44 resultaten.
LENTELIED.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 351 Al heeft de Lente lang gemard,
Ze is dubbel schoon verschenen:
Geef God, de Heer,
Nu dank en eer;
Uw Winter óok vlood henen!…
Het kringloopse water
netgedicht
2.0 met 49 stemmen 55 ik herkende
je stem in het
geluid dat het
donker druppelend
gesteente maakte
in de kou
vlood het water
sissend langs
eeuwenoude
beddingen en rotsen
het is geen
murmelen dat
de tantra’s als
leidraad kozen
uit de prehistorie
alleen hun scherpte
is verloren in de
zachtheid van het
kringloopse water
uit de laatste gletsjers…
DE LAATSTE HERFST
poëzie
2.0 met 6 stemmen 3.060 Aan deze zijde een vlucht
Vogelen met gekerm,
Onze hoofden over, vlood.
De grond bekroop wat groen.
Schril staken stengels riet.
De wereld stond ontbladerd
Uitstervend in seizoen,
Dat zon voorgoed verliet,
Weer tot de maan genaderd.
Wij vonden nog een zoen.
Ergens zijn wij ons toen
Ontweken of genaderd?…
Mijn grijze tintelreine
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.826 Mijn grijze tintelreine
mijn witte strelefijne
met hoog van omhoog gezwier
van uw handekens, schier
het vlerkegezwaai van vogeltjes,
het omkomen van wiekmolentjes,
ze veren zo fraai door de lucht,
mijn oor hoort geheel geen gerucht,
en uw wangen glijden aan
en uw lippen staan saam aan
beweegloos rood
en in eens daar vlood
een…
INSOMNIA
gedicht
4.0 met 157 stemmen 65.945 Denkend aan de dood kan ik niet slapen,
En niet slapend denk ik aan de dood,
En het leven vliedt gelijk het vlood,
En elk zijn is tot niet zijn geschapen.
Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen',
Waar de levenswil ten strijd mee noodt,
Naast der doodsklaroenen schrille stoot,
Die de grijsaards oproept met de knapen.…
Oktober draagt in vree
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.868 Maar ik, wiens dagen als een vlucht van vooglen vloden,
steeds onvoldaan, naar u die de een'ge Zomer zijt,
mij heeft de rille Herfst zijn wrangste wijn gegoten....
Zult ge thans keren?... Mijn bezweren is te moe
dat het de laatste reize om uwe liefde doe.
- Misschien, misschien?...…
DROOM
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.739 Hij zucht nog eens en vlood,
En zegt: “ik ben de dood."
'k Ontwaak met ene gil!
't Is alles om mij stil.
Ik vinde in 't eind mij weer,
Ik zie op 't mensdom neer.
Ik zie al 't foltrend wee.…
Een ploeger
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.086 Ook ik wil moeizaam werken, 't duister vlood
voor verre glans van eerste morgenrood.…
AAN EEN JONGGESTORVEN DICHTER
poëzie
2.0 met 4 stemmen 874 O, jeugdig beeld, verheerlijkt beeld eens doden,
Zo vaak aanschouwd in zaalge weemoedsdromen,
U blijf ik trouw, hoewel de jaren vloden,
De vluggewiekte, die niet wederkomen.
Nog voel 'k een tranenvloed mijn ziel doorstromen,
Wanneer ik peins aan u, en hoe de goden
U, ach!…
Camoës
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.620 Hij vlood, wild hunkerend naar een groter lot
Alleen naar de pas opgerichte Staten.
Om zijn stilzwijgen en onzeker schot
Geminacht door kooplieden en soldaten,
Aan boord, in 't fort ten prooi aan 't plomp complot
Dat hij niet delgen kon, slechts macht'loos haten.…
Kennis I
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.743 Veel van wat eenmaal wonder heette, vlood
(Als duisternis voor 't licht) voor 't Vergelijken:
Volmaakte kennis! gij zijt meer dan groot!'…
Kennis I
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.644 Veel van wat eenmaal wonder heette, vlood
(Als duisternis voor 't licht) voor 't Vergelijken:
"Volmaakte kennis! gij zijt meer dan groot!"…
De blaadren rijzen door de stugge nevel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.017 Het leven vlood en d’ as blijft in onz’handen
’t verlangen stijgt om mede te vergaan
Doch in de weemoed blijft één lichtje branden,
het licht dat w’in de zomer overslaan
waarvoor wij slechts, tot onze scha en schande,
rondom de wintertijd om olie gaan…
WOUD-EENZAAMHEID.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 348 Hoe zacht wij naderde', onze stille pas
Had storend in die eenzaamheid geklonken,
De raven vloden op met luid gekras,
Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken.
Op verre hofstee stierf met zwak geluid
Een haanklaroen in 't brandend middaggloren,
De insecten gonsden rond der bramen blaân...
De bleke roze zond haar geuren uit...…
De spiegel
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.394 En ’t was mijn eigen beeld en angstig vlood
Ik van die spiegel, waar ‘k gescheiden zag
Wat één moest blijven tot de Jongste Dag.
En ‘k beefde, als een die d’ adem van de dood
Voelt gaan over zijn voorhoofd – en mijn blik
Trof driemaal, in het glas, mijn dubbel Ik.…
De maagd
poëzie
2.0 met 1 stemmen 757 Het baat niet of ik het beseffen schroom,
Het baatte ook niet dat ik de mensen vlood:
Des nachts ga ik van zware smarten groot
En maakt een hete dorst mijn leden loom.…
Zonnedood.
poëzie
5.0 met 1 stemmen 938 Het zonnebloed vlood henen, drop voor drop,
Heel 't Westen purp'rend met zijn rode pracht,
Plaveiend breed de banen van de nacht.
