136 resultaten.
Lege kamers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 ik zal mijn stappen matigen
mijn handen leggen
op je lichaam
je levende lichaam
je dansende heupen
en ik noem je naam
in de lege kamers van dit huis
ik zal kijken naar mijn rusteloze handen
ik zal je zien en denken
aan de duizend kleuren
op je vragende huid
ik zal je strelen voor ik ga…
Knipoog
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 237 hoog te belopen treden eindeloos
de duinen, het strand, de zee
veel zee die wacht, het troostende water
zie ik je drijven op zachte golven
naar het schip met de drie zeilen
naar de verre dunne lijn
naar de zakkende zon en je zwaait
maar ik kan het niet, armen die weigeren
mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer
er is veel wat ik…
Piranha
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 203 mijn lieve kleine piranha
jij dook diep in de zee
altijd in de diepe zee
je brak mijn kluisters
open naar vrijheid
je schonk ze aan de zon
je hield me nooit tegen
in mijn liefde voor de regen
die op mijn dromen viel…
Huidhunker
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 196 nu de nacht zich ontvouwt
zal ik je ondergaan
als een vlinder in zijn liefde
liefde van een dromenvanger
en de lange zoektocht
naar nieuwe letters
nu je mijn huid verlaat
valt het witte doek
sterft het applaus
raak ik je zonder spiegels kwijt
huidhunker een killer
winter verlangt naar lente
hoe vermijd ik deze meligheid
ik wil…
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…
Een nieuwe taal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 321 de taal om met de ontslapene
te praten bestaat uit zwijgen
oog in oog niet spreken
in stilheid alles ondergaan
ik kan huilen zonder tranen
jij kon ooit lachen mét
maar ik voel mijn oude winterhart
en in mijn borst is het koud
bij het verre noorderlicht
zullen eeuwen anders zijn
dagen als vervreemde vrienden
voor animus en gezelligheid…
Voorgoed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 150 hoe jij almaar won
dacht ik nooit aan verliezen
maar voorgoed ging je…
Missen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 275 planeten blijven blind, verkruimelen tot niets
er is de vrees voor zwarte gaten
nooit zie ik de achterkant van de maan
nu dit huis te groot is voor zo weinig woorden
onvermoede geesten de dagen verlammen
de klok stilstaat, de scheurkalender onaangeroerd
weet ik dat jij de sterren niet meer tellen zult
omdat ook sterren sterven, omdat jij…
Avond
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 weer valt de avond
plichtsgetrouw raap ik hem op
ik kan niet zonder…
Het nest
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 186 vertel me niet
van de buitenbeulen
ze slaan het merkteken
van de rode dood
ze lachen in jouw ogen
kom nu in mijn veilig nest
ik heb de takjes glad gevijld
de bodem zacht verdonst
vouw je vleugels
en vlij je neer
hier staan we
in onze vederlichte liefde
als het winteren gaat
de bomen kalend en jij
nog steeds van mij
en ik…
Waar was ik morgen?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 156 het vreemde land
waar namen sterven
mist neerdaalt
je niet meer weet
waarom het nu
te laat is
stopt de tijd
komt nooit terug
zoek naar sleutels
verban de deuren
ze gaan nooit open…
Herleven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 258 vandaag ben ik een schiereiland
ik weet niets van de zee
ik zal niets meer verwachten
verlangen is wat overblijft
als een diefje hangt de dag
in een vreemde lauwe lucht
je mag niet sferisch sterven
zegt de dokter
de zon verliest aan zwaartekracht
ik roep om snelle redding
met een stem vol zachte vingers
omhels ik elke nacht…
Het einde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 621 het pierement speelt
het oudjespaar danst
een zomerregen valt
de dichter is moe
zijn laatste ballade
een weg naar berusting
op het lelieblanke blad
het woord 'EINDE'
als ultieme poëzie
met slotstuk…
Ooit was ik een volleyballer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 259 onder luid gejuich
rake klappen uitgedeeld
het scorebord lacht…
Nachtlucht
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 368 zon rust voldaan
Willem recht zich nauwelijks
hij wacht op nachtlucht
hernieuwt zijn krachten
draagt wat hij liefheeft
en bouwt verhalen
als Babylonische tuinen
van hem leer ik fluiten
maar zingen mag ik niet
Willem houdt
van wrakke woorden
van schimmig tussen lijnen
van bibberaties
op vreemde huid
met glans verslaat hij
zijn…
Zwanenzang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 382 zo mijn dorp zien sterven
de wegen versjteerd
de paadjes te hard
te veel, te vaak, te hoge
muren, de geest uit de fles
vervreemding een winnaar
in dit fatale spel
de rust is dood
mijn hart is dood
waar…
Boomgevoel
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 216 met hardhouten kop
geschorst voor gans het leven
