inloggen

Alle inzendingen van metha

870 resultaten.

Sorteren op:

CORONA.....

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 97
Ik wil jouw armpjes weer eens voelen om het niets even lekker kroelen twee handjes héél hoog in de lucht gevolgd door een diepe zucht ik wil die lach weer eens écht horen misschien omdat het zonnetje schijnt ik wil schapen en lammetjes met je kijken zodat het verdriet langzaamaan verdwijnt ik wil mooie bloemetjes met je plukken samen maken…
metha29 oktober 2020Lees meer…

Amsterdam, mijn mooie stad ......

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 82
Mijn mooie stad uit vroeger tijden heeft vergroening binnengehaald Amsterdam wat zul jij moeten lijden voor de doelstelling is behaald Alles maar ook echt alles moet op de schop van noord naar zuid, van oost naar west wij zijn Amsterdam en lopen voorop we doen als groene stad ons uiterste best Er zit geen lijn in opengebroken straten ook…
metha18 januari 2020Lees meer…

Vergeten .....

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 72
Zij spreekt zacht en lacht verlegen ik weet wat er van mij wordt verwacht maar soms, heel soms kan ik er niet tegen is er ineens uit het niets een hogere macht grijpt mij bij de keel en laat letters dansen het verleden raakt even het heden aan mistig worden ooit geboden kansen foto's laten beelden, zwart wit, gaan de namen, de data, ik ben…
metha4 september 2019Lees meer…

Geraakt.....

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 123
Zijn beide oogjes staren twee handjes in zijn schoot verdrietig geraakt zonder gebaren zijn blik zo goed als dood onderweg heeft hij zijn kindzijn verloren al had hij geen deel aan deze strijd zijn wanhoop is geluidloos te horen je "voelt" de pijn in het leven dat hij lijdt zijn wiegje stond op de verkeerde plek geen dag geleefd zonder…
metha23 augustus 2019Lees meer…

Uit het zicht

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 88
Wanneer verdriet de tijd inhaalt herinneringen dagelijks opbloeien zullen dierbaren nooit vergeten worden zij gaan haast tastbaar groeien Wanneer dagen donker worden brandende kaarsjes voor de ramen staan vertellen verhalen bijna beeldend hoe het in 't leven ooit is gegaan Wanneer speciale dagen worden gevierd de ene belevenis de andere…
metha22 augustus 2019Lees meer…

Hartsteen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 173
Zwijgend kijkt zij van licht naar duister geniet van elk mooi moment soms glijdt er een kille huiver wanneer er plots een haas langs rent toch wil zij de kleuren bewaren voor de dagen somber en lang bladert dan peinzend in haar fotoboek vaak met weemoed, soms wat wrang…
metha27 maart 2014Lees meer…

Ogen blik

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 263
Haar ogen vragen spreken, klagen breken, kiezen hopen, verliezen laten schaamte strijden waar lijden door daden het daglicht verloren vergeten, verraden verketterd, verkoren zoekt zij een toekomst vindt dagelijks pijn haar ogen spreken vragen, breken haar wanhoop haar blik haar ogen blik…
metha23 augustus 2013Lees meer…

Vrijwillig

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 135
Langzaam telt zij haar laatste zegeningen langs de krijtlijn blijft zij roepen, haast onmenselijk, als eenling in die grote woestijn, waar de wereld even lijkt te hebben stilgestaan In de verte waar warme luchtgolven spiegelend een verfrissende oase duiden gaat zij op zoek naar haar waardigheid mompelend wil zij behouden, vasthouden, maar…

Kindsheid

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 275
Wil jij mijn geheugen zijn wanneer ik de donk’re nacht vergeet zongevulde dagen over ga slaan ritme en regelmaat niet meer weet Wil jij mijn dierbare herinnering zijn wanneer ik ga graven in vergeten verdriet m’n handen plotseling weer ga vouwen en huilend roep “ik weet het niet” Wil jij de zon en de maan zijn wanneer ik een regenboog aanwijs…
metha4 april 2013Lees meer…

