Alle inzendingen van Walter Tack

Vriesganzen trekken in V vorm verder naar hun uitverkoren Zwin.…

Een roedel wolven sluipt langzaam door de toendra op zoek naar hun prooi.…

Zigeunerwagen bivakkeert op stuk niemandsland slechts op vier wielen; Rijd over Gods akkertje, met heimwee naar violen.…

Het beeldhouwwerk toont alleen maar de stenen waarneming van de buitenkant. De binnenkant ongemoeid laat voor de beitel. Een denkend teken als fragment moment versteend. In de beginne een brok beeld van oeroud arduin. Beeldig geheugen naar wie passeert en denkt.…

Als de angst langs de voordeur bij mij komt schuilen om mijn schaduw te beschermen dan vecht ik of vlucht ik naar het onbestaande als weggevoerde uit mijn nachtmerrie langs de achterdeur naar buiten aan de angst ontsnapt…

Met open armen ontsluiten de geliefden hun geborgenheid achter gesloten deuren en een bloempje voor het raam. Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Mijn herinneringen tekenen tekst op een blanco blad de ongeschreven letters van mijn moeder. Blij met een hof vol bloemen schreef ze woorden in ongedwongen ogentaal, met lettergrepen in een welbegrepen vertrouwd verhaal. De woorden op mijn voorhoofd geschreven: Gods zegen en beware, die beelden zijn mij bijgebleven. Ma, nu duim…

Mijn voeten voelen nog de gloed als het water is weggeëbd en de schelpjes blootgelegd uit rimpelend zand geschept. De duinen nog onvervuild voelen de wind waaien naar de landelijke polder weg van de glooiende golven. Boven het bruisende bruine schuimende sop schuift scheerlings een meeuw naar haar zeeluchten kajuit.…

Duizend dichters en nog geen VERS gesneden brood. Duizend dichters en nog geen RIJM op mijn ruiten. Duizend dichters geen gat GEDICHT in mijn regengoot. Duizend dichters en eindelijk een dicht-STUK.…

Hoe zalig is het, nog een kleine nachtmuziek bij de laatste dans.…

Er hangt een wasdraad buiten; maar een vogel die passeert heeft er iets gedeponeerd, dit zomaar zonder fluiten. Geen vuiltje meer aan de lucht, alleen de wasvrouw ja die zucht.…

Hoe lieflijk zijn de voetjes van de verpleegstertjes die zonder kloppen de kamertjes binnenkomen. Hoe lieflijk zijn de voetjes van de poetsvrouw die tussen twee dweilen in een lieflijk woordje brengt. Hoe lieflijk zijn de handen van de vroedvrouw die als allereerste het kindje in moeders handen legt.…

een haiku is als een japanse kerselaar die vol bloesems staat…

De kleine neushoorn mag wandelen met mamma in de dierentuin.…

De kat en de muis. De kat at een stukje kaas de muis keek er naar.…

Elke dag plukte ons moeder zelf de bloemen uit haar eigen tuin.…

Waarom is de vuilbak van de minstbedeelden leeg in een stad vol vuilnisbelten? Waarom ween ik niet als ik tranen zie bij mijn broeder? Als ik kijk naar het kruis waar Hij al het verdriet van al de waaroms in zijn lijdenschaal legt en zegt: Vader waarom hebt ook Gij mij verlaten?…