Alle inzendingen van c

Succesverhalen zijn geen succesverhalen omdat elk verhaal tegendelen kent. Een eerlijk faalverhaal is een waar succesverhaal.…

We zijn een nano van de energie. Fragmenten van stoffen zijn wij, waarvan onze aarde leven maakt. Zonder elkaar te kennen, herkennen we elkaar. Ik zie je lief bestaan. We herkennen stil bewustzijn, dat onze hemel van liefde is. Voelen hetzelfde heimwee. Een wonderlijke droom, zie ik zo vaak dromen. Bedroefd weer gaan.…

Helemaal niets heb ik gedaan. Open ben ik geworden alsof. Alsof ik leeggelopen ben. Wat troebel was werd helder. Tegenstrijdigheid vrede. Openstaan is alles, wat ik heb gedaan. Gedachten zag ik. Zag ik verdampen. Wolken zag ik drijven, en weer verder gaan. Alleen liefde blijft. Liefde in mijn hart. Liefde in ons leven.…

Dat spullen spullen zijn. Mensen mensen. Namen namen. Dieren dieren. Zonder naam. Hoe mensen kunnen denken, alleen wanneer dat nodig is, kunnen we van dieren leren. Woordeloos weten die hoe. Hoe ze zonder misverstand, niet zonder conflicten, samen samenleven, en verstaan. In den beginne waren namen niet. Woorden zijn wapens geworden…

Er is niets van waarde zeker. Niets om ons aan vast te klampen. Onzekerheid is de enige zekerheid, die voor al wat leeft bestaat. Alleen echte liefde blijft. Wie illusies los durft laten, kijkt naar de werkelijkheid. Ervaart wat bewustzijn is. Ziet wolken gaande komen, gedragen door de wind. Wie begrijpt dichters goed? Wie luistert naar…

Wanneer de waarde van kapitaal, van middel tot einddoel wordt, wordt ons aller rijkdom armer. Worden rijken sneller rijker. Armen armer dan ze zijn. Verslaven wie rijker zijn. Blijven alle slaven slaaf.…

Liefde wil vrijgevochten worden. Liefde die in kooien leven moet, blijft geen ware liefde meer. Wordt eenzaam. Is angst. Gekooide liefde is nooit trouw. Vrije liefde blijft altijd trouw, aan vrienden en vriendinnen. Vrije liefde leeft tijdloos open. Liefde laat alle harten kloppen. Laat ons woordeloos voelen ... We houden van het leven…

Biologen die BIO niet begrijpen, vergaren nog meer BIOkennis. Superplanten noemen ze onkruid. Superdieren bestrijden ze dood. Liefhebbers hebben dieren lief. Sommigen schrijven gedichten. Over fijne, lieve supermensen, die zo BIOecht als dieren zijn. Vele dieren leven in hokken. Ontelbare mensen in kooien, die ze zelf niet durven zien…

Waar vindt u ze nog in leven ? Mannen, die sigaren roken. Vrienden, die koffie drinken. Mannen, die dichters lezen. Het liefst van al, alleen. Hij, die nu Ed. Hoornik leest. Over Het Menselijk Bestaan. Waar zijn ze toch gebleven ? Vrouwen die van liefde spreken. Godinnen die nog goden zoeken. En samen moedig angst verslaan.…

Duiven die liefdesbrieven brengen, vergeten hun afzenders nooit. Postduiven keren weer terug. Weer en wind trotserend. Zoals zalmen moedig zwemmen, stroomopwaarts vechtend, naar hun geboortebron. Liefde zoekt steeds weer liefde. Liefde die je losgelaten hebt, komt altijd weer retour. Het is zuivere verlatingsangst, die bange mensen…

Wanneer onbegrepen vaderen, als beer ontmanteld worden, breken hekken rond bossen. Zo breken wilde beren los. Wanneer onbegrepen mannen, als vaders worden begrepen, zijn alle moeders blij. Mannen, laat namens hen niet na, om spelend kind te blijven. Vergeet nooit wie u liefde gaven. Bemin al uw Madonna's. Blijf uw liefdes trouw.…

Critici die maar één ster geven, beoordelen slechts zichzelf. Ze kennen de dichters niet. Ze doen zichzelf tekort. Twee sterren waarderen moeite, die dichters zich getroosten. Een derde ster eert gedichten, die proberen doel te treffen. Vier sterren zijn gerechtvaardigd, wanneer woorden lezers raken. De vijfde ster eert perfectie.…

Ziekgeworden oude bomen, die mensen omzagen, kunnen doorleven. Willen niet dood. Oudgeworden gezonde mensen, worden te vroeg afgeschreven. Kunnen heel goed luisteren. Worden slecht gehoord. De overlevingkracht van de natuur, is natuurlijk verbazingwekkend. Wat bomen van nature kunnen, staat alle mensen te wachten, wanneer ze geluk hebben…

Welk mens klopt zijn eigen hart? Waar komt die energie vandaan, die ons hartebloed laat stromen? Wie is het die het voor ons stolt? Wat mensen denken dat het is, is het zeker niet! Het is een wonder dat ons beleeft. Dat we wonderen zien en dienen, is wat ik, Homo sapiens, dichter, helemaal niet bevatten kan, maar wèl kan proberen. Proberen…

Dieren zijn echt, oprecht en tof. De meeste mensen denken dat. De meesten denken oprecht, dat mensen geen dieren zijn. Dat alleen mensen denken. Mensen zijn gewone dieren, die prachtig acteren kunnen. Acteurs die ons doen geloven, dat we oprechte mensen zijn. Mensen die goed doen alsof.…

