48 resultaten.
Trage dagen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 220 Hoe traag de dagen waren
daar
langs de oevers
van die stroom
en ik onschuldige uren weefde
in de schaduw
van een perelaar
de wereld leek zo eindeloos
zo hoog, zo breed
en alles was
alleen voor mij
ze zijn voorbij
de trage dagen
maar soms
in de diepdruk
van de nacht
wenken ze
en hoe ik mij
dan keer op keer in hun armen stort
totdat…
(T)huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 312 (T)HUIS
Nog één keer wil ik gaan
bij schemering
als het donkert tussen de bomen
want ik mag daar
niet meer binnen
de spleten tussen de muren
bewaren gestold
de echo's
van mijn vroegste uren
nog één keer
als een onbekende
de weg gaan vragen
aan de voordeur
met vers vernis
nog één keer gaan
bij schemering
als het donkert tussen…
winterstad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 205 Bladstil ligt ze
breeduit te zijn
in het blauwe uur
dat schemert
over haar ijzige lijf
en alle geluiden lossen op
in vallende duisternis
hoe weinig er nu nog is
van wat gisteren was
zoals late zonnestralen
over een nazomerterras
hoe heb verwordt tot had
en ik me wentel
in de intimiteit
van winter
in de stad.…
November
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Dat is een scherf zonlicht
te midden de dance macabre
van verroeste bladeren
en vroege avonduren
waarin wij zwijgen
binnen onze contouren
tot onze nachthuid plooit
naar het donker
zoetgevooisd.…
Lamento
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 427 Schaduwen zijn wij
langer wordende schaduwen
met elk uur
blijven wij wachten
op woorden
die niet meer komen
wij zijn een avond
die schemerig nadert
tot een nacht
van eindeloze duur
die onze wegen scheidt
al kijken wij reikhalzend uit
naar verten
naar ergens
waar wij weer passen
in de tijd.…
Kerkhof
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 492 Tussen kettingen verroest van de jaren
liggen verhalen begraven
dood
heeft hun de mond gesnoerd
onder bemoste zerken
wordt geen woord nog gehoord
Tussen ontblote bomen
hangt laat novemberlicht
in vergulde scherven.…
stad bij avond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 328 Stad bij avond
en voor de schemering
de dag verdringt
wat late zon over straten en pleinen
alsof het licht
slechts mondjesmaat wil wijken...
totdat alles nog maar zo 'even' is.
Stad bij avond
moet nog wennen aan gemis
van shoppers, studenten en toeristen.
Alleen nog het gedreun van treinen
en het geraas over Ring en Boulevards.
Stad…
indian summer babe
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 323 Ze dacht:
Het kan nog wel
en ging voor het blote-benen offensief
met langoureuze gebaren
en dito blik,
voelde zich duidelijk in haar schik.
Flaneren, paraderen,
neerstrijken op een terras,
tot waar de schemering
vroeg om een jas
en zij
de zon bleef vangen
tequila sunrise
en een mix van wijn.
En hoe ze dacht:
Nog één keer,
zo hier…
lentevrouw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 294 Zij strijkt de rimpels glad
van haar winterhuid.
Haar oog ontdooit
bij voorjaarszonnegloed.
Het aquamarijn dat glanst
als zij ontwaakt.
Zij straalt.…
Sense of summer
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 318 Gevangen
in de lethargie van de middag
op een junidag
rijg ik de uren aaneen
tot een snoer
lazuurblauw en geel,
droom weg
in een roes
van gelukzaligheid.
Ik ontstijg als een wolk
de bedding van de tijd.…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.239 Nevel
En wat daaronder is
Zo ijl, zo net niet
Als kwijnend om een vreemd verdriet
Straks misschien toch wat zon
En fietsen bij windstil halfvijf
En in het late avondlicht
Stemmen en gelach
Nog een keer
Voordat het donker
dan weer binnen mag.…
Vakantie
hartenkreet
2.0 met 23 stemmen 4.452 En de zon
altijd weer, de zon
over mijn haar, mijn lijf
en daar beneden
over mijn benen,
zand tussen mijn tenen
en iets verder golven in galop
in zee
altijd weer heen
en dan terug
het water, het strand
ik drijf mee, laat los
los op
in golven, in water
in Mediterranee.…
prelude
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.173 Avond
En eind april
Met de geur van viooltjes
En vroege seringen
En hoe jij kwam
Van ver en lang geleden
Nu zo dichtbij, zo dicht bij mij
Geef me de uren, geef me de avond
Geef me jouw verhaal
Voor het mijne
Onze lippen hebben al te lang gezwegen
Mijn grijze ogen
Ik heb ze nog helemaal
Als toen
Als in jouw herinnering
Zo zei je later…
Song for Guy
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 3.099 Er waren rozen
rode, uitdagende, onstuimige rozen
van een zomer
En jij in die kamer
zo stil, zo wit, zo jong
Er was een vogel
die ergens
postuum voor je zong...
En hoe ik ze toen haatte
Toen en ook veel later
De rozen en de zomers
uitdagend, onstuimig en rood
Zij kwamen terug
Alleen jij bleef dood.…
PAPA
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 2.633 Zomer op een foto
Van lang, te lang geleden.
Het kind dat ben ik,
Jij, de man met de verre blik.
Zo heb ik mij en jou, zo heb ik ons
Kort, veel te kort samen geweten...
Maar jij blijft
Mijn vijfde seizoen,
De schemerzone tussen toen en later.
Ik blijf het kind
Jij, voor altijd de vader.…
Dochter
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 611 Geluk dat te groot was
om te omarmen
met slechts twee armen
die julimorgen
toen jij voluit voor het leven ging
met een glasheldere kreet.
Mijn zelfgemaakt cadeau,
zo mooi, zo helemaal af
dat ik (en waarschijnlijk ook je vader)
niet eens meer om de gietende regen gaf.…
Intro-vers
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 761 Slechts in woorden kan ik schuilen
in een web van letters
weef ik me in
tot ik me veilig weet
en enkel nog besta
in mijn binnenste binnenin.…
Therapie
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.837 Ik wil je schrijven
ooit, misschien.
Niet zoals een veld
verdwijnt in najaarsnevel
en er dan nog wel is
maar zo even....
Ik wil je schrijven
zwart op wit.
Zoals voetsporen over een wintervlakte,
hard op zacht
of zoals late zon
nog naschemert in oktoberwijn.
Zoals een zwaan een v trekt
over water
zal ik schrijven,
in trage cadans,…