Alle inzendingen van Ralameimaar

Hoe je blij kunt zijn om niets Natuurlijk is 't wel iets maar wat? Want anders had ook iedereen wel dat en waren er geen gedeprimeerden, zwaarmoedigen Geen moorden, verwoedigden, bebloedigden. Blijdschap komt uit vuur, verlangen dat zo nu en dan beantwoord, of altijd Alleen soms niet te zien door te dikke bril door te vermoeid…

Jong en lenig stapte j' uit de auto Je zag er zo goed uit dat ik me oud We gingen meteen weg naar 't atelier, waar twee vriendinnen je bevroegen. Jou liever in geheim omhuld, kapte 'k af en wandelden we naar 't kanaal, kwamen mensen tegen, groetten Thuis mediteerden we op de bank Stil en krachtig was het aten daarna wat, praatten…

Ze vroeg of ik een westerse leermeester had Ik dacht en zei: ja hier, gewoon dichtbij Een vriendin die wat evenwichtigsstoornisen heeft zoals ik, maar die altijd over Krishna begint En één die me covid wenste, later corrigeerde met een ervaring van covid En die twee vriendinnen, voor wie ik weggevallen ben, omdat ze een man vonden Een…

Wat opborrelt, door een droom? Een zien van een handschrift, dat aan een ander doet denken, lang terug, naar een communicatie, die niet meer, dat terug verlangen Gewoon door het zien van een handschrift en dan wat daarna opborrelt andere handschriften, meer verlangens Als diepe putten zijn we met veel opborrelends Zulke oude dingen…

Wat is je land meer dan een stuk grond, waarop je ouders woonden en jij er geboren. Mijn platte land van sloten, rivieren, van weilanden, rijen bomen, van een kust en van duin, van zeilboten. Waarin nu zoveel andere mensen komen wonen die zich hier langzaam nestelen, hun kinderen over 'mijn' land praten die elke zomer naar het land van…

't Ging over veel: Onrust in jezelf zonen en dochters die niet veel familie hebben tegenwoordig, loslaten Over psychologen Over beleven en doorleven Vriendinnen en vrienden Over het huwelijk hoe ouderwets Over een moeder een zus en vroegere buren, over ouderworden ging het En facetimen Ja! Dat moesten we doen Maar nee, dan net zag ik er…

Jarig worden Scenario schetsen Wie komt, wie wil ik? Uitnodigen, of kijken wat gebeurt? Taart zelf maken, hoeveel? Raw food? Gelatine en kefir om cheesecakeachtig? Bakken en lekkere geur? Of kopen, eindelijk een keer? Alleen vrouwen?… ook zwager, broer, zoon, vriend Thuis eten of in 't restaurant? Binnen of buiten zitten? Oude tuinstoelen…

Teruggaan naar de plek waar ik geboren Daar me op verheugen van tevoren Zon duingeur, geel en distel Vogelfluit, strandslag zuid Waar ben je? Terwijl twee keer eerder iemand voor jou aangezien En dan jij echt, een hartelijk Langs de vloedlijn, langs de kleintjes, tederheid van jonge moeders ook van hen een lach Een meeuw die…

En ze schilderde hem na van een foto, die ze mooi vond hij zit daar op haar bank. De schildering werd niet slecht maar neus en mond klopten niet Het was een andere man, serieuzer, hij had inmiddels ook een andere bril Diezelfde namiddag wilde ze hem in haar huis! Hij mocht de zolder en slaapkamertje Zij hield haar eigen en haar schalen…

Het liefste zitten we in een cocon Dromend, vegeteren, Zijn gewoon Alles blijft hetzelfde, of fantaseren er op los En dolen als in een donker veilig bos omhuld door de natuurgeluiden met geuren van zovele kruiden We hoeven niets, we zijn gewoon in moederschoot, je eigen huis, jouw tuin, achter jouw pc, je smarterige phone En alles blijft…

