De stilte speelt een vioolconcert voor d'eenzaamheid,
terwijl 1000 bloemen dansen in mijn hart
en de mystiek van kosmische harmonie
reikt naar eeuwige verbondenheid.
Mijn handen liggen, naakt en leeg, open in mijn schoot
als een graal gevuld met liefdevolle onzichtbaarheid.
Eeuwen oude zinnen glijden aan mijn zijn voorbij,
onhoorbaar in…
Ik spoel niet aan
in je blik zonder woorden
in de zoute dauw van ochtend-troost,
maar krul me
in de warmte van je lepel-schoot
en smaak de stroming
van verloren gegane tijden onder je huid.
Stiekem verberg ik jouw geurende lijnen
en dwaal tussen verlangen in samen zijn,
terwijl lonkende stilte tot verlamming smelt.
Ik verdrink me in…
Ik wieg je op de dans van de wind
en voel het spel van niet te vatten zuchten ,
terwijl een geroofde kus
de holte van mijn navel vult,
en geheugen zonder glimlach
in één ademtocht als een leugen
mijn huid voorbij wandelt.
Ik sla mijn armen om je heen
en ook het winterdeken.
Trek mijn eigen huid dan uit
en zoen al spinnend warmte…
222
Bezig met laden