inloggen

Alle inzendingen van katty

209 resultaten.

Sorteren op:

Verdrieten

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 39
Woorden worden begraven blz worden blanco blad letters worden verlaten zonder hun lijnen voelt ze naakt ... Ze ontkleedt zich van zinnen nestelt tss de versnipperde hoofdstukken het kaft als deken voelt zo volmaakt... De punt comma´s dansen raken de einders op de notenbalk geen mens zal weten hoe diep of hoog haar dalen haar ziel…

Voel me

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 74
´Je raakt me´ zei ze Warm teder fluistert haar adem waaiert over haar huid tinteling op het topje van haar vrouw zijn ´Ik wil je wel´ zei ze Tergend langzaam knopje per knopje bloot van elk kledingstuk ontbloot In dat ene moment was zij alleen, alleen maar zij, het allermooiste kleinood...!…

Witte vredesduif.

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 52
Ze spuigt haar letters door een trechter, Chaotisch vormen woorden niet te begrijpen zinnen in een wereld waar alleen structuur wordt (h)erkent... Ze giet ze op witte vleugels van een vredesduif die door de verholen klankzwaarte van elk bedacht fragment het luchtruim niet haalt en verslagen onbegrepen aan de grond kleeft... Heeft…

Dolende gedachte

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 85
De zon is wakker, klopt aan mijn raam, een lach een gedachte: 'Ik ben het leven niet. Het leven leeft in mij!' Dwalend door mijn geest als een dolend kind, uitschrijvend op papier: ´Teveel geworden terwijl ik ben!', schrijvend over verwondering, pure verbazing van het ´zijn´ soms wel of niet begrepen. De klank van woorden…

Je raakt

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 205
Jouw ogen vingeren huidvluchtig door de stille ruimte. Je raakt ontroert vervoert haar als een gevleugelde engel in een snuifje Jasmijn van winter tot lente in Mei. Een stiekem vleugje Parfum vlindert zinnenprikkelend doelvrij. Als in een droom vervaag je stervend op haar huid. Te luchtig in hunkering het moment voorbij...!…

Parelend rag

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 74
Grijpgraag betranen parelende dauwdruppels haar huid. Kussend sussend glijden ze over haar zijdeachtige bedradingen. Gele vingers zonnestralen 100 den kleuren reflecterende regenbogen in haar levensweb. De dageraad die eindeloos verzuchtend haar adem inhoudt omhelst beginnend ochtendleven. Ze wacht roerloos op een teken van ontwaken en…

Herfstgeluk

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 69
Buiten ruikt de lucht naar herfstgeluk. Gevleugelde woorden spiegelen de weemoed van een oude zomer. Haar ogen zacht en breekbaar turen naar wolken voorbij drijvend als zeilboten stuurloos.....trekken ze naar het zuiden geruisloos, geen geluiden. In haarzelf verzonken schrijft ze als herinnering een deel van haar verhaal,…

Je vinden

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 70
Ik wil je altijd blijven vinden als het aan mij lag elke dag maar alleen wanneer het vinden ook van jou mag ... al kijkend naar de blauwe lucht tussen de zelf gesponnen witte suiker wolken, al zoekend tussen de miljoenen regendruppels op een druilerige dag, of als de wind die de horizon aftast van de zee en verdwijnt tussen hemel…

Tijdloos intiem

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 159
Ze schuift haar hand tussen haar pillow en haar wang . Huidhonger roept in een trage gesmoorde schreeuw. Haar aanraken is warmte sijpelt via elke porie naar binnen een stukje zelf beminnen. In foetushouding omwikkeld door beddeplooien zakt ze weg in haar beschermende womb. Het raakt, haar aanraken, als striemen van vergeten…
Katty wijns15 september 2021Lees meer…

Stilte

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 139
Ze wandelt met de seizoenen door haar leven. In haar dromerigheid versmelt ze met het vloeibare van een voortdurend veranderende hemel, waarin nog de dood, nog het ebben van de tijd de veelkleurigheid van bloesems bedekken. Haar blik dwaalt over het geblakerde land van zwijgzaamheid, altijd zoekend, eindeloos wegrennend van zichzelf in haar…

