1566 resultaten.
Even zitten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Wolken tussen bomen
steken af tegen hemelsblauw
krabbers versus skyline
welke schoonheid mij ontgaat
eet ik een broodje bladgeritsel
en drink 'n kopje zonneschijn…
Ontsteld
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 121 Regen gooide roet
in het eten
daar de reis
nu twee keer
zolang zou duren
niet dat de soep
zo heet gegeten
zou worden al
was daar 't laatste woord
nog niet over gezegd…
Weerloos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 126 wind wappert haren
systematisch door elkaar
de kleur vervaagt tijdens
onbezonnen regenbui
waarop niet is gerekend
wordt zij met open armen
verwelkomt en spoelen
ongeopende glimlachen
verder weg dan ooit…
Ontsluimeren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 133 behoedzaam trekt ze strepen
door ons ochtendblauw
alsof wolken kunnen schrijven
kust ze de wereld met haar dauw
versiert de zon zonder blikken
of blozen het pas ontwaakte land
vieren gevederde vrienden
boven schuimkoppen op het strand
danst het helmgras heuvel op
lacht weidsheid haar tegemoet
ontwaakt ze haar stad met
een schitterende…
Nooit weer om
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 119 op zondag werd ik wakker
alsof het maandag was
en stopte pardoes
de vuilnis in de brievenbus
zodat ik me op maandag
kon verslapen en onverstuurde
brieven opende om ze begrijpen
bleek het thee-ei verdwenen
tussen zoekgeraakte sokken
die nooit weer om kwamen
daarbij vervloog alle hoop
op een ijsvrij weekend…
Worsteling
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 209 onmacht verscheurt
maakt klein onzichtbaar
het leed ondragelijk
onuitputtelijk vechtend
tegen de gevestigde orde
die niet thuis geeft
dralend wordt je zijn
ontmanteld zodat het
ieder ander ontgaat
tot de stilte onhoudbaar is…
Omgekeerde wereld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 161 Ongemanierd wint van manieren
werkt schelden overtuigender
dan een respectvol gesprek
Daar het niet in de kiem werd
gesmoord heeft het alle vrijheid
gekregen om te ontpoppen als
Haagse wijken zijn vergiftigd
door slap beleid waardoor tokkies
huurbescherming hebben
en woongenot iets lijkt uit 'n ver verleden…
Opgedrongen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 voor altijd in de schaduw van
lijkt er geen ontkomen aan
het opgedrongen stigma
in wat voor bochten je jezelf
ook wringt, lijkt vluchten zinloos
daar één blik of woord
je genadeloos aan de grond
nagelt door hen die geen
scrupules hebben…
Sloten van verdriet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 366 ik slinger langs sloten
sloten van verdriet
want al ik wil begrijpen
begrijp m'n eigen lichaam niet
ik vergeet allerlei dingen
dingen van alle dag
kijk naar mensen
mensen die ik niet eerder zag
ik kan maar niet komen
komen op jouw naam
huist in mij het stille verdriet
verdriet tekent eenzaam…
Luister
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 de schaduw luistert wel
want bomen lijken doof
het maakt niet uit hoe vaak
ze zichzelf herhalen
het is tegen dovemansoren
star willen zij van geen wijken weten
tot de zon neerstrijkt
niet tegen de haren in
ademt er gelijk 'n andere sfeer
ze wordt met liefde onthaald…
Gedesillusioneerd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 131 van papieren beloften
vouwde hij 'n vliegtuigje
stapte in en ontsnapte
aan de gevestigde orde
waar hij nog 'n appeltje
mee te schillen had
langzaam vervloog
haar hoop op een
goede afloop…
Mysterie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 223 als bomen konden verhalen
hoe wij leken soms verdwalen
lijkt het nauwelijks te vertalen
noch te beschrijven is het leed
al de kleuren die ze kregen
werd de waarheid flink verzwegen
boven zichzelf zijn uitgestegen
een mysterie hoe hij dat deed
hoe ze achter elkaar zijn aangelopen
of hun schulp zijn ingekropen
is het toch zeker niet te…
Zomer Blues
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 190 leg mijn hoofd maar ter zijde
weet niet of ik nog slapen wil
er zijn geruchten aan het verspreiden
is dat soms een modegril
er zou een zomer zegevieren
maar het blijkt hier nogal nat
ontspannend gaan tuinieren
alles vochtig ik heb 't gehad
ga nu echt emigreren
naar 'n heerlijk warm land
waar je 't lazarus moet smeren
van talen geen verstand…
Blokkade
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 177 woorden lijken gestolen
de zin ervan ontgaan
blijft maar malen als 'n molen
of er toch iets zal ontstaan
wolken zijn gebroken
is de zon weer in 't zicht
zijn de kelken weer ontloken
in dit vrolijke ochtendlicht…
Zij is niet meer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 718 bloemen zoeken geen vaas
kaarten behoeven geen brievenbus
zij zoeken ogen om de zorgvuldig
gekozen woorden te lezen
als uiting van, nu het nieuws
