119 resultaten.
Parijse daken
gedicht
3.7 met 6 stemmen 7.873 Ik kreeg een hotelkamer met openslaande
deuren. Zesde verdieping. Jij, al anderhalf
jaar dood, zat tegenover mij. Ochtend.
Een zeer lange neger bracht ons ontbijt,
hij glimlachte. Tussen ons in schikte ik
kopjes en messen. Ik schoof een croissant
op je bordje, hier, dat vind je lekker, kletste ik.
Gaan we naar warenhuizen, paleizen
of gewoon…
Zij kwam, verschrikt, uitdagend, onverwacht
gedicht
3.7 met 3 stemmen 6.865 Zij kwam, verschrikt, uitdagend, onverwacht
en wankelde mijn armen in en zag mij aan
ik zag haar ogen vochtig, donker en verleidend staan
in een vermoeid gezicht – zij bleef de ganse nacht
en stamelde mij toe dat zij een offer bracht
aan mijn verlangen – en brak in tranen uit
en lachte schamper, roekeloos en luid –
het was een vreemde trieste…
Misverstand
gedicht
3.5 met 29 stemmen 6.612 ze is de weg niet kwijtgeraakt
ze heeft zich niet vergist
ik zal het steeds herhalen
zij wou zichzelf verdwalen
omdat ze hier de weg niet wist
ik zou haar kunnen vinden
als ik dat werkelijk wou
als ik maar niet zo bang was
dat ik zelf verdwalen zou.
--------------------------
uit: Chrysallis, 1978.…
Papierland
gedicht
3.2 met 17 stemmen 6.466 Krakend neerzitten en kijken
naar wind op een foto. Hoe
de geketende dansers buigen op rij!
Wij waren tien en wilden naar zee.
Melkzuur in de benen, blaasbalg
in de keel. Storm blies tranen
over de wangen, schelpengruis
knapte onder onze banden. Wij
trapten ons achteloos een weg.
Groen, blauw, wit namen we
voor lief; zintuigen werkten…
Een menigte
gedicht
3.6 met 8 stemmen 6.233 Verbaasd merkte de moeder
dat zij een menigte werd.
Binnen enkele dagen was het
gebeurd, bleek zij uiteengevallen
in een waaier van vrouwen.
De weerloos-blije liep daar
van haar geheugen te genieten;
de verslagene, die snel op weg
wilde naar welke dood dan ook;
de trieste die er niets van begreep,
die alleen zachte vlindervleugels…
Stuwmeer
gedicht
3.3 met 7 stemmen 6.209 Toen de dam klaar was
begon het water te stijgen.
Kilte ving aan in de berg-
wand. De bomen begrepen
niet hoe zij stikten in wat
hen lief was. Vissen kwamen
te zwemmen in de wijngaard.
Schreeuwend breken mijn kinderen
het gladde watervlak. Ik wil
hen roepen: acht niet de pijn
van tekort, maar vrees de on-
keerbare kracht van…
Fantoom
gedicht
3.2 met 8 stemmen 6.037 Het is een woord voor pijn die geen
bestaansrecht heeft; je lijdt aan
een afwezigheid, je snakt met hart
en huid naar wat er eerst nog was.
Wat afgesneden is dringt zich bedrieglijk
op, je strekt je armen blind naar
de verzaagde voet, een leegte,
het verdwenen kind. Het is een naam
voor wat zich voordoet in de zestien
meter van de ziel:…
Ineens
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.878 Ineens was ik het vermogen
om warmte vast te houden
verloren. Nu de kinderen
het huis uit zijn, snoof ik,
ja, ja. Ik kroop onder steeds
meer dekens. De kachel
loeide. De warmste van ons
tweeën kon mij niet meer
verhitten. Ik rilde en
huiverde alsof ik oog
in oog stond met de dood.
Wat ook zo was. De dood
en ik stonden op een…
Vrienden...
hartenkreet
4.1 met 57 stemmen 5.764 Echte vrienden,
blijven vrienden
en laten je nooit gaan,
daarom heb ik
in mijn agenda
zo weinig namen staan...…
Lente
gedicht
2.9 met 12 stemmen 5.725 Het klein hoefblad hield ik vroeger
scherp in de gaten. Wanneer, waar,
of het al. Ook de kale witte klaver
en later de rode met de roestplekken.
Wij schrokken nergens voor terug
met onze manden en spaden. Weide
stond in plaggen voor het keukenraam
te sterven, te snakken naar water.
