Alle inzendingen van K.Bladzij

Als de schoonheid onoverwogen, de klank van woorden wordt miskend, slechts de betekenis als hoogste wijsheid voor zichzelf wordt opgezogen, de maat van inspiratie ongeregistreerd, het originele als pure concurrentie wordt weggezet -- moet de ware lezer nog gevonden worden die zijn ijdelheid bevriest, het literaire aan het woord laat…

Nog zes dagen en dan... moet hij het nóg maar afwachten. Vijf dagen zijn te kort om zijn tekortkomingen op tafel te leggen. Maar binnen vier dagen dient hij toch 'mea culpa' te zeggen en morgen - drie dagen vooraf - openlijk te walgen van zijn misbruik... Daarna heeft hij nog twee dagen om zijn vooroordelen te verdrinken in kortzichtigheid…

is chique naar Frankrijk afgedropen. Haar romantiek werd doorgeprikt: het regent en hagelt in de duinen. Wat reageren mijn fans toch warm! Aan hun zal het nimmer nooit liggen dat mijn regels niet genoeg knallen. Poëtica is waanzinnig kieskeurig. Tja, bij kiespijn heb je geen trek in mijn gekonfijte toverballen. Allá, ik keuvel wel verder…

Benoem deze bloem en hij zal proper, krachtig ontkiemen achter een winterraam. Via zes donzen blaadjes zal hij, gekoesterd door wat leidingwater, zich met stip ontplooien tot de hoorn van een vintage-grammofoon. Waarna zes meeldraden de stamper in gebed omhoogstuwen... 'Gloria in excelsis!' zwelt, schalt, echoot het door de woonkamer.…

Ziehier hoe allerlei prachtige lijven zich met de zon vereenzelvigen. Verkoelingen worden aangesleept. Dan nadert het moment waarop úw tenen, kuiten, billen, buikje met de branding kennismaken: best heftig hoe die hitte oplost... De zee vindt u vast reuze aardig. Hoor uw zegekreten kaatsen! Als kwallen zijn uw stadsneurosen naar de diepere…

Vrijmoedig treed ik in uw spoor, ironieën achterlatend. Vanmiddag las ik uw talent, stond ik lange tijd verwonderd. Uw verheven taalgebruik, het koele ritme - welk een wijn! Ik waan me in een kloostertuin waar ik beknopte woorden ruik... Wat rent de tijd dit oord voorbij! De indruk, van haar reuk ontdaan, moet wachten tot de late mei:…

dwaal je langs de opgetogen ribben van de kathedraal in Salisbury. Geprevelde gebeden uit eeuwen kluisteren je oor in stille nissen. Een schone orgelklank bevangt je als je net een sluitsteen hebt geschoten. Het mysterie der opklinkende preken heeft het pleister rijk beloond! Zolderachtige gemoedelijkheid verwarmt je ogen, bezwaart je hart.…

Vanuit het duister vond je het licht. Zonder somberte kon je ópbloeien. Inzicht heeft zich over jou ontfermd: hardgrondig wil je met het goede stoeien! Graag sterf je een beetje: gaat dwaasheid haten, ijdelheid verafschuwen, typeringen die pijn doen, vermijden, bluf en grootspraak verachten, de hunkering naar macht ondermijnen - je gaat…

Als een vrolijke versvoet ontlok je een saltato, ontbloot je de jonge jaren van de maestro. Dartelen ben je verleerd. Des te meer ontwikkel je een wonderlijk spiccato. Doorgaans valt een viola niet op. Blazers weten van zich af te bijten. Jij beroemt je op Klee: die kwam met kleuren die blazers vertederen! Lege cadenzen vul jij met warmte…

In kleine dingen gloort weer hoop als eigenmacht wordt afgeschreven. Uitmondend in rotsgeloof begint een halfgod af te dingen... Onverklaarbaar voert een liefdevolle onderstroom naar een openbaar beminnen: doordesemt menige adolescent van louche zaken af te blijven, negativisme los te weken, om te keren in het tegendeel. Je zult maar…

Dat je door te dichten met liefde voor het levende vers in een stijlvolle vorm de gretige lezer wil verlichten, blijkt vaak een ritje op een hobbelpaard. Kraaiend op een draaiend podium wordt de wereld een film -- maar na drie rondjes schrik je: geen vader, moeder of oom die jouw pret als liefde ziet.…

Het moet toch mogelijk zijn om je leven zo'n draai te geven dat je driekwart van je idealen ondanks allerlei omstandigheden in voldoende mate kunt bereiken. Mits je een filosofie volgt die veilig langs vreemde terreinen voert en je doet inzien dat elke dag ook alles wat je moeizaam bereikt hebt hopeloos in een ravijn kan mieteren. Laat…

Noem mij een tintelende maand en je neemt 'april' op de lippen, wanneer de bomen barsten van belofte, men weer kwiek wordt door gekwinkeleer. Bekijk de prunus: zoiets teers ontgaat de meeste mobilisten. Je kunt al zonder jasje buiten lopen. Myriaden zaadcellen aan het gisten, ontvouwen geleidelijk hun eigenschappen: Pasen gepatenteerd.…

Je hoeft me niet te lezen. Ik dicteer mij toch wel. Ik ben de oren van de dichter. Die verstaat mij sowieso. Mij al lezend te begrijpen vereist een warme zakelijkheid. Ik zal opstaan uit de woorden en je prijzen om je openheid: het vermogen jezelf opzij te zetten.…