krimpen mijn wortels…
Fabelachtig
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 291 de speelman zit nog op het dak
hij knipt de maan mooi middendoor
het blauwe licht zal blijven
de trouwerij gaat door
buurmans kater zit naast zijn staart
hij vraagt de bruid opnieuw ten dans
en na het liedje Yesterday
mauwt zijn hart in diepe smart:
nooit waren ooit die goeie Beatles
in ons lieve vaderland
de speelman klaart aldra…
Gentleman
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 368 liefde gaf me vleugels
verdriet nam ze weer weg
alleen nog zwemmen zal ik
in afritsbare broeken
en waterdichte schoenen
naar het diepe Engeland
de onbekende overkant
bloemen moet ik sparen
voor zoete zeemeerminnen
omdat zij niet bestaan
omdat ik ze nooit zag
maar wel de zachte dood
in hun mooie ogen…
Het narrenpak
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 420 je merkt het aan de lucht
een rust van licht in late dagen
zo lenig voor het vuistje weg
hijs ik mezelf in narrenpak
en in de leegten tussen regels
kom ik gedichten tegen
een sterveling met koude woorden
verliest gezicht aan zwaartekracht
hij spijkert donkere kamers
kiest de vlucht vooruit
breekt zijn breekbare pootjes
maar hier…
Mijn Grootje en de Grooten Oorlog
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 406 zij was het korenblonde meisje
met sproeten als een sterrennacht
op klompen langs het smalle pad
de lange weg naar het oude dorp
de hemel kraakt, de stilte kruipt
Duitse ulanen op hoge paarden
als moe geplaagde horzels
in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw,
het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld
sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde…
Van liefde en corona
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 437 wat zou ik verliezen als ik nu bezwijk
aan dat wat me zomaar doden kan?
(niet zo veel, enkel mezelf)
wat zou ik verliezen als jij mijn lieve schat
gaat hemelen door dat enge jeweetwelwat?
(alles, meer nog dan een hele wereld)
zo voeren we strijd met wat ons eenzaam maakt
de eeuwige angst van verlaten
en toch jij...
… in poezenkrul op…
De uppercut
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 368 een rake uppercut laat
de orgelpijper duizelen
zijn balg zwelt vervaarlijk
hij ziet hemellichamen
waar hij nooit deel van uitmaakt
als nooit tevoren vergrijpt
hij zich op schandelijke wijze
aan onschuldige sterren…
Kleine koning
netgedicht
3.0 met 110 stemmen 582 het sneeuwt en het sneeuwt
achter het donkere raam
vallen de zachte vlokken
nu opent het huis de nacht
zo lang wil ik wel
jouw kleine koning zijn
in dit weifelend licht
worden de dingen
die er altijd waren
de dingen die ik niet meer zie
ik vraag je, ik zoek je
waar ik je vinden zal
sneeuw zal altijd wit zijn
en de nacht, mijn…
Zwijgen in de woestijn
netgedicht
3.0 met 197 stemmen 583 poëzie, het is dat andere
dat kriebeltje op je huid
een riedeltje in een lied
de glimlach van het meisje
dat vergat hoe mooi ze was
poëzie loopt nooit
door de lange haatstraat
ze wandelt langs het pad
dat langzaam kleiner wordt
ze leert je dansen in de regen
ze laat je wachten
tot de storm te moe is
poëzie is een verzonken rust
een…
Woorden zullen schilderen
netgedicht
3.0 met 46 stemmen 496 de kamer waar mijn ingelijste land
aan muren haakt, legt het zwijgen op
het is er winterstil
ik kijk naar diepe velden
ik kijk naar hoge luchten
al wat hier leeft groeit uit mijn handen
er is geen wereld
er is alleen de dood zegt men
maar mijn kleuren blijven ademen
mijn woorden zoeken zinnen
ze reiken naar ongekende verten
het…
Zal ik het zo vertellen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 422 dat ik de hoog lokkende Jungfrau
in het zuivere Zwitserland
bestijgen mag
(de berg, niet de jongedame)
gewichtloos in wolken
de hemel binnen handbereik
dat ik denk dat god mij niet ziet…
Terugblik
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 434 en nu in deze dagen de zon
hoog aan de koude hemel staat
blikt een man in de spiegel
in de ogen van een jongen
in houtje-touwtje jas
een zachte wereldredder
een lange-afstandzwijger
hij was zo graag de held
met statements geweest
het mannetje van de wereld
maar toen begon het leven…
Klaarheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 482 het is de ochtend die na lange
nachtelijke uren klaarheid brengt
het dorp en het land weer mooier maakt
de vrijheid schenkt waardoor
een heerlijk hogelijk geluk
het zijn de laatste sprokkels jeugd
ze leven in mijn hoofd
ze jagen door de dagen
en mijn bloed kent nog geen pijn
er is de eerste koffie en het honingbrood
de wijze raad van Spinvis…
Ode aan het huis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 als zachte armen in omhelzing
zo is dit huis mijn tweede huid
zuiver als het witste licht
spelen kinderen met het kleine weinige
in hoopvol klarende kleuren
als een groot verrukkelijk geluk
het huis…