Nu kweekt mijn zoon zijn geurend
riet op het balkon.…
Typologie van de drenkeling
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.573 Ze klimmen aan de uitgestoken hand de kant
op, kijken langs je heen; op weg weer, als zij
waren toen ze in dit nat abuis verzeilden. Dank-
bare schimmen die zich sluiten als het water zelf.
Soms brengt de dreg sereen en willoos materiaal
in vreemd geplooide stof. De dood als regisseur
van stilstaand beeld drapeert het water dat
vibreert boven…
Tamboer
gedicht
4.0 met 7 stemmen 5.386 We horen hem wel, de tamboer in de verte,
maar luisteren niet. De maat van zijn stokken
bepaalt onze stappen. Ook nu. Verwijlen
wil ik bij een wals van vroeger, een dans,
kind op de arm. Het spant ondraaglijk
tussen toen en vandaag. Aan de mars valt niet
te ontkomen. Woedend doe ik een greep
in de muziekdoos van het geheugen, waar
haar te…
Krimp
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.713 Hoe de dagen mij ontkomen, steeds
waait er een nieuwe tegen het raam.
Een somber kind in de keuken eet
niet meer uit mijn pannen. Zeldzaam
is het oude leven dat voelt als immer.
Intussen verwaaien mijn uren, ze zijn
de echte, wat tegen mijn raam slaat
is het echte leven, het huidige,
dat van mij, dat van mij eet.
-----------------…
Mijn zoon
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.708 Mijn zoon stormt door het huis,
een roffel op de trap. Hij is
zichzelf een motor. Het lied
dat in hem leeft ontsnapt hem
soms. Ik hoor hem zingen
op de gang en zwijg.
's Nachts is hij bang, hij twijfelt
aan zichzelf, aan ons, de wereld.
Ik neem hem in mijn arm
en zonder spreken vaag ik
de oorlog weg en kinderkanker,
mijn eigen dood, het…
Vrij
hartenkreet
3.3 met 15 stemmen 3.628 Vandaag ga ik weg
En voel de zon in mijn haar
Eindelijk vrij om te zijn wie ik ben
Wie dat is, maakt me niet zoveel uit
Want ik heb vrienden die van me houden
Blauwe luchten zijn boven me
Mijn bruine haar is overal
Ik sla mijn vleugels uit
Het is mijn kans om te schijnen
Om te onderzoeken
Zoveel meer om voor te leven
Rijd naar de disco…
De stad herboren
gedicht
4.6 met 15 stemmen 3.491 Liggend ontwerpt hij het stadsdak, prent
het patroon van bladloze takken tegen fel
blauw in zijn brein, dat bloemkooltje, leeg
nog en klein. Waakzaam ontvangt hij licht
en lawaai, zonder oordeel. Honden, motoren,
een boor. Ik duw zijn wagen en merk hoe hij
schift, niet meer schrikt, scheidt wat hem boeit
en wat niet. Hij verovert de woorden…
Lief
netgedicht
4.5 met 19 stemmen 2.407 Mijn huid fluistert
dezelfde woorden
die jouw lippen spreken
als het verlangen
uit haar schaduw treedt
en teder
de liefde
aan zich bindt.…
Bejaard
hartenkreet
2.8 met 16 stemmen 2.236 Bejaarden heb je in soorten en maten
en op een dag, ben ik het ook.
Dus liefste vlucht nu het nog kan.
Vlucht nu we nog dansen,lachen en praten,
vlucht voor het grijze spook.
Want wat krijg je dan:
Gemier en gemeier, gezeik en gezeur.
Zo doof als een kwartel, dement als een deur.
Lekkende blazen, verzuurd tot het bot.
Verbitterde dromen,…
belletjes
hartenkreet
2.6 met 35 stemmen 2.199 de ballen in jouw boom
wil ik zijn
van die rode glanzende
of de poedersuiker
op jouw oliebollen
klef en zoet
maar het liefst
ben ik de belletjes
in de champagne
waarmee je klinkt
op een goed nieuw jaar
en dat je dan even aan me denkt
als ik over je tong dans…
Waakzaam
gedicht
2.7 met 6 stemmen 2.189 De roffel van zijn hart waarschuwt
het kind dat op de schommel tolt
en zweeft. Hij knikt zodra het landt.
Het denken houdt niet op. Als zij
gaan liggen in de nacht weeft hij
een net van aandacht om het huis.
