101 resultaten.
niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Er is veel meer
ooit dan nu
vroeger en later
er is veel meer
daar dan hier
verder links en rechts
hoger en lager
elke ervaring
is verbinding
van herinnering
met verwachting
vroeger aan later
voorbij gaan
aan komen
inzoomend
komt alles nader
ingezoomd
lijkt alles groter
uitzoomend
worden we nietig
uitgezoomd…
Museum
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 54 Een museum
is een gebouw
met een inrichting
als herinnering
aan wat ooit was
en nooit meer mag
een museum zou
zo de herhaling
van die grote fout
moeten voorkomen
nu gebeurt het toch
wie weet ze nog
de namen van
de slachtoffers
en van de daders
van beiden zijn
de namen anders
hoeveel musea
zijn nog nodig
wereldwijd…
Dwarrelende gedachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 135 Soms dwarrelen gedachten neer,
die ‘k opvang en voor jou noteer,
die ‘k rangschik in grammatica,
spelspelend met fonetica.
Betekenis heeft zomaar geen zin,
als ik er mijn logica in spin.
Ik weef een web van woorden
vol verrassende akkoorden.
Soms dwarrelen emoties neer,
die ‘k vasthoudend voor jou fixeer,
componerend in harmonica…
Mars in allemaal tinten bruin
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 71 eerlijk gezegd heb ik nog nooit
een mens gezien van wie de huid
gitzwart is en eerlijk gezegd
het tegenovergestelde
ook nooit iemand van wie de huid
spierwit is ik heb echt alleen
mensen gezien in allerlei
gradaties van natuurlijk bruin
bruinverbrand soms in de zomer
eigenlijk zijn alle mensen
dus gewoon bruin voor velen is
dit vervelend…
Beven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 Ik sta bevend
met mijn leven
in de hand als ik
Iets te hard knijp
verkruimelt het
een windvlaag
is daarna genoeg
om de kruimels
in wind te verwaaien
ik kus daarom
waar niemand kust
zonder te verdraaien
geen lage lust
waarom kan ik niet
regenen van verdriet
waarom lukt dat
mij steeds maar niet
en blijf ik beven…
Denkend in taal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 43 Denkend en schrijvend in taal
zet ik klanken in betekenis
zend ik mijn boodschap uit naar jou
mijn lezer en mijn luisteraar
voor wie het allemaal
een hoorbaar teken van leven is
ik speld jou nooit iets op je mouw
zoekend naar het eeuwige waar
ik heb mijn best ervoor gedaan
om jou met mijn gedachten
mee te laten voelen
denk jij…
Eruditie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 285 Eruditie
Zo zou het kunnen zijn.
Inspirerend inzicht informeert
en eloquent geformuleerd
gegoten in hongerend gehoor een
bijeenkomst op het forum
van wijsheid, zich lavend aan deze bron,
een revelatie als een rijzende zon,
velen zich koesterend in diens schijn.
Ja, zo zou het kunnen zijn.
Een man, een vrouw, alleen een stem
om…
De poëet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 386 De timmerman timmert, de smid smeedt
en wat doet beroepshalve de poëet?
Hij zaait woorden in terzinen en kwatrijnen,
laat daarmee zijn inzichten ons beschijnen
en oogst in verzen voor ons troost.
Breng daarom op deze dichter
die onvolprezen gemoedsverlichter
op een vast moment een toost.
De woorden gezaaid door de poëet
verzachten…
Alles stroomt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 195 Alles stroomt altijd omlaag
water, mest en modder.
Alleen de laatste wel wat traag.
Ook dan eindigt elke klodder,
meanderend en gestaag
komend van de hoogste top,
in de sedimentaire laag
uiteindelijk ergens onderop.…
Nieuws
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 273 Ik droom en denk vrij.
Mijn gedachte is ‘t woord
van onze grote partij
die in onze vrijheid
de lastige leugens
vakkundig smoort
voor ‘t grote geheugen.
Zo beschrijft elk woord
een vastgesteld feit.