Schouw thans met eerbied naar de hemel op,
Waar uit der zonne mart'laarsbloed de schaar
Van sterren oprees, groots en wonderbaar.…
DE NOOD
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.312 Toen ging er langs de kamerwand
een schuwe ijle zwarte hand:
grauw-luidloos vlood de nood.…
Uitvaart
poëzie
4.0 met 3 stemmen 605 Een zwerm van vogels vlood naar 't verre Zuiden
En de eerste sneeuw viel zacht, in donzen vlokken.
Mij klopte 't hart beklemd, bij wilde schokken.
- ‘Wat moet’, vroeg ik, ‘dit dodenfeest beduiden?’
En 't koor der klokken bleef eenstemmig klagen,
De maagden weenden met gesluierde ogen
En geen gaf antwoord op mijn bange vragen.…
Een Friese stempelaar
gedicht
3.0 met 87 stemmen 25.075 '
Glimlachend antwoordt hij: 'Geen bedreiging was 't,
Waarvoor uw rijder vlood.…
De schaduw van de dood
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.425 schoot ginds een vogel wild omhoog
Van uit de lage kant, een schuwe snip,
Terwijl de donkre schim, als met een tip
Het heiveld scherend, snel zich voortbewoog; -
Maar hand in hand, toen met zijn schaduwkleed
De brede vorm nabijsloop, zaten wij,
Gedachtig aan het spook, dat hard en wreed
Vaak mensen scheidt, hoe groot hun liefde zij;
Daar vlood…
STUUR 'M DAN NIET HEEN
poëzie
4.0 met 1 stemmen 538 O morgen is een bloem een bloem,
Maar die ik plukte is dood:
En nieuw licht schijnt door wolken heen,
Maar 't licht dat ík u wees verdween;
En zonder liefs ben 'k nooit, geen nood,
Want liefs doen is poëten-roem; -
Maar d i t liefs vlood.…
De tuinman en de dood
poëzie
4.0 met 313 stemmen 123.293 '
Glimlachend antwoordt hij: 'Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,
Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan.'
---------------------------------------------------------------
uit: Verzameld Werk van P.N. van Eyck (1887-1954)…
Zwarte Leeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 566 Hij sloeg zijn klauwen op het Oosten
En ’t Oosterheir vlood siddrend heen,
Zijn blik vernielde d’halve manen
Van d’ongetemde Saraceen.
Dan toog hij weder naar het Westen
En schonk, hun dapperheid loon,
Aan d’onversaagdste zijner zonen
Een konings- of een keizerstroon.…
DOLCE FAR NIENTE
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.434 Zeg knaap, indien ge eens vleuglen had,
Zeg, vlood gij de aarde niet?
’t Is heerlijk in dees vrije lucht,
In ’t grensloos wolkgebied.’
Maar ik – ik lig in Hollands duin,
Zo goed in ’t lauwe zand.
En naast mij zit een blozend kind,
Een aardig kind van ’t strand...…
het oude flatgebouw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 296 de woning
benen met de kleur van honing
links beneden een bleekwit gelaat
waarop droeve gelatenheid staat
rechts daarvan dan weer
een koffiebruine heer
die op zijn ontblote borst
donkerder frisdrank morst
elders verscheen een ingepakte vrouw
die na ze haar man in korte mouw
een verfrissende versnapering bood
naarstig weer naar binnen vlood…
Op mijne afbeelding
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.482 De mond vergat sinds lang de kunst van ’t hart te kneden,
En de overreding week, die van dees lippen vlood:
De matte boezem zonk; en geest en kundigheden
Verstierven in de klem van d’algemene nood.
Wat zoekt ge, o Kunstvriend, nu, na de uitgeblaakte vonken,
De fakkel nog in de as, die van haar overschiet?
Ach!…
Duet
poëzie
3.0 met 4 stemmen 389 Snel vloden de vlugge dagen
De vluchtiger weken heen;
Hij zag, dat zij wuft was en ijdel,
En zij, dat zijn liefde verdween.
Weer raakten haar vingers de toetsen
En speelden 't accompagnement;
En lokkend verhief zich, als vroeger,
Het thema, zo wel bekend.…
Zeg, liefken, heugt
poëzie
3.0 met 35 stemmen 6.922 Zeg, liefken, heugt
U nog de vreugd,
Wen op het kabblend water,
Zo spiegelrein,
Als kristallijn,
Zo ruisziek van geklater,
Ons kleene boot
Daar vlugjes vlood
In 't maanlicht, dat er glanste;
Een notendop,
Zoals zij op
De golfjens dobbrend danste;
Een rozeblad,
Waarin een schat,
Een parel, lag te luchten:
Mijn bange…
flower power
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 674 met aarzeling en lichte schroom,
heb ik de bloem geplukt
die zalige verwondering
ervoer ik telkens weer
wanneer ik weer zo’n bloempje zag
gelijk die eerste keer
ik heb geplukt, geplukt, geplukt,
genoot in menige wei
het was alsof zij riepen ‘kom,
kom hier, kom gauw, pluk mij’
de pluktijd is allang voorbij
de lente die vlood heen
maar…