Gedachten jaagt hij ver voorbij contract
en kruising. Al het onverwachte is
een nederlaag die slim wordt bijgezet.
Niets moet hem…
DE SPIN
gedicht
4.0 met 8 stemmen 2.129 Die zilveren deinende schoot,
mijn liefste, dit maagdelijk gave net,
dit gruwelijk schone huwelijksbed,
dit vangzeil van de dood -
ik heb het gesponnen tussen de bomen
en tussen de zon en de aarde
en al waar ik ontwaarde
je zoet-zoemende dolersdromen.
Ik vang je op in mijn wiegelend bed
O wond in mijn maagdelijk net
O liefste verloren in mijn…
Alzheimer
hartenkreet
3.8 met 8 stemmen 1.772 Daar komt de bus, ik pak m`n kaart
en ga weer naar hem toe.
Ik zie hem zitten voor het raam,
hij "leest" maar weet niet hoe...
Dit is de man die jaren t`rug
mijn steun en sterkte was,
met wie ik trouwde, kind`ren kreeg,
nu morst `ie op z`n das...
Hij kijkt me aan maar ziet me niet,
ik pak zijn oude hand
en streel hem maar hij kijkt verbaasd…
Waar ben je nou?
hartenkreet
3.9 met 12 stemmen 1.772 Waar ben je nou?
Ik kan je niet vinden,
Waar ben je nou naartoe?
Net als ik je nodig heb,
ben je me moe.
Waar ben je nou heen gegaan?
ben je dan nooit geweest wie ik dacht dat je was,
heeft die persoon dat nooit bestaan?
Ik zie je wel,
maar je bent het niet,
nu zie ik geen liefde meer in je maar alleen maar verdriet,
waar is de oude jou,…
Vriend
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 1.634 Op d`automatische piloot,
in een andere dimensie,
leefde ik een tijdje,
zonder doel, zonder intentie.
Gevangen in een vacuüm,
geen uitweg en geen licht.
Struikelend en op de tast,
ging `k steeds op mijn gezicht
maar
plotseling was daar die stem,
die zei : “geef mij je hand,
ik trek je uit die donk`re put,
gewoon over de rand”!
Het duister…
Weg
hartenkreet
3.9 met 12 stemmen 1.615 Weg wil ik,
weg van jou,
weg van de persoon waar ik zoveel van hou.
Weg van de pijn,
weg van het verdiet,
voordat jij het ziet.
Als dat alles weg is kan ik weer normaal leven,
en jou opnieuw mijn glimlach en vriendschap geven.…
zijn ogen
hartenkreet
4.1 met 17 stemmen 1.503 Zijn ogen een zee,
Om in te verdrinken.
Een zandwoestijn,
Om in te verdwalen.
Een eindeloze verte,
Om mezelf in te verliezen.…
Onware Liefde
hartenkreet
3.8 met 13 stemmen 1.406 bijna een jaar,
sinds het sprookje begon,
verblind door liefde,
levend op een rose wolk,
dag na dag,
week na week,
de liefde leek eindeloos,
maar uiteindelijk liet je me toch in de steek.
zonder reden,
kapot was ik ervan,
tranen vloeiden dag en nacht,
nu zie ik je was het niet waard,
ik heb te lang op je gewacht.
je hebt nooit geweten hoe…
Geluk
hartenkreet
3.7 met 9 stemmen 1.268 Als geluk
niet als glas
zo breekbaar was
maar hard als steen,
zou je dan alleen
al voorzichtig zijn?
uit angst
voor de pijn
als het je raakt...…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.267 hartverscheurende pijn,
het zit diep in mijn bloed,
duizend vragen in mijn hoofd,
ik weet niet wat ik er mee moet.
een gevecht tussen hart en geweten,
ik kan geen antwoord krijgen,
op de vragen aan mezelf,
over alles blijf ik maar zwijgen,
ik wil de waarheid niet weten,
het kan niet waar zijn,
ik moet het vergeten.
waarom doe ik de dingen…
Vlindervleugels
hartenkreet
4.6 met 14 stemmen 1.239 Leer mijn vlindervleugels dansen
op de melodie van jouw gedachten
die mij leiden zonder woorden
als een paso-doble van de geest.
Dans om mij heen met gesloten ogen
en bespeel het verlangen
van mijn lerende vleugels,
onze ziel zo verbonden
zoals zij nimmer verbonden
is geweest.…