Wanneer je machtig bent, en macht verdampen laat. Wanneer je geld verzamelt, en eenzame rijkdom deelt. Wanneer je gezond bent, en kinderen helpt en heelt. Het is zuivere moederliefde. Het zijn moeders die zorgen, dat een grootgeworden man, zijn vaderliefde delen kan. Mannen zijn kinderen gebleven, die in liefde verwekken willen. Vaders…

Zeven jaren zijn omgevlogen. Mijn oudgeworden lichaam, werd geheel vernieuwd, terwijl mijn ego sliep. Ook mijn geest werd aangepakt. Gedachten werden afgebroken. Betere updates geïnstalleerd. Feiten tot inzichten verheven. Geen molecule bleef op zijn plaats. Een gerenoveerde dichter werd ik, die ik niet eerder ben geweest. Die ik dus…

Voor een dichter is mediteren, kijken naar een kauwtje, dat mediteert. Dichten is achter woorden zien. Is elkaar werkelijk ontmoeten. Is een zenleraar ontdekken. Is voorbij woorden gaan. Is aanwezig durven zijn. Is wonderen zien. Is bestaan.…

Achter een succesvolle man, staat een lief jongetje, dat gehoord wil worden. Achter menig sterke vrouw, staat een meisje dat huilt. Sterke vrouwen en grote mannen, beseffen samen, éénsgezind, waarom onbegrepen kinderen, alleen geen liefde vinden. Weten, dat zonder de contrasten, van donkerzwart en stralend wit, liefde niet verschijnen…

Elke pasgeworden moeder, wordt een geliefde Madonna. Elk pasgeboren kind, aanbidt een godin. Elk meisje wil Madonna worden. Jongetjes een kleine Jezus, die zijn moeder zoekt, maar, nooit zijn Madonna vindt.…

Mensen leven als egootjes, op een eenzaam bolletje, waarvan er meer zijn, dan zandkorrels, van een strand. Mensen denken onvoorstelbaar. Zo kunnen we gaan denken, dat we erg eenzaam zijn. Dieren denken dat niet, denkt een dichter. De dichter ligt nu in bed. Hij waant zich eenzaam. Alleen, vannacht. Onbegrepen. Hij denkt na. Hij schrijft…

De kooi waaruit ik vlieg, is ons vertrouwde thuis. De wereld van waaruit, wij mensen leven. Onze kooi heeft me geleerd, hoe waardevol vrijheid is. Vrijheid deed me beseffen, wat de pijn van liefde is. Zoals pijn me liet voelen, wat de waarde is van geluk. Vanuit de vrije ruimte voel ik, dat onvoorwaardelijke liefde, de zin van ons aller…

Ik zag onze toekomst zojuist, in onze vriendschap groeien. In ons beider punt van rust. Koffiedrinkend bij Boot, in het hart van Baarn. We spraken vertrouwelijk. Over liefde in ons leven. Over wat pure onzin is. Wat werkelijk waar. Ik proef goedheid in cappuccino. In ons vredig samen praten. In elkaar willen begrijpen. Zelfs in het samen…

Wie zich mens wil voelen, is van harte van een partij, die ons aller leven dient. Alle planten. Alle dieren. Alles inclusief. We worden levenskunstenaars. Vrienden en vriendinnen. Politici veranderen. In biofielen. Samen leden van één Partij, die ondernemend liberaal, sociaal betrokken en dus, zéér democratisch is. Gelovig in geluk.…

De ideale vrouw die ik zoek, heb ik niet kunnen vinden. De ideale man die ik ben, evenmin. Vreemdelingen vond ik, die ik helemaal niet ken. De liefste vrouw, die ik een beetje ken, is de liefste moeder, voor onze kinderen. Mijn eigen moeder, hield echt van me, onvoorwaardelijk, zoals ik ben. Ideale mannen zijn trouw, zoals honden…

Naar voorbijgaan verlang ik. Nu nog niet. Niet vandaag. Nog niet voorgoed. Voorbij donkere wolken gaan. Gedachten zien verdampen, tot zuivere levensenergie. Tot ware liefde. Voorbij zorgen, haat en pijn. Naar waar aards bewustzijn, ons aardse lichaam overleeft.…

Een onschuldige mug, die ik zojuist geslagen heb, bezorgt me schuldgevoelens. Bloed op de muur bewijst, dat ze me wèl gestoken had, maar haar schuld was dat niet. Door mijn opzettelijke toedoen, kan ze geen eitjes meer leggen. Mijn bloed is onontbeerlijk zoet. Ze is nu dood maar leeft nog. Voor straf geeft ze me jeuk. Slaap kan ik niet…

Eenzame gedachten loslaten. Alleen maar denken indien. Indien dat echt nodig is, misschien. Pieker alleen over piekeren. Laat gedachten waaien. Waaien met de wind. Laat je vlieger vliegen. Laat de vliegers los. Doe dat niet alleen. Laten we dat samen doen. Laat vliegers maar vliegen. Laat zeilers fijn zeilen gaan. Het maakt niet uit…

Ons lichaam vergeet niet, wat mensen vergeten zijn. Onze onvermoeibare harten, die moedig kloppen blijven. Hersenen beschermen ons. Kunnen voor ons denken. Ons korte leven lang. Denken we dat wij dat beheersen? Kunnen onze gedachten denken, dat we elkaar besturen kunnen? Dat het ons ego is? Eigenmachtig zijn. Mensen. Ik? Wij? Leven…

Verlangen naar waar het anders is. Naar waar je zelf niet woont. Heimwee naar elders. Ver weg van huis. Ver weg van beslommeringen. Van spinsels in ons brein. Wat is het toch zalig, om hier niet te zijn. Wat is het toch goddelijk, om thuis te mogen blijven. Storende geluiden verstillen, in onze spontaan verstilde tuin. Wat is het toch…