2245 resultaten.
Ontwikkeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Langzaam gaat het leven voorwaarts
Stap voor stap
over al dan niet gebaande paan
Wat gisteren nog nieuw was
Is reeds vandaag herinnering
En de vraag is waar wij morgen gaan
’t Leven is een trage ontwikkeling
Van vele eeuwen rij aan rij
Waarin geschiedenis wordt geschreven
En zoekt steeds naar de balans
Die ons uiteindelijk door hoger hand…
[ Gouden schemering ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Gouden schemering:
een mooie laatste avond –
maar liefst niet vandaag.…
Dode dag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 Je kunt wel van alles willen
en weten, maar het is niets
wanneer je wakker bleef
Ja zon, ja eten, wat anders
maar geluiden verdraag ik niet
laat staan dat ik energie heb
voor liefde of een prestatie
die de dag tot leven brengt
de dode dag van te moe zijn
voor mezelf en de wereld
De tijd…
Geen nieuws
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Buiten het dorp ligt de brug
zonder weg, bij het kerkhof
Er zitten wel eens stadsmensen
om haar te schilderen
Soms spelen er kinderen
Voor mij is het een beeld
van het leven en vanochtend
trof ik er een vrouw
Ze lag op het landhoofd
en schrok, durfde niet
met me mee te komen, door mij
verloor ze haar niemandsland
Verder gebeurt hier…
Stil Donker Huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 36 Stil. Donker. Huis
Ik denk de hele tijd
aan jou, jouw stille passen
in mijn herinneringen aan
jouw passen in dit huis
blindelings in het donker
van mijn verwardheid naar
de liefde onder mijn angst
een leegte nu, geen stem
om te roepen, geen tranen
geen lichaam meer, verloren
als ik hier weg zou gaan
of een ander leven leven
als…
Dunne gordijnen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 Het is windstil
Plastic water in het kanaal
Ik eet bij mijn moeder
Onderweg naar huis
talm ik op het kruispunt
Mijn kamers zijn zo leeg
en jij woont hier vlakbij
Ik kan naar je toegaan
en toch kan dat niet
Achter de dunne gordijnen
leeft de straat, de stad
Niemand ziet mij
Ik zou liefdesbrieven willen
lezen van jou, ontboezemingen…
Ontwikkeling
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 921 tijd raast voort
waarin ik
mijzelf heb
geaccepteerd
de wereld
ga verkennen
aan anderen
kan wennen
jij in een oase
wachtend op mij
warmte en liefde
voel me vrij
de toekomst
is kleurig
in rust
vol rode rozen…
Ontwikkeling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 96 Wikkel dat
Ingewikkelde
Los
En
Ontwikkel
Verder…
Ontwikkeling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Het kalenderjaar
met vruchtbare seizoenen
illustreert vreugde.…
Mij ontwikkelen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 98 Ja
Eindelijk
Hier
Ben ik
Met
Veel
Plezier
Ben ik
Mijzelf
Aan het
Ontwikkelen
Kleine
Stapjes
Vooruit
Op weg
De weg
Die
Steeds
Beter in
Zicht komt
De weg
Die
Mij
Op weg
Helpt
Steeds
Meer
Zichtbaar
Vrijer
Steeds
Bewuster
Vrijer
Hier
Zijn…
Traag
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.380 leggen voetstappen
een spoor van twijfel
als leven iedere dag
weer ademt om te laten
geeft hartslag
een nieuwe dag
nooit meer zullen
lijnen verbinden
datgeen wat benen
ooit hebben kunnen dragen
zwanger,
gevat in handen
wijzen vingers
naar die ene laatste
pijnplek…
hoe lang is een chinees
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 379 traag trekken wijzers
kringen rond hun plaat
duwen met zacht geweld
de tijd onomkeerbaar
vooruit
lijken minuten
soms uren te duren
vliegen ze dan weer
op jetski's
voorbij
toch zijn ze alle gelijk…
Traag
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 166 Langzaam,ooooh zo traag
Zoek ik naar woorden maar ik vind ze niet
langzaam en ooooooooh zo traag
Ik schrijf erg traaaaaaag
Langzaam wordt het wel een gedicht…
Over traag,
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 202 Hoe belangrijk is de vraag:
wat is nu eigenlijk traag?
De Donau in Praag
Stroomt sneller dan de Taag,
Maar zelf weer traag.
