inloggen

biografie: Jo Gisekin

[Gent 1942 - ….]

Jo Gisekin is een pseudoniem voor Leentje Vandemeulebroecke.

Zij werd geboren als dochter van internist Maurice Vandemeulebroecke en kunstenaar Paula Lateur. Zij bracht haar jeugd door in Machelen aan de Leie en zat op kostschool in Eeklo. Vanaf 1960 studeerde ze journalistiek in Antwerpen en Frans aan de Sorbonne. Tot 1970 woonde en werkte ze in Brugge. Na haar huwelijk met Ludo Simons ging zij in Antwerpen wonen.

Ze voerde een uitvoerige correspondentie met haar grootvader Stijn Streuvels en publiceerde vertalingen van jeugdboeken. Ze debuteerde in Nieuwe stemmen en Dietsche warande en Belfort en publiceerde later ook in het Nieuw Vlaams tijdschrift, Yang en Ons erfdeel. In 1983 bracht de Oostakkerse bibliofiele uitgever De Prentenier haar gedichten Bruidssluier uit.

Haar bekendste publicaties zijn: Ach, hoe sereen en listig de narcissen in april (1977), Als in een zwijgend laken (1984), Quatre-mains (1987) en de bloemlezing Kweeperen in cognac (1996).

In al haar werk staat de mythische en concrete functie van de vrouw centraal.

Haar poëzie werd tweemaal bekroond met de Poëzieprijs van de Provincie Antwerpen (1972 en 1985) en met de Gerard Michielsprijs (1992).

Haar gedichten zijn getoonzet door Vic Nees, Wilfried Westerlinck, Ernest van der Eyken en het pianoduo Kolacny.


Inzendingen van deze schrijver

5 resultaten.

Ach

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 7.194
Ach ik weet wat water is het wier van schaamte en tijdloosheid van terloops plezier. Het haakwerk van liefde is een schichtig motief ternauwernood kunnen jij of ik haar bloem versieren. -------------------------- Uit: 'Het eiland van elkaar', 2006.

Als ik het boek niet had

gedicht
2.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 5.961
Als ik het boek niet had zou ik ánders leven. In de spiegels van het blad zie ik mijn gisteren. de nacht, het zeldzaam tedere van elk verleden dat niet vervaagt nu ik nog alles weet. Ik ken de plekken waar het landschap tot aan mijn voetzool plooit in veel verborgen geuren, de zon...

De liefde geurt naar evenveel

gedicht
2.0 met 145 stemmen aantal keer bekeken 36.149
De harpen hangen als koude koorden in al te naakte bomen en schuifelend aan mijn oor het schuchter snarenspel van bloemen op de akker de krokus wordt geboren de wind hangt zeilen uit. Wat wij zelden horen het rillen van de huid het geuren van de liefde als een blank boeket...

Azuur beklimt ligusterhagen

gedicht
2.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 14.425
Azuur beklimt ligusterhagen en naast de bessenstruik het luie land ontplofbaar haast van hitte de zon hangt in het kraaiennest het asfalt dampt als paardenlucht een rookpluim naar de overkant concerto voor de gulle rozen honingbrood voor bedelaars het staat met vuurpijlen op...
Jo Gisekin11 september 2006Lees meer…

De nacht is veel te groen

gedicht
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 9.993
De nacht is veel te groen om krekels van het blauw te onderscheiden waar is het licht dat leeggezogen weiden uit hun stramme schaduw dwingt? Je hoort geen stilte die luider snikt dan legers meeldraden - ze vechten voor wat licht - schrijf met glazen woorden de scherven op hun...