Even dragen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 60
Kon ze maar even haar hoofd in de handen van jouw schoot leggen. Jouw kom als drager van haar beleven voelen gedachten. Opgerold in foetus houding omringd door helende energieën... vloeibaar baarmoedervocht waarvan elke trilling als een golf haar celgeheugen zuivert van aardse pijnen. Luchtclusters lichten op ontrafelen de knopen…

Huidhonger

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 56
Ze schuift haar hand tussen haar pillow en haar wang . Huidhonger roept in een trage gesmoorde schreeuw. Haar aanraken is warmte sijpelt via elke poriën naar binnen een stukje zelf beminnen. In foetushouding omwikkeld door beddeplooien zakt ze weg in haar beschermende womb. Het raakt, haar aanraken, als striemen van vergeten…

Geluksmomentje

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 98
Druppelsgewijs Drop , drup, druppel sijpelt de wereld binnen... De eerste ochtengeluiden op de achtergrond ; De haan die kraait. De dorpskerktoren die de eerste uren slaat. De wind die door het raam fluistert en mij in stilte kluistert. Een lied van een kleine pimpelmees eerst wat onzeker en dan minder bedeest komt zijn roep.…

Pittoreske straatje

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 394
En toch kan je ze nog vinden... Die oude vervallen straten met hun eigen verhalen van Miet de dochter van Marie getrouwd met Jan van de visboer en achter het raam op de hoek van de straat de dorpshoer. Enne.... De facteur van toen dronkend zwalpen van nr. naar nr. zijn werk zo goed mogelijk doen. De blaffende straathonden…

Dauw robijnen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 58
Nachtwolken vluchten zwijgzaam. Een koude ochtend-adem zeilt binnen door de ramen en al spinnend rijpt de dageraad. In het traag ontwaken hoor ik de stilte achter mijn stem en overstijg de roes van mijn dromen. Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt haar zoete parfum tussen witte regen vervagend…

Oneindige muze.

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 88
Oneindige muze Ligt niet voor het graaien ook niet wanneer je denkvingerig elk leven uitdagend blijft paaien. tredes overstijgt in leegtes tuimelend grabbelend naar tijd weer een illusie ten spijt. Nieuw geboorte je leeft je sterft wie weet wel 1000 keer dimentionaal beleef je opnieuw elk leven telkens weer ruimte en tijd gaan…

Lentedooi

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 97
Zo peperzoet geurt jouw zijn tussen vlier en beek als een stiekeme droom die naar iets van decadentie proeft. Vijftig tinten ...? Maar ik zweef gewoon tussen beelden van een vergeten winter de koude van ijzige lichtblauwe lucht. Dwangmatig bespeel je mijn gedachten, kunstzinnig en grenzenloos, zonder weemoed geen hapering alleen…

Ochtendwaken

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 119
Terwijl de hemel open plooit van purpergrijs naar geel verkleurt met vegen wit erdoor, net of iemand een stuk stof ontrafelt, priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist. Geluiden, bijna onhoorbare trillingen op de wind, komen door het raam aangewaaid, langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…

Ze luistert

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 91
Ze luistert, verdwijnt waar de wind haar van 't verleden lost. Haar koude adem, pijnen van haar ziel bevriest in het verlangen naar eenvoudig voortbestaan, niet verblind door met nevelen bedamte ramen, ogen als poorten naar haar inner bestaan. Haar schommelstoel schommelt haar voort. De lamp op de tafel gedoofd was het in kamerschemer dat…

Ouderling

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 115
Zijn stap werd traag, al trager dan voorheen, gekromd zijn rug, veel ouder, niet goed meer te been. Men noemt je oud verdriet. Je schuffelt voort tot aan jouw plek... die oude bank. Een traan streelt jouw wang. De tijd, te snel, maakt je bang. De kille winterwind trekt door je botten heen, onzichtbaar draagt hij oud, beroert…

