Alle inzendingen van Sarissa

Onbekende wegen Je zal ze ooit inrijden Want men kan nieuwe dingen Toch niet blijven mijden…

Ik zie twee sporen Een van god en een van mij Zoals het zou horen Staat god aan mij zij Maar in de zware tijden En bij alle problemen Tijdens mijn lijden Is er een spoor verdwenen Dus ik vroeg aan hem Waarom laat u me alleen En ik hoorde van zijn stem Ik draag je door die tijden heen.…

Wegen die ik niet ken Ik zal ze ooit inrijden Want het onverwachtse Dat kan men toch niet mijden…

Ik zag een meisje Zittend op straat En zie hoe een traan Haar oog verlaat En ik kan het zien Haar huilende ogen Ze zullen nooit Voorgoed opdrogen En ik zie De blauwe plekken En al haar pijn Die haar zal nekken Maar ik ben bang ik durf het niet En loop weer weg Van haar verdriet En de dag erna Dezelfde straat Hoor ik het geluid…

Zijn kleine voetjes in het zand Zo lopen zij langs de waterkant En kijken uit op zee Alleen nog maar de kleine stapjes Nog niks begrijpend van opa’s grapjes Lopen ze met z’n twee En zo zie ik hoe de tijd Deze mooie herinnering slijt En ze er straks niks meer van weten Want het kind niet oud genoeg Voor hem is het nog te vroeg Om dit…

Als ik ze zie, die kinderen daar Hun leven zo anders, het is zo naar Want als ik ze eens goed bekijk Vechtend voor hun koninkrijk Door het zand naar de brug Met wapens op hun tere rug Vol geladen om te raken Want die kinderen daar meemaken En niet veel ouder dan een jaar of tien In het leger en bovendien Zonder ouders want die zijn Neergeschoten…

Ik heb geen zin om U te zeggen Uwe heer of uwe vader Want ik vind god niet bijzonder Maar gewoon heel aardig Waarom moeten we moeten doen Wat er in de bijbel staat Nee ook zo weet ik wel Het verschil tussen goed en kwaad En moet je perce bidden Met je handen over elkaar Je kan hem toch ook wat kwijt Zonder handen, probeer het maar…

Vroeger was ik, gewoon nog ik. Ik was misschien wel klein, maar het was heerlijk om mezelf te zijn. Gewoon zoals ik was deed ik wat ik wou. Had ik nooit gedacht dat ook ik groot worden zou Ik werd steeds ouder en die dingen van toen, als met blokken spelen kon ik niet meer doen. Dat was voor de kleine niet meer voor mij. Een vanachter…