, en dapper gedaan, zo moedig als ieder dat kan, gedanst zij de dans bij het woedende vuur, de dans ter eer van Sint Jan. In ’t ronde gezwaaid en ommegegaan, en weg weer wilder…