1566 resultaten.
Bed van sneeuw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 731 ik leg je neer in een bed van sneeuw
dat ons omarmen zal, verwarmen zal
vlei me lieflijk naast je neer
wrijf de haren uit jouw gezicht
kleuren ogen lichter, hou je dichter
vinden zachte lippen elkaar
drijven we op roze wolken
opgaand in elkaar, ons moment daar
zijn we voor even één…
Met lichte tred
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 185 zij plukt zilver van de bladeren
en draagt schelpen in haar haar
betreedt het onontgonnene blootsvoets
licht dansend op het ritme
dat de zon haar toedichtte
toen zij nog zichtbaar was
omstrengeld door immense schoonheid
straalt ze als nooit tevoren
©MarjonvanderVegt…
Raak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 131 stilte bekruipt me
het had 'n lange aanloop nodig
voordat 'ie over zou gaan tot deze aanval
welke zorgvuldig in de wind wil worden geslagen,
doch raakt het geleidelijk zijn doel
en word overmand door immense rust…
Schuchter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 zoekend naar
hopend op
ervaart zij juist
het tegenovergestelde
scènes
die nog nagalmen
uit 'n ver verlee
waardoor ze constant
in een cirkel draait
waar geen eind is noch begin
overheerst vertwijfeling…
Bloemsierkunst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 161 Ik heb de stad versierd
met bloemen van soorten allerlei
daar jouw ogen vredig gesloten waren
leek permissie overbodig
met grote nauwkeurigheid
raakte ik, zij 't maar heel even,
die plekken aan
waarop ik 't het mooist
tot mijn recht kom…
Weg
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 155 Lange gangen vol immense leegte
worstelt ze door voordat ze
daar is waar ze wil zijn
voetstappen lijken te vertragen
daar de grond van modder schijnt
waarin haar voeten
steeds verder weg zakken
wordt het zicht vager, het happen
naar lucht ijler
tot ze vast zit tot aan haar middel
al vechtend hopend op
geeft ze zich over aan wat komen…
Ken je mij
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 250 ken je mij
wie ken je dan
zij die glimlacht
niet om te maskeren
maar om een draai te geven
aan 't leven dat zoveel drieten kent
waar zij zich niet door laat lijden noch verleiden
tot het absorberen van, verkiest zij het licht
dat zij met beide armen omhelst
het zo haar eigen maakt
vraagt zij zich af
ken je mij…
How does it feel?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 239 Jouw muziek grijpt me
neemt me mee,
opgaand in de klanken
gedragen door akkoorden
waan ik me veilig
en geef me langzaam over
aan de tonen die
me raken tot in
het diepst van mijn ziel…
Geborgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 252 laat me je omarmen
omarmen met al ik ben
en je wiegen heel lang wiegen
tot 't kind ( in jou )
zich weer veilig waant
geborgen weet
tranen worden gekust
droge wangen
verlichten jouw hart
tot aan de volgende
regenbui…
Laat me
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 195 Laat me jou dansen
in zonnestralen die ons
begeleiden naar hoger gelegen
sferen waar woordgebruik
onnodig blijkt daar het
hart overneemt…
Ver weg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 Ogen
zoveel ogen
glijden aan mij voorbij
Ogen ogen
maar die ogen
zitten er niet bij…
Veel te vroeg
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.041 nooit meer de schoonheid
ervaren van 't ontluiken
de geur van een vers
beregend bos
verzandt jouw weg hier
veel te vroeg
maar zul je hen blijven
omringen met liefde
vanuit Zomerland
~ goede reis Renate~…
Ver mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 jouw vaagheid betekent niet
dat je ondoordringbaar bent
zolang je met gepaste tred
de paden bewandelt geeft zij
zich langzaam bloot…
Ver mist
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 jouw vaagheid betekent niet
dat je ondoordringbaar bent
zolang je met gepaste tred
de paden bewandelt geeft zij
zich langzaam bloot…
Voer ik je mee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 247 de fleur van woorden
raakt diep van binnen
de vurigheid van mijn betoog
verblindt jouw zicht
langzaam voer ik je mee
naar onontheemde gebieden
waar nimmer 'n voet
de bodem heeft gekust
daar laven we ons
aan de schoonheid
van hemellichamen die
uiteindelijk kleur bekennen…
Vurig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 zij danst en danst
onuitputtelijk haast
alsof het vuur
haar aan de schenen is gelegd
lange haren zwaaien
ritmisch mee, sommige plakken
tegen haar verhitte gezicht
opgaand in opzwepende klanken
die haar lijken te omarmen
waaraan zij zich
volledig overgeeft
om tot verlichting te komen…
Uitdaging
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Ik daag haar uit