de wereld vindt en ongeloof
plaats maakt voor realiteit
ontsteekt men kaarsen
stroomt men samen al dan niet
met bloemen en of een kaart
alleen al, om even stil te staan
bij hetgeen dat waar…
Verstillen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 220 ondergedompeld in een rode vuurzee
is de verslagenheid daar waar
logica ver te zoeken lijkt
onschuldige zielen die aan het begin
stonden om de wereld te verkennen
hun horizon te verruimen
zich te laven aan het leven
werd nors verstoord
door meedogenloze kogels…
Wiegelied
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 307 ik wieg je in het koren
bij het vallen van de nacht
hoor de treurwilg lieflijk zingen
zelfs de aren neuriën zacht
ga maar slapen lieve jongen
want jouw oogjes zijn zo moe
van al jouw rare bokkensprongen
nu mag je naar dromenland toe
ik wieg je in het koren
op het ritme van de wind
welke niemand kan verstoren
droom maar zacht lief sterrenkind…
Kleur bekennen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 Door de ronding van
jouw getuite lippen
raak ik verslingerd
aan je schoonheid
laaf ik mij aan jouw
zoete geur die mijn
hart op hol brengt…
Talen naar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 na vele donk're nachten
door haar voeten te zijn
gedragen, wandelt het einde
langzaam in zicht
't vroege ochtendlicht doet
haar ogen samenknijpen
totdat ze is aangekomen
bij de brug van verlangen
stapt ze fier het voorland in…
Half duister
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 in de greep van de schemer
vertaal jij de beelden beduidend
anders dan ooit tevoren
angstvallig hou je vast
aan al datgene dat je lief is
om de schijn te vermijden
is niets wat het lijkt
duizend vlinders in de lucht
brandt de zon van binnenuit…
Slinks
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 140 ondanks dat ik
alle vrijheid bezit
om te kiezen
welke kant ik opga
zwierig meedein
op de golven van
de wind die mijn
schoonheid streelt
is het je toch gelukt
mij te vangen…
Voor heel even
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 voor heel even
kruip je dichter
zo komen je kleuren
beter uit, blijk je bereid
je te laten observeren
door degene die het leven
lief heeft, zichzelf troostend
met de gedachte dat er meer is
dan men ooit vermoeden kan…
Schemerachtig
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 67 als door een sluier overvallen
is de leegte juist nu zo groot
daar het zicht vertroebelt
doch nog net zienderogen
voorbij vaart aan degene
die al even verloren was gewaand
tellen de tranen niet die
het oproept maar ongeschreid
zullen blijven, al kleuren ze
inherent aan het gemis
dat dwars door alles snijdt
nu het moment daar is…
Rivier van Liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 132 rivier van liefde
omcirkelt hen die dolende zijn
brengt ze liefdevol dichter
waar kleuren geen naam dragen
gezangen onovertroffen zijn
schoonheid 'n serene rust uitstraalt
is het de rivier van liefde
die hen overtuigde van de passage
daar valt de puzzel op zijn plek…
Mysterieus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Onder een deken van leugens
houdt de (ware) toedracht zich verborgen
zelfs de maan krijgt er geen vat op
ondanks haar sprekende verschijning
speels licht zij een tipje van de sluier op
doch niet te veel, blijft mystiek de voertaal
en straalt op haar mooist wanneer zij
hen in ultieme vervoering kan brengen…
Als van fluweel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 als
van
fluweel
aanschouw ik
je rondingen die
zorgvuldig in elkaar
gedraaid samenkomen
tot het hart van jouw schoonheid…
Evenwichtskunstenaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 104 jij tekent de vrijheid
balancerend op
grote hoogte
het kat en muisspel
boven in de lucht
intrigeert
met grote snelheid
scheer je langs
zij aan zij
totdat ik je plots
verwelkomen mag
onder het dak
waar jij jouw jongen voedt…
Voor heel even
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 117 vlinder oh vlinder
laat me je toch vangen
vele uren heb ik je geschaduwd
vol verlangen
naar het schone naar het fijne
uren liggend in het gras
wilde voor heel even
dat jij de mijne was
vlinder oh vlinder
vlij nou even zachtjes neer
om je heel erg goed te bekijken
en verlaat me weer…
Op de drempel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 90 op de drempel van het
onuitwisbare legt men
alle jassen af waar in het
stoffelijke zo'n belang aan
werd gehecht, zijn we
uiteindelijk weer ieders gelijke…
Onbegrepen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 geschreven woorden blijken onbegrepen
slaat de waarheid in stukken
doet eenzaamheid bitter smaken
het glinstert aan de horizon
waar wolken zich te goed doen
aan ongeschreide tranen
ongebreidelde gedachten
kleuren dieper, zij wijzen de weg
die tot nu toe verloren lag…