59 resultaten.
Lijsterbessen
gedicht
3.6 met 23 stemmen 12.104 De dichtkunst beoefenen is
met de grootst mogelijke zorgvuldigheid
constateren dat bijvoorbeeld
in de vroege morgen
de lijsterbessen duizenden tranen dragen
als een tekening uit de kindertijd
zo rood en zo veel.
Uit: Geluk is gevaarlijk.
Een keuze uit de gedichten 1999-2005
Rainbow Essentials, 4e vermeederde druk, april 2005.…
Maaltijd
gedicht
3.3 met 19 stemmen 18.456 Het was Kerstmis, we zaten aan tafel en we wilden
een aangename, liefst literaire conversatie
daarom zei ik: vrienden, we weten dat de materie
op ons bord en in ons glas kan vervluchtigen
in ons lichaam tot pure poëzie
maar wisten jullie dat onlangs ook is gebleken
dat op poëtische wijze heerlijke gerechten
kunnen worden gemaakt…
Moedertaal
gedicht
3.2 met 41 stemmen 24.636 Misschien slaapt er nog iets diep in je hoofd
iets van de taal van je moeder
want taal kan slapen - je probeert te bedenken
wat je droomde terwijl de droom alweer verdwijnt
in een steeds donkerder wordende schemer nog
voor je de woorden ervoor terugvindt
bij het woord moedertaal zie ik een oude foto
een schemerdonkere slaapkamer en in het…
Onder de appelboom
gedicht
3.5 met 83 stemmen 25.999 Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te…
Oorlog
gedicht
2.8 met 18 stemmen 20.989 Terwijl het verhaal wil dat het verteld en
voorbij is - maar het breekt af
zeker, het is mij verteld en verteld
maar nog
ik zie die grijze beduimelde foto
maar nog is het gras weer groener dan gras
en de bloesems weer witter dan bloesem
in die grijze tuin moet het oorlog zijn geweest
in die man, in die vrouw, dat kind
in dat grijze gras…
Oude gezichten
gedicht
3.4 met 36 stemmen 21.065 Oude vrouwen, zij kunnen soms even
glimlachen, even gezichten hebben
als oude schilderijen.
Ineens weet ik hoe mooi zij zijn geweest,
hoe ik naar hen heb verlangd.
Maar wat terugkeert in hun gezichten is
voorbij, oud goudgeel licht
over die mooie wereld die er nog is
maar alleen omdat zij er was.
---------------------------------
uit…
Paarden ver weg
gedicht
3.4 met 14 stemmen 5.180 Paarden ver weg, met dit vergezicht
heb ik et moeten doen. Ik heb niet geweten
dat ik onder hen graasde en was.
Nu ik weer paard ben, af en toe, zoals nu,
is mijn lijf zwaar en gelukkig geworden van al
dat gras. Het is vreemd om te zijn wie je bent,
een paard ver weg in de wei.
Zij heeft me gevraagd hoe het onder de mensen
was. Geen mens…
Plaatsen, passages
gedicht
2.8 met 58 stemmen 20.538 Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.
Zomer, nu alles in me terugkeert
zie ik het paard weer, liggend
met gestrekte benen, als was zij
dood, met wieltjes, en de grijze, veel
te dikke buik, waaruit een kraai pikt,
dons en haren…
Roeiboot
gedicht
2.9 met 19 stemmen 12.459 Waarom moet ik blijven kijken
naar die ansichtkaart - een roeiboot
hij ligt op de rimpelende spiegel
van een avondhemel
verankerd met een dunne lijn
aan iets in de diepte
het is een foto maar je ziet hoe
de boot schommelt en
rukt aan zijn anker
zo moet het altijd te zien zijn geweest
een boot wachtend op zijn roeier
er is gedacht…
Son of a beach
gedicht
3.0 met 31 stemmen 12.968 Zee, het zeer wijde gevoel
van te klein, bijna overbodig
ouder wordende billen waarin
nog iets trilt en schommelt
lopend naar de rommel die hij
heeft gevonden: wier, dooie
vis, slijm. Bukt, tot waar
het wit wordt tilt de wind
haar jurk op: zacht vlees. Kijk
naar de zee.