Ook in Den Haag
Zijn ze ontiegelijk traag.…
Verlichting
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 126 er zit een wonderlampje binnen in ons mensenhoofd
dat zacht gaat branden als we daar een stroompje laten lopen
en als dat licht schijnt gaat ons derde oog voorzichtig open
dan straalt een innerlijke zon die alle pijn verdooft
er zit een infrarode gloeidraad in ons mensenhart
die zacht gaat branden als we daar een stroompje laten lopen
een warm…
Sedona
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 In sluiers onzekerheid
sta ik op mijn balkon
de stenen verschieten
vergrijzen achter een bui
en zakken weg in de schaduw
van zwarte wolken, ik wacht
op dampende opklaringen
die weer kleuren schieten
in mijn stille huis
De dag heeft veel tijd
en al die tijd sta ik hier moe
hard te werken, emoties
heen en weer te kaatsen…
Haperen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Ik kan jou confronteren
met mijn haperen
Dat zoekende, het trage
dat ikzelf moeilijk verdraag?
En wat denk jij dan
van mij?…
[ Af en toe een boot ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 26 Af en toe een boot,
een auto, de bezorger --
De stad is verdorpt.…
Ontdubbeling
gedicht
3.0 met 22 stemmen 16.143 Die nacht was ik een jaar of dertig.
Die nacht opgestaan. Het regende uiteraard.
En ik werd ontdubbeling gewaar.
Mijn klef, laf ego
vastgespeld aan mijn dubbel vel
liet los, genadig, ordentelijk.
Voorspeld: kinderen (drie),
teckels (twee), bridge, anjers,
Verzamelde werken, testament.
Ik viel. ik liet mij liggen.
Als een slagroomtaart…
Haar visie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 verstikkend het keurslijf
waarin ze zich opgesloten voelt
zij is niet iemand van regeltjes
het zijn de vormen waartegen zij zich verzet
graag wandelt ze op het randje
om haar horizon te ontvouwen
vergroot haar visie de speelruimte
waarin zij zich laaft aan al het goede…
Wandelgangen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 428 Bind mijn rechtervoet
maar aan de jouwe
Smeed jouw plannen
met mijn warmte
Gebruik mijn ogen om
de wereld te zien
en wacht gespannen
de volgende stap af…
Vroeger
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Vroeger was ik knoppenkind
Nauwelijks van mijn kleur bewust
Maar nu ik groter ben gegroeid
Ben ik gerust...…
Voortschrijdend inzicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 om een of andere reden die zo
op het oog nogal onbenullig lijkt
tel ik de tegels van de stoep voordat
de grond onder mijn voeten bezwijkt
ik wijk van diepgezonken wegen
mijd ingesleten, rechte paden
stap door het oog van de naald
wuif takken weg, blijf doorwaden
met spinrag in het bezwete gelaat
met licht tussen gebladerte als respijt…
cyclus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 94 in deze uitgestrekte vlakte waar
tekens onbekommerd door het
luchtruim zweven
waar de woestijnwind ze tenslotte
op de knieën dwingt en de hitte
hun onbeduidendheid tot een vesting
samensmelt
het is daar in die eindeloze vlakte
waar het ongeletterde
net zo lang op de poorten beukt
tot het verborgene zich ontpoppen
kan tot uitgesproken…
Sjanghaiku
netgedicht
4.0 met 844 stemmen 171 'Nu vissen wij in
de Baai der Neontetra's,
mijnheer Slauerhoff.'…
sub voce (voor Judith)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 gevleugeld scheert ze
over aardse vreugdevuren
ze zal de winter verjagen
de onderhuidse stilte
doorbreken die haar vleugels
eens verlamde…
wording
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 70 je bent een
levende kustlijn
in wording
een landschap
waarin je kunt
verdwijnen
weggeblazen
onder zand
achter watermuren
een rode
slagader op de
wegenkaart
aanjager van
onvoorspelbare
vuren
je wijst
de afwijzing
zijn grens
je bent
een verhaal
in wording…
traag
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.173 over het seksuele leven van slakken
hoe zij verkiezen om man of vrouw
te zijn, elkaar prikkelend met kalken pijltjes
in de tuin glinstering van dauw, vochtig geurt
de aarde en de trage lusten van het vlees
ik denk, ben meer beest dan geest…
traag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 zonder iets te breken
vliegt het verlies
in volle vaart
de ruimte binnen
na de plompverloren plof
op de stenen vloer
zet de stilte kil
en oorverdovend in
we staren naar de
zich verdringende
grijpgrage tentakels van
het onaanraakbare ding
zoals de slak
zonder oog of talent
voor de versnellende pas
bijt het verlies zich vast…
Terugblik
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 114 Wolvega Noord, des morgens vroeg
2007 -2010
Ik heb de hel bezocht,
Inclusief haar duivels
Met ontstoken ogen
Die mij spottend jouwden
Om mijn zichtbaar onvermogen
En die vertelden
Dat zelfs de reis
Naar gene zijde
Ondanks mijn zondeval
Ook voorwaar niet lukken zal…