Alle inzendingen over People's Mayor

's Mayor"…

Het overlijden van van der Laan is geen doodlopende weg maar een blijvende Laan waar wie goed doet goed ontmoet, op DE EBERHARD VAN DER LAAN LAAN en alle overige straten, pleinen, stegen en grachten van Amsterdam!…

The Village People zijn nog eens bekroond Ze hebben, met de plechtigheid als setting In hun half-originele groepsbezetting Een derivaatje van hun act getoond Al hebben ze The Walk of Fame betegeld Hun lot is onherroepelijk bezegeld…

Well, that's the question, lonely people dear Eleanor Rigby was net als Shakespeare…

Dus ach, poor people, reken je niet rijk, Eerst wacht nog die weerbarstige praktijk.…

Kijk naar de mensen die hijgend een weg zoeken in hun ijzeren monsters Kijk naar hun starre blik omdat het plastic van de maatschappij zich in hun gezichten vastzet Kijk naar hun klauwende handen en zie hoe zij met trillende botten graaien in de hoorn des overvloeds Luister tenslotte hoe hun adem sidderend wordt uigedoofd door versmelting…

Maar 'n popi jopi mayor was hij wel Een pokerface die blufte met de brexit Heeft blufpoker gespeeld met eigen exit…

Zwart glanzende koetsen paardenhoefgetrappel echoot vergevingsgezind op verbaasde klinkers pagekopjes mannenbaarden vrouwen baren kinderen meisjes wiegen poppen zij hebben geen gezicht die eigen wereld draait om hun stukje leven voortbewegend bij stilstaan in de tijd zij blijven op het tuinpad en klitten bij elkaar een dorppsjeugd…

Aan jou durf ik me bloot te geven Ook met kleren aan…

'k heb er lang over nagedacht en gekeken en gewacht gecheckt en afgestreept opgevraagd en weggesleept aangevinkt en gemarkeerd zwart op wit en ook verkeerd nagemeten en verkort vergeleken en opgeschort beschreven en afgedaan opgepoetst en laten staan omheen gedraaid en ingekeken veranderd en afgezeken punt en komma's bijgedaan die zijn…

ik denk aan je ik laat je niet meer los dat hoop ik altijd maar toch gebeurt het en verlang ik weer naar je een vreemde liefde mijn liefde voor jou…

Niet klagen, Maar dragen, Want het komt goed. Je moet vertrouwen Hebben in jezelf, Want jij ben bijzonder, Een echt wonder. Zonder jou zou De wereld maar eenzaam zijn.…

Ze spreken doodse stilte maar klinken tumultueus hun woorden zijn haatdragend Ze kijken kritiek met felle, observerende ogen niks dat hun ontgaat Ze proeven van mijn verdriet ze leven van mijn angsten en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid Ze zijn genadeloos ze kleineren me en beangstigen me tot ik alleen maar kan verlangen…

Die en die, die zijn leuk beetje classy people, weet je wel Lui van deze tijd en zo Weet je? je verwacht "ruimdenken" elke keer weer bij de verkeerde geesten Ja, ja achteraf gezien dan. Maar ja, Als je alles van te voren weet? Maar zo werkt het niet, dus Jeetje, kruipen ze toch weer bij elkaar, getver.…

Op aangewezen keuzedagen stap ik uit de orde van mijn werk in de rij voor nuttige verpozing Het graan komt op de zon broedt de korrels uit en kleurt de winter uit onze huid Alles is inbegrepen, extra's kunnen ter plekke geboekt en op gepaste wijze genoten worden in een van de vleugels Zo vliegen we een week lang rondjes in onze dromen…

Innocent people far away, Who can only stay And wait for the day, That they come out to play: “Death without Delay”…

Maleisische moslim-mannen kunnen tegenwoordig scheiden met spoed door 3 sms-jes te sturen, mits genoeg beltegoed, mogen zij hun vrouw voor eeuwig verbannen Het verstoten via sms is nu erkend, dus legaal 't lezen van sms-jes is opeens 'n héél ander verhaal !…

