Alle inzendingen van Wim Rhebergen

Lente Gegarandeerd,`t zit in de lucht ik voel het aan mijn water. De lente komt er nu toch aan dat merkt ook kat en kater. De kakkerlak,de rode mier, het ijskonijn,de padden zien weer de zin van het bestaan nog meer dan ze al hadden. De pissebed en regenworm, de egels die ontwaken willen al heel voorzichtig een nummertje gaan maken…

`k Ben helemaal niet goed in sport, want kom aan adem steeds te kort, was er maar sport in heel hard boeren of over `t weer te ouwehoeren en over politiek te lullen met and`re aardse onbenullen, dan had ik prijs, al ben ik oud en kreeg beslist olympisch goud.…

Wanneer ik eens de vensters was, de vensters van mijn ziel, dan merk ik plots waarom het Licht bij mij niet binnen viel. Daar op dat venster zat het vuil, van vele,v ele jaren, en als ik het bijtijds niet was, dan blijft het zich vergaren. Ik zie terwijl ik bezig ben, de ruit zat bijna dicht, ik haal de spons er over en ik zie weer het…

Mijn kat was weer vannacht van huis en kwam al waggelende thuis. Er zat van alles in zijn baard, had voor dessert een muis bewaard. Was nog een beetje in de war, want hij kwam uit de katerbar.…

Een koekoeksklok uit Deventer, die had te veel gedronken. Men had haar in het stamcafé steeds maar weer ingeschonken. Nu kan ze bij het hele uur niet uit haar woorden komen en heeft ook reuze moeite om bij de plee te komen. Leer dit nu van een koekkoeksklok: om niet van slag te raken moet u na een,twee borrels het drinken liever staken.…

Nu heb ik ook het groot probleem als deze en ook gene, wanneer ik mij te douchen sta, zie ik mijn lange tenen. Buiten de legitieme vraag: ´hoe krijg ik aan mijn sokken´? en schoenen die als kano`s zijn, hoe die nu aangetrokken? De dokter die ik heb bezocht, die stond er van te kijken, hij zei: ´pas op uw schoenen, wanneer u staat te zeiken…

Ik heb er weer zo'n zin in, Te schoppen tegen schenen, Op lange tenen trappen, En pootje haken benen. Ik heb er weer zo'n zin in, Recht voor hun raap te zeggen, En als het even kan, Het loodje laten leggen. Ik wil ze ook zo graag Eens op hun nummer zetten, En al wie mij belaagt, 'k Maak met hem korte metten. Ik geef ze ook zo graag…

Ik zit hier in mijn achtertuin en zie het gras steeds groeien. Het schijnt dat ik het maaien moet, ach had ik maar wat koeien. Dan hoefde ik niet achter de maaimachien te lopen. Het gras lag dan geconcentreerd in verse koeienhopen. Echter bij nader inzien wil ik daar toch niet aan. Ik wacht maar op de tuinman, die komt uit Ispahaan.…

Er was er eens een wrattenzwijn, dat wilde niet meer wrattig zijn. Het roeide zijne wrattensnuit door wrijven langs de bomen uit. Spoedig zal van dit wrattenzwijn, zonder een wrat, zwijn over zijn. Voortaan was het nu niet meer wrattig, maar werd instede vreeslijk kattig. `t Verdween uit lexicon en taal, want zwijn alleen dat stond er al.…

De honden,in het algemeen, de kleinen en de groten, behoren,zoals ik het zie, tot onze lotgenoten. In veel gevallen is hij daar, om ons steeds te bewaken, hoewel de volksmond duid`lijk zegt, ,,moet hem niet wakker maken. Toch wordt hij ook van ouds alom, voor zijnen trouw geprezen, dat geldt zowel voor herders, als voor de pekinezen.…

Na 65 jaren nu eindelijk pensioen. Maar kijk ik naar het schijntje, waarmee ik het moet doen. Dan voel ik uitgeknepen en in mijn recht verkracht, genomen bij de ballen, en halfweg afgeslacht. En al die viezerikken, die zitten op het pluche en zelfs nog durven zingen, wiej goat nog neet noar huus. Ik laat mijn leven niet meer door dat stel…

Appel Mijn naam is Sientje Appel, verwant aan Appel Moes. Ik ben een nette dame, niet losjes in de bloes. Hoewel,als ik daar hang, zo tussen alle blaren, is het toch reuzen moeilijk, mijn lusten te bedaren. Ik knipoog naar de peren en pruimen bij de beemd, en hoop dat er een pisang komt, dan ga ik lekker vreemd.…

Er is een land, ver weg en woest gelegen, van mensen zonder duimen aan hun hand. Ze leven er misschien al vele eeuwen, en zijn ook bovendien aan ons verwant. Men leeft er in het algemeen gelukkig, naar ons begrip, dat moet u wel verstaan, je hoort de Duimelozen ook niet vloeken, omdat men nimmer op zijn duim kan slaan. Wanneer de Duimeloze…

Een kerkrat, die ontkomen was aan Hamelens rattenvanger, bezocht de doopsgezinde kerk, in Noorwegens Stavanger. Daar het daar in Stavanger zo akelig koud kan wezen, ging hij al na de ochtenddienst thuis bij afhaal-Chinezen. Eten was er in overvloed en ook veel sterke dranken, de kerkrat at en dronk zich vol, wie moest hij daarvoor danken…

`k Snij voor mijn vrouw de rodekool, waar eens de kinderen uit kwamen, die baren we vandaag gewoon, dat is veel mooier, Amen. Hoewel als ik de kool bekijk, en ruik haar verse geur, de blaren prachtig in gelid en donkerrood van kleur, dan is het wonder dat ik zie, al snij ik haar kapot, in deze stomme rodekool, de vingerprint van God.…