zo goed als ik kan
toch geef ik me
niet snel gewonnen
zo heeft ze mij al tuk
nog voordat
de dag goed en wel
is begonnen…
Opwachten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 ik wacht tot zij haar entree maakt
en verstop me zodat ze mij niet
vinden kan
zij glipt langszij zowel
rechts als links toch
zal ze mij niet raken
draai zachtjes met haar
opkomst mee, hou haar
nauwlettend in de gaten
tot op 't moment
waarin de aandacht verslapt
haalt ze zelfs in de schaduw in…
Vijftien Augustus Indië-Herdenking
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 209 Vele honderden houden stilte
toch racen alle auto's door
zon brandt in op vele bollen
't Wilhelmus zingen ze in koor
Is dit wel mijn oorlog
die we hier aan 't herdenken zijn
luisterend naar 'n in 't kamp geschreven
lied, maakt de mens weer klein
Rijen stoelen geraken langzaam vol
't gekakel overstemt de vrede
waarom blijven sommigen…
Inspiratieloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 183 Mijn pen hangt al even
aan de wolken
daar zij woorden
niet vinden kan
Inspiratie lijkt opgeborgen
zelfs verdrongen
dieper dan
zichtbaar is het diepe
zuchten van ongedurigheid
en gemis
blijft 't wachten
lange dagen, korte nachten
tot 't magische weer daar is…
Afvragen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 411 nu 't 'volwassen'zijn
gestaag nadert
daar de datum
weldra in zicht komt
staan de haren
nog sneller rechtop
heb ik 't bijvoorbaat
bij 't verkeerde eind
ligt de wereld
aan zijn voeten
nee, beter nog
is hij de wereld
vraag ik me af
of ik 'm zal vangen
als hij valt…
Zet ik koers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Nu mijn dagen geteld zijn
streep ik ze voor altijd
door
teer ik op herinneringen
in gezondheid, toen dat
nog vanzelfsprekend was
passend op mijn tellen
geniet ik van alles dat
ik nog kan
heeft mijn lichaam
mij verraden, en zet ik
koers tot mijn tijd daar is
en ze me komen
halen vanuit het
licht…
Zet ik koers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Nu mijn dagen geteld zijn
streep ik ze voor altijd
door
teer ik op herinneringen
in gezondheid, toen dat
nog vanzelfsprekend was
passend op mijn tellen
geniet ik van alles dat
ik nog kan
heeft mijn lichaam
mij verraden, en zet ik
koers tot mijn tijd daar is
en ze me komen
halen vanuit het
licht…
Zestien juli
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 238 De tijd tikt gestaag
de minuten weg
en bouwt de spanning op
groen is het goed
dat gedragen wordt
de gezichten onbekend
onwennig ril je van
de kou nu het moment
daar is
het afscheid voorbij
en nu overgeleverd
aan een man van naam
tikt de tijd gestaag
de minuten weg
't grote wachten is begonnen…
Voor Cor van Schaik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 435 Beeldschoon jouw afscheid
langzaam kleurde de lucht
rood in Zomerland…
''t Stille zijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 105 wegen lijken langer
gedachtengangen korter
doorkruist toeval
het stille zijn
waar aarde zwarter
kleurt en spelonken
onheilspellender
klinken dan te voor
speelt de zon tikkertje
met groene bladeren
waarop druppels
zich gewillig laten vangen…
De vader van ...
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 562 wie kon vermoeden
hoe donker jouw laatste dagen waren
dat leven een uitzichtloze tunnel leek
je al tijden rondzwierf
in een onontgonnen doolhof
waaruit zonnestralen waren verbannen
wie heeft je niet
horen schreeuwen in het gevecht
waarin je verwikkeld bleek
je laat ons met vele vragen achter
al wat rest is je te omarmen met
onze…
De boom leunt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 151 De boom leunt
tegen zijn schaduw
gooit z'n bladeren
in de wind
't spiegelbeeld danst
op de tonen
van de vogels
die onzichtbaar lijken
evenals zij
die haar stem inhoudt
en zich te goed
doet aan de weelde
rondom…
Vergankelijk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 ik proef vergankelijkheid
op zachte wangen
en lees verwarring
in jouw ogen
onbesproken
dit onderwerp
't zal toch niet vermeden zijn
stilletjes absorberen we het nieuws
ineens voel ik hoe
mijn stoel wankelt
niet dat er aan de poten
wordt gezaagd, of toch..
geduld
beoefenen is nu
de grootste uitdaging
de tijd tikt anders…
Terugdenkend aan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 394 terugdenkend
aan de laatste keer
dat ik door je haren streek
lijkt een eeuwigheid geleden
zal nooit vergeten hoe je naar me keek
met onze ogen
spraken we stilzwijgend
hoe innig ik je ook vasthield
werd jij zonder entschuldigung weggerukt
mij achterlatend, in een zee van wanhoop, geknield
voor altijd
zal ik je blijven gedenken
evenals…