115 resultaten.
Ik hoor de nacht die nader-zijgt
poëzie
5.0 met 4 stemmen 409 Ik hoor de nacht die nader-zijgt, –
en beider zwijgen...
Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
– zal ’t míjne neigen?
Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in ’t schemer-leven...
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.
– Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen...
– – Ach, is…
Ik weet niet wat ik heb gedaan
poëzie
4.0 met 4 stemmen 584 Ik weet niet wat ik heb gedaan,
ik weet niet wat ik heb geleden,
om uit de huizen van 't verleden
weer naar een liefde-feest te gaan.
- Deze avond draagt op plane vlerken
het wegen van een milder tijd;
En 'k voel mijn blijheid in me sterken
bij 't staren in úw tederheid.
Ik weet me zo beraden rusten,
o schone, in ons verénigd-zijn…
Ik zal u niet beminnen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.934 Ik zal u niet beminnen,
Gij, die in vreê gewaad
Voorbij mijn torve zinnen
Langs-heen mijn leven gaat.
Ik zie uw rústige ogen,
En 'k weet hoe goéd ge zijt:
úw tederheid, gebogen
Over mijn eenzaamheid.
En 'k heb u niets verborgen
Van blijheid, drift en leed,
En hoe uw plegend zorgen
Me in stilte wenen deed.
Maar - 'k zal u niet beminnen…
KOORTSDEUN
poëzie
4.0 met 47 stemmen 3.130 't Is triestig dat het regent in de herfst,
dat het moe regent in de herfst, daar-buiten,
- En wat de bloemen wegen in de herfst;
- en de oude regen lekend langs de ruiten...
Zwaai-stil staan grauwe bomen in het grijs,
de goede sider-bomen, ritsel-wenend;
- en 't is de wind, en 't is een lamme wijs
van kreun-gezang in snakke tonen stenend…
Kind met het bleek gelaat
poëzie
4.0 met 1 stemmen 257 Kind met het bleek gelaat, dat van uw wijde blikken
geen liefde in mat gebaar noch in lede ogen ziet,
maar in uw zedig kleed uw knieën weet te schikken
zó, dat me te elken male een laaie drift doorschiet:
gij zult het nimmer aan mijn vrome woorden weten
hoe mijn begeren om uw kleren dolen dorst;
maar ìk draag in me-zelf de wonde, zelf gereten…
Laat me, vijver, waar ge ontwaakt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 398 Laat me, vijver, waar ge ontwaakt,
- daar, ten dagerade aan 't rozen,
naar uw nacht de morgen naakt, -
laat mijn aanzicht, week en naakt,
eigen bleekheid tegen blozen.
o, 't En is een scheemlen maar;
maar, in 't stijgend morgen-scheemlen,
zie 'k ten vijver, minder klaar
maar te dieper naar ik staar,
schoonre hemel dan ten heemle…
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 808 Mijn dag en was niet oud genoeg,
mijn hart en was niet koud genoeg,
dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg
mijn vree niet breke ...
Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.
En 'k naai mijn eigen weifel-kleed,
zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…
NIET WAAR?
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.423 Niet waar? Een snede vlees op deze snede brood,
en, dankend nóg, een stille sluier om de zorgen...
De ruste naêrt. Gelijk een aarzelende morgen
wacht ons de slaap, bijna nog schoner dan de dood...
't En is niet veel wat ons van vroeger hopen rest;
maar draagt ge niet het kind van onze zaligheden,
o vrouwe? En hoe ge om onzentwille hebt geleden…
Naar Oostland
poëzie
2.0 met 3 stemmen 475 Naar Oostland willen wij varen:
het is er het oudste lied.
Maar monden zijn vol gevaren;
malheuren slapen niet.
Al hebben kombuizen geen lichten,
kombuizen hebben een bed.
En de reizen zijn maar gedichten
en de slaap is 't rijkste gebed.
Slechts verlangen kan nog doorreizen
wie daar ooit uit Oost-land kwam.
Een bokking is zeek're spijze…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.649 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
O God, ik heb de geur der vlieren om me henen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 331 O God, ik heb de geur der vlieren om me henen,
en mijn hart - God, gij kent zijn lijden, en Ge weet
hoe vaak het, schoon gelate', in pijn zijn dagen leed -,
is als een appel-boom, met pralend licht omschenen,
die blij zijn branken breidt, waar roze en blank verenen
hun perel-kleuren in 't teer weemlend bloemen-kleed...