People that thinks they are slimmer, kom uit de droom, word wakker en kijk, wat je ook denkt beter te kunnen, het gaat om je eigen gelijk.…

kwaad, melancholiek Rijt wonden open, maakt van heimwee ziek Het hekelt, hoont, gaat onder haat gebukt Voor hen die zich voor inzicht openstellen De Hollanders kunnen hun geesten scherpen Het boek schuurt langs getormenteerde zielen Van kolonisten, koelies en rebellen En velen zullen wat het stelt verwerpen Erkennen niet hoeveel First People…

Eigenlijk is elk gedicht elke hartenkreet alle geschreven zielenroerselen als een schilderij: een taalschilderij Op z´n minst een mooie lijst waard; een degelijke bijpassende!…

This is The Daily Show Bij Jon Stewart wordt ‘t aangekondigd En de grap is De echte show is lachwekkender Yes we can Yes we can keep Guantanamo open Yes we can work for Wall Street Yes we can torture people without charge The Daily Show Alles voor de show Alles voor het geld Alles voor de macht De VS is democratisch dood De relieken…

hij was mijn vader de man die ik lief had en alles leek in een moment verloren dagen, nachten, maanden eindeloze uren, vervielen in één daar stonden we dan gedrieën, hopend elkaars handen pakkend en met betraande ogen staarden we vooruit mijn besef nog niet gekomen beefde ik in koele hartstocht niets anders dan je aan te staren…

Eenzame vogel hoog in de lucht vliegt hoger en hoger voor zichzelf op de vlucht Geen wolkje te zien alles helder en zacht maar voor zijn eenzame ziel is het donker en zwart Hij heeft alles gezien vloog overal heen maar waar hij ook kwam hij was altijd alleen Er komt geen einde aan zijn eeuwige vlucht want zijn vrijheid ligt hoog…

Lanen lopen dezelfde Weg als wegen Aan de straatkant Dichter bij Paden gelegen Zijn dan jij Bij mij…

Mijn dagen weken Mijn maanden in jaren Mijn weken vermaanden Mijn jaren van dagen Mijn maanden verjaren Mijn wekende dagen Mijn jaren vermaanden Mijn weken en dagen…

Als de dood voor het lijden Slapen gaat, Laat je leven dan voor mij Een weg van straten vermijden. Verfilm mij met ernst En beloop mij, een weg, Weg van lijden…

Lanen lopen dezelfde Weg langs wegen Aan de straatkant, Dichter bij Banen gelegen Zijn dan jij De paden krult, Met vlechten die Ronde routes vult.…

Onzichtbare vleugels hebben me meegenomen In gedachten verzonken staar ik naar het verleden In trance laat ik het over me heen komen Langzaam terugkerend naar het heden Met nieuwe kracht vul ik mijn longen De verse lucht laat mijn hart herleven De pijn lost op die ik altijd heb vedrongen Na lange strijd eindelijk opgegeven Als herboren…

Altijd als ik naar je kijk, als ik goed naar je kijk, dan friemelt en dan kriebelt er zo'n raar gevoel in mijn buik net als een klein groen rupsje dat altijd, als jouw mond tegen me praat of lacht, in een mooie vlinder verandert. Ik denk, ik denk echt dat ik duizenden kleurrijke subtropische maar vooral onverkrijgbare vlinders in mijn buik…

Hoor deze prachtige dieren rennen hoor ze vluchten, voor de duisternis, die, met den avond komen zal, magisch en mysterieus die nacht vol geruchten, dat ongetemd lijkt met sterren door de toevoer van de heldernis. Ze zijn pijlsnel. Een spoor van stof, ongeremd, ’t lijkt wel of ze dit kennen, overal paniek; ’t komt van een gehuil door…