Alle inzendingen van Maria

kaken gehecht aan de pezen van de gevoelige snaar zo de klanken vals klinken onzuiver mijn hart doordrenkt verdronken in portret der eenzamen echo dit een houtje touwtje effect in een dominoreeks van gedachten stort mij in stroom in mij verzacht me tot in de kleinste vorm eerlijkheid bouw me op…

Ik voel me eenzaam en alleen en wil geen mensen om me heen.. Laat mij maar even gaan. Even de stilte om me heen. Dan kan ik het weer aan. Ik wil weer verder gaan. En genieten van het leven. Dat zal me weer vreugde geven. Ik hoop dat me dat is gegund, En dat je zo weer verder kunt.…

De bomen staan in de herfsttijd weemoedig te dromen... Er is een einde aan de zomer gekomen. De verdroogde blaad'ren ritselen aan de bomen. Ze vertellen hun verhaal, hoe ze van de zomer hebben genoten. Hoe de regen over hen heen is gegoten. En van de warmte van de zon die heeft geschenen. Maar de zomer die ging henen... En de koude…

datgene wat in mijn keel brandt het verlangen de liefde de hoop verslonden versplinterd vergaand verkast verhuist naar de planken naar hemelse kasten het rad draait voort en voort en voort en voorvluchtig ben ik voor het heden het verleden verhalend vertaald de taal geliefd de taal gehaat de tweestrijd mijn gespleten persoonlijkheid…

'Is nacht.... de sterren flonkeren zacht aan de hemel Het is een sterrengewemel. Ik denk aan de dag die voorbij is gegaan. Hij was koud en kil iets wat ik niet wil. 'k Verlang naar de zon een dag die zo begon... Morgen prijkt hij aan de lucht! De regen neemt dan weer de vlucht.…

Twee eksters spelen in de bomen. Ze zijn nog jong en pas uit het nest gekomen... Ze maken een hels kabaal dat hoor ik allemaal! Ze spelen samen hun spel plots is het voorbij heel snel! De boom is leeg en verlaten.... Ik hoor ze niet meer praten... Het wordt heel stil in de natuur. 'k Geniet er van elk uur!…

wolken stuiven uiteen gelijk het zand van de duinen over het strand suist een woestijn aan stilte is het daar de droogte dwingt mijn raam tot mistig kijken en ik staar naar de horizon zie de rondingen van je krullen voorbij mijn zicht wapperen ik denk aan je ik voel aan je ik denk je te voelen in mij aan mij voel ik je denken voel…

Ben jij het vroeg ik de dode die in de deuropening stond. Iets donkers bewoog in het donker: Ik ben het, ik ben het. Ja, wie anders krijgt het in zijn hoofd om in het holst van de nacht zijn opwachting te maken. Mijn hand vond zijn wang. Zeker een week niet geschoren. Maar hij was het, hij was het. ---------------------------------- uit…

De straal van de fontein lijkt in het donker op de DOOD. Hij wenkt naar mij! Met zijn tanden bloot. Maar 'k wil niet gaan. Al zie ik alles somber in... Gaan heeft geen zin. Ik wil verder leven en nog veel vreugde beleven!…

Het is donker... En 'k zie geen sterrengeflonker. Een wilde wind waait door de lucht. De wolken gaan snel op de vlucht! Het is nacht... En 'k hoop dat in de ochtend de stralende zon weer op me wacht!…

hoofd dat mijn beenderas bevat voor later spreek met een mond vol aarde van het leven ik voel de zon en ja, ik blijf nog even mijn ogen tranen maar ook dat is water woorden bewogen door de wind - dat staat er in elke beendervel volop geschreven - vormen de liefste zin aan mij gegeven zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater mij schuimend…

Twee zwanen drijven statig voort over het water in hun witte verenpracht!…

Er zijn al zoveel heen gegaan die ik mijn vrienden mocht noemen in de tijd die voorbij is gegaan... Afscheid nemen doet pijn... Omdat ze er niet meer zijn. Kon die tijd nog maar terug komen. Je kunt er alleen nog maar van dromen.…

Elke vogel zingt zijn eigen wijs Het is een feest om te horen! Het klinkt als muziek in mijn oren. Het is een lieve lust! Ze gunnen zich geen rust. Ze fluiten op de takken van de bomen tot de donkere avond gaat komen....…

Ik denk aan de man die ik liefhad. Heb ik hem lief? Hoeveel angsten zijn dat? Onze borden raakten leger En aan de rand ligt een bloem. gesneden uit radijsjes. Een klein uitbundig leven. Niet om te eten, weet hij. --------------------------- uit: 'Twee zonnen', 2003.…

een ontstaan uit Liefde wordt als schild van verwijt misbruikt de ruimte welke gevuld was met de beweging der seizoenen raakt in verwarring en de nabijheid verbasterd in afstand, hardnekkig vol vlekken blind en doof de taal ooit zo aanvullend gesproken verstompt en spuugt bitter gaten in de huid –versplinterd daar hun vogels de…