Amanda Todd

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 122
Zij sprak de taal van eenzaamheid gaf pesten vandaag een nieuw gezicht men gunde haar helaas niet de tijd voor ademloos is zij gezwicht Haar donk’re haren, lang gekruld verbloemden het gebroken zijn gelakte nagels, rose, onverhuld verborgen diep innerlijke pijn Geen pad kon haar meer bekoren elke weg was donker en lang in het verleden…
metha13 oktober 2012Lees meer…

Gele roos

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 229
Beide handen gaan langzaam naar het opgestoken haar verdrietige blikken proberen het venster te ontwijken wanneer een spiegel een glimlach om de vele herinneringen laat zien speelt een gele roos aan een struik met de eerste druppels ochtenddauw haar handen gevouwen bidt zij in stilte om niet meer vergeten kijkt zuchtend naar het album…
metha11 juli 2012Lees meer…

Vertrouwen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 259
Huppelend loopt hij naast haar het kleine knuistje geklemd in haar warme hand verdrijft de donkere gloed van gisteren wanneer de laatste zorgen deze dag onstuimig verlaten en later de duistere nacht het ooit zo rijke verleden ziet klinkt er zachtjes naast haar ik hou van mij, jij ook ?…
metha26 april 2012Lees meer…

Pikzwart

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 158
Hij grijnst van oor tot oor laat kinderhanden doden zoekt licht ontluikend groen tussen leven of overleven donkere ogen kijken bereiken de andere kant waar bloed elke ademstoot telkens weer opnieuw verkracht zijn zwarte ziel lacht…
metha10 maart 2012Lees meer…

Oud kleed

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 173
Achter, bij de keukentafel leunt zij op gedachten terwijl de koffie pruttelt raken foto’s momenten ooit zo dierbaar doch verloren in lang geleden jaren van zwartwit tot kleur hoekjes rommelig omgekruld wordt haar leven heel langzaam een beeld in gerimpelde handen het rode kleed, tot de draad versleten vangt de tijd op maar zwijgt…
metha3 december 2011Lees meer…

Verweesd

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 263
Zij heeft nog een paar lege uren kijkt ietwat mistroostig om zich heen waarom moeten dagen maar duren December, de maand van heel alleen weken lijken voorbij te kruipen donkre nachten duren dubbel lang ‘s avonds zet zij het op een zuipen de wintertijd maakt haar stervensbang dan is daar plots het licht van vrede het blijft ook bij haar…
metha25 november 2011Lees meer…

Doe eens ff normaal joh !

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 296
Doe eens ff normaal joh Kijk eens om je heen Doe eens ff normaal joh Normaal is er geen een Doe eens ff normaal joh Een poedel springt op schoot Doe eens ff normaal joh D'een wenst d'ander dood Doe eens ff normaal joh Blauwe stoeltjes gevuld met zotten Doe eens ff normaal joh Die de ganse natie bedotten Doe eens ff normaal joh Ik…
metha23 september 2011Lees meer…

Illusie

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 155
Haar vulpen schrijft de blues waar verleden laag bij de grond ligt danst zij wild op jong groen gras en vertrapt meedogenloos nieuw leven ademloos kijk zij niet meer achterom geeft hartstochtelijk gisteren een schop en klein als zij is, schreeuwt aandacht om wie zij ooit was voor de vernedering die als een rode draad haar leven beheerste…
metha27 augustus 2011Lees meer…

Bermblommen

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 231
In verwilderd achterland plukte hij ooit voor haar de allermooiste kleuren vandaag plant hij zwart zaad met een duistere blik gedreven door intense haat ruikt hij alleen nog de geur van vers bloed het boeket is hij allang vergeten…
metha20 augustus 2011Lees meer…

Sarah

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 796
Zij heeft de lente in haar ogen danst op blote voeten naar het licht niets laat haar nog onbewogen sinds zij voor Sarah is gezwicht steen voor steen heeft zij aangeraakt elke plek schrijft haar eigen verhaal van het huis ooit een thuis gemaakt muren geslecht, soms met kabaal haar toekomst begint juist vandaag al is zij nooit meer zonder…
metha5 april 2011Lees meer…

In de goot ...

