370 resultaten.
OVER RUSTIGENDE VASTHEID DIE IK VOND
poëzie
2.0 met 261 stemmen 38.740 De mensen zijn in twijfel gevangen
't gezicht van een god heeft de tijd gebleekt,
nu kom ik ze vertroosten met gezangen
van wat nooit wisselt en in niets ontbreekt.
Ik kan bemoediging zijn voor de bangen,
de klare stem die altijd rustig spreekt,
omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen
aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt.…
ZWERVERSLIEFDE
gedicht
3.0 met 135 stemmen 61.930 Laten wij zacht zijn voor elkander, kind -
want, o de maatloze verlatenheden,
die over onze moegezworven leden
onder de sterren waaie' in de oude wind.
O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet
het trotse hoge woord van liefde spreken,
want hoeveel harten moesten daarom breken
onder de wind in hulpeloos verdriet.
Wij zijn maar als de blaren…
MOEDERTALIG
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.060 Dit opnieuw te spellen
uit te spreken, dit
uit krampachtigheid vandaan
naar vingers grijpen, taal-
springen, klankstoten,
letterlallen, dit likkende
liplezende, hortende
dit allereerste
onverstaanbaar hulpeloze, dit
stameldichtende dat opgekropt
stampt in het gedicht: een hunkering
naar de zeggingskracht van
goesting in gezoogde
taal…
Ik zie ze gaan, met de vermoeide tred
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.011 Ik zie ze gaan, met de vermoeide tred
van hen die moedeloos-ontkrachtigd leven,
die nooit op banen van manmoedig streven
een veerkrachtige voet hebben gezet.
Ik zie ze gaan, met de slepende gang
van wie niets wacht, na de doorzwoegde uren,
dan even 't kort opflikkren van de vuren
der lust, en weergalm van haar rauw gezang.
Ik zie…
Eensklaps
gedicht
2.0 met 76 stemmen 62.451 Als een duif
opvliegt
neemt geen geluid
haar plaats nog in:
eensklaps
en wit
laat zij slechts
verte
in mij na
--------------------------------
uit: 'Gedichten 1958-1978'.…
BACH IN DE VROEGTE
gedicht
2.0 met 87 stemmen 24.480 Als hij gaat klinken in het morgenlicht
staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht.
Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten,
en leef weer eerder dan het eerst gedicht.
-----------------------------------------------
uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)…
Zelfzekerheid
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.516 Ik ben al dicht bij je, dat weet ik zeker;
Je verschijnt mij in elke nacht,
Het is als vroeger, warm, vertrouwd en zacht.
Misschien is bijna leeg mijn levensbeker
En 'k zal weer bij je zijn, nog onverwacht.
Ik word soms moe van het ellendig zwerven
In deze warre oorlogsfoltering;
Wist ik maar dat mijn schip op d'eeuwge werven
Wordt…
De zachte krachten zullen zeker winnen
poëzie
3.0 met 43 stemmen 7.992 De zachte krachten zullen zeker winnen
in 't eind - dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zo 't zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.
De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de grote zaligheid beginnen
die w'als onze harten aandachtig luistren…
Sneeuw
gedicht
3.0 met 22 stemmen 8.678 Het wit.
Onhoorbaar is
het wit. Slechts
wat getrippel
van vogelpoten
heel omzichtig
in de bange
stilte van het
wit.
Onhoorbaar ligt
het wit in de
leeggeblazen ochtend.
Ik schrijf er
geen voetstappen
in.
------------------------
uit: 'Bladstil', 1977.…
Sombre gedachten schiep een sombre tijd
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.731 Sombre gedachten schiep een sombre tijd,
het leven lag, gelijk een schip in trage
wateren, en een stem sprak dat de lage
luchten alles omsloten voor altijd.
Er was geen licht, er was geen lucht: de handen
verslapten, omdat zij van hoop leeg waren;
denkers doken naar wrede trotse maren
dat ze hun ziel behoedden voor verzanden.