Feiten zijn waarheid
en feiten zijn geweten.
Machtigen met kennis,
wie gaf hen die macht,
hebben haar gesleten
in gewelddadige schennis…
Stilstaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Ze draaien gestaag
in eindeloze kringen
herinnerend aan
de onontkoombare
omloop van ons bestaan
de eerste wijst snel
op iedere tel
de tweede traag
op de diepere laag
de derde draait daar
dwingend tussenin
ze gaan elkaar
voortdurend voorbij
niets kan het verduren
of gaat er tegenin
zo rijgen seconden
tot minuten…
Ketens
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 99 Als tot kleur gemaakt bepaalt
als tot haar gemaakt bepaalt
als tot ogen gemaakt bepaalt
wie en wat wij moeten wezen
wie mogen waar dan wonen
wie mogen waar dan werken
wie mogen waar dan leven
met dochters en met zonen
werken wonen tot je dood
of tot je te vroeg omvalt
mogen dat alleen de sterken
zijn we pas dan waarlijk groot
hebben…
… niets te vrezen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 331 iemand keek
altijd mee
en wist alles
wat je deed
sprak je aan
na je dood
maar vroeger
kon je altijd
je verbergen
in berouw
en dan had je …
iemand kijkt
altijd mee
en weet alles
wat je doet
en rekent
direct af
beschermen
van leven
als je niets te
verbergen
hebt, heb je …
beeldschermen
beschermen
verbergen…
Zwaarden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Ideologie en religie
zijn beide een zwaard
dat aan twee zijden
broeders zal doorsnijden
voor wie in haar naam strijden
voor bloed en bodem
een waarheid van hogerhand
voor de claim op het land
bloed dat de bodem doordrenkt
onschuldig bloed
dat is gekrenkt
in naam van een waarheid
kinderen van Abraham of Ibrahim
verwant tot…
Kinderen voor die anderen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Zo vaak denk ik nog steeds aan jou
die een tijd mijn liefste kind was
dit pril geluk kwam mij als vrouw
helaas niet zo heel goed van pas
daarom moest ik je laten gaan
mijn lief je ging naar een ander
oneindig pijn van jouw bestaan
want je werd een buitenlander…
Als de ondergang van de zon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 bij het ondergaan van de zon
sta ik peinzend op een perron
vanwaar die ene trein terug
al in het middaguur vertrok
ik heb alles achter de rug
niet langer telt voor mij de klok
en goede plaats in een wagon
bij het ondergaan van de zon
vele landen heb ik bezocht
en de steden daar bekeken
nog zo veel meer heb ik gekocht
voor ik hier…
Wapens van woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Ideeën uit gedachten
worden de woorden
en krijgen de krachten
die allen bekoorden
die de werkelijkheid
uit ijle niets vluchtig
als de eeuwigheid,
als de lucht sublimeert,
klagend noch kluchtig,
stolt, uitholt of verteert.
't Woord wordt vlees.
In naam van 't woord
worden zonder vrees
weer mensen vermoord.
In ijl trillende lucht…
Een moeder huilt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Een moeder bleek
zij huilt een beek
die striemend stroomt
naar het zuinige licht
kronkelend en droomt
haar gevoel eindigt
in oneindigheid
van oceanen
van in lange tijd
verzamelde tranen
zon en zee en zand
begrenzen de wereld
iedereen een kant
grenzen van de wereld
huilend leegt haar hart
Ideologie vervormt
denken en verstart…
De kust
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Grijs groeit de lucht
en vloeit zich aaneen
met de grijze golven
van de zee aaneen
tot aan de zichtbaar
wolkende horizon
door wind bedolven
krijsen meeuwen daar
in buitelende vlucht
kolkend en brekend
omwoelt de branding
en beukt de barrière
van de verzanding
veilig brengt de kust
voor het volk een teken
na de grote misère
het…
Rokjesdag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 268 Mijn bril zet ik op voor
het fenomeen dat door
de lentezon verleide vrouwen
de wereld laten aanschouwen,
zich bloot gevend boven de knieën
daarmee prikkelend de fantasieën,
want met het verhogen van de temperatuur
stijgt de zoom, waardoor moeder natuur
ons toont wat gebleekt was in de winter,
nu hunkert naar pigment
en bijna elke jonge…
Examen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Zwijgend zwoegend zitten examinandi
op vragen en opdrachten
hun hersens te pijnigen zonder confidentie
om met intellectuele krachten
de eindstreep definitief te passeren
na jaren van woordjes en wiskunde leren.