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 259
Communicatief de grootste Ajacieden allertijden gaan Johan, Wim en Dennis de voetbalclub Ajax redden. Zij weten hoe het nu wel gaat lukken. Jammer maar helaas, wanneer het gras te heet wordt onder hun voeten, volgen zij, spoorslags de krijtlijnen, richting parkeergarage. Jammer maar helaas. XXX Drie grote ego’s zaten op een stoel zij wilden…
metha31 maart 2011Lees meer…

Lacune

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 158
Zijn hart gevuld doch de handen leeg snijden jaren weer kartels aan randen daar waar de morgenzon lacht en koeien het malse gras al loeiend begroeten telt hij jaarringen van een gevallen boom geknakt na het kerven van twee namen ooit sterk verbonden door gevlochten handen…
metha29 maart 2011Lees meer…

Koude oorlog

netgedicht
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 216
Hij wast lachend zijn handen met het bloed der onschuldigen voedt achteloos voor, waar tégen de strijd hongerig zal verliezen pluche wordt urenlang plat gepraat al zullen daden pas worden verricht wanneer de startmotor gaat haperen en kou onze huizen binnensluipt…
metha1 maart 2011Lees meer…

Ets

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 151
Ik heb deze ochtend in jouw armen gelegd verwonderd over zoveel schoonheid lachen ogen spontaan geluk achter glas tracht ik weemoed te vangen doch het vlies te dun om zelfs maar broos te zijn laat zich net niet vastleggen…
metha21 januari 2011Lees meer…

Aurora

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 129
Zij kleedt de nacht uit en zaait herinneringen hij vertrekt minzaam…
metha20 januari 2011Lees meer…

Rond

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 128
Terwijl zij langzaam blad voor blad omslaat en herinneringen traag, zeer traag wees laat worden verbergt een ezelsoor een beetje krom gevouwen schimmen van wazig zwart-wit vloeipapier lijkt te dansen maar kraakt plotseling bij het laatste tafereel ze staat op schuift haar stoel achteruit en sluit de gordijnen…
metha10 januari 2011Lees meer…

Het Heilig Thuis

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 147
Hij stak zijn hand uit naar de mijne beriep zich op het Heilig Kruis maakte zo smerig al het fijne gaf een ander woord voor thuis Hij streelde intens zacht mijn handen bracht mijn hemel spontaan naar een hel liet mij smerig in modder landen speelde reine onschuld na het spel Hij deed mij zwijgen onder dwang speelde glimlachend duveltje…
metha9 december 2010Lees meer…

Zinloos (adieu)

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 171
Nog eenmaal kijkt zij achterom geeft de laatste uren enkele verschillende klanken die klinken als een klein restje wijsheid wanneer seconden bijna vertraagd naar morgen lopen gooit zij snel een medeklinker in de kist waar, om de zin van de allerlaatste zin te doorgronden, de schop over gaat een rode roos bloeit de doornen laat zij achter…
metha7 december 2010Lees meer…

Nachtgewaad

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 184
Zacht slaat zij de nacht om haar heen geeft kussen lucht en draagt zo een laatste droom naar niemandsland vluchtig aanschouwt zij nogmaals namen die haar al eerder zijn voorgegaan nog wil zij roepen, keer om, keer om net te laat ziet zij schone schijn omringd door vele sterren die blijven proberen hun licht te laten stralen op vergeten…
metha29 november 2010Lees meer…

Dinka Toelep

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 141
Ik laat je los jouw vluchtige taal zal nooit meer verwonderen al zie ik het sierlijke als ik achteromkijk en nog eenmaal een teken geef voor ik zachtjes de klink vastpak een groet wordt al wuivend opgenomen door herinneringen wanneer los zand de laatste roos bedekt…
metha28 november 2010Lees meer…

Ja,

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 152
sprak zij zacht ik ga nu maar het opvanghuis wacht ik laat niets achter en geef lucht en licht door aan hen die nog wachten voor de poort langzaamaan verdwijnt mijn naam in de grond van iemands hart ik blijf weg tot de laatste strofe toegedekt wordt trek mij nu terug achter mijn verzen ooit gedrukt om lief te hebben…
metha24 november 2010Lees meer…
Meer laden...