Tussen gevlochten takken

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 70
Takken vlechten zich ineen. Stilte fluistert zwijgend door het bladerdek heen... ' Hemelwater slingert zich een weg in 1000 druppels blad per blad kussend, sussend, strelend.... In de schaduw van haar blik spreekt haar stem tegen het weten. Ze koestert de Liefde als een diamant vanuit ruwheid door het leven geslepen. Ze…

Tijd illusie

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 110
Vanmorgen trok ze haar ochtendjas aan. De vroege winterzon streelt warmte over het land. Ze staat op de drempel om op stap te gaan maar blijft besluiteloos staan en sluit haar ogen, raakt met haar hand een onzichtbare poort aan. Balancerend op een Koord tussen nu en wat komt hangt een fractie van tijd. luttele seconden lijken wel een…

Ze vraagt zich af...

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 92
Ze vraagt zich af wanneer het ouder worden is begonnen en of het leven wel levensecht is? In haar vergeten momenten verwateren de beelden en verdampen in een traan terugblik naar haar oeroude zielsbestaan... Ze verbergt zich in de stilte waarin de dag haar blijft schaduwen zoals de zon die leert haar donkerte te omarmen in de maan…
Katty wijns28 februari 2021Lees meer…

Wachten

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 86
Ze leunt tegen de hemel aan zoekt langs lijnen van dromen de geur van honing zachtheid als zijde de zon die te voorschijn komt uit de nacht wacht en wacht zucht naar tijd der tijden ...…
Katty wijns27 februari 2021Lees meer…

Ontwaken

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 44
Telkens opnieuw breekt de ochtend de nacht, als een eierschaal rond de aarde barst het ochtengloren waaruit het geel als een ronde bol aan de horizon stijgt, de lucht vult met heldere lichtkleuren. Laag per laag ontmantelt ze haar wereld van het donker nacht gebeuren en laat leven weer geboren worden. Het dieren-rijk begroet als eerst het…
Katty7 februari 2020Lees meer…

Voorwinterdagen

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 156
De voorwinterdagen bevriezen in de vroege ochtenden de zonnewarmte boven struiken en graskruid . De lucht hangt zwaar op het land als een soort drukkend blok, onzichtbaar en nevelig massief . De wind, geurend naar aarde, strijkt vluchtig over het koude stervende groen om te verdwijnen tussen de duisterrode uitgebloeide novemberbomen.…
Katty30 november 2017Lees meer…

Iets ontroert...

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 150
Ze begraaft haar hoofd in de laatste zomerbloemen, haar mond gesloten in stille huivering verrast door vragende, smakeloze, vochtige lippen... Wat zoekt ze ? Ze zoekt het koele water dat borrelend lacht naar de bomen die elkander toe fluisteren . Wat hoort ze ? Ze hoort het zachte zilverscheuten klinken onder het groen van het eikenloverenbad…
Katty25 september 2017Lees meer…

Minnen

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 225
Hoe licht of donker ook de schemer vertelt me dat ik de avond word waarin ik dan verdwaal en behoedzaam wacht op lippen die mij zoekend vinden. Ik kom van ver om je woordend gefluister, om je kreunend verlangen, om je vragende warmte die traag, veel te traag zich om mij heen sluit en mij aan jou kluistert, als een stilte die valt…

Strijd

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 74
Hier verwijlen we weer als stormgoden blind in elkander , zwijgend als verloren zielen in mistwolken, wachtend, vragend, vermoedelijk ook argwanend voorbij het beeld van gelukkig zijn starend . Hier liggen we weer dromend van wilde vormen in elkanders handbereik geuren snuivend in onbenutte, voorbijgaande momenten verborgen. Kijken…
Katty15 april 2017Lees meer…

Verloren in behagen

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 93
Ze kon slechts nog zachtjes met haar hoofd heen en weer schudden terwijl alleen maar een stille droefheid rond haar huid plakte als verharde schubben. En een schrapend, schor geluid tussen huig en keel bleef hangen omdat ze moedeloos in oude patronen verzeilde en zich vastklampte aan gekende beelden waarbij ze zelfs aan geuren bleef verhangen…
Katty24 maart 2017Lees meer…
Meer laden...