Beuk en eikenblad Van ouwe boom Als woorden dwarrelde 't blad Dalend op dak, in goot Besprak het hele jaar 't Verhaal van hem en haar De dakgoot ving het daar Zodat woorden niet verstoppen Het water stromen kon Ververste tot verzen De aarde bereikte Voor wortels van beuken en eiken Rijmend alle ongelijk…

Wat je met kerst zegt… Fijne feestdagen Heil en zegen Gelukkig nieuwjaar Vrede Elk jaar Spaar me dit jaar Maar toch zeg ik met kerst: vrede is niet op z'n verst Het verlangen naar rust, gelukkig te leven is altijd gebleven als met ons verweven. Is er alom gevaar keer je naar binnen en daar vind je vrede, stopt er je rede, je…

Op het moment dat 'k je ontmoeten zou, belde zij, die heet als de ex van jou vragend hoe ze nu binnen komen moest met mijn huissleutel die haperde. Ik, die in 't donker bij de parkeerplaats stond, maar er niet binnenkon omdat afgezet, jij er niet parkeren kon. Haar telefoon haperde, steeds belde ze opnieuw En eindelijk, toen 'k…

Ik reisde meer dan vier uur Om een uur bij hen te zijn De volgende dag zat ik weer in trein en bus voor nog een jarige Toch was het doel niet het enige Ook de reis was het waard Zoveel gezichten, vergezichten, gekleurd blad Moeders die kinderen in en uit de trein Mensen die hun mobiels lazen Een pasgeboren baby in de kinderwagen jammerde…

Heden zag ik hoe twee zwanen spiegelend in 't blauwe water gleden Hoe madeliefjes met hun witte sprietjes zich ontdeden van de koude grond Hoe een onbekende uit een busje naar me zwaaide alsof we een verbond Hoe een vrouw haar mobiel uitliet en hond Hoe hij blij, opspringen wou naar mij en zij die hem nog net op tijd verbiedt, zich excuseert…

Mijn vader kijkt mee over mijn schouder, in mijn keuken.   Zijn foto staat op de magnetron. En als ik omkijk ben ik bij hem in zijn tuin van 't verzorgingshuis, kijken we samen uit  op zijn bloemen.   Een paar ervan nam ik mee voor mijn tuin. En uit mijn raam kijk ik nu op de bloemen van hem, paars.   Hij kijkt naar mijn koken…

Wanneer ik de boulevard bereik, de woelige zee zie, word ik eindelijk rustig. Als strandtenten met kreten van eten achter me, ‘k alleen met de vogels ben, voel ik me thuis. Kanten randjes van schuim, sieren de kust, zeewier, schelpen, flesjes en blikjes een armzalige ketting. Grijs-groen wapperen duinen, welvend als borsten,…

Uit de verhuisdoos vol dia's , bekijk ik de vakanties met onze eerste, tweede en derde in bergen, de tent, de bloemen, de hutten, kronkelpaadjes, mijn jurken van toen, mijn jassen en keurige kapsel mijn jonge gezicht, blij, zorgend, steeds handje in hand of hand om een kind, taarten waarop kaarsjes en slingers in kinderstoel zij, zie…

Een worm kruipend in de storm, die schrok erdoor enorm want dit was niet zijn norm en hij was niet zo in vorm Dat hij uit het struikgewas zomaar naar de huisarts was vermoedend dat ie hem met een kruid genas hij had wat last, hoewel nog kras en 't bracht hem op zijn pad al ras. De huisarts aaide hem over zijn zachte lijf en troostte,…

De was vouwend pyama, vijf en twintig jaar oud, nog van zoon Wollen sokken oprollend van vriend Outdoor hemd van ander wetend in kast Wollen lange mantel van moeder Handgewoven Nepalese das van vriendin Gestreept Karl Kani shirt die ik al vijf en twintig jaar graag draag Al die dingen koesteren mij en ik hen…