-------------------------------------------------…
Stilleven
gedicht
3.5 met 36 stemmen 22.701 Zij kunnen van elkaar niet worden
losgemaakt. Geheimen zijn ongeneeslijk,
de duisternis onder haar rokken,
de armoedige broek bij haar dood,
de knoop in zijn zakdoek gevonden,
het machteloos lid op zijn lijk.
Oude man levend met het portret
van een vrouw, oude vrouw levend
met het portret van een man:
zoals ze keken in een lens.
------…
Tegen het krakende hek
gedicht
3.6 met 26 stemmen 13.788 Zo stonden wij tegen het krakende hek,
zo buiten de wereld als paarden.
Het was weer aarde, gier en soir de
paris, een avond van waar en wanneer.
In mij kwamen vergeten regels omhoog,
zachte op nacht rijmende landerijen,
maar jij fluisterde: hier, hier is het
het fijnste, waar je nu bent, waar je nu
bent met je handen. Zo lagen we tegen…
Toen de nacht
gedicht
3.2 met 60 stemmen 26.032 toen het licht van de nacht
duisternis was
het licht van de nacht
ons onzichtbaar maakte
en wij alleen nog stemmen waren
op een bank in de tuin
toen de nacht ons omgaf
en meenam in de duistere vragen
wanneer en waar en wie
toen de nacht een geheim was
dat met de nacht verdween
-------------------------------
uit: 'Toen ik dit zag…
Tuin
gedicht
2.8 met 61 stemmen 7.517 Ik zit voor het raam en zie
hoe de tuin niet is veranderd
voor haar ben ik niet weggeweest
de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht
het is vreemd te bedenken dat zij mij
niet kent, zich mij niet herinnert
na al die tijd dat ik hier niet was
ik de tuin was vergeten, zij voor mij
niet bestond, is zij nog helemaal als toen
hoezeer ik ook…
Tuin I
gedicht
2.8 met 46 stemmen 19.655 Ik zit voor het raam en zie
hoe de tuin niet is veranderd
voor haar ben ik niet weggeweest
de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht
het is vreemd te bedenken dat zij mij
niet kent, zich mij niet herinnert
na al die tijd dat ik hier niet was
ik de tuin was vergeten, zij voor mij
niet bestond, is zij nog helemaal als toen
hoezeer ik ook…
Tuin II
gedicht
3.5 met 26 stemmen 12.172 Dit is het heden, ik zie het, ik zit hier:
voor het raam en zie het heden waarnaar
ik ben teruggekeerd, naar wat er altijd
geweest is - al die tijd waarin ik er niet was
er is niets gebeurd zegt de tuin in het raam
de bomen, de vogels, de zacht waaiende
struiken, het gras, het bleef allemaal zijn
wat het was, er is geen verleden hier
wat…
Vertrek van dochters
gedicht
3.8 met 78 stemmen 23.807 Ze moesten inderdaad gaan, ik had het gezien
aan hun gezichten die langzaam veranderden
van die van kinderen in die van vrienden,
van die van vroeger in die van nu.
En gevoeld en geroken als ze me kusten,
een huid en een haar die niet meer voor mij
waren bedoeld, niet zoals vroeger,
toen we de tijd nog hadden.
Er was in ons huis een wereld…
Vertrek van dochters
gedicht
2.4 met 249 stemmen 40.197 Ze moesten inderdaad gaan, ik had het gezien
aan hun gezichten die langzaam veranderden
van die van kinderen in die van vrienden,
van die van vroeger in die van nu.
En gevoeld en geroken als ze me kusten,
een huid en haar die niet meer voor mij
waren bedoeld, niet zoals vroeger,
toen we de tijd hadden.
Er was in ons huis een wereld van verlangen…
Voorjaarsgedicht
gedicht
3.0 met 64 stemmen 26.829 Deze lente gaat het toch weer
over jou hoewel ik er langzaamaan
wel moe van ben
moe van regen, wind, flarden
bedrieglijk blauw in de lucht,
vage beloften van het einde
van de kou.