Dichters wendden…
Zelfportret
gedicht
3.0 met 42 stemmen 15.669 Wat ongeschonden
in hem huist
het is geen zuiverheid
het is geen kind
dat met nog stompe letters
schrijft
het is een blik
die rauw en ongenadig
kijkt
het is wat tegenstrijdig
hem ontwricht
en dwingt
het is weerbarstigheid
----------------------
uit: 'Gekras', 2001.…
Dit ene weten wij
poëzie
3.0 met 28 stemmen 5.873 Dit ene weten wij en aan dit één
houden we ons vast in de donkere uren:
er is een Woord, dat eeuwiglijk zal duren,
en wie 't verstaat, die is niet meer alleen.…
En zo het dan een waan is
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.637 I
En zo het dan een waan is te geloven
Dat liefde ons eens allen verlossen zal
En haar zegen oneindig gaat te boven
De krachten van verderf in het heelal; -
Te geloven, dat de duistere demonen
Die huizen in het menselijk gemoed
En alles wat ademt, en leeft, bewonen,
Haar, overmand zullen valle' eerst te voet, -
Zo wil ik liever leven…
De stilte der natuur heeft veel geluiden
poëzie
4.0 met 110 stemmen 5.453 De stilte der natuur heeft veel geluiden
en is toch vol van rust voor ziel en zinnen
die druppelt zacht en ongemerkt naar binnen
tot in ons hart een zilv'ren toon gaat luiden
gelijk met haar. Als we dan weer beginnen
te denken aan wereld-dingen en ze te duiden
merken we dat een kracht, als die van kruiden
in ons gekomen is en ons kalm doet minnen…
Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.701 Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen
verdwaald geraakt in levens donker woud,
maar mij heeft geen aardse wijsheid ontvouwd
de weg uit smart en twijfel, noch gedragen
omhoog, en geen hemelse ogen zagen
neer op mij, vanwaar hoog're klaarte blauwt
m'in teed're zorg omwakend, en met stage
stralen heffend naar waar men waarheid schouwt…
Klee
gedicht
3.0 met 59 stemmen 12.905 Als een heimelijke kleur
wonen bij Paul Klee, en niets
meer zeggen. Een lijn zo zacht
door zijn lichaam voelen
en machinale diertjes
vol veertjes doen springen
tot een mijnramp van ontroering
ontstaat.…
Liefdesgeur in de dingen
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.126 Zó dierbaar zijn de dingen mij geworden,
waarin herinnering is opgehoopt:
het huisraad, het gerei, de klok die loopt
door het bestel der langgewende orde; -
zó vertederd verwijlt blik en gedachte
bij hun gedienstige gestaltenis,
dat ik soms twijfel: werden zij tot machten
waartussen de ziel zèlf gekluisterd is?
Maar neen, ik weet: alléén…
Impromptu
gedicht
2.0 met 11 stemmen 10.252 Het knoestig gerucht
van takken binnen de hoge
spiegel, in de korte
zon
de schaarse, grintloze
stappen
de parketvloer
het kille
stof
het potlood
de dag die hij vol
potloodstrepen
trekt
----------------------
uit: 'Uithoek', 1991.…
Achtergrond
gedicht
3.0 met 62 stemmen 21.535 Afgewend
met zijn rug naar
het zijnde spaart hij
zijn stilstand in verstomming
uit
de avond tegemoet
de helderheid achter donkere
glazen, de opgooi van stemmen
binnen het afgelijnde, het doffe
leder dat men in het wilde
trapt
doelloos
staart de mens naar
wat hem invalt als een schaduw
in de war van zijn
bestaan…
Beeld
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.428 Hardheid glanst
Donkerte verzet zich
Weerschijn roept zwart
op: de maan zoekt
een rivier in de zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig…
Naroep
gedicht
3.0 met 12 stemmen 1.973 Vanonder wolken, gij, die ontstegen zijt,
roep ik u na -
vanuit de wervelende storm der blaren
waarin wij samen waren,
waar ik nog sta
geschroeid van dromen en van licht berooid,
roep ik u en bezweer ik u: als ooit…
Depressie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 156 In tegenpolen die onderontwikkeld verstrikt raakten in hun eigen plooien
Onderzoek ik pre-evolutionaire syndromen waarbij mijn intelligentie van pas is gekomen
Na jaren van dolen, ben ik erachter gekomen, dat ik deze schaduwen moet mijden om niet verder te leiden
Mijn huidige expressie verdrukt een depressie
Waar ik ben aan ontkomen door in mezelf…
Ik die had kameraadschap uitgegeven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 949 Ik die had kameraadschap uitgegeven
tot levenswachtwoord in mijn jong getij,
ik word nu door de makkers uitgedreven
en kan geen schred meer houden met hun rij.
