86 resultaten.
Morgenlijk verwachten
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.062 De dag staat als een maal bereid,
Ik proef in 't zuivre morgenlicht
Als een nog woordeloos gedicht
Uw naë afwezigheid.
De verten zijn al luw van u,
Waar zon de laatste neevlen reeft,
Gij zijt al in het windbegin
Dat door de tere toppen beeft...
Breng mij mijn deel van 't koel gespeel
Dat tintelwater achter wilgen doet,
Van 't luchtazuur…
NAMEN
poëzie
3.3 met 19 stemmen 5.456 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.
Daar vervalt het schone woord
Hem wie reeds de zaak behoort,
Die haar diepst heeft liefgehad…
NU GIJ VER WEG ZIJT
poëzie
4.3 met 3 stemmen 1.879 Nu gij ver weg zijt , komen al de nachten
Sluipen door schemerstraat, arm en gehavend,
En zij die vroeger zielsverblijde brachten,
Bedelen aan dichte deur in late avond.
En als ik stille paden wandel, lopen
Dagen mij na met uitgestoken handen,
Dat 'k voor mijn goud hun povere praal zal kopen,
Prijzend hun waar met stemmen van ellende…
Nacht
poëzie
4.2 met 6 stemmen 2.256 Vind ik u eindlijk, broeder Nacht?
Hoe heb ik dag en nacht gesmacht
Naar 't water uwer ogen.
Wel viel de dauw der donkerheid,
Maar neevlen dicht en kimmewijd
Hielden uw blik betogen.
Nu aan de open hemel staat
De vaste rust van uw gelaat
Zo sterrestil gerezen -
Tot grauwe dag de vooglen wekt
En met zijn floers uw glans betrekt…
Nacht-stilte
poëzie
3.8 met 16 stemmen 2.473 Stil, wees stil: op zilvren voeten
Schrijdt de stilte door de nacht,
Stilte die der goden groeten
Overbrengt naar lage wacht...
Wat niet ziel tot ziel kon spreken
Door der dagen ijl gegons,
Spreekt uit overluchtse streken,
Klaar als ster in licht zou breken,
Zonder smet van taal of teken
God in elk van ons.…
Nocturne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.879 En waart gij nimmer zelf gekomen,
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teerst gemis de waterklare pijn
En tegen d' achtergrond der bonte dromen
Lichtschaduw van uw verre schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stromen, -
Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten
Der gouden dagen, der juwelen nachten…
O Liefde, Liefde
poëzie
4.2 met 6 stemmen 1.907 O liefde, die als lijden zijt,
Rijs in mijn oog met iedre nieuwe dag,
Dat ik de wereld en haar kindren mag
Zien in uw licht, een kind dat u belijdt.
En laat mij niet alleen, maar in de nacht
Daal in de schaduw van mijn koele borst,
Dan zal ik veilig slapen als een vorst,
Die rust in ´t midden van bevriende wacht.
Zo moge ik zijn als dun…
OKTOBER
poëzie
4.5 met 6 stemmen 2.586 Getij van Westerstorm en stille wolkendagen,
Van zondoorvloeide nevel, mistvergulde dauw, -
Alleen de blijdschap van een god kan lachend dragen
De zijden weelde van uw weemoeds kleurge rouw.
Geen mens doorproeft zo zoet als de eerste rode kersen
Der lenten in wier eeuwigheid hij had geloofd,
De rijpe wijn die gist in uwe volle persen,
De koele…
Ogen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 741 De schemer die gestadig
Over mijn ogen dicht,
Breekt als een wolk weldadig
In dauw van aldoorvloeiend licht.
Of door de strakke weiden
Van zonneblinde lucht
De blonde bloei zou breiden
Van dagverloren sterrenvlucht,
Zo uit zijn luwe dekking
Mijn oog verhelderd ziet
In lentelijke ontwekking
De diepe tuinen van 't verschiet.…
Op de thuisreis
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.955 In het stergedoofde Zuiden,
In het vroeg ondiepe licht
Bleekt een grote wassen maan,
Als een droom niet meer te duiden,
Een verduisterd zielsgezicht
Door de dagen met ons gaan.
Naar het Oosten reikt mijn reizen,
Waar de diepe horizon
Achter donkre heuvlen brandt:
Van hun toppen zie ik rijzen
Straks de stille gouden zon
Over…
Op de thuisreis
poëzie
3.5 met 12 stemmen 2.505 In het stergedoofde Zuiden,
In het vroeg ondiepe licht
Bleekt een grote wassen maan,
Als een droom niet meer te duiden,
Een verduisterd zielsgezicht
Door de dagen met ons gaan.
Naar het Oosten reikt mijn reizen,
Waar de diepe horizon
Achter donkre heuvlen brandt:
Van hun toppen zie ik rijzen
Straks de stille gouden zon
Over…
Oude wijn
poëzie
3.6 met 16 stemmen 3.342 Oude wijn van vreugd gekelderd,
Die, mijn late lust en lied,
Daaglijks op mijn tafel heldert
In verkristallijnd verdriet -
In het goud, dat 'k had gedreven
Tot uw dronk aan jeugds festijn,
Heb ik aan mijn mond geheven
and're, zware, purpren wijn;
Maar de lange, stille jaren
Dat een god mij u onthield,
zijt gij door bestendig klaren…
Rijk gemis
poëzie
4.5 met 4 stemmen 1.800 Als onwisselbare schat
Draagt de ziel heur rijk gemis
Door de bonte wildernis
Van de grote mensenstad:
Heel de volheid van haar hart,
Nardus in zijn broos albast -
O te liefelijke last
Voor dees markt van vreugd en smart!