Ik weet wel dat ik toch weer
van je hou, maar moeizaam soms,
met dat doelloze
van vogels die er van lijken
te houden in regen en wind
te blijven rondhangen…
Wandeling
gedicht
3.9 met 39 stemmen 22.853 Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen
de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel
we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen
----------------------------------
uit…
Wandeling
gedicht
3.4 met 28 stemmen 14.547 Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen
de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel
we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen.
----------------------------------
uit…
Wat is geluk
gedicht
3.5 met 60 stemmen 24.106 Omdat het geluk een herinnering is
bestaat het geluk omdat tevens
het omgekeerde het geval is,
ik bedoel dit: omdat het geluk ons
herinnert aan het geluk achtervolgt het
ons en daarom ontvluchten wij het
en omgekeerd, ik bedoel dit: dat wij
het geluk zoeken omdat het zich
verbergt in onze herinnering en
omgekeerd, ik bedoel dit: het geluk…
Water
gedicht
2.6 met 43 stemmen 11.684 Als met water zelf, met de gedachte
spelen dat je ooit en eindelijk
zult weten wat het is.
Het is regen geweest, een rivier, een zee,
hier was het, hier heb ik het gezien
en zie ik water en weet niet wat het is.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…
Wie
gedicht
2.9 met 17 stemmen 11.996 Wie zal de vriend zijn van mijn vriendin,
de baas voor mijn hond, het kind in mijn jeugd,
de oude man bij mijn dood, wie zal dat zijn als
ik het niet ben? Jij? Ach kom, jij bent niets
dan twee ogen, die zien wat ze zien, jij
bent niets dan het uitzicht: een zon schijnt,
een appelboom bloeit, een stoel staat in
het gras; vreugde, verdriet, weet…
Zijn jas
gedicht
3.1 met 19 stemmen 11.273 Mijn vader J was nog maar net
gestorven toen mijn moeder A
zijn nieuwe regenjas voorzichtig
van de kapstok nam. Pas eens,
zei ze, hij was er zo trots op.
Daar stond ik dan en voelde
aan de mouwen en bij het sluiten
van de knopen hoe dood hij was
en hoe ver weg mijn jeugd. Oud
en zwak zou ik worden, in deze
plooien zou mijn huid gaan hangen…
de landmeter
gedicht
4.3 met 13 stemmen 6.314 Het is niet alleen onverschilligheid, in zekere zin
is het misschien zelfs wel liefde die hem dwingt,
er is geen paradijs zonder rentmeester.
Hij is gelukkig met het landschap, maar gelukkig
met het zoeken, coördinaten wijzen hem zijn onzichtbare
plek, zijn utopie is de kaart, niet de wereld.
Hij wil weten waar hij is, maar zijn troost is…
die mooie beloften
netgedicht
3.3 met 16 stemmen 8.733 De grazige weiden, de stille wateren,
ik heb ze gezocht en inderdaad
gevonden, ze waren nog mooier
dan mij was beloofd,
prachtig.
En in dit liefelijk landschap de zoon
van de maker, aan een boom genageld,
maar geen spoor van geweld
of verzet, alleen maar
vrede, rust.
Zijn lege ogen kijken het landschap in,
om zijn mond spelen…
voorjaarsgedicht
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 13.707 Deze lente gaat het toch weer
over jou hoewel ik er langzaamaan
wel moe van ben
moe van regen, wind, flarden
bedrieglijk blauw in de lucht,
vage beloften van het einde
van de kou.
Ik weet wel dat ik toch weer
van je hou, maar moeizaam soms,
met dat doelloze
van vogels die er van lijken
te houden in regen en wind
te blijven rondhangen…
want
gedicht
3.1 met 35 stemmen 22.349 ook van wie je het niet
meer ziet, het nooit meer
zult weten hoe het was,
uit de resten van plooien
en rondingen, het skelet
van polsen en enkels, dons
en slijmvliezen, woorden
en zwijgen, uit alles wat
er over is, het gewone,
blijft alleen de vreemde
zekerheid van dat meisje
dat er niet meer is.
----------------------------------…