Zo is mijn vrucht-zwaar…
O Naakte liefde, grijs en broos
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.179 o Naakte liefde, grijs en broos;
mijn arme herfst, uw lent’ genaderd:
een moede wingerd, bloed-dooraderd,
die lenkt naar nieuwe oktober-roos;
een arme, bibberende schaâuwe
die duister om uw schoonheid rilt;
- - o norse min, die danken wilt
noch durft te rouwen…
-------------------------------------------------------------------------
uit…
O Vrouwen-leed
poëzie
2.0 met 17 stemmen 1.773 o Vrouwen-leed in liefde-ontvangen en leven-telen,
dat, dankend om een lange blik, uw wee vergéet:
hoe brandt geen schaamte, hoe stokt geen traan in mijne kele
om de eigen-baat'ge schamelheid van eígen leed?...
- Want gij en kent geen minne-duur, dan stil verduren
dat kere steeds in smárt wat wierd in heíl bemind,
- gij die, wen ge om 't gekreun…
O zee, die mijne lip doorkeent
poëzie
3.0 met 2 stemmen 479 o Zee, die mijne lip doorkeent met zout-kristallen
waarin het volle licht van alle zonnen breekt;
zand, bij mijn veer'ge zool breed-uitgestraald doorweekt,
waar krijsend iedre tred doet duizend schelpen schallen;
o tuimelende lucht, die brandt mijne ogen toe
maar sluit ze op 't dansen van ontallig-vuur'ge bollen:
ik ben van zee en lucht…
Oktober draagt in vree
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.868 Oktober draagt in vreê wie sober heeft genoten
de zomer-vruchte', in lusteloze rustigheid.
Maar ik, wiens dagen als een vlucht van vooglen vloden,
steeds onvoldaan, naar u die de een'ge Zomer zijt,
mij heeft de rille Herfst zijn wrangste wijn gegoten....
Zult ge thans keren?... Mijn bezweren is te moe
dat het de laatste reize om uwe…
Oud hart, dat niet bemind en heeft
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.309 Oud hart, dat niet bemind en heeft
dan als een bedelaar, die géeft
om eigen armoê te vergeten;
hoe hebt gij, strammer te elke dag,
maar vromer aan uw glimme-lach,
uw trage levens-straat gesleten!
Elke ure, meerdre deuren toe,
elke' avond pijnelijker moe,
en elke nacht wat langre wake;
wat ijlren honger in uw borst
bij iedre…
Over alle daken
poëzie
4.0 met 4 stemmen 597 Over alle daken
bloeit mijn bleke wake;
alle sterren toe
reikt ze, strak en moe.
Baart dan alle bangen
steeds een nieuw verlangen?
Is dan alle vrees
liefdes vrouwe en wees?...
- Over alle daken
bleek-gebloede bake;
over heel de wereld heen
liefde en leed, - alleen...…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.767 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.
Ga niet…
Regen, regen in de tuin
poëzie
4.0 met 4 stemmen 680 Regen, regen in de tuin,
- o gestild begeren, -
zonne-bloemen, schoon en schuin,
die hun loom-gekroonde kruin
naar geen zon en keren;
nieuwe blanke glanzen aan
zware en matte vruchten;
- vroom herleven van mijn waan
door een zacht-gerezen traan,
door mijn zoete zuchten;
- heel het huis is warm en toe;
buiten ruist de regen;...
- vrezig-blij…
Sluit uwe ogen op het licht
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.719 Sluit uwe ogen op het licht:
Dieper zal het branden…
Nimmer is me uw lief gezicht
Liever, dan waar ’t veilig ligt
Binnen mijne handen.
Keer uw zinnen van de dag:
Langer zal hij duren…
Rijker langend wordt uw lach
Waar hij schemert door het rag
Der verleden uren.
Neuren als een voorjaarswind
Bij geloken wachten…
Mondje, dat geen vraag…
Stad
poëzie
4.0 met 5 stemmen 540 Verloren tijd, hoe schoon vind ik u weer,
waar elk herinnren wordt een nieuw verlangen.
o Steden-laan, wat zijn uw meisjes schoon.
Eens was ik jong, en 'k ben niet jong gebleven...