Stil, want hier of nergens woont
't Jong en uitverkoren hoofd
Wie uw balsem is beloofd,…
Rosengarten
poëzie
3.6 met 8 stemmen 1.869 Berlijn
Ik heb iets bijna schoons aanschouwd
Hier waar de jacht der oppervlakkigheid
Al schone dingen veil voor goud
Bezitten wil, en dus ontwijdt–
Ik heb iets bijna schoons aanschouwd:
In het verkeerdoorgonsde park
Terzij van zijn asfalten wegen,
Als in een straat een ingebouwde kerk,
Vond ik een rozentuin gelegen:
Daar in doorzonde bloemenwolk…
SPREEK OVER DIT LEED NIET
poëzie
4.6 met 5 stemmen 1.327 Spreek over dit leed niet, geef het geen naam.
Hoe zou het leven in de helle glans
Van uwer ziele goedheid? Als eens mans
Oud en verkommerd lijf zal 't zonder faam
Sterven, als een die na lang, donker trekken
Hief tot uw licht zijn brekende ogen wond,
En in het land van uw geluk maar vond
Een plaats om zijn dode voeten te strekken.…
SPROKKEL-ZOMER
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.056 Als een wolk van zalige ogen,
Uit het land waar 't eeuwig zomert
Opgevangen in de teerheid
Van matzilvren spiegels, hangt het
Wonder van de goude middag
Over winterzee en -stranden,
Aureool van weinige uren
Om de lichtheid onzer ogen...
Die de dalen uwer stilten
Bedt temidden van de stormen,
Die de schrijnen uwer heemlen
Boven…
Solus in aedibus amoris *
poëzie
3.5 met 12 stemmen 3.743 Daar steekt de nacht op en de zwarte wind -
En open vind
Ik als mijn eigen
Uw woning wier beveiligd zwijgen
Me omvat als een verloren kind?
In schemerdonker doofden uit gezicht
De ogen wier licht
Mij trok de diepe steile wegen
Naar dit hoog huis van dagelichte zegen
En sterreheldre plicht.
Hoe keer ik na zo rijk begin
Arm…
Sonnet
poëzie
3.8 met 17 stemmen 5.256 Sponsae aeternae*
Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult,
Zo zeker als de bloemen wederkomen:
Der dingen dove dek hebt gij genomen,
Het donkre leven dat de steden vult,
De winterwind die klaagt door dorre bomen,
Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult...
Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld
De slaap kon vinden om van u te dromen...…
Sponsae aeternae
poëzie
3.6 met 8 stemmen 1.605 Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult,
Zo zeker als de bloemen wederkomen:
Der dingen dove dek hebt gij genomen,
Het donkre leven dat de steden vult,
De winterwind die klaagt door dorre bomen,
Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult...
Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld
De slaap kon vinden om van u te dromen.
Een prins, te vroeg…
Sterrenhemel
poëzie
3.1 met 11 stemmen 2.802 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
THUISKOMST IN HOLLAND
poëzie
3.4 met 22 stemmen 3.000 O land van bergen, in wat drang naar vreugde
Mijn wilde stroom door uw valleien snelde:
Een diep stil water dat in 't Noorden welde,
Wie maar van ver zijn sneeuwen oorsprong heugde.
Daar werd ik heel van de aard, en uit me zelve
Waakte ik als uit een droom, een veelvereeuwde,
Toen bruisend barstte en wit in schuim versneeuwde
Spiegel…
UITBLIJVENDE LENTE
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.619 Wanneer komt de Westenregen?
En de zoele zonneschijn daarop?
Honderd wonderen winterlijk verzwegen
Wachten hartediep in knop.
Zoveel jaren die almeer ontvankelijk
Uwe bodem murwden voor Gods zaad,
Stelden u te hulpelozer afhankelijk
Van dit aardse getij en zijn verraad.
Wat in liefdes hartdoorzonden morgen
Tierde tegen weer en wind…
Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren
poëzie
4.5 met 2 stemmen 1.755 LXIV
Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren,
Worden de sterren in de nacht geboren,
Vuurbloemen die de rijzendranke roeren
Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.
En waar de heemlen van voor Hem vervloeren
Tot glazen glansbaan eindelozer koren,
Lijnen der stelslen weemlende contouren
Door 't klaar kristal donkervermoede voren…
Wanhoop
poëzie
3.8 met 10 stemmen 5.696 Niet meer hoop ik uit dit schemerduister licht:
Al de heemlen sloten achter uw vervluchten luister dicht.
Wat bedoelen al der aarde, al der sterren prachten nu?
Geen der groene dagen, geen der zilvren nachten wachten u.
Waarom wil ziel niet berusten, waarom blijft zij immer kind?
Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt?…
Winter-stad
poëzie
3.7 met 22 stemmen 2.432 In het koele gouden bad
Van het fijne winterlicht
Rijst de grote mensenstad
Tot een droomvervlucht gezicht:
- Al de gangen, al de zalen
- Waar de ziel in droom mag dwalen.
Boven glansgewassen pleinen
Waar de stille mensen lopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine
- Luchten naar verrukte dromer
- Al de hartstocht van…
Zingen
poëzie
4.1 met 23 stemmen 2.407 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…