De knoppen springen open van allerlei soorten bomen. Alles gaat ontluiken, de bloemen gaan weer ruiken. Wat is de natuur toch mooi met die prachtige bloementooi. De aarde straalt in de zonneschijn! Wat kan een mens dan gelukkig zijn...…

strooi ik klaprozen zaad overheen het verlaten strand opdat zij door de wind worden gedragen en bloeien zullen in de duinen in de pan van het hart als twee-eiige tweeling verbonden in de beweging van eb en vloed tussen de zon en de maan in het heelal zo verborgen een sterrenval gelijk dat ik wens de dromen naar mijn werkelijkheid te…

Een duif komt aan gevlogen en zet zich neer op de fontein hij kijkt om zich heen of hij veilig kan zijn. Hij smacht naar water om zich te wassen. Ik zie hem in het water plassen. Het is een lieve lust Hij gunt zich geen rust. Drinkt nog wat na En denkt, ik ga! vliegt weer heen en laat mij weer alleen...…

ik zal je schilderen als maan en als zon ik zal je de tinten geven van ochtend naar avond ik zal jou het palet schenken de lijsten van jouw huid breken ik zal jou beminnen de tederheid geven zoals op het fluwelen strand weet je nog dat jij mij in duinen legde en dat ik jouw licht liefde wij de eenzaamheid niet kenden en de…

hoe teer is uw bloesemblad zo zacht deinende doorheen een lentebries ragfijne schoonheid naakt leunend tegen volmaaktheid aan smeulend mij smeltend dat uw vergelijkbaar bent met de zee het ruisen van kabbelende golfjes zo wiegend uw vlezige vlinder heupen u deed mij stranden in de branding de ooit zo gevreesde nacht schuimend beminnen…

Ik Heb je nog steeds lief na al die jaren.... En zal altijd die liefde in mijn hart bewaren als een kostbaar iets! We hebben gedeeld lief en leed. Het leed dat je niet makkelijk vergeet... Er is al zo'n lange tijd voorbij sinds je leeft aan mijn zij. Ik hoop dat er nog vele jaren zullen komen, dat we nog samen van onze liefde kunnen…

Een vlinder danst in de warme voorjaarszon! Hij weet dat de lente begon. Op zoek naar lekkere geuren van bloemen in allerlei kleuren! Maar 't is nog te vroeg. Straks is er honing genoeg.... Hij kan er naar smachten maar moet nog even wachten....…

(senryu) Een glaasje wijn kan zorgen dat je slaapt tot diep in de morgen.…

Met haar handen heeft ze me gestreeld, verzorgd, me leren lopen. Wat hebben die handen voor mij niet allemaal gedaan! Gevoed, gekleed waarom ze dit allemaal voor me deed? Uit liefde voor haar kind. Moeder, ik dank U daarvoor! 'k Zal het altijd weten En wil Uw liefde nooit vergeten.…

Op zoek naar geluk. Geluk zoek je niet! Geluk kom je tegen! Samen alles delen. Samen lachen huilen. Geven en nemen. En leid die ander niet. Neem hem zoals hij is. En hij moet jou nemen om hoe je bent. Samen kunnen praten. Alles kunnen delen. Dat is liefde! Anders werkt het niet!…

De zon gaat onder hij schijnt bloedrood de hemel kleurt het is een wonder wat daar gebeurt. Ik laat mijn gedachten gaan en raak ontroerd door deze sfeer. Ik blijf nog even staan en verlang op dit moment niets anders meer...…

Duizend en een vragen, duizend en een gedachten gaan door me heen en ze gaan nergens heen. Mijn gedachten zijn niet hier. Ik denk vaak aan jou, mijn zoon. Waar je bent? Wat je doet? Vraag me af of je ooit aan me denkt. Eén ding moet je weten: Ik zal altijd van je houden tot m'n laatste snik. Dat mag je nooit vergeten!…

Als je iets moois beleeft in je leven, geniet je van dat moment. Want je beseft het duurt maar even. Je kunt er niet goed tegen dat het voorbij zal gaan. Kon dat mooie moment altijd maar blijven bestaan.…

Ik voel me rot. Kan er niet over praten. Durf niet naar je toe te komen. Weet niet hoe je reageren zou. Misschien word je kwaad. Wil met je praten, lachen, huilen. Alles delen maar durf niet. Wat niet weet wat niet breekt. Zal hier zelf overheen moeten komen. Diep in me hart hoop ik dat je hetzelfde voelt voor mij maar dat blijft…