Er is geen plaats in het broederlijk leven,
bij 't volk der makkers is geen plaats voor mij:
nu moet ik mij in d'eenzaamheid begeven
en hullen in herin'rings grauwe pij.…
Machtsoverdracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 In mijn positie van entiteit met bedachtzaamheid
ben ik geëvolueerd naar meester in goddelijkheid
Het galactisch genootschap zond mij telepathisch de boodschap
Van non-verbale communicatie streef ik naar helderhorende interpretatie
Andere geestverschijningen worden hierbij geanalyseerd en systematisch geautoriseerd
De machtsoverdracht wordt komend…
Bedrog
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Op mijn eenhoorn trotseerde ik de eeuwige jachtvelden
waarbij velen het moesten ontgelden
Ik maakte jacht op spiritueel bedrog,
dat is waar ik tegen vocht
Gefrustreerd hadden zij het genootschap
de rug toegekeerd en werden gestimuleerd
om zij die het licht wilden betreden
de ziel te ontnemen.
Hun laatste uur sloeg in het vagevuur.…
Geheim
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Ontdaan van hun innerlijk bestaan, trok ik negatieve entiteiten aan die gecamoufleerd als een vrouwelijk wezen niets van mij hadden te vrezen
Verschillende malen werd ik op de proef gesteld, wat aarde in lust en geweld
Hun ware aard was door de eeuwen heen als een goed geheim bewaard
Doch mijn positiviteit ontfermde zich over deze negativiteit
Hun…
Herboren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Dromen worden mij ontnomen, daarvoor zijn illusies in de plaats gekomen: “Hallucinaties van zielsreïncarnaties"
Een ceremonie in perfecte harmonie
Engelen in afwachting van hun ontkrachting ontdoen zich van hun vleugelen en beteugelen
Herboren met gezang, zijn ze niet langer in bedwang.…
Levensloop
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 114 Gaandeweg word ik in contact gebracht met degenen die mijn pad kruisen
Sommigen zullen afwijken van hun koers, anderen nemen liever een omweg
Wie durft het aan om deze baan gade te slaan?
Voor deze levensloop zul je toch op je intuïtie moeten vertrouwen
Nee, geen doodlopende straat, welke weg volg jij?
Dit spoor met ongekende spanningen eindigt…
Der vrouwen moed.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.044 Buite' in de heldre wereld vol bewegen
weefden de mannen hun glanzende taak,
zij vulden saam de uren tot de zege,
de ogen ware' op hen als op een baak.
Zij stonden in 't sterk licht, om hen het rennen
van vijande' en der vrienden krijgsgezang;
Hoop wiekte rond op glanzend-groene pennen,
zij voelden haar suizen tegen hun wang…
Leer stil zijn en leer niets doen en leer wachten:
poëzie
3.0 met 6 stemmen 976 Leer stil zijn en leer niets doen en leer wachten:
't geheim der sterken school altijd daarin,
dat zij zich instelden op lange drachte' en
intoomden d' ongestuime dadenzin.
Niet 't wachten der praatgragen zij het onze,
die, sprekend aldoor over wat zal zijn,
intussen inslurpen als grage sponzen,
met lijf en ziel de hete levenswijn…