Ik wandel bij de bomen die mijn jeugd
beveiligd hebben en haar jonge liefde.
Water is de adem van een meisjes mond
De stad is heet en droog als een begeerte…
Ter lome zee met slappe zeilen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 298 Ter lome zee met slappe zeilen
onder eenzelfde lamme zon,
en steeds het onveranderd-ijle
aan elke nieuwe horizon;
aldóor de dagen áldoor varen
een onverschill'ge avond toe,
en eindeloos het loom verzwaren
der lamme leden, hooploos-moe;
en nimmer, nimmer slapen mogen,
maar steeds naar horizonnen spiên
met starre en pijnlijk-sperrende…
Thans is het uur dat schaduwen neigen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.722 Thans is het uur dat schaduwen neigen,
En de avond, als een teder lied,
Om huize’ en zielen zacht komt zijgen,
En moede durend, stil vervliet
In de open schoot van ’t schemer-zwijgen…
Thans is in al de zielen vreê,
En dank-gebed in al de huizen;
En zelfs wie wránge dagen leê
Voelt in zijn wezen kalmte suizen
Als een slaap-zware zomer-zee……
Uw eenzaamheid
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.061 ‘Uw eenzaamheid? Gij zijt als die wolvin.
‘Zwijmlend van honger, en van moederschap
bliksmen-verblind en 't ingewand doorflitst,
heeft, bij de trill'ge guurt van winter-nacht,
in 't gladde leem van een doorweekte sloot,
deze wolvin, al hare tanden bloot,
geworpen zeven jongen, schicht aan schicht.
‘En in de nacht heeft niemand haar gezien…
VLAANDREN, O WELIG HUIS
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.000 Vlaandren, o welig huis waar we zijn als genoden
aan rijke taaflen! - daar nu gloeiend zijn de weien
van zomer-granen die hunne aêmende ebbe breien
naar malvend ooste' en statig dagerade-roden,
de wijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leie -:
wie kan u weten, en in 't harte niet verblijen,
niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden…
Van alle reis terug nog voor de reis begonnen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.218 Van alle reis terug nog voor de reis begonnen...
Wat, dat gij niet en wist, heeft de onrust u geleerd?
- Alle einders zijn ontgonnen
en elke tocht gemeerd.
Welke begeerte die, verzaad, niet heeft bedrogen,
en welke oprechte liefde ooit zonder waan beleên?
- o Dorre brand der ogen
na nodeloos geween!...
Geen bronnen meer, en geen stromen,…
Vervarelijk festijn
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.455 Vervarelijk festijn voor onverzaadlijk dorsten:
zo hebben ze u gekend, bij smaad- of smeek-gebaar,
die, donker van begeerte of heller liefde klaar,
van u besmaald misschien, misschien u tarten dorsten.
o Bralle broeiïng van het schroeiïg-hete haar
dat ge als de kromme vlam van ene toortse torste…
Vlaanderen, o welig huis
poëzie
4.0 met 2 stemmen 401 Vlaandren, o welig huis waar we zijn als genoden
aan rijke taaflen! - daar nu glooiend zijn de weiên
van zomer-granen, die hunne aêmende ebbe breien
naar malvend Ooste' en statig dagerade-roden,
dewijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leië -:
wie kan u weten, en in 't harte niet verblijên;
niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden…
WAAR ZOUDE IK MET MIJN LIEFDE HENEN
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.435 Waar zoude ik met mijn liefde henen
als ik u niet beminnen kon?...
- 'k Voel door mijn hart de regen wenen
en draag in 't hoofd de dood der zon.
Ik hoor op straat de vlagen kermen
en weet me in al mijn zinnen mat...
- Wie zou mijn huivrend hart verwarmen
als ik niet úw liefde had?...
o, Veilig in dees kamer, samen
elkanders liefde in de…
WANNEER IK STERVEN ZAL
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.806 Wanneer ik sterven zal (o glimlach om de vreze
en om 't begeren dat ik eindlijk sterven zou!):
neem dan dit pijnlijk boek; wil deze verzen lezen
waarin ik u miskenne, o vrouw.
- Ik weet: gij zult er niets dan bitters ondervinden;
niets dat u om de zwaart der dode ontgoochling troost:
slechts 't hunkren naar de duizendvoudige beminde
dat zijne…