In de kerk viel licht op het hoofd van je geliefde en omkranste het en dat van je dochters Je kist stond in de lengte voor hun voeten Jouw koor zong zuiver Je dochter sprak over je warme handen, dat die er altijd waren, troostten Het donkere hout en geur van de oude kerk, de in zwart geklede begrafenisondernemers omlijstten de dienst…

Wanneer rook ik je bewust, wanneer dronk ik je eerste thee? In welke toestand was ik toen, had ik net voor ‘t eerst gekust, gedanst, geslapen tussen sterke armen? Ik drink je geurig aftreksel, dat teer rood kleurt en snuif je geur, zoet, wee, totdat het me bedwelmt, alsof een deur, een kier, toont wat ik vroeger dee: ik fiets langs…

Mijn voeten brengen me op paden en in landen die ik niet had kunnen raden aan kusten en op stranden, ze lopen en ze dragen mij, ze dansen met me, geven kansen aan me, ik neem foto's van mijn tenen van mijn benen. Ze vragen mij wanneer ik teveel loop, stil te staan. Rustig aan lijken ze te zeggen, terwijl ik zoveel zou willen, maar samen…

Balkanmuziek, laat me meedrijven, ver, ver weg van mijn duinen, van mijn zachtste stranden, de boulevard, de schuren, de Hollandse bollen die broeien, die zich verbergen voor mij neem me mee, naar je kruidige bergen, droge havervelden, naar jouw gezichten vol groeven, je klare water, mag ik meeglijden op je fluit, je viool, meezinken…

De lampionnetjes van de Physalis, bewaard op zolder van bejaarde vriend maar tenslotte bij de haard, de wondere werkjes vol nerfjes, verteerd, ik nam ze mee, knipte hen in, schoof ze over elk aangelijnd lampje. Afscheid van innig geliefden jaapt gapende gaten in onze systemen waardoor alles naar binnen, maar ook mag verlaten. Bij boos…

Zwemmend achter het basalt op de dijk van het Ijsselmeer, voel ik me zo rijk, ik kom er altijd weer, en hoewel niemand hier voer ik, al lijkt het gek, zwemmend een gesprek, (vroeger met mijn ex, toen W, met R, later met een P en nu met K, maar hoe hij of zij ook heet) 'k vertel hoe mooi en stil het hier nu is, hoe ik geniet, je veel vogels…

Ik kijk de tuin in en hoewel de boom verstild zie ik dat een blad soms trilt is het een vogel, welke? Nee, het is de regen wonder van water, zacht en glad glippend, niet te pakken maar spat hard op een blad geheimzinnig tussen takken slechts kort een vuurwerk van beweging, een zegening van druppels, alsof niets gedaan, alsof niets aan,…

De zee bedekte zowat het hele strand lopen kon alleen op de mulle rand langs het duin, de paal van de golfbreker zichtbaar nog, welig het sop als een dikke laag room, ruim, klodders en flodders die vlogen als vlinders. Blootsvoets waadde 'k me in zacht schuim, golfjes vierden talloze randjes en landschapjes die allen mochten zijn, daaronder…

Een nog heldere droom van veel vroeger was, dat ik met een koffer, zwaar, zeulend, de berg opliep naast mijn ex, hij droeg toen niets. Nu liep ik naast jou. Gezamelijk hadden we één tas en gedeeld het gesjouw. We gingen een trap op die boven de haven uitkwam. Toen het mijn beurt was te dragen, vroeg ik moeizaam, want hoe vraag je dat…

Erbarmen vind ik een niet te omschrijven woord. Bijvoorbeeld jouw tandenborstel nog op de wastafel achteloos achtergelaten?... Ik voel erbarmen voor 't blauwe plastik haren uiteen, mensen doen hem in de afvalscheidingsbak, ik dacht aan hoe hij jouw zachte tandvlees, harde gebit borstelen, je smaakpapillen, speeksel hem proeven, jouw…