Een stoel kraakt luid, als die ‘t maar houdt.
Een pen krast rigoureus door een grote fout.
Een kandidaat vraagt om meer papier…
Liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Liefde is in wederkerigheid
een offer brengen als de tijd
daarvoor is gekomen
je kunt in liefde
niet blijvend dromen
je kunt in liefde voor elkaar
niet blijvend leven
in een roze roes
zo gretig gegeven
als ziek of zielezeer
zo zeer zichtbaar
op de drempel staan
om het geluk daar
weg te dwingen
geluk is zo klein
zo haast onzichtbaar…
Bij de deur naast de mat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 bij de deur naast de mat
staat een paar schoenen dat
met stil staan beloond
sporen op zolen toont
bij de deur naast de mat
die de zolen verschoont
bij de deur naast de mat
staat het paar schoenen dat
een droef symbool is
van veranderde mode
de stellige voorbode
van nutteloosheid
bij de deur naast de mat
bij de deur naast de mat…
Vakantie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 234 Op het zonnige zand
van het stralende strand
pogen bleke blanken
in het lachende licht
van de zomerse zon
op een kleurig kleed
tot Afro te verkleuren
hun wens is te bruinen
van tenen tot kruinen
en blond beige te vullen
met kroezende krullen
niet velen zullen
van kleur verschieten
een vakantie vindt
men gewoon genieten
men zal…
Laatste vlucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226 Mijn gedachten vliegen en vluchten
in grenzeloos gerede geruchten
naar de verste verten
als vogels heen en weer
en strijken in verre gehuchten
naamloos nederig ter neer
ze smullen van de verste vruchten
van eindeloze ziedende zuchten
zo worden woorden
in gezangen vol verlangen
naar de bronzen herfst
hunkerend neergelegd
vergezel…
Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 De tijd tikt zich
stap voor stap
van de kalender af
tot het laatste blad
valt verscheurd
leidt zij lijdend
naar het licht
bespiegelend
zij zoekt en speurt
naar inzicht
alles tikt voorbij
mijmerend
wijs wikkend
vol verwachting
die ezel droeg
zijn zalige last
toch niet te vroeg…
managen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 pro-actief zijn jeukt mij te veel
synenergy sluit mij steeds kort
focussen maakt me heel scheel
zet mij zeker niet in mijn kracht
dat is waar ik agressief van word
want dan ga ik steeds harder slaan
maar laat je mij werken zonder klacht
dan heb ik gewoon mijn beste baan…
Sergeant-majoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Haar billen in een strakke broek
beroerden mij door en door
haar borsten in een badhanddoek
daar waren geen woorden voor
zij zat naast me in de hoek
bij ons op het kantoor
zij typte brieven ik hield boek
de tijd trok een diep spoor
in mijn zucht naar haar bezoek
zingen wij ooit in koor
want zij die ik zo naarstig zoek
wordt mijn…
Beest
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 vergeef mij ik kon niet anders zijn
dan ik in het leven ben geweest
het was voor menigeen niet fijn
want ik was werkelijk een beest…
Overdenking
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 bij de kist
van zijn opa
overleden
na een ziekte
vroeg een kind
eens onbevangen
hoe het was
om dood te zijn
zijn vader gaf
als antwoord
staande naast
het open graf
dat hij dat
toch eigenlijk
ook niet zo
heel goed wist
en zei daarom
waarschijnlijk
is dood zijn
hetzelfde
als nog niet
geboren zijn
dus is het niets…