Noem het democratisch. Dat toverwoord waar we bijna allemaal van smullen. Omdat het blijkbaar werkt. Ja, je moet luisteren en een andere mening incasseren. En heel veel geduld investeren want onze overlegstructuur... Luister je, lieve buitenlander? Nee, het is niet meer 'Ali en zijn kameel'. Je staat nu op het wereldtoneel. Waarom…

Na de eentonige Po-vlakte - talloze logistieke bedrijven - de menselijke heuvels en dalen: Toscane in hoogst eigen persoon! Als de bus is voorgereden, heten vlamcipressen ons bijzonder welkom: 'Voeg u in Het Landschap van de Italiaan.' Opvallend veel appartementen delen de golvende horizon. Ooit vocht Hannibal hier tegen plaatselijke…

Staar heeft zijn blik bepaald. Daar waar zijn oog ging lubberen. Blik, blik, waar ben je nou? Verdwijn je in een wazig beeld omdat de brillen haperen? Spiegel je ogenblikkelijk, erken dat jou wat scheelt: ogen van gepolijst staal die fluwelig terugkijken... Nee, dit spoort en scoort niet meer. Oom moet gauw z'n lenzen strakken. Een…

Wie nooit zijn tong uit- steekt naar zijn Dichterstatus, retourneert kritiek: die betreft altijd de ander. Die heeft kritiek op zijn Ziel geuit.…

Je noteert een openingszin. Moet je pen het wel doen. Speurend naar een andere pen valt je iets merkwaardigs in. Dát moet je beslist vermelden: 'Tussen logische handelingen vond ik noodzaak en zin.' Denk nu niet dat je er bent. Vóór je die regel ter plekke uit kunt spreken, sta je nog versteld van mega anti-overwegingen... waaronder…

Overal treurt de tortel... Maar niemand, niemand heeft last van haar dwingend gezeur, haar oervervelend gekoer. Vooral in de zomer grijpt zij haar nederige kans met een simpel ritme de stilte te betreuren. Voor muzikale oren soms stompzinnig vals! Maar niemand, niemand stoort zich aan haar melancholieken. Sprinkhanen, ratten, wespen…

En dan begint het ijs te kraken. Licht heeft zich voorzichtig ontwikkeld... Water en Catastrofe lijken het eens te worden. Pas op: reken niet buiten de wind. Klokjes en krokussen zijn er zómaar, zorgen alvast voor een glimlach. Een handreiking aan wie het ziet. Tijd om dingen bij hun naam te noemen. Overtolligheid in de ban te doen. Volop…

Vat het jaar samen: omkijkende gedachte die het hart beroert. Deels content voelt het wat je toen veroorzaakte want dwingend genoeg appelleerden de omstandigheden aan wat óók gebeuren moest.…

Een gele brug die lawaai moet dempen, lawaai dat richting centrum rukt... Een bleke kleur die óp moet beuren: een viaduct van roet en prut! Weer drukken motoren hun waanzin door. Je schaamt je voor je eigen adem. Vergeet de vlinders en de zwanen: hier gromt een stad - extreem en goor. Toch komen hier veel jonge mensen. Tempo: 'Constant…

Plantengezichten, navrante boomtypen, zeldzaamzacht gras. Hoogopgaande raadselgroei..., genoegzaam mos. Dieper: overhoopliggende stammen. Feller: herkenbare kwetsuren in zachtwarm hout! In een badinerende kleurengeur zoek en voel ik, inhaleer ik haar respons...…

Verbazing waarom veel dingen opnieuw gebeuren. Wij weer worden wat we gisteren zijn geweest. Op eigen ademhaling. Dat het lichaam zich herinnert hoe en welke beweging correspondeert met een vreselijk boeiende baan... Blijkbaar van levensbelang: hunkerend naar een boterham van druk-druk-pluk-de-dag-gehalte waarna het hevig naar huis verlangt…

Er is iets gaande. De zon klimt hoger. Bijen duiken plotseling op, berichten dat de bloesem zucht... Ze wenken ons naar buiten, zoemen aangenaam rond. Iemand is in goede stemming. De wind vlijt langs ons rug. Er ontwaakt wat in de tuin... Men heeft hier iets begrepen. Onze ogen staan op stelen: de winter is echt weggevlucht! Er is…

We zwierven door een statig bos - fiere nazaten uit zeventienhonderd. De hond voorop, met dwarse stok. We hadden plezier. De vogels zongen. Het suizen der bomen maakte plaats voor de huiswaartskerende drommen: honger en haast, ronkend naast de koele lanen der oude warande. Ook wij raakten in een sprint. Filevorming benam ons de adem: we…

Hij claimt een verleden. Jij koestert een bank. Dichtbij een weide. Niks aan de hand. Toch wappert er onrust. Hij stapt naar de rand... Jij denkt: onheilspellend. Hij staart naar zijn land: een eerlijk silhouet. Een teken van verzet! Dan klinken er schoten. Een siddering..., een akelige jank - Oudzeer neemt een keer wraak.…

Je kunt van heel veel dingen moe worden. Haha, die dingen ga ik hier niet noemen. Daar wordt de lezer alleen maar moe van. Nee, ik ga hier geen vermoeide dingen noemen. Je kunt veel beter uitermate blij worden. Volkomen verheugd raken over éen ding. Je zult ook niet zo gauw meer moe worden. Voortdurend heb je het over éen ding! Tegenwoordig…

Zoek je zekerheid? Vul de emmer van twijfel met causaliteit...…