Hier zit ik samen met mijn vrouw, haar naam is Arend Jan, gezellig op ons leren bankstel, met wijn, daar houdt ze van. We zijn nu al een jaar getrouwd, en een gelukkig paar, er was op onze huwlijksdag geen weigeramtenaar. We willen ook als ieder stel een familie gaan stichten, dat is nu ook al mogelijk, met neven en met nichten. De…

In`t Land des Laechelns regent het, op goeden en op slechten. De humor valt daar uit de lucht, met bakken,schuin en rechte. Een paraplu die kent men niet, men loopt met open mond, daar in de humor stortbui, dat houdt hen zo gezond. Spreuken 17:22 Operette van Franz Lehar…

Ik heb mijn kop verloren, geen been om op te staan, moet op de blaren zitten, met mond vol tanden staan. `k Ben bij de neus genomen, en ook een hak gezet, een oortje aangenaaid, krom gelachen van de pret. Ook heb ik niet een schouder, waar op men huilen kan. Maar wel iets in mijn maag gesplitst, `k word er zwartgallig van. Dan heb ik nog…

Zit u maar in de stoel en doe uw mond maar open, dat was ik niet gewend, spreektijd moet je toch kopen. Daar zie ik in uw kies een vreselijk groot gat, het is zo groot als wat, in `s lands begroting zat. Ik zal nu even boren, zonder verdoving dan, u als belastingplichtige, is toch gewoon daaran. Nu zal ik het gaan vullen, `k gebruik…

Daar zag ik ze zitten, de zingende zaag. Ze zong wel wat vals met een stuk in de kraag. Maar voor ik iets zeg, tel ik even tot tien, want een zingende zaag laat haar tanden ook zien. Psalm 96:1…

Een kikker met een spraakgebrek En dikwijls sprak voorbij zijn bek Hipte vrij door het boerenland Picknickte aan de waterkant Daar sprak hij met de boerenknecht Maar die verstond hem uiterst slecht En zond hem maar naar juffrouw Loes Die had ook heel wat in de bloes Maar leerde hem het ABC En van de slag bij Heiligerlee Daarbij kwam ook nog…

Zomer in Holland Nu het weer lekker zomer is, zie ik mijn buurvrouw zitten, daar achter op haar klein balkon, in`t zonnetje te pitten. Ze is van top tot teen gehuld, in zwarte draperieen, en is een heuse moslima, met twee verborgen knieen. Vroeger,was dat heel anders, toen gaf ze zich nog bloot, maar dat is nu veranderd, want Allah is…

Techniek Techniek is toch zo mooi met moertjes en met boutjes. Maar mooier is het nog met mannetjes en vrouwtjes. Het is alles zo mooi, perfect gefabriceerd, het past als Piet in Griet en alles loopt gesmeerd. Nu wil men wel proberen twee bouten te verbinden, veel maklijker is nog het NOS journaal voor blinden. Wat ik maar zeggen wil,…

Wanneer in`t bronsgroen eikenhout de bladeren gaan vallen, word ik steeds weer herinnerd aan onze jaargetallen. Bij bomen komen blaren weer, zodra het voorjaar wordt, maar ik zit met een kale kop, kom haren steeds te kort. Aha, één ding heb ik toch voor bij bomen in het bos, ik zit nog vol met streken, die laat ik op u los. Daar ik…

Helaes Pindakaas Ik ween om kansen, in de knop gebroken en voor het eindsignaal, in bloei vergaan. Ik ween om doelpunten, die niet ontloken en portugees, dat men niet kon verstaan. Gij kwaamt, en `k wist-gij kunt het niet bereiken, ik had het al gezien, gij komt in`t nauw en roerloos zit ik de tv te kijken, tussen oranjebier en ook het rood…

Met elke dag een draadje heb ik zo door het jaar, bijna niet te geloven, een hemdsmouw bij elkaar. Nu zal ik voor de andere mouw een jaar moeten gaan sparen, zo wist ik door de jaren heen hemdsmouwen te vergaren. Hierdoor kreeg ik een groot probleem, met anderen vergeleken, om toch uit al die mouwen mijn handen te gaan steken.…

Wat waren ze prachtig, die meiden van toen, Marietje De Schele, die gaf je geen zoen. Voor velen was ze de eerste keus, alleen als we zoenden, beet zij in je neus. Dan Marieke de Groot, die had alles wel, om je aan vast te houden in de carrousel. En Joke van Vliet, die vree toch zo lekker, maar niet te lang, want ze zette de wekker. Ook Nel…

Wanneer je 18 jaar wordt, zal Rutte jou verwennen. Een boekje over`t Vaderland om je afkomst te herkennen. Het kon wel eens heel anders zijn, dan wat je had gedacht. Dat hangt maar af van wie het schrijft en is er aan de macht. De omslag van het boekje, dat wordt waarschijnlijk rood. Zodat het sprekend lijkt op wat eens Mao bood.…

Al ben ik bijna tachtig, `k geloof in Sinterklaas. En ook de Zwarte Pieten, de helpers van de baas. Plotsklaps kom ik er achter, dat Pieten negers zijn. Die Sinterklaas geroofd heeft, speciaal voor het festijn. Nu ging ik toch eens kijken, hoe of dat werk`lijk zit. En poetste eentje met wat Dreft, toen was hij plots`ling wit.…

Daar in het Teutoburgerwoud leefde een slakkenjager, hij legde op de slakken zout, of ze vet waren of mager. De slakken hadden elk toch wel een eigen signatuur, dat is toch wel het mooiste van moedertje natuur. Maar slakken kwamen er te veel, ze teelden vrees`lijk aan, de jager werkte zich kapot en is toen dood gegaan. Moraal: Voelt…